Salmo 69 | Nueva Versión Internacional (Castellano)

Nueva Versión Internacional (Castellano)

Al director musical. Sígase la tonada de«Los lirios». De David.

1 Sálvame, Dios mío, que las aguas ya me llegan al cuello. 2 Me estoy hundiendo en una ciénaga profunda, y no tengo dónde apoyar el pie. Estoy en medio de profundas aguas, y me arrastra la corriente. 3 Cansado estoy de pedir ayuda; tengo reseca la garganta. Mis ojos languidecen, esperando la ayuda de mi Dios. 4 Más que los cabellos de mi cabeza son los que me odian sin motivo; muchos son sin motivo los enemigos que se han propuesto destruirme. ¿Cómo voy a devolver lo que no he robado? 5 Oh Dios, tú sabes lo insensato que he sido; no te puedo esconder mis transgresiones. 6 SEÑOR Soberano, Todopoderoso, que no sean avergonzados por mi culpa los que en ti esperan; oh Dios de Israel, que no sean humillados por mi culpa los que te buscan. 7 Por ti yo he sufrido insultos; mi rostro se ha cubierto de ignominia. 8 Soy como un extraño para mis hermanos; soy un extranjero para los hijos de mi madre. 9 El celo por tu casa me consume; sobre mí han recaído los insultos de tus detractores. 10 Cuando lloro y ayuno, tengo que soportar sus ofensas; 11 cuando me visto de luto, soy objeto de burlas. 12 Los que se sientan a la puerta murmuran contra mí; los borrachos me dedican parodias. 13 Pero yo, SEÑOR, te imploro en el tiempo de tu buena voluntad. Por tu gran amor, oh Dios, respóndeme; por tu fidelidad, sálvame. 14 Sácame del fango; no permitas que me hunda. Líbrame de los que me odian, y de las aguas profundas. 15 No dejes que me arrastre la corriente; no permitas que me trague el abismo, ni que el foso cierre sus fauces sobre mí. 16 Respóndeme, SEÑOR, por tu bondad y tu amor; por tu gran compasión, vuélvete a mí. 17 No escondas tu rostro de este siervo tuyo; respóndeme pronto, que estoy angustiado. 18 Ven a mi lado, y rescátame; redímeme, a causa de mis enemigos. 19 Tú bien sabes cómo me insultan, me avergüenzan y denigran; sabes quiénes son mis adversarios. 20 Los insultos me han destrozado el corazón; para mí ya no hay remedio. Busqué compasión, y no la hubo; busqué consuelo, y no lo hallé. 21 En mi comida pusieron hiel; para calmar mi sed me dieron vinagre. 22 Que se conviertan en trampa sus banquetes, y su prosperidad en lazo. 23 Que se les nublen los ojos, para que no vean; y que sus fuerzas flaqueen para siempre. 24 Descarga tu furia sobre ellos; que tu ardiente ira los alcance. 25 Quédense desiertos sus campamentos, y deshabitadas sus tiendas de campaña. 26 Pues al que has afligido lo persiguen, y se burlan del dolor del que has herido. 27 Añade a sus pecados más pecados; no los hagas partícipes de tu salvación. 28 Que sean borrados del libro de la vida; que no queden inscritos con los justos. 29 Y a mí, que estoy pobre y dolorido, que me proteja, oh Dios, tu salvación. 30 Con cánticos alabaré el nombre de Dios; con acción de gracias lo exaltaré. 31 Esa ofrenda agradará más al SEÑOR que la de un toro o un novillo con sus cuernos y pezuñas. 32 Los pobres verán esto y se alegrarán; ¡animaos vosotros, los que buscáis a Dios! 33 Porque el SEÑOR oye a los necesitados, y no desdeña a su pueblo cautivo. 34 Que lo alaben los cielos y la tierra, los mares y todo lo que se mueve en ellos, 35 porque Dios salvará a Sión y reconstruirá las ciudades de Judá. Allí se establecerá el pueblo y tomará posesión de la tierra. 36 La heredarán los hijos de sus siervos; la habitarán los que aman al Señor.

