Markus 16

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Und als der Sabbat vorüber war, kauften Maria Magdalena und Maria, die Mutter des Jakobus, und Salome wohlriechende Gewürze, um hinzugehen und ihn zu salben. (Mk 15,40; Mk 15,47; Lk 23,56)2 Und sehr früh am ersten Tag der Woche, als die Sonne aufging, kamen sie zu dem Grab. (Lk 24,1; Joh 20,1)3 Und sie sagten zueinander: Wer wälzt uns den Stein von dem Eingang des Grabes? (2Mo 3,11; 2Mo 4,1; Ri 6,15)4 Und als sie aufblickten, sahen sie, dass der Stein weggewälzt war. Er war nämlich sehr groß. (Sach 4,6; Mt 28,2; Mk 10,27)5 Und sie gingen in das Grab hinein und sahen einen jungen Mann zur Rechten sitzen, bekleidet mit einem langen, weißen Gewand; und sie erschraken. (Lk 24,4)6 Er aber spricht zu ihnen: Erschreckt nicht! Ihr sucht Jesus, den Nazarener, den Gekreuzigten; er ist auferstanden, er ist nicht hier. Seht den Ort, wo sie ihn hingelegt hatten! (Ps 105,3)7 Aber geht hin, sagt seinen Jüngern und dem Petrus, dass er euch nach Galiläa vorangeht. Dort werdet ihr ihn sehen, wie er euch gesagt hat! (Mt 28,10; Mt 28,16; Mk 14,66; Lk 22,32)8 Und sie gingen schnell hinaus und flohen von dem Grab. Es hatte sie aber ein Zittern und Entsetzen befallen; und sie sagten niemand etwas, denn sie fürchteten sich. (2Kön 4,29; Mk 16,5; Lk 10,4; Lk 24,37)9 Als er aber früh am ersten Tag der Woche auferstanden war, erschien er zuerst der Maria Magdalena, von der er sieben Dämonen ausgetrieben hatte. (Lk 8,2; Joh 20,11; Joh 20,19; Apg 20,7; 1Kor 16,2)10 Diese ging hin und verkündete es denen, die mit ihm gewesen waren, die trauerten und weinten. (Joh 16,20)11 Und als diese hörten, dass er lebe und von ihr gesehen worden sei, glaubten sie es nicht. (Lk 24,11)12 Danach offenbarte er sich zwei von ihnen auf dem Weg in einer anderen Gestalt, als sie sich aufs Land begaben. (Lk 24,13)13 Und diese gingen hin und verkündeten es den Übrigen; aber auch ihnen glaubten sie nicht. (Lk 16,31)14 Danach offenbarte er sich den Elfen selbst, als sie zu Tisch saßen, und tadelte ihren Unglauben und die Härte ihres Herzens, dass sie denen, die ihn auferstanden gesehen hatten, nicht geglaubt hatten. (Joh 20,19)15 Und er sprach zu ihnen: Geht hin in alle Welt und verkündigt das Evangelium der ganzen Schöpfung! (Jes 45,22; Röm 10,18; Kol 1,23)16 Wer glaubt und getauft wird, der wird gerettet werden; wer aber nicht glaubt, der wird verdammt werden.[1] (Joh 3,16; Joh 3,18; Joh 3,36; Apg 16,31; Röm 1,16)17 Diese Zeichen aber werden die begleiten, die gläubig geworden sind: In meinem Namen werden sie Dämonen austreiben, sie werden in neuen Sprachen reden, (Apg 2,4; 1Kor 12,28)18 Schlangen werden sie aufheben, und wenn sie etwas Tödliches trinken, wird es ihnen nichts schaden; Kranken werden sie die Hände auflegen, und sie werden sich wohl befinden. (Lk 10,19; Apg 28,3)19 Der Herr nun wurde, nachdem er mit ihnen geredet hatte, aufgenommen in den Himmel und setzte sich zur Rechten Gottes. (Ps 110,1; Apg 7,55; Kol 3,1; Hebr 10,12)20 Sie aber gingen hinaus und verkündigten überall; und der Herr wirkte mit ihnen und bekräftigte das Wort durch die begleitenden Zeichen. Amen. (1Kor 12,11; Hebr 2,4)

Markus 16

Съвременен български превод

von Bulgarian Bible Society
1 След като мина събота, Мария Магдалина, Мария Яковова и Саломия купиха благовония, за да дойдат и да Го помажат. (Mt 28,1; Lk 24,1; Joh 20,1)2 В първия ден на седмицата те дойдоха на гроба много рано – при изгрев слънце,3 и си говореха: „Кой ще ни отмести камъка от входа на гроба?“4 Но като погледнаха, видяха, че камъкът е отместен, а той беше много голям.5 Те влязоха в гроба и видяха да стои отдясно един юноша, облечен в бяла дреха, и много се изплашиха. (Mk 9,3)6 А той им каза: „Не се страхувайте. Вие търсите Иисус Назарянина, Който беше разпънат. Той възкръсна, няма Го тук. Ето мястото, където Го положиха.7 Но идете, кажете на учениците Му и на Петър, че Той ще бъде преди вас в Галилея. Там ще Го видите, както ви беше казал.“ (Mt 26,32; Mk 14,28)8 Като излязоха, те побягнаха от гроба. Бяха ги обхванали трепет и ужас и на никого нищо не казаха, понеже се бояха.9 След като възкръсна рано в първия ден на седмицата, Иисус се яви първо на Мария Магдалина, от която беше изгонил седем бяса.[1] (Mt 28,9; Mt 28,16; Lk 8,2; Lk 24,10; Lk 24,13; Lk 24,36; Joh 20,11; Apg 1,1; 1Kor 15,5)10 Тя отиде и извести това на онези, които са били с Него и които плачеха и ридаеха.11 Но те, като чуха, че Той е жив и тя Го е видяла, не повярваха.12 След всичко това Той се откри в друг образ на двама от тях по пътя, когато отиваха в едно село. (Lk 24,13)13 Като се върнаха, те известиха на останалите. Но и на тях не повярваха.14 Накрая Иисус се откри на самите единадесет ученици, когато бяха на трапеза, и ги смъмри за тяхното неверие и за коравосърдечието им, защото не повярваха на тези, които Го бяха видели възкръснал. (Lk 24,36; Joh 20,19)15 Иисус им каза: „Идете по цял свят и проповядвайте Евангелието на цялото творение. (Mt 28,18; Mk 13,10; Kol 1,23)16 Който повярва и се кръсти, ще бъде спасен, а който не повярва, ще бъде осъден. (Joh 3,18; Apg 16,31)17 А повярвалите ще бъдат придружавани от тези знамения: с Моето име ще изгонват бесове и ще говорят на нови езици, (Mk 6,13)18 ще хващат змии и ако изпият нещо смъртоносно, няма да им навреди, на болни ще възлагат ръце и те ще оздравяват.“19 А след разговора с тях Господ Иисус се възнесе на небето и седна отдясно на Бога. (Ps 110,1; Lk 24,50; Lk 24,51; Apg 1,9; Apg 7,56; Eph 1,20; Kol 3,1; Hebr 10,12)20 Тогава те тръгнаха и проповядваха навсякъде. А Господ им помагаше и потвърждаваше словото със знамения, от каквито то се придружаваше. Амин. (Apg 14,3; Hebr 2,3)