1Pieśń. Psalm Asafa.2Boże, nie bądź bezczynny, nie milcz! Boże, nie zachowuj spokoju!3Bo oto burzą się Twoi wrogowie, Głowę podnoszą ci, którzy Cię nienawidzą.[1]4Knują spisek przeciw Twemu ludowi, Naradzają się przeciw tym, których chronisz.5Mówią: Chodźmy, wymażmy ich spośród narodów, Niech już nikt nie wspomina o Izraelu!6Tak, radzili zgodnie, Przeciw Tobie zawarły przymierze7Namioty Edomitów i Ismaelitów, Moabitów i Hagrytów,8Gebal, Ammon i Amalek, Filistea wraz z mieszkańcami Tyru.9Również Aszur dołączył do nich, Wsparł synów Lota ramieniem. Sela.10Uczyń im tak, jak Midianitom, Jak Siserze i Jabinowi nad potokiem Kiszon,11Kiedy zostali wytępieni w En-Dor I stali się nawozem ziemi.12Postąp z nimi, z ich dostojnikami, jak z Orebem i Zeebem, Jak z Zebachem i Salmuną, i ze wszystkimi ich książętami,13Którzy mieli chęć wziąć w posiadanie pastwiska Boga![2]14O, mój Boże, uczyń z nimi jak z zawieruchą, Jak z plewą wobec wiatru.15Jak z ogniem, który pochłania las, Jak z płomieniem, co pożera góry —16Tak właśnie ich ścigaj swą burzą I swym huraganem wzbudź w nich trwogę!17Okryj ich twarze hańbą, Niech szukają Twojego imienia, PANIE!18Niech się zawstydzą i przerażą na zawsze, Niech będą pohańbieni i zginą!19Tak, by poznali, że Ty — bo tylko Twoje imię brzmi JHWH — Jesteś Najwyższy, władasz całą ziemią.
Psalm 83
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Pieśń. Psalm Asafa.[1]2Boże, nie pozwól sobie na spoczynek,[2] nie milcz, Nie zachowuj spokoju, o Boże!3Bo oto burzą się Twoi wrogowie I podnoszą głowę ci, którzy Cię nienawidzą.[3]4Knują spisek przeciw Twemu ludowi I naradzają się przeciw chronionym przez Ciebie.[4]5Mówią: Chodźmy, wymażmy ich spośród narodów, Niech już więcej nie pamiętają imienia Izraela!6Bo naradzali się jednomyślnie, Przeciw Tobie zawarły przymierze:7Namioty[5] Edomu i Ismaelitów, Moabu i Hagrytów,8Gebal[6] i Ammon,[7] i Amalek, Filistea wraz z mieszkańcami Tyru.9Również Aszur połączył się z nimi, Wsparł synów Lota ramieniem. Sela.10Uczyń im tak, jak Midianitom – Jak Siserze, jak Jabinowi nad potokiem Kiszon,11Którzy zostali wytępieni w En-Dor, Stali się nawozem ziemi –12Postąp z nimi, z ich dostojnikami, jak z Orebem i Zeebem, Jak z Zebachem i Salmuną – ze wszystkimi ich książętami,13Którzy powiedzieli: Weźmy sobie w posiadanie pastwiska Boga![8]14Boże mój,[9] uczyń z nimi jak z zawieruchą, Jak z plewą przed obliczem wiatru!15Jak z ogniem, który pochłania las, I jak z płomieniem, który pochłania góry,16Tak ich ścigaj swoją burzą I swoim huraganem wzbudź w nich trwogę!17Okryj ich twarze hańbą, Niech szukają Twojego imienia, JHWH!18Niech się zawstydzą i zatrwożą na zawsze, Niech będą pohańbieni i zginą!19Tak by poznały, że Ty – tylko Twoje imię brzmi JHWH – Jesteś Najwyższy ponad całą ziemią.