Zapisz się darmowo

Mateusza 27

Słowo Życia

od Biblica
1 Następnego dnia, wczesnym rankiem, najwyżsi kapłani i starsi ponownie zebrali się, aby ustalić, jak doprowadzą do wykonania na Jezusie wyroku śmierci. 2 Ostatecznie postanowili przekazać Jezusa pod zbrojną eskortą Piłatowi, rzymskiemu gubernatorowi. 3 Gdy Judasz, zdrajca, dowiedział, że Jezus został skazany za śmierć, zaczął żałować swojego czynu i odniósł pieniądze—trzydzieści srebrnych monet—najwyższym kapłanom i starszym. 4 —Zgrzeszyłem!—oświadczył. —Wydałem niewinnego człowieka. —Co nas to obchodzi? To twój problem!—odparli. 5 Judasz rzucił wtedy pieniądze na posadzkę świątyni, wybiegł i powiesił się. 6 Kapłani podnieśli srebrniki. —Nie można ich umieścić w skarbcu—orzekli—bo są zapłatą za morderstwo. 7 Po naradzie postanowili przeznaczyć je na zakup Pola Garncarzy i założyć tam cmentarz dla cudzoziemców. 8 Dlatego miejsce to do dzisiaj nazywa się Polem Krwi. 9 W ten sposób spełniło się proroctwo Jeremiasza: „Wzięli trzydzieści srebrnych monet, bo na tyle Go wycenili synowie Izraela, 10 i kupili Pole Garncarzy—jak im rozkazał Pan”. 11 Gdy Jezus stanął przed gubernatorem Piłatem, ten zapytał Go: —Jesteś Królem Żydów? —Sam to potwierdzasz—odpowiedział mu Jezus. 12 A obecni tam najwyżsi kapłani i starsi wysuwali przeciwko Niemu wiele zarzutów, ale Jezus nie odpowiadał. Wtedy Piłat zwrócił się do Niego: 13 —Czy nie słyszysz tych wszystkich oskarżeń? 14 Lecz, ku jego wielkiemu zdziwieniu, Jezus nie odpowiedział na żaden z zarzutów. 15 A był zwyczaj, że raz w roku, na święto Paschy, gubernator uwalniał na prośbę ludu jednego żydowskiego więźnia. 16 W tym czasie przebywał właśnie w więzieniu znany przestępca—Barabasz. 17 Gdy więc przed rezydencją Piłata zebrali się ludzie, ten zapytał ich: —Kogo mam wam wypuścić? Barabasza czy Jezusa, zwanego Mesjaszem? 18 Zorientował się bowiem, że to z nienawiści uknuto ten spisek przeciw Jezusowi. 19 Gdy tak siedział na fotelu sędziowskim, żona przysłała mu wiadomość: —Zostaw w spokoju tego prawego człowieka. Dziś w nocy miałam z jego powodu straszny sen! 20 Tymczasem kapłani i starsi przekonali tłum, aby prosił o uwolnienie Barabasza i żądał śmierci dla Jezusa. 21 —Którego z nich mam wam wypuścić?—spytał ponownie gubernator. —Barabasza!—zawołali. 22 —Co mam zatem zrobić z Jezusem Mesjaszem? —Ukrzyżuj go!—zawołali w odpowiedzi. 23 —Ale dlaczego?—dopytywał Piłat. —Jakie przestępstwo popełnił? Oni jednak nie słuchali go i coraz głośniej wołali: —Ukrzyżuj go!!! 24 Piłat, widząc, że nic nie wskóra i że robi się coraz większe zamieszanie, na oczach tłumu umył ręce i rzekł: —Nie jestem winien jego śmierci! To wasza odpowiedzialność! 25 —Dobrze! Bierzemy ją na siebie i naszych potomków!—zawołał cały tłum. 26 Wypuścił więc Barabasza, a Jezusa kazał ubiczować i skazał Go na śmierć przez ukrzyżowanie. 27 Żołnierze gubernatora wyprowadzili Go na dziedziniec i zwołali cały oddział. 28 Ubrali Go w szkarłatny płaszcz 29 i włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni, a do prawej ręki dali kij. I klękali przed Nim, naśmiewając się: —Niech żyje Król Żydów! 30 Opluwali Go też, brali Jego kij i bili Go po głowie. 31 Kiedy im się to znudziło, ściągnęli z Niego płaszcz, nałożyli Mu z powrotem Jego własne ubranie i poprowadzili na ukrzyżowanie. 