1Mądry syn trwa przy pouczeniach ojca,[1] szyderca[2] jest nieposłuszny mimo upomnienia!2Z owocu swoich ust człowiek spożywa dobro,[3] lecz pragnieniem niewiernych jest przemoc.3Kto strzeże swoich ust, chroni swoje życie, kto jest gadatliwy,[4] temu biada![5]4Leniwy? Wiele sobie życzy, lecz nic nie posiada. A pracowity? Ten będzie nasycony.5Sprawiedliwy nienawidzi fałszywej mowy, bezbożny zaś roznosi przykre wieści i przynosi wstyd.6Sprawiedliwość strzeże postępujących nienagannie, lecz niegodziwość rujnuje grzesznika.7Jeden udaje bogatego, choć nic nie posiada, inny udaje biednego, choć ma wiele bogactw.8Bogactwo bywa okupem za życie człowieka. A ubogi? Ten nie słyszy pogróżek.9Światło sprawiedliwych cieszy blaskiem, lecz lampa bezbożnych gaśnie.10Pycha wywołuje tylko[6] spór, lecz u tych, którzy korzystają z rady, jest mądrość.11Bogactwo, które łatwo przyszło, maleje; kto je gromadzi pracowitą ręką,[7] temu go przybywa.12Przewlekłe oczekiwanie sprawia sercu ból, pragnienie[8] spełnione jest drzewem życia.13Kto gardzi Słowem, od tego żądają poręki, kto szanuje przykazanie, temu to wynagrodzą.14Nauka mędrca jest źródłem życia[9] — pozwala uniknąć sideł śmierci.15Zdrowy rozsądek zapewnia przychylność, postępowanie niewiernych — ciągłą dolegliwość.16Roztropny zawsze kieruje się poznaniem, a głupiec — obnosi się z głupotą.[10]17Bezbożny poseł wtrąca w nieszczęście, ale wierny posłaniec jest lekarstwem.18Porzucających karność czeka ubóstwo i hańba, kto zważa na karcenie, będzie szanowany.19Spełnione pragnienie jest balsamem dla duszy, lecz porzucanie zła jest ohydą dla głupców.20Kto przestaje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami — niszczeje.21Grzeszników ściga nieszczęście, sprawiedliwych — nagradza dobro.[11]22Dobry człowiek przekazuje dziedzictwo wnukom, majątek grzesznika przypadnie sprawiedliwemu.23Obsiany ugór biednych to dostatek żywności, ale i to przepadnie, gdy zabraknie prawa.24Kto oszczędza rózgi, krzywdzi swojego syna, ten, kto go kocha, trzyma go w karności.25Sprawiedliwy je, by zaspokoić głód, ale brzuch bezbożnych nigdy nie ma dość.
Przypowieści Salomona 13
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1Mądry syn? [Trwa przy] pouczeniach[1] ojca.[2] A szyderca?[3] Nie posłuchał[4] upomnienia!2Z owocu swoich ust[5] człowiek spożywa dobro, a [w] duszy[6] zdradliwych – gwałt. (Mt 12,34; Łk 6,45)3Kto strzeże swoich ust, pilnuje swojej duszy,[7] kto rozwiera swe wargi,[8] temu biada![9] (Jk 3,1)4Leniwy? Jego dusza[10] [wiele] sobie życzy, lecz nic nie posiada. A dusza[11] pracowitych? [Ta] będzie nasycona.[12]5Sprawiedliwy nienawidzi fałszu mowy,[13] lecz bezbożny roznosi smród[14] i przynosi wstyd.6Sprawiedliwość strzeże postępującego nienagannie, lecz niegodziwość rujnuje grzesznika.[15]7Jeden udaje bogatego, choć nic nie ma, inny udaje biednego, choć ma wiele bogactw.8Bogactwo bywa okupem za życie człowieka. A ubogi? [Ten jeszcze] nie usłyszał pogróżki.[16]9Światło sprawiedliwych radosne,[17] lecz lampa bezbożnych gaśnie.[18]10Pycha powoduje tylko[19] spór, lecz u tych, którzy korzystają z rady, jest mądrość.11Bogactwo z marności[20] maleje; lecz kto je gromadzi ręką, temu się powiększa.[21]12Przewlekłe oczekiwanie dotyka serce chorobą, pragnienie[22] spełnione jest drzewem życia.13Kto gardzi Słowem,[23] od tego biorą rękojmię,[24] lecz kto szanuje przykazanie, temu to wynagrodzą.[25]14Nauka mędrca jest źródłem życia[26] – dla uniknięcia sideł śmierci.[27]15Zdrowy rozsądek[28] zapewnia przychylność, a droga zdradliwych – ciągłą dolegliwość.[29]16Roztropny robi wszystko [kierując się] poznaniem, a głupiec – rozpowszechnia głupotę.[30]17Bezbożny poseł wpada[31] w nieszczęście, ale wierny posłaniec jest lekarstwem.18Ubóstwo i hańba porzucającemu karność, lecz kto zważa na karcenie,[32] będzie szanowany.19Pragnienie spełnione jest słodyczą dla duszy, lecz odwracanie się od zła jest ohydą dla głupców.[33]20Kto przestaje z mędrcami, mądrzeje, lecz kto się brata z głupcami – niszczeje.[34]21Grzeszników ściga nieszczęście, sprawiedliwych – nagradza dobro.[35]22Człowiek dobry przekazuje dziedzictwo synom synów, lecz majątek grzeszącego zachowany jest dla sprawiedliwego.23Obsiany ugór biednych to obfitość żywności, ale i ją rozbiorą, gdy zabraknie prawa.[36]24Kto żałuje rózgi, nienawidzi swego syna,[37] ale kto go kocha, zwraca się ku karności. (Ef 6,4; Hbr 12,5)25Sprawiedliwy je, aż nasyci swoją duszę,[38] ale brzuch bezbożnych odczuwa niedostatek.[39]