2 Koryntian 6

Słowo Życia

od Biblica
1 Przyjaciele, jako współpracownicy Boga wzywamy was, abyście nie marnowali Jego łaski.2 On przecież powiedział w Piśmie: „We właściwej chwili cię usłyszałem, a w dniu zbawienia pomogłem ci”. Właśnie teraz jest ta właściwa chwila i właśnie teraz jest dzień zbawienia!3 Pełniąc naszą służbę, nie dajemy nikomu powodu do upadku lub podejrzeń.4 Przez wszystko, co robimy, staramy się bowiem udowadniać ludziom, że naprawdę jesteśmy sługami Boga. Okazujemy wytrwałość w spotykających nas trudnościach, przeciwnościach i kłopotach.5 Byliśmy biczowani, aresztowani i odnieśliśmy obrażenia podczas zamieszek. Ciężko pracowaliśmy i często byliśmy pozbawieni snu i jedzenia.6 Mimo to zachowaliśmy jednak czystość, byliśmy wyrozumiali dla innych, cierpliwi i uprzejmi. Duch Święty był z nami, mieliśmy więc szczerą miłość do ludzi7 i—dzięki mocy od Boga—mówiliśmy im prawdę. Nasza prawość służyła nam jako broń—zarówno do ataku, jak i do obrony.8 Służymy bowiem Bogu bez względu na reakcję ludzi. Jedni nas chwalą, inni krytykują; jedni gardzą nami, inni okazują nam szacunek. Jedni twierdzą, że jesteśmy kłamcami, inni—że mówimy prawdę.9 Jedni nas nie znają, inni wiedzą kim jesteśmy. Często ocieramy się o śmierć, a jednak żyjemy; ponosimy różne kary, a jednak uchodzimy z życiem.10 Mamy powody do smutku, ale zawsze jesteśmy pełni radości. Jesteśmy biedni, ale dajemy innym bogactwo. Niczego nie posiadamy, ale stać nas na wszystko!11 Drodzy przyjaciele z Koryntu! Otworzyliśmy przed wami nasze serca i jesteśmy wobec was zupełnie szczerzy.12 Kochamy was, nie jesteśmy jednak pewni, czy wy odwzajemniacie naszą miłość.13 Mówię więc jak do własnych dzieci: Okażcie nam waszą miłość!14 Nie wiążcie się z niewierzącymi. Co wspólnego ma bowiem prawość z nieprawością? Albo światło z ciemnością?15 Jak może panować zgoda między Chrystusem i szatanem? Co wspólnego ma wierzący z niewierzącym?16 Czy może istnieć jedność między świątynią Boga a bożkami? Bóg powiedział, że to my jesteśmy Jego świątynią: „Zamieszkam w nich i będę wśród nich obecny. Będę ich Bogiem, a oni—moim ludem”.17 Czytamy również: „Odejdźcie od nich i odłączcie się od nich —mówi Pan. Nie dotykajcie tego, co jest nieczyste, a wtedy przyjmę was18 i będę waszym Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami —mówi wszechmocny Pan”.

2 Koryntian 6

English Standard Version

od Crossway
1 Working together with him, then, we appeal to you not to receive the grace of God in vain. (Mk 16,20; Dz 15,4; 1 Kor 3,9; 2 Kor 5,20; Hbr 12,15)2 For he says, “In a favorable time I listened to you, and in a day of salvation I have helped you.” Behold, now is the favorable time; behold, now is the day of salvation. (Ps 32,6; Ps 69,13; Iz 49,8; Iz 55,6; Łk 4,19; Hbr 3,13)3 We put no obstacle in anyone’s way, so that no fault may be found with our ministry, (1 Kor 8,13; 1 Kor 9,12)4 but as servants of God we commend ourselves in every way: by great endurance, in afflictions, hardships, calamities, (Dz 9,16; 2 Kor 3,6; 2 Kor 12,10; 2 Kor 12,12; 1 Tes 3,2; 2 Tm 2,24; 2 Tm 3,10)5 beatings, imprisonments, riots, labors, sleepless nights, hunger; (Dz 16,23; Dz 17,5; 2 Kor 11,23)6 by purity, knowledge, patience, kindness, the Holy Spirit, genuine love; (Rz 12,9; Rz 15,19; 2 Kor 11,6; 1 Tes 1,5; 1 Tes 2,10; Jk 3,17)7 by truthful speech, and the power of God; with the weapons of righteousness for the right hand and for the left; (1 Kor 2,5; 2 Kor 10,4; Ef 1,13; Ef 6,11; Kol 1,5)8 through honor and dishonor, through slander and praise. We are treated as impostors, and yet are true; (Rz 3,8)9 as unknown, and yet well known; as dying, and behold, we live; as punished, and yet not killed; (Ps 118,18; 2 Kor 4,10; 2 Kor 11,6)10 as sorrowful, yet always rejoicing; as poor, yet making many rich; as having nothing, yet possessing everything. (Przyp 13,7; Jan 16,22; Dz 3,6; 1 Kor 1,5; 1 Kor 7,30; 2 Kor 7,4; 2 Kor 8,9)11 We have spoken freely to you,[1] Corinthians; our heart is wide open. (Ps 119,32; 2 Kor 7,3; 2 Kor 11,11; 2 Kor 12,15)12 You are not restricted by us, but you are restricted in your own affections. (2 Kor 7,2)13 In return (I speak as to children) widen your hearts also. (1 Kor 4,14; Ga 4,12)14 Do not be unequally yoked with unbelievers. For what partnership has righteousness with lawlessness? Or what fellowship has light with darkness? (Pwt 7,3; Joz 23,12; Ezd 9,2; Neh 13,25; Dz 26,18; 1 Kor 7,39; Ef 5,7; Ef 5,11; 1 J 1,6)15 What accord has Christ with Belial?[2] Or what portion does a believer share with an unbeliever? (1 Kor 10,21)16 What agreement has the temple of God with idols? For we are the temple of the living God; as God said, “I will make my dwelling among them and walk among them, and I will be their God, and they shall be my people. (Wj 6,7; Wj 29,45; Kpł 26,12; Jer 31,33; Ez 11,20; 1 Kor 3,16; Ef 2,22; Ap 2,1; Ap 21,3)17 Therefore go out from their midst, and be separate from them, says the Lord, and touch no unclean thing; then I will welcome you, (Iz 52,11; Ez 20,34; Ez 20,41; So 3,20; 2 Kor 7,1; Ap 18,4)18 and I will be a father to you, and you shall be sons and daughters to me, says the Lord Almighty.” (Wj 4,22; 2 Sm 7,8; 2 Sm 7,14; Iz 43,6; Jer 31,9; Oz 1,10; Ap 21,7)