1Piłat kazał więc wyprowadzić Jezusa i ubiczować.2Żołnierze włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni i ubrali Go w purpurowy płaszcz.3Podchodzili do Niego, bili po twarzy i wykrzykiwali: —Niech żyje Król Żydów!4Potem Piłat raz jeszcze wyszedł do tłumu mówiąc: —Wyprowadzam go tu, żebyście zobaczyli, że nie znajduję w nim żadnej winy.5Wtedy Jezus wyszedł na zewnątrz—w purpurowym płaszczu i koronie cierniowej na głowie. —Oto człowiek!—rzekł Piłat.6—Ukrzyżuj! Ukrzyżuj go!—zaczęli krzyczeć kapłani i ich strażnicy na widok Jezusa. —Sami go ukrzyżujcie! Ja nie znajduję w nim żadnej winy!—odpowiedział Piłat.7—My też mamy Prawo. I według naszego Prawa powinien zginąć, bo nazywał siebie Synem Bożym!—wołali.8Te słowa jeszcze bardziej przestraszyły Piłata.9Ponownie wszedł do rezydencji i zapytał Jezusa: —Skąd pochodzisz? Ale Jezus nic mu nie odpowiedział.10—Nie chcesz ze mną rozmawiać?—dziwił się. —Czy nie wiesz, że mam prawo cię uwolnić albo ukrzyżować?11—Nie miałbyś nade Mną władzy, gdyby nie dano ci jej z góry—odrzekł Jezus. —Dlatego większy grzech popełnił ten, który oddał Mnie w twoje ręce.12Od tego momentu Piłat starał się uwolnić Jezusa, ale żydowscy przywódcy ostro się temu sprzeciwiali: —Jeśli go uwolnisz, nie będziesz przyjacielem cezara. Kto obwołuje się królem, występuje przecież przeciwko cezarowi.13Usłyszawszy to, Piłat znowu wyprowadził Jezusa na zewnątrz, sam zaś usiadł na fotelu sędziowskim, w miejscu zwanym Kamienny Bruk (po hebrajsku: „Gabbata”).14Było około południa, następnego dnia rozpoczynała się Pascha. Wtedy rzekł do zebranych: —Oto wasz król!15—Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go!—krzyczeli. —Mam ukrzyżować waszego króla?!—pytał Piłat. —Nie mamy żadnego króla oprócz cezara!—zawołali najwyżsi kapłani.16Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.
Ukrzyżowanie
17Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”).18Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie.19Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”.20Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzony po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta.21Kapłani jednak domagali się od Piłata: —Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”.22—Napisałem i koniec!—odrzekł Piłat.23Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części—dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości—bez szwów.24—Nie rozdzierajmy jej—mówili między sobą—ale rzućmy o nią losy. Zobaczymy, kto ją wygra. W ten sposób spełniło się proroctwo: „Rozdzielają między siebie moje ubrania i rzucają losy o moją tunikę”. Tak właśnie uczynili żołnierze.25A obok krzyża Jezusa stały: Jego matka, Jego ciotka—Maria (żona Kleofasa) i Maria z Magdali.26Gdy Jezus zobaczył matkę stojącą obok ucznia, który był Jego najbliższym przyjacielem, rzekł do niej: —To jest twój syn!27A do ucznia: —To jest twoja matka! I od tego momentu uczeń wziął ją do swojego domu.
Śmierć Jezusa
28Wiedząc, że Jego dzieło dobiegło już końca, Jezus—wypełniając zapowiedź Pisma—rzekł: —Jestem spragniony.29A stał tam dzban z kwaśnym winem. Nasączono nim więc gąbkę i na kiju podano Mu do ust.30Gdy Jezus skosztował, rzekł: —Wykonało się. Po tych słowach opuścił głowę i skonał.31Ponieważ był to dzień poprzedzający szabat i wielkie święto, żydowscy przywódcy nie chcieli zostawić martwych ciał na krzyżach do następnego dnia. Poprosili więc Piłata, aby połamano skazańcom nogi, przyspieszając ich śmierć, i usunięto ciała.32Przyszli więc żołnierze i połamali nogi—najpierw jednemu skazańcowi ukrzyżowanemu z Jezusem, potem drugiemu.33Gdy podeszli do Jezusa, zobaczyli, że już umarł. Nie łamali Mu więc nóg.34Jeden z żołnierzy przebił jednak włócznią Jego bok, z którego wypłynęła krew i woda.35Wiemy, że tak było, ponieważ potwierdził to naoczny świadek, a jego opis jest zgodny z prawdą. On wie, że przekazuje prawdę, abyście i wy uwierzyli.36Stało się tak, aby spełniły się słowa Pisma: „Kości Jego nie zostaną połamane”.37A także: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”.
