مزامير 68

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 ای خدا، برخيز و دشمنانت را پراكنده ساز. بگذار آنانی كه از تو نفرت دارند از حضور تو بگريزند.2 چنانكه دود در برابر باد پراكنده میشود، همچنان تو ايشان را پراكنده ساز؛ همانگونه كه موم در مقابل آتش گداخته میشود، همچنان بگذار گناهكاران در حضورت نابود شوند.3 اما نيكوكاران شادی كنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فرياد برآورند و خوش باشند.4 در وصف خدا سرود بخوانيد. نام او را ستايش كنيد. برای او كه بر ابرها سوار است، راهی درست كنيد. نام او خداوند است! در حضورش شادی كنيد!5 خدايی كه در خانهٔ مقدس خود ساكن است، پدر يتيمان و دادرس بيوهزنان میباشد.6 او بیكسان و آوارگان را در خانهها ساكن میگرداند و اسيران را آزاد میسازد. اما ياغيان در زمين خشک و بیآب ساكن خواهند شد.7-8 ای خدای اسرائيل، وقتی تو قوم برگزيدهٔ خود را هدايت كردی و از ميان بيابان عبور نمودی، زمين تكان خورد و آسمان باريد و كوه سينا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.9 ای خدا، تو نعمتها بارانيدی و قوم برگزيدهٔ خود را كه خسته و ناتوان بودند، نيرو و توان بخشيدی.10 جماعت تو در زمين موعود ساكن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نيازمندان را برآوردی.11 خداوند كلام را اعلان كرد و كسانی كه آن را بشارت دادند عدهٔ بیشماری بودند؛ كلام او اين است:12 «پادشاهان و سپاهيانشان بشتاب میگريزند! زنانی كه در خانه هستند غنايم جنگی را بين خود قسمت میكنند.13 آنها اگرچه روزی فقير و بينوا بودند، اما اينک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند كبوتری كه بالهايش نقرهفام و پرهايش طلايی است با زر و زيور آراستهاند.»14 خدای قادر مطلق پادشاهانی را كه دشمن اسرائيل بودند مانند دانههای برف كه در جنگلهای كوه صلمون آب میشود، پراكنده و محو ساخت.15-16 ای کوههای عظيم باشان، ای سلسله جبال بزرگ كه قلههای بلند داريد، چرا با حسرت به اين كوهی كه خدا برای مسكن خود برگزيده است نگاه میكنيد؟ به يقين خداوند تا به ابد در آن ساكن خواهد بود.17 خداوند در ميان هزاران هزار عرابه از كوه سينا به خانهٔ مقدس خويش كه در كوه صهيون است، رفته است.18 او به عالم بالا صعود نموده عدهٔ زيادی را با خود به اسارت برده است. از ميان آدميان، حتی از كسانی كه زمانی ياغی بودهاند، بخششها گرفته است. خداوند در ميان ما ساكن خواهد شد.19 شكر و سپاس بر خداوندی كه هر روز متحمل بارهای ما میشود و خدايی كه نجات ماست.20 او نجات دهندهٔ ماست و ما را از مرگ میرهاند.21 خدا سر دشمنانش را كه در گناه زندگی میكنند، خرد خواهد كرد.22-23 خداوند میفرمايد: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دريا باز خواهم آورد تا در ميان خون ريخته شدهٔ آنان راه برويد و سگها خون ايشان را بخورند.»24 ای خدايی كه پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حركت پيروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدست ديدهاند.25 سرايندگان در پيش و نوازندگان در عقب و دوشيزگان در وسط آنان دفزنان حركت میكنند.26 همهٔ مردم اسرائيل خدا را حمد گويند. ای فرزندان يعقوب، خداوند را ستايش كنيد.27 قبيلهٔ كوچک«بنيامين» پيشاپيش ستايشكنندگان خدا در حركت است؛ بعد از او رهبران قبيلهٔ «يهودا» با دستههای خود، سپس بزرگان قبيلهٔ «زبولون» و«نفتالی» حركت میكنند.28 ای خدا، نيروی خود را برای ما به کار ببر، همانگونه كه در گذشته اين كار را كردی.29 به احترام خانهٔ تو در اورشليم، پادشاهان هدايا نزد تو خواهند آورد.30 مصر، آن حيوان وحشی را كه در ميان نيزارها ساكن است، توبيخ نما. قومهای جهان را كه همچون رمههای گاو و گوساله هستند، سرزنش