32 Po drodze zatrzymali niejakiego Szymona z Cyreny i zmusili go, aby niósł Jego krzyż. 33 W ten sposób doprowadzili Jezusa na miejsce zwane Golgotą (to znaczy: „Czaszką”). 34 Tam podali Mu do picia kwaśne wino. Spróbował, ale nie chciał go pić. 35 Potem Go ukrzyżowali, a o Jego ubranie rzucili losy. 36 Następnie usiedli i pilnowali Go. 37 A nad Jego głową przybili do krzyża tabliczkę z opisem winy: „to jest jezus, król żydów”. 38 Po obu stronach Jezusa ukrzyżowano dwóch przestępców. 39 Przechodzący obok ludzie śmiali się z Niego. Patrzyli z pogardą i wołali: 40 —Widzisz, jak skończyłeś? Mówiłeś, że potrafisz zburzyć i w trzy dni odbudować świątynię! Skoro jesteś taki mocny, uratuj teraz siebie samego i zejdź z krzyża! Podobno jesteś Synem Bożym! 41 Stali tam również najwyżsi kapłani i inni przywódcy religijni. Oni także naśmiewali się z Jezusa: 42 —Innych potrafił ratować, a siebie uratować nie może! Taki z niego Król Izraela? Niech zejdzie z krzyża, to mu uwierzymy! 43 Tak ufał Bogu, to niech go teraz uratuje, o ile zechce. Przecież powtarzał: „Jestem Synem Boga”. 44 Tak samo naśmiewali się z Niego wiszący obok przestępcy. 45 Nagle, około południa całą ziemię okrył mrok i aż do godziny trzeciej było ciemno. 46 Wtedy właśnie Jezus głośno zawołał: —Eloi, Eloi, lema sabachthani! (co znaczy: „Boże mój, Boże mój, czemu Mnie opuściłeś?”). 47 Stojący w pobliżu ludzie sądzili, że woła proroka Eliasza. 48 Jeden z nich podbiegł po gąbkę, nasączył ją kwaśnym winem i na kiju podał Jezusowi, żeby się napił. 49 Lecz pozostali mówili: —Zostaw go! Zobaczymy, czy zjawi się Eliasz, żeby go uratować. 50 Lecz Jezus wydał jeszcze jeden okrzyk i skonał. 51 W tej samej chwili zasłona w świątyni, oddzielająca miejsce najświętsze, rozdarła się na dwie części—od góry aż do dołu. Zatrzęsła się również ziemia i popękały skały. 52 Otworzyły się groby i wielu umarłych, którzy byli ludźmi kochającymi Boga, powstało z martwych. 53 Później, po zmartwychwstaniu Jezusa, udali się do Jerozolimy, świętego miasta, gdzie widziało ich wielu ludzi. 54 Rzymski dowódca i jego żołnierze pilnujący Jezusa na widok trzęsienia ziemi i wszystkich tych zjawisk przerazili się. —To naprawdę był Syn Boży!—wołali. 55 Wiele kobiet, które przyszły z Jezusem z Galilei, aby Mu pomagać, przyglądało się temu wszystkiemu z daleka. 56 Wśród nich były Maria z Magdali, Maria—matka Jakuba i Józefa, oraz matka synów Zebedeusza. 57 Gdy zapadł wieczór, pewien bogaty człowiek—Józef z Arymatei, będący uczniem Jezusa— 58 udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Ten polecił mu je wydać. 59 Józef wziął je, owinął w długie lniane płótno 60 i złożył w swoim nowym grobowcu, wykutym w skale. 61 Maria z Magdali i druga Maria zostały tam, siedząc naprzeciwko grobu. 62 Nazajutrz, pierwszego dnia święta Paschy, najwyżsi kapłani i faryzeusze udali się do Piłata 63 i oznajmili: —Panie, przypomnieliśmy sobie, że ten kłamca mówił jeszcze za życia: „Po trzech dniach zmartwychwstanę”. 64 Wydaj więc rozkaz opieczętowania grobu na trzy dni, aby przypadkiem jego uczniowie nie wykradli ciała i nie rozgłaszali tłumom: „On zmartwychwstał!”. Bo to ostatnie kłamstwo byłoby gorsze od pierwszego. 65 —Weźcie straż i zabezpieczcie miejsce najlepiej, jak potraficie—odrzekł Piłat. 66 Poszli więc do grobowca, zapieczętowali kamień zamykający wejście i postawili straże. 

