1Bóg, w swojej miłości, powierzył nam zadanie. Dlatego nie ulegamy złu2i odrzucamy wszelkie przewrotne ludzkie metody. Nie manipulujemy nikim, a jednocześnie nie pozwalamy, aby ktokolwiek fałszował słowo Boże. Otwarcie przedstawiamy prawdę i—stojąc przed obliczem Boga—poddajemy się ocenie tych, którzy jej słuchają.3A jeśli dobra nowina, którą głosimy, jest niezrozumiała, to tylko dla tych, którzy idą na potępienie.4Ich umysły oślepił bowiem szatan, który jest bogiem ludzi tego świata. On pragnie, aby nie dostrzegli światła dobrej nowiny i wspaniałości Chrystusa, który jest obrazem samego Boga.5Głosząc dobrą nowinę, nie mówimy bowiem o sobie, ale o Jezusie Chrystusie, naszym Panu. Siebie zaś przedstawiamy jako tych, którzy Mu służą.6Bóg, który kiedyś rzekł: „Niech w ciemności zabłyśnie światło”, zajaśniał w naszych sercach i—dzięki Chrystusowi—dał nam zobaczyć blask swojej chwały.7Ten wielki skarb został umieszczony w nas, kruchych naczyniach, aby nie było wątpliwości co do tego, że ta potężna moc pochodzi nie od nas, ale od Boga.8Wszędzie napotykamy przeciwności, ale im nie ulegamy. Czujemy się bezradni, ale nie jesteśmy zrozpaczeni.9Polują na nas, ale nie jesteśmy zdani tylko na własne siły. Powalają na ziemię, ale nie kładą na łopatki.10-11Bez przerwy doznajemy tych samych cierpień, które spotykały Jezusa, i z powodu naszej przynależności do Niego ciągle narażamy się na śmierć. W ten sposób Jego życie staje się naszym życiem.12Głosząc dobrą nowinę, stajemy w obliczu śmierci, ale wam, którzy dzięki tej służbie uwierzyliście Chrystusowi, przyniosła ona życie wieczne.13Psalmista napisał: „Uwierzyłem, dlatego przemówiłem”. My mamy tę samą postawę—wierzymy i właśnie dlatego mówimy!14Wiemy też, że Bóg, który ożywił Jezusa, w podobny sposób przywróci do życia także nas i że razem z wami staniemy przed Jego obliczem.15A wszystko to dzieje się ze względu na was, aby coraz więcej ludzi doświadczało Jego łaski i dziękowało Bogu, przynosząc Mu chwałę.16Dlatego nie zniechęcamy się przeciwnościami. I chociaż nasze ciało słabnie i niszczeje, to nasz duch jest coraz silniejszy.17Nasze kłopoty są bowiem niczym w porównaniu z wieczną chwałą, jaka nas czeka.18To, co widzialne, przemija, a to, co niewidzialne, trwa wiecznie! Nie poświęcajcie więc uwagi tylko sprawom świata, który widzimy, ale skupiajcie się na tym, czego nie widać!
1Therefore, having this ministry by the mercy of God,[1] we do not lose heart. (1 Kor 7,25; 2 Kor 3,6; 1 Tm 1,13)2But we have renounced disgraceful, underhanded ways. We refuse to practice[2] cunning or to tamper with God’s word, but by the open statement of the truth we would commend ourselves to everyone’s conscience in the sight of God. (Rz 6,21; 2 Kor 2,17; 2 Kor 5,11; 2 Kor 6,7; 2 Kor 7,14)3And even if our gospel is veiled, it is veiled to those who are perishing. (Mt 13,15; 1 Kor 1,18; 2 Kor 2,15; 2 Kor 3,14; 2 Tes 2,10)4In their case the god of this world has blinded the minds of the unbelievers, to keep them from seeing the light of the gospel of the glory of Christ, who is the image of God. (Jan 12,31; Dz 26,18; 2 Kor 3,18; 2 Kor 4,3; 2 Kor 4,6; Flp 2,6; Kol 1,15; Hbr 1,3)5For what we proclaim is not ourselves, but Jesus Christ as Lord, with ourselves as your servants[3] for Jesus’ sake. (1 Kor 9,19; 2 Kor 1,24; 1 Tes 2,6)6For God, who said, “Let light shine out of darkness,” has shone in our hearts to give the light of the knowledge of the glory of God in the face of Jesus Christ. (Rdz 1,3; 2 Kor 4,4; 2 P 1,19)
Treasure in Jars of Clay
7But we have this treasure in jars of clay, to show that the surpassing power belongs to God and not to us. (Sdz 7,2; Job 10,9; Job 13,12; Lm 4,2; 1 Kor 2,5; 2 Kor 5,1; 1 Tes 4,4; 2 Tm 2,20; 1 P 3,7)8We are afflicted in every way, but not crushed; perplexed, but not driven to despair; (Ps 129,2; 2 Kor 7,5)9persecuted, but not forsaken; struck down, but not destroyed; (Pwt 4,31; Ps 37,24; Przyp 24,16; Mi 7,8; Hbr 13,5)10always carrying in the body the death of Jesus, so that the life of Jesus may also be manifested in our bodies. (Rz 5,10; Rz 6,5; Rz 6,8; Rz 8,36; 1 Kor 4,9; 1 Kor 15,31; 2 Kor 1,5; 2 Kor 1,9; 2 Kor 6,9; 2 Tm 2,11)11For we who live are always being given over to death for Jesus’ sake, so that the life of Jesus also may be manifested in our mortal flesh.12So death is at work in us, but life in you. (2 Kor 13,9)13Since we have the same spirit of faith according to what has been written, “I believed, and so I spoke,” we also believe, and so we also speak, (Ps 116,10; 1 Kor 12,9; 2 P 1,1)14knowing that he who raised the Lord Jesus will raise us also with Jesus and bring us with you into his presence. (Dz 2,24; 2 Kor 1,9; 1 Tes 4,14; Jud 1,24)15For it is all for your sake, so that as grace extends to more and more people it may increase thanksgiving, to the glory of God. (Rz 8,28; 2 Kor 1,6; 2 Kor 1,11; 2 Kor 8,19; 2 Kor 9,11)16So we do not lose heart. Though our outer self[4] is wasting away, our inner self is being renewed day by day. (Iz 40,30; Dz 20,24; Rz 7,22; Rz 12,2)17For this light momentary affliction is preparing for us an eternal weight of glory beyond all comparison, (Ps 30,5; Iz 54,7; Rz 8,18; 1 P 1,6; 1 P 5,10)18as we look not to the things that are seen but to the things that are unseen. For the things that are seen are transient, but the things that are unseen are eternal. (Rz 8,24; 2 Kor 5,7; Hbr 11,1; Hbr 11,13)