1Therefore if you have any encouragement from being united with Christ, if any comfort from his love, if any common sharing in the Spirit, if any tenderness and compassion,2then make my joy complete by being like-minded, having the same love, being one in spirit and of one mind.3Do nothing out of selfish ambition or vain conceit. Rather, in humility value others above yourselves,4not looking to your own interests but each of you to the interests of the others.5In your relationships with one another, have the same mindset as Christ Jesus:6who, being in very nature[1] God, did not consider equality with God something to be used to his own advantage;7rather, he made himself nothing by taking the very nature[2] of a servant, being made in human likeness.8And being found in appearance as a man, he humbled himself by becoming obedient to death – even death on a cross!9Therefore God exalted him to the highest place and gave him the name that is above every name,10that at the name of Jesus every knee should bow, in heaven and on earth and under the earth,11and every tongue acknowledge that Jesus Christ is Lord, to the glory of God the Father.
Do everything without grumbling
12Therefore, my dear friends, as you have always obeyed – not only in my presence, but now much more in my absence – continue to work out your salvation with fear and trembling,13for it is God who works in you to will and to act in order to fulfil his good purpose.14Do everything without grumbling or arguing,15so that you may become blameless and pure, ‘children of God without fault in a warped and crooked generation.’ Then you will shine among them like stars in the sky (De 32:5)16as you hold firmly to the word of life. And then I will be able to boast on the day of Christ that I did not run or labour in vain.17But even if I am being poured out like a drink offering on the sacrifice and service coming from your faith, I am glad and rejoice with all of you.18So you too should be glad and rejoice with me.
Timothy and Epaphroditus
19I hope in the Lord Jesus to send Timothy to you soon, that I also may be cheered when I receive news about you.20I have no-one else like him, who will show genuine concern for your welfare.21For everyone looks out for their own interests, not those of Jesus Christ.22But you know that Timothy has proved himself, because as a son with his father he has served with me in the work of the gospel.23I hope, therefore, to send him as soon as I see how things go with me.24And I am confident in the Lord that I myself will come soon.25But I think it is necessary to send back to you Epaphroditus, my brother, co-worker and fellow soldier, who is also your messenger, whom you sent to take care of my needs.26For he longs for all of you and is distressed because you heard he was ill.27Indeed he was ill, and almost died. But God had mercy on him, and not on him only but also on me, to spare me sorrow upon sorrow.28Therefore I am all the more eager to send him, so that when you see him again you may be glad and I may have less anxiety.29So then, welcome him in the Lord with great joy, and honour people like him,30because he almost died for the work of Christ. He risked his life to make up for the help you yourselves could not give me.
