1O HERR, du bleibst im Recht, wenn ich mit dir rechte; dennoch will ich über [deine] Rechtsentscheide mit dir reden: Warum ist der Weg der Gottlosen so erfolgreich und bleiben alle, die treulos handeln, unangefochten? (Hi 21,7; Hi 40,2; Ps 51,7; Jes 45,9; Jer 5,26; Dan 9,7; Hab 1,13; Mal 3,15)2Du hast sie gepflanzt, sie schlagen auch Wurzeln, sie gedeihen und bringen sogar Frucht. Du bist zwar ihrem Mund nahe, aber fern von ihrem Herzen! (Ps 37,35; Jes 29,13; Tit 1,16)3Doch du, o HERR, du kennst mich, du durchschaust mich, du prüfst, wie mein Herz zu dir steht. Reiße sie wie Schafe hin zur Schlachtbank und weihe sie für den Tag der Schlachtung! (Ps 17,3; Ps 55,24; Ps 139,1; Jer 15,15; Jer 17,18)4Wie lange soll das Land noch trauern und das Gewächs auf dem ganzen Feld verdorren? Infolge der Bosheit derer, die darin wohnen, werden Vieh und Vögel weggerafft; denn sie sagen: Er wird unser Ende nicht sehen! (Ps 107,33; Jes 24,4; Jer 3,3; Jer 5,12; Jer 14,2; Jer 23,10)5Wenn du mit Fußgängern gelaufen bist und sie dich müde gemacht haben, wie willst du dann mit Rossen um die Wette laufen? Und wenn du dich nur in einem friedlichen Land sicher fühlst, was willst du tun im Dickicht des Jordan? (Jos 3,15; Spr 24,10; Sach 11,3)6Denn auch deine Brüder und das Haus deines Vaters sind treulos gegen dich gewesen; sie haben dir aus voller Kehle nachgeschrien. Glaube ihnen nicht, wenn sie auch freundlich mit dir reden! (Ps 12,3; Spr 26,25; Jer 11,21; Mi 7,6; Joh 7,5)7Ich habe mein Haus verlassen, mein Erbe verstoßen; ich habe den Liebling meiner Seele in die Hand seiner Feinde gegeben. (Ps 74,3; Ps 79,1; Ps 106,40; Jer 7,14; Kla 2,1)8Mein Erbteil ist mir geworden wie ein Löwe im Wald; es hat seine Stimme gegen mich erhoben, darum hasse ich es. (Jer 2,15; Jer 51,38)9Ist mein Erbteil für mich zu einer Hyänenhöhle geworden, um die sich die Raubvögel ringsum scharen? Geht hin und versammelt alle Tiere des Feldes; bringt sie herzu, damit sie fressen! (2Kön 24,1; Jes 56,9; Jer 7,33; Offb 19,17)10Viele Hirten haben meinen Weinberg verwüstet und meinen Acker zertreten; meinen kostbaren Acker haben sie zur öden Wüste gemacht. (Jes 63,18; Jer 4,7; Jer 25,36)11Man hat ihn verheert; verwüstet trauert er vor mir. Das ganze Land liegt wüst, denn niemand nahm es sich zu Herzen. (Jes 42,25; Jes 57,1; Jer 9,10; Mal 2,2)12Über alle kahlen Höhen der Steppe sind Zerstörer gekommen; denn das Schwert des HERRN frisst von einem Ende des Landes bis zum anderen; da gibt es keinen Frieden für alles Fleisch. (Jer 8,15; Hes 21,8)13Sie haben Weizen gesät und Dornen geerntet, sie haben sich abgemüht und doch nichts erzielt; so müsst ihr zuschanden werden an euren Erträgen wegen des grimmigen Zornes des HERRN! (3Mo 26,16; 3Mo 26,20; 5Mo 28,38; Jer 3,24; Hag 1,6)
Weissagung gegen die feindseligen Nachbarvölker und Heilsankündigung für Israel
