مزامير 107

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

1 خداوند را حمد گوييد، زيرا او مهربان است و رحمتش تا ابد باقی است.2 كسانی كه توسط خداوند نجات يافتهاند به همه اعلام كنند كه خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است3 و آنها را از سرزمينهای بيگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمين خودشان بازگردانيده است.4 بنیاسرائيل در صحرا آواره و سرگردان بودند و جای معينی برای سكونت نداشتند،5 گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسيده بود.6-7 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از همهٔ گرفتاريهايشان رهانيد و ايشان را از راه راست به سرزمينی هدايت كرد كه بتوانند در آن زندگی كنند.8 پس بايد از خداوند، به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، تشكر كنند.9 او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سير میكند.10-11 آنانی كه از دستورات خدا سر پيچيدند و به او اهانت كردند، اسير و زندانی شدند و مرگ بر آنها سايه افكند.12 پشت آنها در زير بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و كسی نبود كه ايشان را ياری كند.13 آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او آنها را از همه گرفتاريهايشان رهانيد.14 آنها را از مرگی كه بر آنها سايه افكنده بود رهانيد و زنجيرهای اسارت ايشان را پاره كرد.15 پس بايد از خداوند، به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق آنها انجام داده است، تشكر كنند.16 او درهای برنجين زندانها را میشكند و زنجيرهای اسارت را پاره میكند.17 افراد نادان، به سبب رفتار شرارتبار و آلوده به گناه خود، ضعيف و بيمار شدند،18 اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسيد.19 آنگاه در اين گرفتاری خود، نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از گرفتاريهايشان رهايی بخشيد.20 او با كلام خود آنها را شفا بخشيد و ايشان را از مرگ نجات داد.21 پس بايد خداوند را به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، سپاس گويند.22 بايد با تقديم قربانی از او تشكر كنند و با سرودهای شاد كارهايی را كه كرده است اعلام نمايند.23 برخی به كشتی سوار شده، به دريا رفتند و به كار تجارت مشغول شدند.24 آنان قدرت خداوند را ديدند و كارهای شگرف او را در اعماق درياها مشاهده نمودند.25 به امر او بادی شديد ايجاد شد و دريا را طوفانی ساخت،26 چنانكه كشتیها دستخوش امواج گرديدند و بالا و پايين میرفتند. سرنشينان آنها، از ترس نيمه جان شدند27 و مثل مستان، تلوتلو خورده، گيج و سرگردان بودند.28 آنگاه در اين گرفتاری خود نزد خداوند فرياد برآوردند و او ايشان را از اين گرفتاری رهايی بخشيد.29 خداوند طوفان را آرام و امواج دريا را ساكت ساخت.30 آنها شاد شدند زيرا از خطر رهايی يافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسيدند.31 پس آنها نيز بايد خداوند را به سبب رحمتش و كارهای بزرگی كه در حق ايشان انجام داده است، سپاس گويند.32 بايد عظمت خداوند را در بين جماعت اسرائيل اعلام كنند و نزد بزرگان قوم، او را ستايش نمايند.33 خداوند رودخانهها را به خشكی مبدل ساخت و چشمههای آب را خشک كرد.34 زمين حاصلخيز را به شورهزار تبديل نمود، زيرا ساكنان آن شرور بودند.35 اما بار ديگر زمينهای شورهزار و خشک را حاصلخيز و پر از چشمههای آب نمود.36-37 گرسنگان را در آن اسكان داد تا شهرها بسازند، كشت و زرع كنند و تاكستانها ايجاد نمايند.38 خداوند آنها را بركت داده، فرزندان بسياری به ايشان بخشيد، و نگذاشت رمهها و گلههايشان كم شوند.39 هنگامی كه قوم خداوند در زير ظلم و ستم رو به نابودی میرفتند،40 خداوند كسانی را كه بر قومش ظلم میكردند خوار و ذليل ساخت و آنها را در ميان ويرانهها، آواره و سرگردان كرد.41 او قوم فقير و درماندهٔ خود را از زير بار سختيها رهانيد و فرزندان و گلههای ايشان را افزونی بخشيد.42 نيكان اين را ديده، شاد خواهند شد اما بدكاران خاموش خواهند شد.43 خردمندان دربارهٔ اينها فكر كنند و رحمت و محبت خداوند را به ياد داشته باشند.