1Gdy stali w świątyni, Jezus zwrócił uwagę na bogatych ludzi wrzucających pieniądze do skarbony świątynnej.2Zauważył też pewną biedną wdowę, która wrzuciła tylko dwie małe monety.3—Posłuchajcie!—rzekł Jezus. —Ta biedna wdowa dała więcej niż wszyscy bogacze razem wzięci!4Oni bowiem wrzucili tylko część tego, co mieli w nadmiarze, ona zaś oddała wszystko, co miała na życie.
Znaki końca czasów
5Tymczasem kilku uczniów zaczęło zachwycać się świątynią—jej pięknymi kamieniami i ornamentami zdobiącymi ściany.6Jezus powiedział wtedy: —Nadejdzie czas, gdy to, co teraz podziwiacie, legnie w gruzach i nie pozostanie tu nawet kamień na kamieniu.7—Mistrzu!—zawołali. —Kiedy to się wydarzy? Po czym poznamy nadejście tego czasu?8—Nie dajcie się nikomu oszukać!—przestrzegł ich Jezus. —Wielu bowiem będzie podawać się za Mesjasza i ogłaszać, że koniec jest już bliski. Nie wierzcie im!9Na świecie wybuchną wojny i będą rozchodzić się wieści o rozruchach. Nie dajcie się jednak zastraszyć, to jeszcze nie będzie koniec!10Narody i państwa będą walczyć przeciwko sobie,11a wiele krajów nawiedzą trzęsienia ziemi, głód oraz epidemie. Będą miały miejsce przerażające zjawiska, a na niebie pojawią się cudowne znaki.12Lecz zanim to wszystko się stanie, będziecie prześladowani. Zaciągną was do synagog i więzień oraz oskarżą przed władzami o to, że Mnie naśladujecie.13Będzie to dla was okazja do przedstawienia im dobrej nowiny.14Pamiętajcie, aby się wtedy nie martwić, jak odpierać stawiane wam zarzuty.15Ja dam wam bowiem właściwe słowa i taką mądrość, że nikt z przeciwników nie zdoła odeprzeć waszych argumentów.16A nawet najbliżsi—rodzice, bracia, krewni i przyjaciele—będą was zdradzać i wydawać w ręce prześladowców, przez co niektórzy z was zostaną zabici.17Wszyscy znienawidzą was za to, że należycie do Mnie,18ale bez zgody Boga nie spadnie wam nawet włos z głowy.19Ci, którzy wytrwają i nie zaprą się Mnie, zostaną uratowani!20Gdy jednak zobaczycie, że wojska otaczają Jerozolimę, możecie być pewni, że nadszedł czas jej zagłady.21Wtedy ci, którzy przebywają w Judei, niech uciekają w góry. Ci, którzy będą w Jerozolimie, niech ją natychmiast opuszczą, a żyjący w okolicznych wioskach niech do niej nie wchodzą.22Będą to bowiem dni Bożej kary, zapowiedzianej niegdyś w Piśmie przez proroków.23Ciężko będzie wtedy kobietom w ciąży i matkom karmiącym niemowlęta. Będą to straszne dni, a gniew Boga spadnie na ten naród.24Niektórzy zostaną zabici, inni—z powodu niewoli—rozproszą się po wszystkich krajach świata. Natomiast pokonana Jerozolima pozostanie w rękach pogan—aż upłynie czas ich dominacji.25Oprócz tego, dziwne znaki pojawią się na słońcu, księżycu i gwiazdach. Na ziemi zaś wszystkie narody przerażą się z powodu rozszalałych mórz i nawałnic.26W oczekiwaniu mających nawiedzić ziemię okropności, ludzi ogarnie strach, bo zachwieje się cały porządek wszechświata.27Wtedy cała ludzkość ujrzy Mnie, Syna Człowieczego, przybywającego na obłokach w wielkiej mocy i chwale.28Gdy więc to wszystko zacznie się dziać, nie traćcie nadziei, ponieważ wasze ocalenie będzie bliskie!29I wyjaśnił to następującą przypowieścią: —Spójrzcie na drzewo figowe albo na inne drzewa.30Gdy zaczynają pączkować, mówicie, że zbliża się lato.31Gdy więc zobaczycie wszystko, co wam zapowiedziałem, bądźcie pewni, że nadejście królestwa Bożego jest bliskie.32Zapewniam was: Nie wymrze to pokolenie, a wszystko to się dokona.33Niebo i ziemia przeminą, lecz moje słowa pozostaną na wieki.34Uważajcie!—kontynuował Jezus. —Jeśli zaczniecie bawić się, pić i zajmować się tylko sprawami tego życia, to ten dzień was zaskoczy.35Nadejdzie on bowiem nagle i jednocześnie dla wszystkich mieszkańców ziemi.36Uważajcie więc i proście Boga o to, abyście mogli uniknąć tych okropności oraz stanąć przede Mną—Synem Człowieczym.37-38Jezus codziennie przychodził do świątyni i nauczał tłumy, które gromadziły się tam już od rana. Każdego wieczoru wracał zaś na Górę Oliwną, gdzie spędzał noc.
