مزامير 147

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

from Biblica
1 خداوند را سپاس باد! چه خوب است كه خدای خود را با سرود بپرستيم؛ چه لذتبخش است كه او را بستاييم!2 خداوند اورشليم را دوباره بنا میكند و پراكندگان اسرائيل را جمع مینمايد.3 او دلشكستگان را شفا میبخشد و زخمهای ايشان را میبندد.4 خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر يک از آنها را میداند.5 خداوند ما بزرگ و تواناست و حكمت او را انتها نيست.6 او بيچارگان را سرافراز میكند، اما روی بدكاران را به خاک میمالد.7 خداوند را با سرود بپرستيد! او را با نغمهٔ بربط ستايش كنيد!8 او ابرها را بر آسمان میگستراند و باران را بر زمين میباراند و گياه را میروياند،9 به حيوانات غذا میدهد و روزی جوجهكلاغها را میرساند.10 خداوند به نيروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمیسازد؛11 خشنودی او از كسانی است كه او را گرامی میدارند و به رحمت وی اميد بستهاند.12 ای اورشليم، خداوند را ستايش كن! ای صهيون، خدای خود را سپاس بگو!13 زيرا او دروازههايت را محكم به روی دشمن بسته و فرزندانت را كه در درون هستند بركت داده است.14 او مرزهايت را در صلح و آرامش نگه میدارد و تو را با بهترين نان گندم سير مینمايد.15 خداوند به زمين دستور میدهد و هر چه میفرمايد فوری عملی میشود.16 او برف را مانند لحاف بر سطح زمين میگستراند و شبنم را همچون خاكستر همه جا پخش میكند.17 خداوند دانههای تگرگ را مانند سنگريزه فرو میريزد و كيست كه تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟18 سپس دستور میدهد و يخها آب میشوند؛ باد میفرستد و آبها جاری میشوند.19 او شريعت و احكام خود را به قوم اسرائيل داده است.20 اين كار را تنها در مورد اسرائيل انجام داده است و نه قوم ديگری؛ لذا قومهای ديگر با شريعت او آشنا نيستند. خداوند را سپاس باد!

مزامير 147

English Standard Version

from Crossway
1 Praise the Lord! For it is good to sing praises to our God; for it is pleasant,[1] and a song of praise is fitting. (مزامير 33:1; مزامير 92:1; مزامير 135:1; مزامير 135:3)2 The Lord builds up Jerusalem; he gathers the outcasts of Israel. (تثنيه 30:3; مزامير 51:18; مزامير 102:16; اشعيا 11:12; اشعيا 27:13; اشعيا 56:8; حزقيال‌ نبی‌ 39:28)3 He heals the brokenhearted and binds up their wounds. (مزامير 34:18; حزقيال‌ نبی‌ 34:16)4 He determines the number of the stars; he gives to all of them their names. (پيدايش 15:5; اشعيا 40:26)5 Great is our Lord, and abundant in power; his understanding is beyond measure. (ايوب‌ 5:9; مزامير 48:1; اشعيا 40:28; ناحوم 1:3)6 The Lord lifts up the humble;[2] he casts the wicked to the ground. (مزامير 146:8)7 Sing to the Lord with thanksgiving; make melody to our God on the lyre! (خروج‌ 15:21; 1تواريخ 15:16; مزامير 95:1)8 He covers the heavens with clouds; he prepares rain for the earth; he makes grass grow on the hills. (ايوب‌ 5:10; ايوب‌ 38:27; مزامير 104:14)9 He gives to the beasts their food, and to the young ravens that cry. (ايوب‌ 38:41; مزامير 104:27)10 His delight is not in the strength of the horse, nor his pleasure in the legs of a man, (مزامير 33:17)11 but the Lord takes pleasure in those who fear him, in those who hope in his steadfast love. (مزامير 33:18; مزامير 149:4)12 Praise the Lord, O Jerusalem! Praise your God, O Zion!13 For he strengthens the bars of your gates; he blesses your children within you. (نحميا 7:3)14 He makes peace in your borders; he fills you with the finest of the wheat. (خروج‌ 34:24; تثنيه 32:14; مزامير 81:16; مزامير 132:15; امثال 16:7; اشعيا 60:17)15 He sends out his command to the earth; his word runs swiftly. (مزامير 148:8)16 He gives snow like wool; he scatters frost like ashes. (ايوب‌ 37:6; ايوب‌ 38:29)17 He hurls down his crystals of ice like crumbs; who can stand before his cold? (ايوب‌ 37:9; ايوب‌ 37:10)18 He sends out his word, and melts them; he makes his wind blow and the waters flow. (ايوب‌ 37:12; مزامير 33:9; مزامير 107:20; مزامير 147:15)19 He declares his word to Jacob, his statutes and rules[3] to Israel. (تثنيه 33:2; مزامير 78:5; ملاكی 4:4)20 He has not dealt thus with any other nation; they do not know his rules.[4] Praise the Lord! (تثنيه 4:7; تثنيه 4:32; مزامير 135:1)