Pogrzeb Jezusa
38Po tym wszystkim niejaki Józef z Arymatei poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa. Józef był Jego uczniem, jednak ukrywał się przed przywódcami, ponieważ się ich bał.39Przybył tam również Nikodem—ten, który kiedyś odwiedził Jezusa nocą i przyniósł z sobą około trzydziestu kilogramów mieszaniny mirry i aloesu.40Zabrali więc ciało Jezusa i—zgodnie z żydowskim zwyczajem pogrzebowym—obwiązali je lnianymi płótnami oraz obsypali balsamem.41Niedaleko miejsca ukrzyżowania, w ogrodzie, znajdował się nowy, nieużywany dotąd grobowiec.42Złożyli w nim więc ciało Jezusa, bo spieszyli się, aby zdążyć przed nastaniem szabatu.
1Then Pilate took Jesus and flogged him. (Mt 20,19; Mt 27,26; Mk 15,15; Łk 23,16)2And the soldiers twisted together a crown of thorns and put it on his head and arrayed him in a purple robe. (Mt 27,27; Mk 15,16)3They came up to him, saying, “Hail, King of the Jews!” and struck him with their hands.4Pilate went out again and said to them, “See, I am bringing him out to you that you may know that I find no guilt in him.” (Jan 18,38; Jan 19,6)5So Jesus came out, wearing the crown of thorns and the purple robe. Pilate said to them, “Behold the man!” (Jan 19,2; Jan 19,14)6When the chief priests and the officers saw him, they cried out, “Crucify him, crucify him!” Pilate said to them, “Take him yourselves and crucify him, for I find no guilt in him.” (Jan 18,31; Jan 19,4)7The Jews[1] answered him, “We have a law, and according to that law he ought to die because he has made himself the Son of God.” (Kpł 24,16; Mt 26,63; Łk 22,70; Jan 5,17; Jan 10,33; Jan 10,36)8When Pilate heard this statement, he was even more afraid. (Mt 27,19)9He entered his headquarters again and said to Jesus, “Where are you from?” But Jesus gave him no answer. (Mt 26,63; Jan 7,27; Jan 18,33; Jan 18,37)10So Pilate said to him, “You will not speak to me? Do you not know that I have authority to release you and authority to crucify you?”11Jesus answered him, “You would have no authority over me at all unless it had been given you from above. Therefore he who delivered me over to you has the greater sin.” (Mt 27,2; Jan 9,41; Jan 18,14; Jan 18,28; Rz 13,1)12From then on Pilate sought to release him, but the Jews cried out, “If you release this man, you are not Caesar’s friend. Everyone who makes himself a king opposes Caesar.” (Łk 23,2; Dz 3,13)13So when Pilate heard these words, he brought Jesus out and sat down on the judgment seat at a place called The Stone Pavement, and in Aramaic[2] Gabbatha. (Mt 27,19)14Now it was the day of Preparation of the Passover. It was about the sixth hour.[3] He said to the Jews, “Behold your King!” (Mt 27,62; Jan 18,28; Jan 19,5)15They cried out, “Away with him, away with him, crucify him!” Pilate said to them, “Shall I crucify your King?” The chief priests answered, “We have no king but Caesar.” (Łk 23,18; Dz 21,36)
The Crucifixion
16So he delivered him over to them to be crucified. So they took Jesus, (Mt 27,26; Mk 15,15; Łk 23,25; Jan 18,36)17and he went out, bearing his own cross, to the place called The Place of a Skull, which in Aramaic is called Golgotha. (Mt 27,32; Mt 27,33; Mk 15,21; Mk 15,22; Łk 14,27; Łk 23,26; Łk 23,33)18There they crucified him, and with him two others, one on either side, and Jesus between them. (Mt 27,38; Mk 15,24; Mk 15,27; Łk 23,32)19Pilate also wrote an inscription and put it on the cross. It read, “Jesus of Nazareth, the King of the Jews.” (Mt 27,37; Mk 15,26; Łk 23,38)20Many of the Jews read this inscription, for the place where Jesus was crucified was near the city, and it was written in Aramaic, in Latin, and in Greek. (Lb 15,35; Jan 19,17; Hbr 13,12)21So the chief priests of the Jews said to Pilate, “Do not write, ‘The King of the Jews,’ but rather, ‘This man said, I am King of the Jews.’”22Pilate answered, “What I have written I have written.” (Rdz 43,14; Est 4,16)23When the soldiers had crucified Jesus, they took his garments and divided them into four parts, one part for each soldier; also his tunic.