Polish Living New Testament TM
(Słowo Życia TM)
Copyright © 1991, 2005, 2016 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.

Mateusza 27

English Standard Version

od Crossway
1 When morning came, all the chief priests and the elders of the people took counsel against Jesus to put him to death. (Mt 26,4; Mk 15,1; Łk 22,66) 2 And they bound him and led him away and delivered him over to Pilate the governor. (Mt 20,19; Łk 3,1; Łk 13,1; Łk 23,1; Jan 18,28; Dz 3,13; Dz 4,27; 1 Tm 6,13) 3 Then when Judas, his betrayer, saw that Jesus[1] was condemned, he changed his mind and brought back the thirty pieces of silver to the chief priests and the elders, (Mt 21,29; Mt 26,14; Mt 26,15) 4 saying, “I have sinned by betraying innocent blood.” They said, “What is that to us? See to it yourself.” (Mt 27,24) 5 And throwing down the pieces of silver into the temple, he departed, and he went and hanged himself. (2 Sm 17,23; Dz 1,18) 6 But the chief priests, taking the pieces of silver, said, “It is not lawful to put them into the treasury, since it is blood money.” (Mk 12,41; Mk 12,43; Łk 21,1; Jan 8,20) 7 So they took counsel and bought with them the potter’s field as a burial place for strangers. 8 Therefore that field has been called the Field of Blood to this day. (Mt 28,15; Dz 1,19) 9 Then was fulfilled what had been spoken by the prophet Jeremiah, saying, “And they took the thirty pieces of silver, the price of him on whom a price had been set by some of the sons of Israel, (Za 11,13; Mt 1,22) 10 and they gave them for the potter’s field, as the Lord directed me.” 11 Now Jesus stood before the governor, and the governor asked him, “Are you the King of the Jews?” Jesus said, “You have said so.” (Mt 2,2; Mt 27,29; Mt 27,37; Mt 27,42; Mk 15,2; Łk 22,70; Łk 23,2; Jan 18,29; Jan 18,39; Jan 19,3; 1 Tm 6,13) 12 But when he was accused by the chief priests and elders, he gave no answer. (Mt 26,63) 13 Then Pilate said to him, “Do you not hear how many things they testify against you?” (Jan 19,10) 14 But he gave him no answer, not even to a single charge, so that the governor was greatly amazed. 15 Now at the feast the governor was accustomed to release for the crowd any one prisoner whom they wanted. (Mk 15,6; Łk 23,18; Jan 18,39; Jan 19,16) 16 And they had then a notorious prisoner called Barabbas. 17 So when they had gathered, Pilate said to them, “Whom do you want me to release for you: Barabbas, or Jesus who is called Christ?” (Mt 27,22) 18 For he knew that it was out of envy that they had delivered him up. (Jan 12,19) 19 Besides, while he was sitting on the judgment seat, his wife sent word to him, “Have nothing to do with that righteous man, for I have suffered much because of him today in a dream.” (Mt 2,12; Mt 27,24; Łk 23,47; Jan 19,13) 20 Now the chief priests and the elders persuaded the crowd to ask for Barabbas and destroy Jesus. (Dz 3,14) 21 The governor again said to them, “Which of the two do you want me to release for you?” And they said, “Barabbas.” 