1 Tymoteusza 1

Słowo Życia

od Biblica
1 Ja, Paweł, powołany na apostoła Chrystusa Jezusa przez samego Boga, naszego Zbawiciela, i Chrystusa Jezusa, który jest naszą nadzieją,2 piszę do ciebie, Tymoteuszu, mój prawdziwy synu w wierze. Niech Bóg Ojciec, i Chrystus Jezus, nasz Pan, obdarzają cię swoją łaską, miłością i pokojem!3 Udając się do Macedonii, poleciłem ci zostać w Efezie, abyś zabronił pewnym ludziom głoszenia błędnych nauk4 oraz zajmowania się legendami i niekończącymi się rodowodami. Prowadzi to bowiem tylko do bezwartościowych spekulacji, a nie pomaga ludziom w poznaniu Bożego zbawienia, które przyjmuje się wiarą.5 Ty zaś pobudzaj wierzących do miłości—płynącej z czystego serca, prawego sumienia i autentycznej wiary.6 Niektórzy bowiem nie pojęli tych spraw i wciąż tracą czas na bezsensowne dyskusje.7 Chcą być nauczycielami Prawa Mojżesza, a nie mają zielonego pojęcia o tym, czego próbują nauczać ludzi.8 My wiemy, że Prawo jest dobre—jeśli się je prawidłowo stosuje.9 Wiemy też, że zostało ono ustanowione nie dla ludzi prawych, lecz dla tych, którzy łamią wszelkie zasady: dla zbuntowanych, bezbożnych, grzeszników, gardzących świętością, bluźnierców, morderców—posuwających się nawet do zabójstwa rodziców,10 ludzi prowadzących rozwiązłe życie, homoseksualistów, handlarzy żywym towarem, kłamców oraz tych, którzy fałszywie przysięgają. Prawo to zostało ustanowione dla wszystkich, których czyny przeciwstawiają się zdrowym zasadom11 dobrej nowiny, przekazanej mi przez godnego chwały, wspaniałego Boga.12 Jestem niezmiernie wdzięczny Temu, który dodaje mi sił—Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu—za to, że zaufał mi i powierzył mi misję głoszenia dobrej nowiny.13 Dawniej obrażałem Go i prześladowałem oraz gnębiłem Jego wyznawców. On jednak okazał mi miłość, ponieważ byłem wtedy niewierzący i nawet nie zdawałem sobie sprawy z tego, co czyniłem.14 Pan okazał mi wielką łaskę i wlał w moje serce wiarę i miłość samego Jezusa Chrystusa.15 Prawdą, której w pełni można zaufać, jest to, że Jezus Chrystus przyszedł na ten świat, aby zbawić grzeszników—a ja byłem największym z nich!16 Ale Bóg okazał mi miłość, aby na mnie pierwszym pokazać ludziom, jak wielka jest cierpliwość Chrystusa. Przez mój przykład Bóg zachęcił innych, aby również uwierzyli Jezusowi i otrzymali życie wieczne.17 Niech więc jedyny Bóg, który jest nieśmiertelnym i niewidzialnym Królem wieków, będzie otoczony wieczną chwałą. Amen!18 Tymoteuszu, jesteś mi jak rodzony syn! Zgodnie z wcześniejszymi proroctwami, nakazuję ci więc, abyś jako żołnierz Pana dzielnie walczył w tej służbie,19 zachowując wiarę i czyste sumienie. Niektórzy bowiem zatracili je i stali się rozbitkami w wierze.20 Przykładem takich ludzi są Hymenajos i Aleksander, których oddałem w ręce szatana, aby przestali obrażać Boga.