Het Boek

de Biblica

1 Een lied van David voor de koordirigent. Te zingen op de wijs van: ‘De Lelies.’ 2 Bevrijd mij, o God, want het water stijgt mij naar de lippen. 3 Ik zak weg in het moeras en kan er niet staan. Ik sta in water waar ik de bodem niet kan voelen en het stroomt over mijn hoofd. 4 Ik ben moe van het roepen en mijn keel is schor. Mijn ogen zijn moe van het uitkijken naar mijn God. 5 De mensen die mij haten, zijn niet te tellen, het zijn er meer dan de haren op mijn hoofd. En er is geen reden voor hun haat. Mijn tegenstanders, die mij willen vernietigen, zijn zo machtig. Ik moet hun teruggeven wat ik niet van hen heb geroofd. 6 O God, U kent mij, een klein en dwaas mens. U ziet al mijn zonden. Niets is voor U verborgen. 7 Laten uw volgelingen niet door mij hun vertrouwen in U kwijtraken, Oppermachtige HERE, U die Heer bent over de hemelse legers. O God, laten de mensen die U zoeken, niet door mijn toedoen in U beschaamd worden. 8 Ter wille van U verdraag ik de schande. Ik bedek mijn gezicht uit schaamte. 9 Mijn vrienden kennen mij niet meer en mijn broers herkennen mij niet. 10 Van mijzelf blijft niets over, omdat ik alles geef voor uw huis. De beledigingen van hen die U haten, kwamen op mij terecht. 11 Ik huilde terwijl mijn hele hart zich op U richtte, maar het werd mij als schande aangerekend. 12 Ik trok rouwkleding aan, maar zij lachten mij uit. 13 De leiders van de stad praten met elkaar over mij en tijdens drinkgelagen drijven zij de spot met mij. 14 Maar ik zal op de juiste tijd tot U bidden, HERE, o God, geef mij uw trouwe hulp als een antwoord daarop in uw goedheid en liefde. 15 Trek mij uit dit moeras, voordat ik zink. Red mij van mijn haters en uit dit diepe water. 16 Zorg toch dat het water mij niet boven het hoofd stijgt, dat ik niet naar de bodem word getrokken en verdrink. 17 Geef mij antwoord, HERE, want ik weet hoe groot uw goedheid en trouw zijn. Kom naar mij toe met uw liefdevolle ontferming. 18 Verberg U niet voor mij, ik ben uw dienaar en ik ben vreselijk bang. Antwoord mij toch snel! 19 Kom naar mij toe en bevrijd mij. Verlos mij, zodat mijn tegenstanders beschaamd staan. 20 U ziet toch hoe ik word bespot, hoe beschaamd ik ben en tot schande gemaakt. U weet precies wie mij dit allemaal aandoen. 21 De spot breekt mijn hart en ik ben nog maar heel zwak. Ik verwachtte medelijden te ontmoeten, maar vond het niet. Tevergeefs wachtte ik op iemand die mij troostte. 22 Zij gaven mij gif te eten en lieten mij, toen ik dorst had, azijn drinken. 23 Laat het lekkere eten een valstrik voor hen worden en laat hun tafelgenoten hen verraden. 24 Verslechter hun ogen, zodat zij niets meer kunnen zien. Geef dat hun heupen verzwakken, zodat zij niet meer kunnen lopen. 25 Stort uw toorn over hen uit, laat de gloed daarvan hen vernietigen. 26 Verander hun woonplaats in een woestenij en maak hun tenten onbewoond. 27 Want wie door U wordt geslagen, wordt door hen achtervolgd. Zij sturen verhalen de wereld in over het verdriet van hen die door U werden getroffen. 28 Laat hun schuld maar hand over hand toenemen, zodat zij geen aanspraak kunnen maken op uw gerechtigheid. 29 Verwijder hun namen uit uw boek, waarin ieder vermeld staat die bij U hoort. Zorg dat hun naam niet naast die van een gelovige staat. 30 Ik verkeer in grote ellende en groot verdriet. Laat uw heil mij beschermen, o God. 31 Ik zal een loflied zingen en de naam van God prijzen. Ik zal Hem roemen door de liederen die ik tot zijn eer zing. 32 Dat zal de HERE meer vreugde geven dan een rund of een stier met horens en hoeven. 33 Zij die zich dankbaar aan God onderwerpen, zullen het zien en zich erover verheugen. U die God zoekt, zult er nieuwe moed uit putten. 34 Want de HERE luistert wel naar de armen die Hem aanroepen en Hij ziet niet neer op de mensen die gevangenzitten. 35 Laat de hele schepping, hemel, aarde en zeeën, Hem eer brengen en prijzen. 36 Want God zal Jeruzalem bevrijden en de steden van Juda weer opbouwen. Dan zullen zij weer daarin wonen en het land opnieuw bezitten. 37 De kinderen van zijn dienaren zullen het land erven en het zal worden bewoond door mensen die zijn naam liefhebben.