22 Pilate said to them, “Then what shall I do with Jesus who is called Christ?” They all said, “Let him be crucified!” (Dz 13,28) 23 And he said, “Why? What evil has he done?” But they shouted all the more, “Let him be crucified!” (Łk 23,41; Jan 8,46) 24 So when Pilate saw that he was gaining nothing, but rather that a riot was beginning, he took water and washed his hands before the crowd, saying, “I am innocent of this man’s blood;[2] see to it yourselves.” (Pwt 21,6; Ps 26,6; Ps 73,13; Mt 26,5; Mt 27,4; Mt 27,19) 25 And all the people answered, “His blood be on us and on our children!” (Wj 20,5; Joz 2,19; Lm 5,7; Mt 23,35; Dz 5,28) 26 Then he released for them Barabbas, and having scourged[3] Jesus, delivered him to be crucified. (Iz 50,6; Iz 53,5; Mt 20,19; Łk 23,16; Jan 19,1) 27 Then the soldiers of the governor took Jesus into the governor’s headquarters,[4] and they gathered the whole battalion[5] before him. (Mk 15,16; Jan 18,28; Jan 18,33; Jan 19,2; Jan 19,9; Dz 10,1; Dz 23,35; Flp 1,13) 28 And they stripped him and put a scarlet robe on him, (Łk 23,11; Ap 18,12; Ap 18,16) 29 and twisting together a crown of thorns, they put it on his head and put a reed in his right hand. And kneeling before him, they mocked him, saying, “Hail, King of the Jews!” (Mt 20,19; Mt 27,11) 30 And they spit on him and took the reed and struck him on the head. (Mt 26,67) 31 And when they had mocked him, they stripped him of the robe and put his own clothes on him and led him away to crucify him. (Iz 53,7) 32 As they went out, they found a man of Cyrene, Simon by name. They compelled this man to carry his cross. (Lb 15,35; Mt 21,39; Mk 15,21; Łk 23,26; Jan 19,17; Hbr 13,12) 33 And when they came to a place called Golgotha (which means Place of a Skull), (Mk 15,22; Łk 23,32; Łk 23,44; Jan 19,17; Jan 19,23; Jan 19,28) 34 they offered him wine to drink, mixed with gall, but when he tasted it, he would not drink it. (Ps 69,21; Dz 8,23) 35 And when they had crucified him, they divided his garments among them by casting lots. (Ps 22,18) 36 Then they sat down and kept watch over him there. (Ps 22,17; Mt 27,54) 37 And over his head they put the charge against him, which read, “This is Jesus, the King of the Jews.” (Mt 27,11; Mt 27,29) 38 Then two robbers were crucified with him, one on the right and one on the left. (Mt 20,21; Jan 18,40) 39 And those who passed by derided him, wagging their heads (Job 16,4; Ps 22,7; Ps 109,25; Iz 37,22; Jer 18,16; Lm 1,12; Lm 2,15; Łk 22,65; Łk 23,39; Jk 2,7) 40 and saying, “You who would destroy the temple and rebuild it in three days, save yourself! If you are the Son of God, come down from the cross.” (Mt 4,3; Mt 4,6; Mt 14,33; Mt 26,61; Mt 26,63; Mt 27,43) 41 So also the chief priests, with the scribes and elders, mocked him, saying, 42 “He saved others; he cannot save himself. He is the King of Israel; let him come down now from the cross, and we will believe in him. (Mt 26,53; Mt 27,37; Łk 4,23; Jan 1,49; Jan 10,18; Jan 12,13) 43 He trusts in God; let God deliver him now, if he desires him. For he said, ‘I am the Son of God.’” (Ps 22,8) 44 And the robbers who were crucified with him also reviled him in the same way. (Łk 23,39) 45 Now from the sixth hour[6] there was darkness over all the land[7] until the ninth hour.[8] 46 And about the ninth hour Jesus cried out with a loud voice, saying, “Eli, Eli, lema sabachthani?” that is, “My God, my God, why have you forsaken me?” (Ps 22,1; Hbr 5,7) 47 And some of the bystanders, hearing it, said, “This man is calling Elijah.” 