مزامير 44

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 ای خدا، ما به گوشهای خود شنيدهايم و اجدادمان برای ما تعريف كردهاند كه تو در گذشته چه كارهای شگفتانگيزی برای آنان انجام دادهای.2 تو به دست خود قومهای بتپرست را از اين سرزمين بيرون راندی و اجداد ما را به جای آنها مستقر نمودی. قومهای خدانشناس را از بين بردی، اما بنیاسرائيل را در سرزمين موعود تثبيت نمودی.3 قوم تو به زور شمشير اين سرزمين را تسخير ننمودند و به بازوی خويش نجات نيافتند، بلكه قدرت و توانايی تو و اطمينان به حضور تو آنان را رهانيد، زيرا از ايشان خرسند بودی.4 ای خدا، تو پادشاه من هستی؛ اكنون نيز قوم خود اسرائيل را پيروز گردان.5 ما با كمک تو دشمنان خود را شكست خواهيم داد و به نام تو كسانی را كه بر ضد ما برخاستهاند، پايمال خواهيم كرد.6 اميد من به تير و كمانم نيست، و نه به شمشيرم كه مرا نجات دهد،7 زيرا اين تو بودی كه ما را از دست دشمنان نجات دادی، و آنانی را كه از ما متنفر بودند شكست دادی.8 برای هميشه تو را ستايش خواهيم كرد، و تا ابد از تو سپاسگزار خواهيم بود.9 اما در حال حاضر تو ما را دور انداختهای و رسوا ساختهای؛ ديگر لشکرهای ما را در جنگ كمک نمیكنی.10 تو ما را در مقابل دشمنان شكست دادهای و آنها اكنون ما را غارت میكنند.11 ما را همچون گوسفندان به كشتارگاه فرستادهای و در ميان قومهای خدانشناس پراكنده ساختهای تا ما را بكشند و بخورند.12 تو قوم برگزيدهات را ارزان فروختهای و از فروش آنها سودی نبردهای.13 ما را نزد همسايگان خوار ساختهای و ما مورد تمسخر و توهين اطرافيان قرار گرفتهايم.14 ما را در ميان قومهای خدانشناس انگشتنما ساختهای و آنها ما را به باد ريشخند گرفتهاند.15-16 هر روز به سبب تهمتها و دشنامهای مخالفان و دشمنان، رسوا و سرافكنده میشوم.17 اين همه بر ما واقع شده است، ولی تو را فراموش نكردهايم و پيمانی را كه با ما بستهای نشكستهايم.18 نسبت به تو دلسرد نشدهايم و از راه تو منحرف نگشتهايم.19 با وجود اين، تو ما را در ميان حيوانات وحشی رها نمودهای و با مرگ روبرو ساختهای.20 اگر ما تو را فراموش میكرديم و دستهای خود را به سوی بتها دراز میكرديم،21 آيا تو كه اسرار دل هر کس را میدانی، اين را نمیدانستی؟22 تو میدانی كه ما به خاطر تو هر روز با مرگ روبرو میشويم و با ما همچون گوسفندانی كه میبايد قربانی شوند رفتار میكنند.23 ای خداوند، بيدار شو! چرا خوابيدهای؟ بيدار شو و ما را تا ابد دور نيانداز!24 چرا روی خود را از ما برمیگردانی و ذلت و خواری ما را ناديده میگيری؟25 اينک به خاک افتاده و مغلوب شدهايم.26 برخيز و به كمک ما بشتاب و ما را نجات ده زيرا تو سراسر، رحمت و محبتی!

