1Dla prowadzącego chór. Asafowy.2Śpiewajcie radośnie Bogu, który jest naszą mocą, Wznieście okrzyk na cześć Boga Jakuba!3Zanućcie pieśń i uderzcie w tamburyn, W cytrę o miłym dźwięku oraz w harfę!4Zadmijcie w róg przy blasku księżyca, W czasie pełni, w dniu naszego święta,5Gdyż taką ustawę nadano ci, Izraelu, Takie jest rozstrzygnięcie Boga Jakuba!6To jako postanowienie ogłosił Józefowi, Gdy wystąpił przeciwko ziemi egipskiej — Słyszę język, którego nie znałem:7Oto zdjąłem ciężar z jego ramion, Jego dłonie już nie będą dźwigać koszy.8Wołałeś w niedoli i przybyłem z wyzwoleniem, Odpowiedziałem ci z miejsca, gdzie kryją się gromy, Poddałem cię próbie przy wodach Meriba. Sela.9Słuchaj, mój ludu, bo cię upominam! Izraelu, obyś mnie posłuchał!10Nie obieraj sobie więcej bóstw nieznanych Ani nie bij pokłonów cudzym bożkom!11Ja, PAN, jestem twoim Bogiem, Ja cię wyprowadziłem z ziemi egipskiej! Otwórz usta — szeroko — a Ja je napełnię!12Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu I Izrael nie był mi uległy.13Dlatego wydałem go[1] zatwardziałości ich serc, By postępowali według swych własnych rad.14O, gdyby mój lud Mnie posłuchał, Gdyby Izrael poszedł moimi drogami!15Szybko upokorzyłbym jego wrogów I zwrócił swoją rękę przeciw nieprzyjaciołom!16Nieprzychylni PANU ulegliby ludowi, A czas jego trwania rozciągałby się na wieki.[2]17Karmiłbym go najlepszą pszenicą I syciłbym miodem ze skały.[3]
Psalm 81
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Dla prowadzącego chór. Na [melodię] gatyjską.[1] Asafowy.2Śpiewajcie radośnie Bogu – naszej mocy! Wznieście okrzyk Bogu Jakuba! (Rz 15,9; Ef 5,19; Kol 3,16; Jk 5,13)3Zanućcie pieśń i uderzcie w tamburyn, miłą cytrę wraz z harfą!4Zadmijcie w róg podczas miesiąca, Przy pełni, w dniu naszego święta,5Gdyż taka jest ustawa dla Izraela,[2] Rozstrzygnięcie Boga Jakuba!6Ustanowił świadectwo u Józefa,[3] Gdy wystąpił przeciwko ziemi egipskiej – Słyszę język, którego nie znałem:7Zdjąłem ciężar z jego ramienia, Jego dłonie[4] przestaną [dźwigać] kosze.8Wołałeś w niedoli i wyzwoliłem cię, Odpowiedziałem ci w ukryciu gromu, Doświadczyłem cię u wód Meriba. Sela.9Słuchaj, mój ludu, bo cię upominam! Izraelu, obyś mnie posłuchał!10Niech nie będzie u ciebie innego boga I nie kłaniaj się obcemu bogu!11Ja, JHWH, jestem twoim Bogiem, Który cię wyprowadził z ziemi egipskiej! Otwórz szeroko swoje usta, a napełnię je!12Lecz mój lud nie posłuchał mego głosu I Izrael nie był mi uległy.13Dlatego pozostawiłem go[5] zatwardziałości ich serca – Niech pójdą według swoich rad. (Dz 7,42; Dz 14,16; Rz 1,24; Rz 1,26; Rz 1,28)14O, gdyby mój lud Mnie posłuchał, Izrael poszedł moimi drogami,15Szybko upokorzyłbym jego wrogów I zwrócił swoją rękę przeciw swoim nieprzyjaciołom!16Nienawidzący JHWH podporządkowaliby się mu, A ich czas trwałby wiecznie.[6]17Karmiłbym go najlepszą pszenicą I syciłbym go miodem ze skały.[7]