1Gdy Baranek otworzył siódmą pieczęć, na około pół godziny zaległa w niebie cisza.2Zobaczyłem siedmiu aniołów. Stali przed Bogiem. Dano im siedem trąb.3Przyszedł też inny anioł. Miał ze sobą złotą kadzielnicę i zajął miejsce przy ołtarzu. Dano mu wiele kadzidła, aby wraz z modlitwami wszystkich świętych złożył je na złotym ołtarzu, stojącym przed tronem.4Kiedy to uczynił, wzniósł się przed Bogiem dym kadzideł oraz modlitw świętych.5A anioł ujął kadzielnicę, napełnił ją ogniem z ołtarza i rzucił na ziemię. Wtedy dały się słyszeć grzmoty i ryki, strzeliły błyskawice i doszło do trzęsienia ziemi.6Tymczasem siedmiu aniołów z siedmioma trąbami przygotowywało się do zatrąbienia.7Zatrąbił pierwszy. Na ten dźwięk powstały grad oraz ogień, pomieszane z krwią. Zostały one zrzucone na ziemię. Na skutek tego spłonęła trzecia część ziemi, trzecia część drzew oraz cała zielona trawa.8Zatrąbił drugi anioł. Wtedy coś na kształt ziejącej ogniem, wielkiej góry zostało rzucone w morze. Przez to jedna trzecia morza zamieniła się w krew.9Z tego powodu wyginęła w morzu trzecia część stworzeń mających duszę. Zniszczeniu uległa też trzecia część okrętów.10Potem zatrąbił trzeci anioł. Wówczas z nieba spadła wielka gwiazda. Płonęła niczym pochodnia. Spadła na trzecią część rzek i na źródła wód.11Imię gwiazdy brzmiało Piołun. Stąd jedna trzecia wód zamieniła się w piołun, a ponieważ zgorzkniały, wielu ludzi od tych wód pomarło.12Zatrąbił czwarty anioł i cios spadł na trzecią część słońca, trzecią część księżyca oraz trzecią część gwiazd. W związku z tym trzecia ich część uległa zaćmieniu. Światło dnia stało się krótsze o jedną trzecią i podobnie mrok nocy.13Spojrzałem i zauważyłem orła. Leciał środkiem nieba. Usłyszałem, jak woła: Biada! Biada! Biada mieszkańcom ziemi! Bo jeszcze mają zatrąbić trzej pozostali aniołowie.
Apokalipsa 8
Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (dosłowny)
1A gdy otworzył siódmą pieczęć, nastała w niebie cisza na około pół godziny.[1] (Ap 4,5; Ap 8,5)2I zobaczyłem siedmiu aniołów, którzy stali przed Bogiem, i dano im siedem trąb.[2] (1 Kor 14,8; Ap 8,6)3Przyszedł też inny anioł i stanął przy ołtarzu; miał złotą kadzielnicę i dano mu wiele kadzidła, aby z modlitwami wszystkich świętych złożył na złotym ołtarzu przed tronem.[3] (Łk 1,11; Ap 5,8; Ap 6,9; Ap 7,2; Ap 8,4; Ap 9,13; Ap 10,1; Ap 18,1)4I wzniósł się dym kadzideł z modlitwami świętych z ręki anioła przed Bogiem. (Łk 1,9; Ap 5,8; Ap 6,9; Ap 8,3)5I ujął anioł kadzielnicę, i napełnił ją ogniem z ołtarza, i rzucił na ziemię — i nastąpiły grzmoty i ryki, błyskawice i trzęsienie ziemi. (Ap 4,5; Ap 11,19; Ap 16,18)6A siedmiu aniołów mających siedem trąb przygotowało się, aby zatrąbić. (Ap 8,2)7I zatrąbił pierwszy; wtedy powstał grad i ogień zmieszane z krwią[4] i zostały rzucone na ziemię; spłonęła trzecia część ziemi, spłonęła trzecia część drzew i spłonęła cała zielona trawa.[5] (Ap 8,8; Ap 9,15; Ap 9,18)8I zatrąbił drugi anioł; wtedy jakby wielka góra ziejąca ogniem[6] została rzucona w morze i jedna trzecia morza stała się krwią; (Ap 16,4)9wyginęła w morzu trzecia część stworzeń mających duszę, uległa też zniszczeniu trzecia część okrętów.10I zatrąbił trzeci anioł; wtedy spadła z nieba wielka gwiazda[7] płonąca niczym pochodnia i upadła na trzecią część rzek i na źródła wód. (Ap 6,13; Ap 14,7; Ap 16,4)11A imię gwiazdy brzmi Piołun[8] – i jedna trzecia wód zamieniła się w piołun i wielu ludzi od tych wód pomarło, ponieważ zgorzkniały.12I zatrąbił czwarty anioł; wtedy została uderzona trzecia część słońca i trzecia część księżyca, i trzecia część gwiazd, tak by trzecia ich część uległa zaćmieniu i dzień nie jaśniał przez trzecią[9] swą część – i podobnie noc.[10] (Mt 24,29; Mk 13,24; Łk 21,25; Ap 6,12)13I spojrzałem, i usłyszałem jednego orła lecącego środkiem nieba,[11] wołającego donośnym głosem: Biada, biada, biada mieszkańcom ziemi z powodu pozostałych głosów trąby trzech aniołów, którzy mają zatrąbić. (Ap 3,10; Ap 9,1; Ap 9,12; Ap 9,13; Ap 11,14; Ap 11,15; Ap 12,12; Ap 12,14; Ap 14,6)