[4] But the tunic was seamless, woven in one piece from top to bottom, (Mt 27,35; Mk 15,24; Łk 23,34)24so they said to one another, “Let us not tear it, but cast lots for it to see whose it shall be.” This was to fulfill the Scripture which says, “They divided my garments among them, and for my clothing they cast lots.” So the soldiers did these things, (Ps 22,18; Jan 13,18)25but standing by the cross of Jesus were his mother and his mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene. (Mt 27,55; Mk 15,40; Łk 23,49)26When Jesus saw his mother and the disciple whom he loved standing nearby, he said to his mother, “Woman, behold, your son!” (Jan 2,4; Jan 13,23)27Then he said to the disciple, “Behold, your mother!” And from that hour the disciple took her to his own home. (Jan 16,32)
The Death of Jesus
28After this, Jesus, knowing that all was now finished, said (to fulfill the Scripture), “I thirst.” (Ps 69,21; Jan 4,6; Jan 19,24; Jan 19,30)29A jar full of sour wine stood there, so they put a sponge full of the sour wine on a hyssop branch and held it to his mouth. (Mt 27,48; Mk 15,36; Łk 23,36)30When Jesus had received the sour wine, he said, “It is finished,” and he bowed his head and gave up his spirit. (Mt 27,50; Mk 15,37; Łk 23,46; Jan 17,4; Jan 19,28; Dz 13,29)
Jesus’ Side Is Pierced
31Since it was the day of Preparation, and so that the bodies would not remain on the cross on the Sabbath (for that Sabbath was a high day), the Jews asked Pilate that their legs might be broken and that they might be taken away. (Wj 12,16; Pwt 21,23; Joz 8,29; Joz 10,26; Jan 19,14)32So the soldiers came and broke the legs of the first, and of the other who had been crucified with him. (Jan 19,18)33But when they came to Jesus and saw that he was already dead, they did not break his legs.34But one of the soldiers pierced his side with a spear, and at once there came out blood and water. (1 J 5,6; 1 J 5,8)35He who saw it has borne witness—his testimony is true, and he knows that he is telling the truth—that you also may believe. (Jan 15,27; Jan 20,31; Jan 21,24; 1 J 1,1; Ap 1,2)36For these things took place that the Scripture might be fulfilled: “Not one of his bones will be broken.” (Wj 12,46; Lb 9,12; Ps 34,20; Mt 1,22; 1 Kor 5,7)37And again another Scripture says, “They will look on him whom they have pierced.” (Za 12,10; Ap 1,7)
Jesus Is Buried
38After these things Joseph of Arimathea, who was a disciple of Jesus, but secretly for fear of the Jews, asked Pilate that he might take away the body of Jesus, and Pilate gave him permission. So he came and took away his body. (Mt 27,57; Mk 15,42; Łk 23,50; Jan 7,13)39Nicodemus also, who earlier had come to Jesus[5] by night, came bringing a mixture of myrrh and aloes, about seventy-five pounds[6] in weight. (Ps 45,8; Przyp 7,17; Pnp 4,14; Mk 16,1; Łk 24,1; Jan 3,1; Jan 7,50)40So they took the body of Jesus and bound it in linen cloths with the spices, as is the burial custom of the Jews. (2 Krn 16,14; Łk 24,12; Jan 11,44; Jan 20,5; Dz 5,6)41Now in the place where he was crucified there was a garden, and in the garden a new tomb in which no one had yet been laid. (2 Krl 21,18; 2 Krl 21,26; Mk 11,2; Łk 23,53; Jan 20,15)42So because of the Jewish day of Preparation, since the tomb was close at hand, they laid Jesus there. (Jan 19,14; Jan 19,31; Jan 19,41)