14So spricht der HERR über alle meine bösen Nachbarn, die das Erbteil antasten, das ich meinem Volk Israel gegeben habe: Siehe, ich will sie aus ihrem Land herausreißen, und ich will das Haus Juda aus ihrer Mitte wegreißen. (Jer 12,9; Jer 32,36; Jer 46,1; Hes 25,1; Ob 1,10; Zef 2,8; Sach 2,8)15Und es soll geschehen, nachdem ich sie herausgerissen habe, will ich mich wieder über sie erbarmen und will sie wieder heimführen, jeden zu seinem Erbteil und jeden in sein Land. (4Mo 32,18; 5Mo 3,20; Jes 23,17; Jer 48,47; Jer 49,6; Jer 49,39)16Und es wird geschehen, wenn sie die Wege meines Volkes eifrig gelernt haben, sodass sie bei meinem Namen schwören: »So wahr der HERR lebt!«, so wie sie mein Volk auch gelehrt haben, beim Baal zu schwören, so sollen sie inmitten meines Volkes aufgebaut werden; (Jes 2,3; Jer 4,2; Sach 8,22; Eph 3,6)17wenn sie aber nicht gehorchen wollen, so will ich ein solches Volk endgültig ausrotten und vertilgen!, spricht der HERR. (Jes 60,12; Sach 14,16; Lk 19,27; 2Thess 1,8; 1Petr 2,6)
Край за благоденствието на нечестивците. Пророческо негодувание
1„Ти ще бъдеш прав, Господи, ако се съдя с Тебе, но все пак ще говоря с Тебе за правосъдието: защо успява пътят на нечестивите? Защо благоденстват всички, постъпващи вероломно? (Hi 21,7; Ps 73,1)2Ти си ги насадил и те пуснаха корен, те растат и дори дават плод. Ти си винаги в устата им, а далече от сърцата им.3Но, Господи, Ти ме познаваш, виждаш ме и подлагаш на изпитание сърцето ми. Отлъчи ги като овце за клане и приготви ги за деня, когато ще бъдат заклани. (Jer 11,19)4Докога ще тъжи страната и ще съхне тревата по цялото поле? Загиват животни и птици поради нечестието на жителите и, защото казват: „Той не вижда нашия край.“ (Jer 5,20; Jer 8,18)
Божият отговор
5Господ отговори: „Ако тичаш с пешаци и те изморяват, как тогава ще се състезаваш с коне? И ако си в безопасност в мирна страна, какво би направил при прииждането на Йордан?6Защото, както братята ти, също и бащиният ти дом постъпи вероломно с тебе и викат по тебе високо. Не им вярвай, когато ти говорят любезно.7Напуснах Своя дом, отхвърлих Своето наследство, предадох любимката на Своята душа в ръката на неприятелите.8Моето наследство е станало за Мене като лъв в гора. То нададе своя глас против Мене – затова го намразих.9Моето наследство стана за Мене като пъстра хищна птица. Хищните птици наоколо са против него. Идете, съберете всички полски зверове. Докарайте ги да го изпоядат!10Много пастири развалиха лозето Ми, стъпкаха Моя дял, обърнаха приятния Ми дял в пуста непроходима пустиня. (Jer 6,3)11Направиха го пустош и запустял, той скърби пред Мене. Цялата страна е опустошена обаче, защото няма човек.12По всичките голи височини на пустинята дойдоха опустошители, защото мечът Господен погубва от единия край на страната до другия край на страната. Няма мир за никое създание.13Сееха пшеница, а пожънаха тръни, измъчиха се, а нямаха полза. Засрамете се, прочее, от вашата жътва поради пламенния гняв Господен.“14Така говори Господ против всичките ми зли съседи, които посягат на наследството, което дадох на Своя народ Израил: „Ето ще ги изтръгна от земята им, а ще изтръгна и дома на Юда от тяхната среда.15И след като ги изтръгна, ще ги върна и ще им окажа милост, и ще върна всеки в неговия дял и всеки в земята му.16И ако действително научат пътищата на Моя народ, да се кълнат в Мое име – заклевам се в името на живия Господ, – точно както някога научиха Моя народ да се кълне във Ваал, тогава да бъдат утвърдени сред Моя народ. (Jer 4,2)17Но ако не послушат, съвсем ще изкореня и ще изтребя този народ“ – казва Господ.