Psalm 88

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Pieśń. Psalm dla synów Koracha. Pieśń pouczająca. Hemana Ezrachity.2 PANIE, Boże mojego zbawienia! Wołam do Ciebie za dnia I nocą staję przed Tobą.3 Niech moja modlitwa zwróci Twą uwagę, Skieruj ku mnie swoje ucho i usłysz mój krzyk.4 Bo moja dusza dość już zaznała nieszczęść, A moje życie tli się w pobliżu świata zmarłych.5 Zaliczono mnie do schodzących do grobu, Stałem się jak waleczny wojownik pozbawiony sił.6 Zostałem zostawiony między umarłymi, Jak inni pobici, rzuceni we wspólny grób, Zapomniani przez Ciebie, Wyrwani z Twoich rąk.7 Umieściłeś mnie na dnie, W ciemnościach, w odmętach —8 Ciąży na mnie Twój gniew I przygniata potęga Twoich fal. Sela.9 Oddaliłeś ode mnie mych dawnych znajomych, Sprawiłeś, że się mną brzydzą; Nie mogę się wydostać z zamknięcia,10 Strapienie gasi mój wzrok. Wzywam Cię, PANIE, co dzień, Wyciągam do Ciebie me dłonie.11 Czy dla umarłych dokonujesz cudów? Czy cienie powstaną, aby Ciebie wielbić? Sela.12 Czy w grobie opowiada się o Twojej łasce? I czy Twoją wierność głosi podziemny świat?[1] (Ap 9,11)13 Czy w mrokach można dostrzec Twój cud, I Twoją sprawiedliwość — w kraju zapomnienia?14 PANIE, ja przecież do Ciebie wołam, Każdego poranka wita Cię głos mojej modlitwy.15 PANIE, dlaczego odtrącasz mą duszę? Dlaczego skrywasz przede mną swoją twarz?16 Jestem nędznikiem. Od młodości grozi mi śmierć. Budzisz we mnie lęki, przejmujesz rozpaczą.17 Przewalił się nade mną żar Twojego gniewu, Jestem wyniszczony grozą Twoich gróźb.18 Cały czas otaczają mnie one jak toń, Piętrzą się nade mną wszystkie razem wzięte.19 Sprawiłeś, że porzucił mnie przyjaciel i druh, Z dobrych znajomych został mi tylko mrok.

Psalm 88

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)

od Ewangeliczny Instytut Biblijny
1 Pieśń. Psalm dla synów Koracha. Dla prowadzącego chór. Na [melodię]: Machalat leannot.[1] Maskil[2] Hemana Ezrachity.[3] (Mt 9,23)2 JHWH, Boże mojego zbawienia, Wołam za dnia, nocą [staję] przed Tobą.3 Niech moja modlitwa dotrze przed Twoje oblicze, Skłoń swoje ucho [i usłysz] mój krzyk,4 Bo moja dusza już syta jest nieszczęść, A moje życie w pobliżu Szeolu.5 Zaliczono mnie do schodzących do grobu, Stałem się jak bohater pozbawiony sił.[4]6 Wśród umarłych mnie zostawiono, Tak jak przebitych [mieczem], leżących w grobie, O których już nie pamiętasz, Bo oni już odcięci od Twej ręki.7 Umieściłeś mnie w przepastnym dole, W ciemnościach, w głębinach,8 Ciąży na mnie Twój gniew I wszystkie Twe bałwany przygniotły mnie. Sela.9 Oddaliłeś ode mnie mych znajomych, Uczyniłeś mnie dla nich ohydą; Jestem zamknięty – i nie wyjdę.10 Moje oko gaśnie od strapienia. Wzywam Cię, JHWH, cały dzień, Wyciągam do Ciebie me dłonie.11 Czy dla umarłych czynisz cuda? Czy cienie[5] wstaną, by Ciebie chwalić? Sela.12 Czy w grobie opowiada się o Twej łasce I o Twej wierności w podziemiach?[6] (Ap 9,11)13 Czy w mroku da się poznać Twój cud I Twą sprawiedliwość w kraju zapomnienia?14 Lecz ja do Ciebie wołam, JHWH, I o poranku wita Cię moja modlitwa:15 JHWH, dlaczego odtrącasz moją duszę, Ukrywasz przede mną swoją twarz?16 Ja jestem biedny i bliski śmierci[7] od młodości, Znoszę Twe przerażenie, jestem bezsilny.[8]17 Przewalił się nade mną żar Twoich gniewów, Twoje groźby mnie niszczą.18 Otaczają mnie jak wody cały dzień, Zalewają mnie wszystkie naraz.19 Sprawiłeś, że odsunął się ode mnie przyjaciel i towarzysz, Moi znajomi – to mroki.