مزامير 44

English Standard Version

from Crossway
1 To the choirmaster. A Maskil[1] of the Sons of Korah. O God, we have heard with our ears, our fathers have told us, what deeds you performed in their days, in the days of old: (خروج‌ 10:2; خروج‌ 12:26; خروج‌ 13:8; خروج‌ 13:14; تثنيه 6:20; داوران‌ 6:13; مزامير 42:1; مزامير 77:5; مزامير 78:3)2 you with your own hand drove out the nations, but them you planted; you afflicted the peoples, but them you set free; (خروج‌ 15:17; يوشع‌ 3:10; 2سموئيل 7:10; مزامير 78:55; مزامير 80:8; مزامير 80:9; اِرميا 17:8)3 for not by their own sword did they win the land, nor did their own arm save them, but your right hand and your arm, and the light of your face, for you delighted in them. (تثنيه 4:37; تثنيه 7:7; تثنيه 10:15; يوشع‌ 24:12; مزامير 4:6; هوشع 1:7)4 You are my King, O God; ordain salvation for Jacob! (مزامير 42:8; مزامير 74:12)5 Through you we push down our foes; through your name we tread down those who rise up against us. (تثنيه 33:17; مزامير 60:12; دانيال‌ 8:4)6 For not in my bow do I trust, nor can my sword save me. (1سموئيل 17:47; مزامير 33:16)7 But you have saved us from our foes and have put to shame those who hate us. (مزامير 35:4)8 In God we have boasted continually, and we will give thanks to your name forever. (مزامير 34:2)9 But you have rejected us and disgraced us and have not gone out with our armies. (داوران‌ 4:14; 2سموئيل 5:24; مزامير 43:2; مزامير 44:23; مزامير 60:1; مزامير 60:10; مزامير 74:1; مزامير 89:38; مزامير 108:11)10 You have made us turn back from the foe, and those who hate us have gotten spoil. (لاويان‌ 26:17; تثنيه 28:25; يوشع‌ 7:8; يوشع‌ 7:12)11 You have made us like sheep for slaughter and have scattered us among the nations. (لاويان‌ 26:33; تثنيه 4:27; تثنيه 28:64; مزامير 44:22; مزامير 106:27; اشعيا 52:3; حزقيال‌ نبی‌ 20:23; نوشته‌ ء يوحنا 7:35; ‏1پطرس 1:1)12 You have sold your people for a trifle, demanding no high price for them. (تثنيه 32:30; داوران‌ 2:14; داوران‌ 3:8; اِرميا 15:13)13 You have made us the taunt of our neighbors, the derision and scorn of those around us. (نحميا 2:17; مزامير 39:8; مزامير 79:4; مزامير 80:6; مزامير 89:41; مزامير 119:22)14 You have made us a byword among the nations, a laughingstock[2] among the peoples. (ايوب‌ 16:4; ايوب‌ 17:6; اِرميا 24:9)15 All day long my disgrace is before me, and shame has covered my face (2تواريخ 32:21)16 at the sound of the taunter and reviler, at the sight of the enemy and the avenger. (مزامير 8:2)17 All this has come upon us, though we have not forgotten you, and we have not been false to your covenant. (دانيال‌ 9:13)18 Our heart has not turned back, nor have our steps departed from your way; (ايوب‌ 23:11; مزامير 37:31; مزامير 119:51; مزامير 119:157)19 yet you have broken us in the place of jackals and covered us with the shadow of death. (ايوب‌ 3:5; ايوب‌ 30:29; مزامير 51:8)20 If we had forgotten the name of our God or spread out our hands to a foreign god, (ايوب‌ 11:13; مزامير 68:31; مزامير 81:9)21 would not God discover this? For he knows the secrets of the heart. (مزامير 139:1; اِرميا 17:10; نوشته‌ ء يوحنا 2:25; يهودى نژاد 4:13)22 Yet for your sake we are killed all the day long; we are regarded as sheep to be slaughtered. (مزامير 44:11; روم 8:36)23 Awake! Why are you sleeping, O Lord? Rouse yourself! Do not reject us forever! (مزامير 35:23; مزامير 44:9)24 Why do you hide your face? Why do you forget our affliction and oppression? (ايوب‌ 13:24)25 For our soul is bowed down to the dust; our belly clings to the ground. (مزامير 119:25)26 Rise up; come to our help! Redeem us for the sake of your steadfast love! (مزامير 25:22; مزامير 63:7)