from Biblica1Paul and Timothy, servants of Christ Jesus, To all God’s holy people in Christ Jesus at Philippi, together with the overseers and deacons[1]: (Ro 16:1; 1Ti 3:8; 1Ti 3:12)2Grace and peace to you from God our Father and the Lord Jesus Christ.
Thanksgiving and prayer
3I thank my God every time I remember you.4In all my prayers for all of you, I always pray with joy5because of your partnership in the gospel from the first day until now,6being confident of this, that he who began a good work in you will carry it on to completion until the day of Christ Jesus.7It is right for me to feel this way about all of you, since I have you in my heart and, whether I am in chains or defending and confirming the gospel, all of you share in God’s grace with me.8God can testify how I long for all of you with the affection of Christ Jesus.9And this is my prayer: that your love may abound more and more in knowledge and depth of insight,10so that you may be able to discern what is best and may be pure and blameless for the day of Christ,11filled with the fruit of righteousness that comes through Jesus Christ – to the glory and praise of God.
Paul’s chains advance the gospel
12Now I want you to know, brothers and sisters,[2] that what has happened to me has actually served to advance the gospel.13As a result, it has become clear throughout the whole palace guard[3] and to everyone else that I am in chains for Christ.14And because of my chains, most of the brothers and sisters have become confident in the Lord and dare all the more to proclaim the gospel without fear.15It is true that some preach Christ out of envy and rivalry, but others out of goodwill.16The latter do so out of love, knowing that I am put here for the defence of the gospel.17The former preach Christ out of selfish ambition, not sincerely, supposing that they can stir up trouble for me while I am in chains.18But what does it matter? The important thing is that in every way, whether from false motives or true, Christ is preached. And because of this I rejoice. Yes, and I will continue to rejoice,19for I know that through your prayers and God’s provision of the Spirit of Jesus Christ what has happened to me will turn out for my deliverance.[4]20I eagerly expect and hope that I will in no way be ashamed, but will have sufficient courage so that now as always Christ will be exalted in my body, whether by life or by death.21For to me, to live is Christ and to die is gain.22If I am to go on living in the body, this will mean fruitful labour for me. Yet what shall I choose? I do not know!23I am torn between the two: I desire to depart and be with Christ, which is better by far;24but it is more necessary for you that I remain in the body.25Convinced of this, I know that I will remain, and I will continue with all of you for your progress and joy in the faith,26so that through my being with you again your boasting in Christ Jesus will abound on account of me.
Life worthy of the gospel
27Whatever happens, conduct yourselves in a manner worthy of the gospel of Christ. Then, whether I come and see you or only hear about you in my absence, I will know that you stand firm in the one Spirit,[5] striving together as one for the faith of the gospel28without being frightened in any way by those who oppose you. This is a sign to them that they will be destroyed, but that you will be saved – and that by God.29For it has been granted to you on behalf of Christ not only to believe in him, but also to suffer for him,30since you are going through the same struggle you saw I had, and now hear that I still have.
Philippians 1
Lutherbibel 2017
from Deutsche Bibelgesellschaft1Paulus und Timotheus, Knechte Christi Jesu, an alle Heiligen in Christus Jesus in Philippi samt den Bischöfen und Diakonen:[1] (Ac 16:1)2Gnade sei mit euch und Friede von Gott, unserm Vater, und dem Herrn Jesus Christus!
Dank und Fürbitte für die Gemeinde
3Ich danke meinem Gott, sooft ich euer gedenke – (Ro 1:8; 1Co 1:4)4was ich allezeit tue in allen meinen Gebeten für euch alle, und ich tue das Gebet mit Freuden –,5für eure Gemeinschaft am Evangelium vom ersten Tage an bis heute;6und ich bin darin guter Zuversicht, dass der in euch angefangen hat das gute Werk, der wird’s auch vollenden bis an den Tag Christi Jesu. (1Co 1:8; Php 2:13; Php 2:16; 1Th 5:23)7So halte ich es denn für richtig, dass ich so von euch allen denke, weil ich euch in meinem Herzen habe, die ihr alle mit mir an der Gnade teilhabt in meiner Gefangenschaft und wenn ich das Evangelium verteidige und bekräftige. (2Co 7:3; Phm 1:13)8Denn Gott ist mein Zeuge, wie mich nach euch allen verlangt von Herzensgrund in Christus Jesus. (Ro 1:9; 2Co 1:18)9Und ich bete darum, dass eure Liebe immer noch reicher werde an Erkenntnis und aller Erfahrung,10sodass ihr prüfen könnt, was das Beste sei, damit ihr lauter und unanstößig seid für den Tag Christi, (Ro 12:2; Eph 5:10; 1Th 5:23)11erfüllt mit Frucht der Gerechtigkeit durch Jesus Christus zur Ehre und zum Lobe Gottes. (Isa 32:17; Jas 3:18)