كن تا به فرمان تو گردن نهند و نقرههای خود را به تو تقديم كنند. اقوامی را كه جنگ را دوست میدارند، پراكنده ساز.31 مصر هدايا به دست سفيران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد كرد.32-33 ای سرزمينهای جهان، برای خدای ازلی و ابدی كه در آسمانها نشسته است، سرود بخوانيد؛ خداوند را كه با صدای بلند و نيرومند سخن میگويد، ستايش كنيد.34 قدرت خدا را توصيف نماييد خدايی كه شكوه و جلالش بر اسرائيل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.35 چه سهمناک است خداوند در مكان مقدس خويش! خدای اسرائيل به قوم برگزيدهٔ خود قوت و عظمت میبخشد. او را شكر و سپاس باد!

مزامير 68

English Standard Version

from Crossway
1 To the choirmaster. A Psalm of David. A Song. God shall arise, his enemies shall be scattered; and those who hate him shall flee before him! (اعداد 10:35; مزامير 89:10; مزامير 92:9; اشعيا 33:3)2 As smoke is driven away, so you shall drive them away; as wax melts before fire, so the wicked shall perish before God! (مزامير 22:14; مزامير 37:20; مزامير 97:5; ميكاه‌ 1:4)3 But the righteous shall be glad; they shall exult before God; they shall be jubilant with joy! (مزامير 32:11)4 Sing to God, sing praises to his name; lift up a song to him who rides through the deserts; his name is the Lord; exult before him! (مزامير 18:10; مزامير 66:4; مزامير 68:33; مزامير 89:8; اشعيا 40:3; اشعيا 62:10)5 Father of the fatherless and protector of widows is God in his holy habitation. (تثنيه 10:18; مزامير 10:14)6 God settles the solitary in a home; he leads out the prisoners to prosperity, but the rebellious dwell in a parched land. (1سموئيل 2:5; مزامير 68:18; مزامير 69:33; مزامير 107:10; مزامير 107:14; مزامير 107:33; مزامير 107:40; مزامير 113:9; مزامير 146:7; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 12:7; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 16:26)7 O God, when you went out before your people, when you marched through the wilderness, (خروج‌ 13:21; داوران‌ 4:14; داوران‌ 5:4; مزامير 78:40; حبقوق 3:13; زكريا 14:3)8 the earth quaked, the heavens poured down rain, before God, the One of Sinai, before God,[1] the God of Israel. (خروج‌ 19:18; داوران‌ 5:4)9 Rain in abundance, O God, you shed abroad; you restored your inheritance as it languished; (مزامير 65:9)10 your flock[2] found a dwelling in it; in your goodness, O God, you provided for the needy. (مزامير 65:9; مزامير 78:20)11 The Lord gives the word; the women who announce the news are a great host: (خروج‌ 15:20; 1سموئيل 18:6; مزامير 33:9)12 “The kings of the armies—they flee, they flee!” The women at home divide the spoil— (اعداد 31:8; يوشع‌ 10:16; يوشع‌ 12:7; داوران‌ 5:19; داوران‌ 5:30; مزامير 110:5)13 though you men lie among the sheepfolds— the wings of a dove covered with silver, its pinions with shimmering gold. (پيدايش 49:14; داوران‌ 5:16)14 When the Almighty scatters kings there, let snow fall on Zalmon. (داوران‌ 9:48)15 O mountain of God, mountain of Bashan; O many-peaked[3] mountain, mountain of Bashan!16 Why do you look with hatred, O many-peaked mountain, at the mount that God desired for his abode, yes, where the Lord will dwell forever? (تثنيه 12:5; مزامير 78:54; مزامير 87:1; مزامير 132:13)17 The chariots of