Izajasza 62,4 | Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza (literacki)

Zapowiedź trwałego powodzenia Syjonu

1 Ze względu na Syjon nie będę milczał i ze względu na Jerozolimę nie spocznę, dopóki jak blask nie wzejdzie jej sprawiedliwość i jak pochodnia nie zapłonie jej zbawienie. 2 Narody ujrzą twoją sprawiedliwość, a wszyscy królowie twą chwałę i nazwą cię nowym imieniem — takim, które PAN ustali. 3 Będziesz wspaniałą koroną w ręku PANA i królewskim zawojem w dłoni swego Boga. 4 Nie będą już o tobie mówić: Opuszczona, a o twojej ziemi: Pustkowie. Nazwą cię raczej: W-niej-moja-rozkosz,^[1] a twoją ziemię: Poślubiona. Gdyż PAN się w tobie rozkochał i poślubi twą ziemię jak żonę. (2 Krl 21,1) 5 Tak jak młodzieniec poślubia pannę, tak poślubią cię twoi synowie, i jak cieszy się pan młody z panny młodej, tak twój Bóg będzie cieszył się tobą. 6 Na twoich murach, Jerozolimo, postawiłem stróżów: dzień i noc — nigdy nie umilkną. Wy, którzy się powołujecie na PANA, odmówcie sobie wytchnienia! 7 I nie dajcie Jemu wytchnienia, dopóki nie umocni i nie uczyni Jerozolimy pieśnią chwały dla ziemi! 8 PAN przysiągł swoją prawicą i swoim mocnym ramieniem: Już nigdy nie dam twego zboża na stół nieprzyjaciołom, a wina, nad którym się trudziłaś, nie będą już pić cudzoziemcy. 9 Przeciwnie! Spożyją je żniwiarze — i uwielbią PANA,^[2] skosztują go winiarze w przedsionkach mej świątyni. 10 Przechodźcie! Przechodźcie przez bramy! Róbcie drogę ludowi! Torujcie! Torujcie trakt bity! Usuwajcie kamienie!^[3] Podnieście sztandar dla ludów! 11 Oto PAN ogłasza — aż po krańce ziemi: Powiedzcie córce Syjonu: Nadchodzi już twoje zbawienie! Ma On z sobą zapłatę, a przed sobą wynagrodzenie! 12 Wtedy nazwą ich ludem świętym, odkupionymi przez PANA, a ciebie nazwą: Poszukiwaną, Miastem Nieporzuconym!