1Ist nun bei euch Ermahnung in Christus, ist Trost der Liebe, ist Gemeinschaft des Geistes, ist herzliche Liebe und Barmherzigkeit,2so macht meine Freude dadurch vollkommen, dass ihr eines Sinnes seid, gleiche Liebe habt, einmütig und einträchtig seid.3Tut nichts aus Eigennutz oder um eitler Ehre willen, sondern in Demut achte einer den andern höher als sich selbst, (Ro 12:10; Ga 5:26)4und ein jeder sehe nicht auf das Seine, sondern auch auf das, was dem andern dient. (1Co 10:24; 1Co 13:5)5Seid so unter euch gesinnt, wie es der Gemeinschaft in Christus Jesus entspricht:[1]6Er, der in göttlicher Gestalt war, hielt es nicht für einen Raub, Gott gleich zu sein, (Joh 1:1; Joh 17:5)7sondern entäußerte sich selbst und nahm Knechtsgestalt an, ward den Menschen gleich und der Erscheinung nach als Mensch erkannt. (Isa 53:3; 2Co 8:9; Heb 2:14; Heb 2:17)8Er erniedrigte sich selbst und ward gehorsam bis zum Tode, ja zum Tode am Kreuz. (Lu 14:11; Heb 5:8)9Darum hat ihn auch Gott erhöht und hat ihm den Namen gegeben, der über alle Namen ist, (Ac 2:33; Eph 1:20; Heb 1:3)10dass in dem Namen Jesu sich beugen sollen aller derer Knie, die im Himmel und auf Erden und unter der Erde sind, (Isa 45:23; Ro 14:11)11und alle Zungen bekennen sollen, dass Jesus Christus der Herr ist, zur Ehre Gottes, des Vaters. (Ro 10:9; 2Co 4:5; Re 5:13)12Also, meine Lieben, – wie ihr allezeit gehorsam gewesen seid, nicht allein in meiner Gegenwart, sondern jetzt noch viel mehr in meiner Abwesenheit – schaffet, dass ihr selig werdet, mit Furcht und Zittern. (2Co 7:15)13Denn Gott ist’s, der in euch wirkt beides, das Wollen und das Vollbringen, nach seinem Wohlgefallen. (2Co 8:10; Php 1:6)14Tut alles ohne Murren und ohne Zweifel, (1Co 10:10; 1Pe 4:9)15damit ihr ohne Tadel und lauter seid, Gottes Kinder, ohne Makel mitten unter einem verdorbenen und verkehrten Geschlecht, unter dem ihr scheint als Lichter in der Welt, (De 32:5; Mt 5:14; Joh 12:36; Eph 5:8; Php 1:10)16dadurch dass ihr festhaltet am Wort des Lebens, mir zum Ruhm an dem Tage Christi, sodass ich nicht vergeblich gelaufen bin noch vergeblich gearbeitet habe. (Isa 49:4; Ac 5:20; 2Co 1:14; Ga 2:2; 1Th 2:19; 1Jo 1:1)17Und wenn ich auch geopfert werde bei dem Opfer und Gottesdienst eures Glaubens, so freue ich mich und freue mich mit euch allen. (Php 1:18; 2Ti 4:6)18Ebenso sollt auch ihr euch freuen und sollt euch mit mir freuen. (Php 3:1; Php 4:4)
Sendung des Timotheus und Rückkehr des Epaphroditus
19Ich hoffe aber in dem Herrn Jesus, dass ich Timotheus bald zu euch senden werde, damit ich auch erquickt werde, wenn ich erfahre, wie es um euch steht. (Ac 16:1; 1Co 4:17; 1Co 16:10; 1Th 3:2)20Denn ich habe keinen, der so ganz meines Sinnes ist, der so herzlich für euch sorgen wird.21Denn sie suchen alle das Ihre, nicht das, was Jesu Christi ist.22Ihr aber wisst, dass er sich bewährt hat; denn wie ein Kind dem Vater hat er mit mir dem Evangelium gedient.23Ihn also hoffe ich zu senden, sobald ich erfahren habe, wie es um mich steht.24Ich vertraue aber in dem Herrn darauf, dass auch ich selbst bald kommen werde. (Php 1:25)25Ich habe es aber für nötig angesehen, den Bruder Epaphroditus zu euch zu senden, der mein Mitarbeiter und Mitstreiter ist und euer Abgesandter und Helfer in meiner Not; (2Co 8:23; Php 4:18; 1Th 3:2; Phm 1:1; Phm 1:2)26denn er hatte nach euch allen Verlangen und war tief bekümmert, weil ihr gehört hattet, dass er krank geworden war.27Und er war auch todkrank, aber Gott hat sich über ihn erbarmt; nicht allein aber über ihn, sondern auch über mich, damit ich nicht eine Traurigkeit über die andere hätte.28Ich habe ihn nun umso eiliger gesandt, damit ihr ihn seht und wieder fröhlich werdet und auch ich weniger Traurigkeit habe.29So nehmt ihn nun auf in dem Herrn mit aller Freude und haltet solche Menschen in Ehren. (1Co 16:16)30Denn um des Werkes Christi willen ist er dem Tode so nahe gekommen, da er sein Leben nicht geschont hat, um mir zu dienen an eurer statt.
1ای مسيحيان، آيا يكديگر را تشويق و دلگرم میكنيد؟ آيا آنقدر يكديگر را دوست داريد كه به هم كمک كنيد؟ آيا احساس میكنيد كه ما همه با هم برادريم و از يک روح برخورداريم؟ آيا دلسوز و همدرد هستيد؟2اگر چنين است، يكديگر را محبت نموده، قلباً با هم توافق داشته و همدل و همفكر باشيد، تا مرا واقعاً شاد سازيد.3خودخواه نباشيد و برای خودنمايی زندگی نكنيد. فروتن باشيد و ديگران را از خود بهتر بدانيد.4فقط به فكر خودتان نباشيد، بلكه به كار و مسايل ديگران هم توجه نماييد.