God are twice ten thousand, thousands upon thousands; the Lord is among them; Sinai is now in the sanctuary. (2پادشاهان 6:17; حبقوق 3:8)18 You ascended on high, leading a host of captives in your train and receiving gifts among men, even among the rebellious, that the Lord God may dwell there. (خروج‌ 29:45; داوران‌ 5:12; مزامير 7:7; مزامير 47:5; مزامير 78:60; نوشته‌ ء يوحنا 14:23; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 1:9; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 2:4; اعمال‌ رسولان‌ مسيح‌‌ 2:33; روم 5:8; افسس 4:8; 1تيموتائوس 1:13; مکاشفه 21:3)19 Blessed be the Lord, who daily bears us up; God is our salvation. (اشعيا 46:4)20 Our God is a God of salvation, and to God, the Lord, belong deliverances from death. (تثنيه 32:39; جامعه 7:18; مکاشفه 1:18)21 But God will strike the heads of his enemies, the hairy crown of him who walks in his guilty ways. (مزامير 110:6; حبقوق 3:13)22 The Lord said, “I will bring them back from Bashan, I will bring them back from the depths of the sea, (اعداد 21:33; عاموس 9:2)23 that you may strike your feet in their blood, that the tongues of your dogs may have their portion from the foe.” (1پادشاهان 21:19; 1پادشاهان 22:38; مزامير 58:10)24 Your procession is[4] seen, O God, the procession of my God, my King, into the sanctuary—25 the singers in front, the musicians last, between them virgins playing tambourines: (خروج‌ 15:20; داوران‌ 11:34; 1تواريخ 13:8; 1تواريخ 15:16; مزامير 33:3; مزامير 47:5)26 “Bless God in the great congregation, the Lord, O you[5] who are of Israel’s fountain!” (تثنيه 33:28; مزامير 22:25; مزامير 26:12; اشعيا 48:1; اشعيا 51:1)27 There is Benjamin, the least of them, in the lead, the princes of Judah in their throng, the princes of Zebulun, the princes of Naphtali. (داوران‌ 5:18; 1سموئيل 9:21)28 Summon your power, O God,[6] the power, O God, by which you have worked for us. (مزامير 42:8)29 Because of your temple at Jerusalem kings shall bear gifts to you. (1پادشاهان 10:10; 1پادشاهان 10:25; 2تواريخ 32:23; مزامير 45:12; مزامير 76:11; اشعيا 18:7)30 Rebuke the beasts that dwell among the reeds, the herd of bulls with the calves of the peoples. Trample underfoot those who lust after tribute; scatter the peoples who delight in war.[7] (2سموئيل 8:2; 2سموئيل 8:6; ايوب‌ 40:21; مزامير 22:12; اشعيا 19:6; حزقيال‌ نبی‌ 29:3; حزقيال‌ نبی‌ 32:2)31 Nobles shall come from Egypt; Cush shall hasten to stretch out her hands to God. (مزامير 44:20; مزامير 87:4; اشعيا 19:19; اشعيا 19:21; اشعيا 45:14; صفنيا 3:10)32 O kingdoms of the earth, sing to God; sing praises to the Lord, (مزامير 102:22)33 to him who rides in the heavens, the ancient heavens; behold, he sends out his voice, his mighty voice. (تثنيه 10:14; تثنيه 33:26; 1پادشاهان 8:27; مزامير 18:10; مزامير 29:4; مزامير 46:6; مزامير 104:3)34 Ascribe power to God, whose majesty is over Israel, and whose power is in the skies. (مزامير 29:1; مزامير 36:5; مزامير 57:10; مزامير 108:4; مزامير 150:1)35 Awesome is God from his[8] sanctuary; the God of Israel—he is the one who gives power and strength to his people. Blessed be God! (مزامير 29:11; مزامير 47:2; مزامير 65:5; مزامير 110:2; اشعيا 40:29)