1Jesus[1] looked up and saw the rich putting their gifts into the offering box, (2 Krl 12,9; Mk 12,41; Jan 8,20)2and he saw a poor widow put in two small copper coins.[2] (Łk 12,59)3And he said, “Truly, I tell you, this poor widow has put in more than all of them. (2 Kor 8,2; 2 Kor 8,12)4For they all contributed out of their abundance, but she out of her poverty put in all she had to live on.” (Łk 8,43; Flp 4,11)
Jesus Foretells Destruction of the Temple
5And while some were speaking of the temple, how it was adorned with noble stones and offerings, he said, (Mt 24,1; Mk 13,1)6“As for these things that you see, the days will come when there will not be left here one stone upon another that will not be thrown down.” (Łk 17,22; Łk 19,43)7And they asked him, “Teacher, when will these things be, and what will be the sign when these things are about to take place?” (Dz 1,6)8And he said, “See that you are not led astray. For many will come in my name, saying, ‘I am he!’ and, ‘The time is at hand!’ Do not go after them. (Jer 14,14; Jer 29,8; Mt 3,2; Mt 4,17; Mk 1,15; Jan 8,24; Ef 5,6; Kol 2,8; 2 Tes 2,3; 1 J 2,18; 1 J 3,7)9And when you hear of wars and tumults, do not be terrified, for these things must first take place, but the end will not be at once.” (Łk 24,37; Ap 1,1)
20“But when you see Jerusalem surrounded by armies, then know that its desolation has come near. (Dn 9,27; Łk 19,43)21Then let those who are in Judea flee to the mountains, and let those who are inside the city depart, and let not those who are out in the country enter it,22for these are days of vengeance, to fulfill all that is written. (Iz 34,8; Iz 63,4; Oz 9,7; Mt 1,22; Łk 18,7)23Alas for women who are pregnant and for those who are nursing infants in those days! For there will be great distress upon the earth and wrath against this people. (Łk 23,29; 1 Tes 2,16)24They will fall by the edge of the sword and be led captive among all nations, and Jerusalem will be trampled underfoot by the Gentiles, until the times of the Gentiles are fulfilled. (Pwt 28,64; Ps 79,1; Iz 63,3; Iz 63,18; Dn 8,13; Dn 12,7; Za 12,3; Rz 11,25; Ap 11,2)
29And he told them a parable: “Look at the fig tree, and all the trees.30As soon as they come out in leaf, you see for yourselves and know that the summer is already near. (Mt 16,3; Łk 12,57)31So also, when you see these things taking place, you know that the kingdom of God is near.32Truly, I say to you, this generation will not pass away until all has taken place. (Łk 9,27)33Heaven and earth will pass away, but my words will not pass away. (Ps 102,26; Ps 119,89; Iz 40,8; Iz 51,6; Mt 5,18; Hbr 12,27; 1 P 1,23; 1 P 1,25; 2 P 3,10)