فروتنی و سرافرازی مسيح
5شما بايد همان طرز فكری را در پيش گيريد كه مسيح داشت.6او با اينكه ماهيت خدايی داشت، اما نخواست از اختيار و حق خدايی خود استفاده كند؛7بلكه قدرت و جلال خود را كنار گذاشت و به شكل يک بنده درآمد، و شبيه انسانها شد؛8و حتی بيش از اين نيز خود را فروتن ساخت، تا جايی كه حاضر شد مانند يک تبهكار، بر روی صليب اعدام شود.9به همين جهت، خدا او را بینهايت سرافراز كرد و نامی به او بخشيد كه از هر نام ديگری والاتر است،10تا به نام«عيسی»، هر آنچه در آسمان و بر زمين و زير زمين است، به زانو درآيد،11و برای جلال خدای پدر، همه به زبان خود اعتراف كنند كه عيسی مسيح، خداوند است.
درخشش زندگی مسيحی
12عزيزان من، زمانی كه نزد شما بودم، سعی میكرديد دستورهای مرا اطاعت كنيد. اكنون كه از شما دورم، همين روش را ادامه دهيد و بكوشيد تا با اعمالتان نشان دهيد كه نجات يافتهايد، يعنی با اطاعت و احترام عميق به خدا، و دوری از هر آنچه كه موجب ناخشنودی اوست.13زيرا خدا خودش در وجود شما كار میكند تا بتوانيد با ميل و رغبت او را اطاعت نماييد و اعمالی را بجا آوريد كه مورد پسند اوست.14كارهايتان را بدون غرغر و شكايت انجام دهيد،15تا كسی نتواند از شما ايراد بگيرد. شما بايد در اين دنيای فاسد كه پر از افراد نادرست و ناخلف است، همچون فرزندان خدا، پاک و بیلكه باشيد و در ميان ايشان مانند نور بدرخشيد،16و كلام حياتبخش خدا را به ايشان برسانيد. آنگاه، به هنگام بازگشت مسيح، من غرق شادی خواهم شد، زيرا نتيجه زحماتی را كه برای شما كشيدهام، خواهم ديد.17حتی اگر لازم باشد، حاضرم آخرين قطرهٔ خونِ خود را برای حفظ ايمانتان بريزم و جانم را مثل قربانی به خدا تقديم كنم و در راه شما فدا شوم. من از اين كار، شادی خواهم نمود و شما را در شادی خود شريک خواهم ساخت.18شما نيز بايد از اين كار خوشحال باشيد و با من شادی كنيد كه اين افتخار را دارم تا در راه شما جان خود را فدا نمايم.
پولس از تيموتائوس تقدير میکند
19اگر خدا بخواهد، بزودی تيموتائوس را نزد شما خواهم فرستاد، تا وقتی نزد من باز میگردد، مرا از احوال شما آگاه كند و روحم را شاد سازد.20هيچكس مانند تيموتائوس، چنين علاقهٔ خالصی نسبت به شما ندارد؛21گويا هر کس فقط به مسائل خود میانديشد، و به فكر خدمت به مسيح نيست.22اما شما تيموتائوس را میشناسيد؛ او مثل يک فرزند به من كمک كرده تا پيغام انجيل را اعلام نمايم.23بنابراين، اميدوارم به محض اينكه از انجام كار خود مطلع شدم، تيموتائوس را فوری نزد شما بفرستم؛24و اميدوارم به لطف خداوند، خودم هم بزودی نزد شما بيايم.
پولس از اپافروديتوس تقدير میکند
25در ضمن، فكر كردم لازم است«اپافروديتوس» را نيز پيش شما بفرستم. او را نزد من فرستاده بوديد تا در وقت احتياج به من كمک كند. من و او با هم مانند برادران واقعی بودهايم و دوش به دوش هم كار كردهايم و جنگيدهايم.26اكنون او را نزد شما میفرستم، چون دلش برای همهٔ شما تنگ شده است. خصوصاً غمگين شد از اينكه شنيد شما از بيماری او آگاهی يافتهايد.27در واقع، بيماری او بسيار سخت بود و چيزی نمانده بود كه از پای درآيد. اما خدا، هم به او و هم به من رحم كرد و نگذاشت كه اين غم نيز بر غمهای ديگر من اضافه شود.28دلم میخواهد هر چه زودتر او را نزد شما بفرستم، چون میدانم كه از ديدنش واقعاً شاد خواهيد شد؛ همين موضوع باعث خوشحالی من خواهد شد و از بار غمم خواهد كاست.29پس او را همچون برادری در خداوند به گرمی بپذيريد و از زحمات او قدردانی نماييد،30زيرا جانش را در راه خدمت به مسيح، به خطر انداخت تا به جای شما كه از من دور هستيد، به من خدمت كند.