1Alleluja! Chwal, moja duszo, PANA!2Pragnę wielbić PANA, póki życia we mnie, Pragnę grać memu Bogu, dopóki jestem.3Nie ufajcie ludziom i ich wpływom, Nie ufajcie zwykłym śmiertelnikom, którzy nie są w stanie poratować nikogo.4Gdy opuszcza ich duch, znowu stają się prochem I w tym dniu wszystkie ich plany giną.5O, jak szczęśliwy jest ten, któremu pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w PANU, jego Bogu,6W Tym, który stworzył niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest. On dochowuje wierności na wieki,7Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb wygłodzonym. PAN wyzwala uwięzionych,8PAN otwiera oczy niewidomych, PAN podnosi zniechęconych, PAN kocha sprawiedliwych,9PAN strzeże ludzi na obczyźnie, Wspomaga sierotę oraz wdowę, A bezbożnym utrudnia drogę.10PAN króluje na wieki, Twój Bóg, Syjonie, panuje z pokolenia na pokolenie. Alleluja!
Psalm 146
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Chwalcie JH[WH]![1] Chwal, moja duszo, JHWH!2Chwalić będę JHWH, póki żyję, Grać będę memu Bogu, póki jestem.3Nie ufajcie książętom Ani synowi człowieczemu, w którym nie ma ratunku!4Gdy opuszcza go duch, wraca do swej ziemi, W tym dniu giną wszystkie jego myśli.5Szczęśliwy ten, którego pomocą jest Bóg Jakuba, Którego nadzieja jest w JHWH, jego Bogu,6Tym, który kształtuje niebo i ziemię, Morze i wszystko, co w nim jest. [On] dochowuje wierności na wieki, (Dz 14,15; Ap 14,7)7Wymierza sprawiedliwość skrzywdzonym, Daje chleb głodnym – JHWH wyzwala uwięzionych,8JHWH otwiera oczy niewidomych, JHWH podnosi przygnębionych, JHWH kocha sprawiedliwych.9JHWH strzeże przychodniów, Wspomaga sierotę i wdowę – I utrudnia drogę bezbożnym.[2]10JHWH króluje na wieki, Twój Bóg, Syjonie, [panuje] z pokolenia w pokolenie. Chwalcie JH[WH]![3]