1PAN króluje![1] Raduj się, ziemio, Cieszcie się, rozliczne wybrzeża![2]2Kłębią się wokół Niego chmury i obłoki, Sprawiedliwością i prawem stoi Jego tron,3Sprzed Jego oblicza rozprzestrzenia się ogień I zewsząd pochłania tych, którzy są Mu przeciwni.4Świat rozświetliły Jego błyskawice, Na ten widok dreszcz przeniknął całą ziemię!5Góry niczym wosk stopniały przed PANEM I rozpłynęła się przed Nim cała ziemia!6Oto niebiosa głoszą Jego sprawiedliwość I wszystkie ludy widzą Jego chwałę.7Niech się okryją wstydem słudzy martwych bóstw, Którzy chełpią się swoimi nicościami.[3] Pokłońcie się Jemu, wy, wszystkie bożyszcza![4]8Usłyszał to Syjon i wezbrała w nim radość, Córki judzkie[5] poweselały z powodu rozstrzygnięć Twych, PANIE! (Ps 48,12)9Gdyż Ty, PANIE, jesteś Najwyższy ponad całą ziemią, Twoja wielkość przyćmiewa znaczenie wszelkich bóstw!10O, wy, którzy kochacie PANA, przeciwstawiajcie się złu![6] Ten, który strzeże dusz oddanych Mu ludzi,[7] Wyrwie ich z ręki bezbożnych.11Światło wschodzi sprawiedliwemu, Radość gości u tych, których serca są prawe.12Radujcie się w PANU, sprawiedliwi, Z wdzięcznością wspominajcie Jego święte imię!