von Genfer Bibelgesellschaft1Ich liebe den HERRN, denn er hat erhört meine Stimme und mein Flehen; (Ri 5,31; Ps 18,2; Ps 34,4; Mt 22,37)2denn er hat sein Ohr zu mir geneigt; darum will ich ihn anrufen mein Leben lang. (Ps 116,13; Ps 116,17)3Die Fesseln des Todes umfingen mich und die Ängste des Totenreichs trafen mich; ich kam in Drangsal und Kummer. (Ps 18,5; Ps 119,143)4Da rief ich den Namen des HERRN an: »Ach, HERR, errette meine Seele!« (Ps 6,5; Ps 34,5; Ps 107,6)5Der HERR ist gnädig und gerecht, ja, unser Gott ist barmherzig. (Ps 145,17; Dan 9,7)6Der HERR behütet die Einfältigen; ich war ganz elend, aber er half mir. (Mt 5,3; Mt 5,4; Mt 10,16)7Kehre zurück, meine Seele, zu deiner Ruhe, denn der HERR hat dir wohlgetan! (Ps 13,6; Ps 42,6; Ps 42,12; Ps 125,4)8Denn du hast meine Seele vom Tod errettet, mein Auge von den Tränen, meinen Fuß vom Fall. (Ps 86,13; Ps 107,13; Jes 25,8; Jud 1,24; Offb 21,4)9Ich werde wandeln vor dem HERRN im Land der Lebendigen. (Ps 56,14; Lk 1,74)10Ich habe geglaubt, darum rede ich; ich wurde aber sehr gebeugt. (Ps 38,9; Ps 119,75; 2Kor 4,3; 2Kor 4,13)11Ich sprach in meiner Bestürzung: »Alle Menschen sind Lügner!« (Ps 12,2)12Wie soll ich dem HERRN vergelten all seine Wohltaten an mir? (Jes 38,20; Mi 6,5)13Den Kelch des Heils will ich nehmen und den Namen des HERRN anrufen; (Ps 40,17; Ps 116,2; Ps 116,17; Jes 12,4; Jes 38,20)14meine Gelübde will ich dem HERRN erfüllen, ja, vor seinem ganzen Volk. (4Mo 30,3; Ps 50,14; Ps 116,18; Jon 2,10)15Kostbar ist in den Augen des HERRN der Tod seiner Getreuen. (Ps 72,14)16Ach, HERR, ich bin ja dein Knecht, ich bin dein Knecht, der Sohn deiner Magd; du hast meine Fesseln gelöst. (Ps 86,17; Joh 8,32; Joh 8,36; Röm 6,7; 2Kor 3,17)17Dir will ich Dankopfer darbringen und den Namen des HERRN anrufen; (3Mo 7,12; 2Sam 6,17; 2Sam 24,25)18meine Gelübde will ich dem HERRN erfüllen, ja, vor seinem ganzen Volk, (Ps 116,14)19in den Vorhöfen des Hauses des HERRN, in deiner Mitte, Jerusalem. Hallelujah! (Ps 84,11; Ps 96,8)
1Радвам се, че Господ чу моя молитвен глас.2Той наклони ухо към мене и затова ще Го призовавам през всичките си дни.3Вълните на смъртта ме обзеха, адски мъки ме постигнаха, понесох притеснение и скръб. (Ps 18,5; Jon 2,3)4Тогава призовах името на Господа: „Господи, спаси живота ми!“5Господ е милостив и справедлив; нашият Бог проявява милост. (2Mo 34,6)6Господ закриля простодушните: бях изнемогнал и Той ме спаси.7Върни се, душо моя, към спокойствие, защото Господ ти стори добро. (Ps 13,6)8Ти спаси живота ми от смърт, очите ми – от сълзи, и краката ми – от препъване. (Ps 56,14; Ps 66,6; Jes 25,8; Offb 21,4)9[1] Ще вървя по своя път пред Господа в земята на живите. (Ps 27,13; Ps 142,6)
Чашата на спасението
10[2] Повярвах и затова казах: „Аз съм много съкрушен.“ (2Kor 4,13)11В своята скръб си казах: „Всеки човек е лъжец.“ (Ps 12,3)12Какво да въздам на Господа за всичките Му благодеяния към мене?13Ще приема чашата на спасението и ще призова името на Господа.14Ще изпълня моите обещания към Господа пред целия Негов народ.15Скъпа е в очите на Господа смъртта на Неговите святи люде. (Jes 43,4)16О, Господи, аз съм Твой раб, аз съм Твой раб и син на Твоята слугиня. Ти строши моите окови. (Ps 86,16)17На Тебе ще принеса жертва със славословие и името на Господа ще призова.18Ще изпълня своите обещания към Господа пред целия Му народ (Jon 2,10)19в храмовите дворове на Господа, посред тебе, Йерусалиме! Алилуя.