1Dawidowy. Wysławiam[1] Cię całym swym sercem, Wobec aniołów[2] pragnę Ci grać! (Rdz 3,5; Ps 8,6; Ps 18,50; Ps 57,10; Ps 82,1; Ps 82,6; Ps 86,8; Ps 96,3; Ps 97,7)2Składam pokłon w stronę Twego świętego przybytku I wysławiam Twe imię — Za Twoją łaskę i wierność, Bo swą obietnicę uczyniłeś ważniejszą niż wszystko inne.[3]3W dniu, kiedy Cię wzywałem, odpowiedziałeś mi I dodałeś sił mojej duszy.4Wysławiać Cię będą, PANIE, wszyscy królowie ziemi, Gdy tylko usłyszą Twoje obietnice.5Będą wysławiać Twoje drogi, PANIE, Gdyż chwała PANA jest wielka.6Tak! Choć PAN jest potężny, dostrzega uniżonego — Dumnego natomiast rozpoznaje z daleka.7Choćbym się znalazł w największej niedoli, Zachowasz me życie mimo gniewu mych wrogów, Wyciągniesz swoją rękę, swą prawicą mnie wybawisz.8PAN dokona odpłaty za to, jak mnie traktowano! PANIE, Twoja łaska trwa wiecznie, Nie porzucaj dzieł Twoich rąk![4]