1 Tymoteusza 1

English Standard Version

od Crossway
1 Paul, an apostle of Christ Jesus by command of God our Savior and of Christ Jesus our hope, (Łk 1,47; Rz 16,26; 2 Kor 1,1; Kol 1,27; Tt 1,3)2 To Timothy, my true child in the faith: Grace, mercy, and peace from God the Father and Christ Jesus our Lord. (2 Tm 1,2; Tt 1,4; 2 J 1,3; Jud 1,2)3 As I urged you when I was going to Macedonia, remain at Ephesus so that you may charge certain persons not to teach any different doctrine, (Ga 1,6; 1 Tm 6,3; Tt 1,5)4 nor to devote themselves to myths and endless genealogies, which promote speculations rather than the stewardship[1] from God that is by faith. (1 Tm 4,7; 1 Tm 6,4; 2 Tm 4,4; Tt 1,14; Tt 3,9; 2 P 1,16)5 The aim of our charge is love that issues from a pure heart and a good conscience and a sincere faith. (Rz 12,9; 2 Tm 1,5; 2 Tm 2,22; 1 P 3,16; 1 P 3,21)6 Certain persons, by swerving from these, have wandered away into vain discussion, (1 Tm 6,21; Tt 1,10)7 desiring to be teachers of the law, without understanding either what they are saying or the things about which they make confident assertions. (Kol 2,18; 1 Tm 6,4)8 Now we know that the law is good, if one uses it lawfully, (Rz 7,16)9 understanding this, that the law is not laid down for the just but for the lawless and disobedient, for the ungodly and sinners, for the unholy and profane, for those who strike their fathers and mothers, for murderers, (Ga 5,23)10 the sexually immoral, men who practice homosexuality, enslavers,[2] liars, perjurers, and whatever else is contrary to sound[3] doctrine, (1 Tm 6,3; 2 Tm 1,13; 2 Tm 4,3; Tt 1,13; Tt 2,2)11 in accordance with the gospel of the glory of the blessed God with which I have been entrusted. (Rz 2,16; 2 Kor 4,4; Ga 2,7; 1 Tm 6,15; Tt 1,3)12 I thank him who has given me strength, Christ Jesus our Lord, because he judged me faithful, appointing me to his service, (Dz 9,22; 2 Kor 3,6; Flp 4,13)13 though formerly I was a blasphemer, persecutor, and insolent opponent. But I received mercy because I had acted ignorantly in unbelief, (Dz 3,17; Dz 8,3; 1 Kor 7,25; 2 Kor 4,1)14 and the grace of our Lord overflowed for me with the faith and love that are in Christ Jesus. (Łk 7,47; Łk 7,50; Rz 5,20; 1 Tes 1,3)15 The saying is trustworthy and deserving of full acceptance, that Christ Jesus came into the world to save sinners, of whom I am the foremost. (Mt 9,13; Jan 3,17; Rz 4,25; 1 Kor 15,9; 1 Tm 3,1; 1 Tm 4,9; 2 Tm 2,11; Tt 3,8; Ap 22,6)16 But I received mercy for this reason, that in me, as the foremost, Jesus Christ might display his perfect patience as an example to those who were to believe in him for eternal life.17 To the King of the ages, immortal, invisible, the only God, be honor and glory forever and ever.[4] Amen. (1 Krn 29,11; Ps 10,16; Jan 1,18; Rz 1,23; Kol 1,15; 1 Tm 6,15; Hbr 11,27; 1 J 4,12; Jud 1,25; Ap 4,9)18 This charge I entrust to you, Timothy, my child, in accordance with the prophecies previously made about you, that by them you may wage the good warfare, (1 Kor 9,7; 2 Kor 10,4; 1 Tm 4,14; 1 Tm 6,12; 2 Tm 2,2; 2 Tm 2,3)19 holding faith and a good conscience. By rejecting this, some have made shipwreck of their faith, (1 Tm 3,9; 1 Tm 6,9)20 among whom are Hymenaeus and Alexander, whom I have handed over to Satan that they may learn not to blaspheme. (Dz 13,45; 1 Kor 5,5; 2 Tm 2,17; 2 Tm 4,14)