48 And one of them at once ran and took a sponge, filled it with sour wine, and put it on a reed and gave it to him to drink. (Rt 2,14; Ps 69,21) 49 But the others said, “Wait, let us see whether Elijah will come to save him.” 50 And Jesus cried out again with a loud voice and yielded up his spirit. (Mt 27,46; Jan 10,18) 51 And behold, the curtain of the temple was torn in two, from top to bottom. And the earth shook, and the rocks were split. (Wj 26,31; 2 Krn 3,14; Mt 27,54) 52 The tombs also were opened. And many bodies of the saints who had fallen asleep were raised, (Dn 7,18; Dn 7,22; Jan 11,11; Dz 7,60; Dz 13,36; 1 Kor 15,6; 1 Kor 15,18; 1 Kor 15,20; 1 Tes 4,13; 2 P 3,4) 53 and coming out of the tombs after his resurrection they went into the holy city and appeared to many. (Mt 4,5) 54 When the centurion and those who were with him, keeping watch over Jesus, saw the earthquake and what took place, they were filled with awe and said, “Truly this was the Son[9] of God!” (Mt 27,36; Mt 27,43; Mk 15,39; Łk 23,47; Łk 23,49) 55 There were also many women there, looking on from a distance, who had followed Jesus from Galilee, ministering to him, (Ps 38,11; Łk 8,2; Jan 19,25) 56 among whom were Mary Magdalene and Mary the mother of James and Joseph and the mother of the sons of Zebedee. (Mt 20,20; Mt 27,55; Mk 15,40) 57 When it was evening, there came a rich man from Arimathea, named Joseph, who also was a disciple of Jesus. (Mk 15,42; Łk 23,50; Jan 19,38) 58 He went to Pilate and asked for the body of Jesus. Then Pilate ordered it to be given to him. 59 And Joseph took the body and wrapped it in a clean linen shroud 60 and laid it in his own new tomb, which he had cut in the rock. And he rolled a great stone to the entrance of the tomb and went away. (Iz 22,16; Iz 53,9; Mk 16,4; Jan 11,38) 61 Mary Magdalene and the other Mary were there, sitting opposite the tomb. (Mt 27,56; Mt 28,1) 62 The next day, that is, after the day of Preparation, the chief priests and the Pharisees gathered before Pilate (Mk 15,42; Łk 23,54; Jan 19,14; Jan 19,31; Jan 19,42) 63 and said, “Sir, we remember how that impostor said, while he was still alive, ‘After three days I will rise.’ (Mt 16,21; Mt 17,23; Mt 20,19; Mt 26,61; Mt 27,64; Mt 28,6; Mk 8,31; Mk 10,34; Łk 9,22; Łk 18,33; Łk 24,6; Jan 2,19; Jan 7,12) 64 Therefore order the tomb to be made secure until the third day, lest his disciples go and steal him away and tell the people, ‘He has risen from the dead,’ and the last fraud will be worse than the first.” (Mt 28,13) 65 Pilate said to them, “You have a guard[10] of soldiers. Go, make it as secure as you can.” (Mt 28,11) 66 So they went and made the tomb secure by sealing the stone and setting a guard. (Dn 6,17) 

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) copyright ©2001 by Crossway Bibles, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV® Text Edition: 2016. The ESV® text has been reproduced in cooperation with and by permission of Good News Publishers. Unauthorized reproduction of this publication is prohibited. All rights reserved.

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) is adapted from the Revised Standard Version of the Bible, copyright Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the U.S.A. All rights reserved.