1ای پسرم، به سخنان حكيمانهٔ من گوش كن و به بصيرت من توجه نما.2آنگاه خواهی دانست چگونه درست رفتار كنی، و سخنان تو نشان خواهد داد كه از دانايی برخوردار هستی.3زن بدكاره چرب زبان است و سخنان او مانند عسل شيرين میباشد؛4ولی عاقبت جز تلخی و درد چيزی برای تو باقی نمیگذارد.5زن بدكاره تو را به سوی مرگ و جهنم میكشاند،6زيرا او از راه زندگی منحرف شده و سرگردان است و نمیداند به كجا میرود.7ای جوانان، به من گوش دهيد و آنچه را كه میخواهم به شما بگويم هرگز فراموش نكنيد:8از چنين زنی دوری كنيد. حتی به در خانهاش هم نزديک نشويد،9مبادا در دام وسوسههايش گرفتار شويد و حيثيت خود را از دست بدهيد و بقيه عمر خويش را صرف كسی كنيد كه رحم و شفقت ندارد.10مبادا غريبهها اموال شما را تصاحب نمايند و ثمرهٔ زحمت شما از آن ديگران شود،11و عاقبت بيمار شده، از شدت درماندگی بناليد12و بگوييد: «كاش كه گوش میدادم! كاش كه تسليم هوی و هوسهايم نمیشدم!13چرا به نصايح معلمانم گوش ندادم؟ چرا به سخنان ايشان توجه نكردم؟14اكنون بايد پيش همه رسوا و سرافكنده باشم.»15پسرم، نسبت به همسر خود وفادار باش و تنها نسبت به او عشق بورز.16چرا بايد از زنان هرزهٔ خيابانی صاحب بچه شوی؟17فرزندان تو بايد تنها مال خودت باشند و نبايد غريبهها در آنان سهمی داشته باشند.18پس با زنت خوش باش و از همسر خود كه در ايام جوانی با او ازدواج كردهای لذت ببر.19دلبريها و آغوش او تو را كافی باشد، و قلب تو فقط از عشق او سرشار گردد.20چرا بايد به زن بدكاره دل ببندی و زنی را كه به تو تعلق ندارد در آغوش بگيری؟21خداوند به دقت تو را زير نظر دارد و هر كاری را كه انجام میدهی میسنجد.22گناهان شخص بدكار مانند ريسمان به دورش میپيچد و او را گرفتار میسازد.23بلهوسی او باعث مرگش خواهد شد و حماقتش او را به نابودی خواهد كشاند.
1Mein Sohn, merke auf meine Weisheit; neige dein Ohr zu meiner Einsicht,2dass du behaltest guten Rat und dein Mund wisse Erkenntnis zu bewahren!3Denn die Lippen der fremden Frau sind süß wie Honigseim, und ihre Kehle ist glatter als Öl, (امثال 2:16)4hernach aber ist sie bitter wie Wermut und scharf wie ein zweischneidiges Schwert.5Ihre Füße laufen zum Tode hinab; ihre Schritte führen ins Totenreich,6so bahnt sie nicht den Weg des Lebens; haltlos sind ihre Tritte, sie erkennt es nicht.7So gehorcht mir nun, meine Söhne, und weicht nicht von der Rede meines Mundes.8Lass deine Wege ferne von ihr sein und nahe nicht zur Tür ihres Hauses,9dass du nicht andern gebest deine Kraft und deine Jahre einem Unbarmherzigen;10dass sich nicht Fremde von deinem Vermögen sättigen und, was du mühsam erworben, nicht komme in eines andern Haus,11und müssest hernach seufzen, wenn dir Leib und Leben vergehen,12und sprechen: »Ach, wie konnte ich die Zucht hassen, und wie konnte mein Herz die Warnung verschmähen,13dass ich nicht gehorchte der Stimme meiner Lehrer und mein Ohr nicht kehrte zu denen, die mich lehrten!14Ich wäre fast ganz ins Unglück gekommen inmitten der Versammlung und Gemeinde.« (تثنيه 22:28)15Trinke Wasser aus deiner Zisterne und was quillt aus deinem Brunnen.16Deine Quellen sollen herausfließen auf die Straße und Wasserbäche auf die Gassen!17Habe du sie allein und kein Fremder mit dir.18Dein Brunnen sei gesegnet, und freue dich der Frau deiner Jugend. (جامعه 9:9)19Sie ist lieblich wie eine Gazelle und holdselig wie ein Reh. Lass dich von ihrer Anmut allezeit sättigen und ergötze dich allewege an ihrer Liebe.20Mein Sohn, warum willst du dich an der Fremden ergötzen und herzest eine andere?21Denn eines jeden Wege liegen offen vor dem HERRN, und er hat acht auf aller Menschen Gänge.22Den Frevler werden seine Missetaten fangen, und er wird mit den Stricken seiner Sünde gebunden.23Er wird sterben, weil er Zucht nicht wollte, und um seiner großen Torheit willen taumelt er.