1وقتی وارد خانهٔ خدا میشوی، مواظب رفتارت باش. مثل اشخاص احمقی نباش كه در آنجا قربانی تقديم میكنند بدون اينكه متوجه اعمال بد خود باشند. وقتی به آنجا میروی گوشهای خود را باز كن تا چيزی ياد بگيری.2برای حرف زدن عجله نكن و سخنان نسنجيده در حضور خداوند بر زبان نياور، زيرا او در آسمان است و تو بر زمين، پس سخنانت كم و سنجيده باشند.3همانطور كه نگرانی زياد باعث میشود خوابهای بد ببينی، همچنان حرف زدن زياد موجب میشود سخنان احمقانه بگويی.4وقتی به خداوند قول میدهی كه كاری انجام بدهی، در وفای آن تأخير نكن، زيرا خداوند از احمقان خشنود نيست. قولی را كه به او میدهی وفا كن.5بهتر است قول ندهی تا اينكه قول بدهی و انجام ندهی.6نگذار سخنانت تو را به گناه بكشانند و سعی نكن به خادم خدا بگويی كه ندانسته به خداوند قول دادهای؛ چرا با چنين سخنان خداوند را خشمگين كنی و او دسترنج تو را از بين ببرد؟7خيالات بسيار و سخنان زياد بيهودگی است؛ پس تو با ترس و احترام به حضور خداوند بيا.
بيهودگی ثروت
8هرگاه ببينی در سرزمينی، فقرا مورد ظلم واقع میشوند و عدالت و انصاف اجرا نمیگردد، تعجب نكن؛ زيرا يک مأمور اجرای عدالت، تابع مأمور بالاتر از خود است كه او نيز زير دست مأمور بالاتری قرار دارد. اين سلسله مراتب، باعث میشود اجرای عدالت مختل شود.9اما پادشاه كه در رأس همهٔ آنهاست اگر عادل باشد، میتواند كاری كند كه همه از مزايای سرزمين خود برخوردار شوند.10آدم پولدوست هرگز قانع نمیشود و دائم به فكر جمع كردن ثروت است. اين نيز بيهودگی است.11هر چه ثروت بيشتر شود، مخارج نيز بيشتر میشود؛ پس آدم ثروتمند كه با چشمانش خرج شدن ثروتش را میبيند، چه سودی از ثروتش میبرد؟12خواب كارگر شيرين است، چه كم بخورد چه زياد؛ اما دارايی شخص ثروتمند نمیگذارد او راحت بخوابد.13مصيبت ديگری در زير آسمان ديدهام: شخصی كه برای آينده ثروت جمع میكند،14ولی در اثر حادثهٔ بدی ثروتش بر باد میرود و چيزی برای فرزندانش باقی نمیماند.15برهنه به دنيا میآيد و برهنه از دنيا میرود و از دسترنج خود چيزی با خود نمیبرد.16چه مصيبتی! انسان میآيد و میرود و نفعی نمیبرد، زيرا زحماتش مانند دويدن به دنبال باد است.17او تمام عمر را در تاريكی و نوميدی و درد و خشم میگذراند.18من اين را فهميدم كه بهترين چيزی كه انسان در تمام زندگی میتواند بكند اين است كه بخورد و بنوشد و از دسترنجی كه در زير آسمان حاصل نموده، لذت ببرد، زيرا نصيبش همين است.19اگر خداوند به كسی مال و ثروت بدهد و توانايی عطا كند تا از آن استفاده نمايد، او بايد اين بخشش خدا را كه نصيبش شده بپذيرد و از كار خود لذت ببرد.20چنين شخصی در مورد كوتاه بودن عمر غصه نخواهد خورد، زيرا خداوند دل او را از شادی پر كرده است.