Die Gefangenschaft des Paulus und die Verkündigung des Evangeliums
12Ich lasse euch aber wissen, Brüder und Schwestern: Wie es um mich steht, das ist zur größeren Förderung des Evangeliums geschehen. (2Ti 2:8)13Denn dass ich meine Fesseln für Christus trage, das ist im ganzen Prätorium und bei allen andern offenbar geworden, (Php 4:22)14und die meisten Brüder in dem Herrn haben durch meine Gefangenschaft Zuversicht gewonnen und sind umso kühner geworden, das Wort zu reden ohne Scheu.15Einige zwar predigen Christus aus Neid und Streitsucht, einige aber auch in guter Absicht:16diese aus Liebe, denn sie wissen, dass ich zur Verteidigung des Evangeliums hier liege;17jene aber verkündigen Christus aus Eigennutz und nicht lauter, denn sie möchten mir Trübsal bereiten in meiner Gefangenschaft.18Was tut’s aber? Wenn nur Christus verkündigt wird auf jede Weise, es geschehe zum Vorwand oder in Wahrheit, so freue ich mich darüber. Aber ich werde mich auch weiterhin freuen; (Lu 9:49; Php 2:17)19denn ich weiß, dass mir dies zum Heil ausgehen wird durch euer Gebet und durch den Beistand des Geistes Jesu Christi, (Job 13:16; 2Co 1:11)20wie ich sehnlich erwarte und hoffe, dass ich in keinem Stück zuschanden werde, sondern dass frei und offen, wie allezeit so auch jetzt, Christus verherrlicht werde an meinem Leibe, es sei durch Leben oder durch Tod.21Denn Christus ist mein Leben, und Sterben ist mein Gewinn.22Wenn ich aber weiterleben soll im Fleisch, so dient mir das dazu, mehr Frucht zu schaffen; und so weiß ich nicht, was ich wählen soll. (Ro 1:13)23Denn es setzt mir beides hart zu: Ich habe Lust, aus der Welt zu scheiden und bei Christus zu sein, was auch viel besser wäre; (2Co 5:8)24aber es ist nötiger, im Fleisch zu bleiben um euretwillen.25Und in solcher Zuversicht weiß ich, dass ich bleiben und bei euch allen sein werde, euch zur Förderung und zur Freude im Glauben, (Php 2:24)26damit euer Rühmen in Christus Jesus größer werde durch mich, wenn ich wieder zu euch komme. (Php 3:3)
Bereitschaft der Gemeinde zum Leiden für Christus
27Wandelt nur würdig des Evangeliums Christi, damit ich – ob ich komme und euch sehe oder abwesend bin – von euch erfahre, dass ihr in einem Geist steht und einmütig mit uns kämpft für den Glauben des Evangeliums28und euch in keinem Stück erschrecken lasst von den Widersachern, was ihnen ein Anzeichen der Verdammnis ist, euch aber der Seligkeit, und das von Gott.29Denn euch ist es gegeben um Christi willen, nicht allein an ihn zu glauben, sondern auch um seinetwillen zu leiden, (Ac 5:41)30habt ihr doch denselben Kampf, den ihr an mir gesehen habt und nun von mir hört. (1Th 2:2)
1از طرف پولس و تيموتائوس، خدمتگزاران عيسی مسيح، به كشيشان و خدمتگزاران كليسا، و تمام مسيحيان راستين در شهر فيليپی.2از درگاه پدرمان خدا و خداوندمان عيسی مسيح، طالب فيض و آرامش برای شما هستم.
شكرگزاری و دعای پولس
3هرگاه شما را به ياد میآورم، خدا را برای وجودتان سپاس میگويم.4هر بار كه برای شما دعا میكنم، قلبم لبريز از شادی میگردد،5زيرا شما از همان روزی كه پيغام انجيل را شنيديد تا به حال، كمكهای بسياری در اشاعه و گسترش آن نمودهايد.6اطمينان دارم خدا كه اين عمل نيكو را در شما آغاز نمود، شما را ياری خواهد داد تا در فيض او رشد كنيد تا به هنگام بازگشت عيسی مسيح، كار او در شما تكميل شده باشد.7اين طبيعی است كه دربارهٔ شما چنين احساسی داشته باشم، چون همهٔ شما در دل من جای داريد. چه، زمانی كه در زندان بودم و چه، زمانی كه آزادانه در ميان شما به سر میبردم، به اتفاق هم از حقيقت دفاع میكرديم و خبر نجات مسيح را به گوش مردم میرسانديم؛ به همين جهت همواره با هم در بركات خدا شريک بودهايم.8فقط خدا میداند كه عيسی مسيح چه محبت و اشتياق عميقی نسبت به شما در من گذاشته است.9از اين رو، برای شما دعا میكنم كه محبتتان نسبت به ديگران روزبهروز فزونی يابد و دانش و بينش روحانیتان نيز به حد كمال برسد،10تا بتوانيد فرق ميان خوب و بد، و درست و نادرست را تشخيص دهيد. دعا میكنم كه زندگیتان چنان پاک گردد كه هيچكس نتواند تا زمان بازگشت خداوند ما مسيح، عيبی در شما بيابد.11همچنين دعا میكنم كه همواره به اعمال نيكو بپردازيد، اعمالی كه باعث ستايش و جلال خداوند میگردند و نشان میدهند كه شما فرزند خدا هستيد.
شادی پولس برای بشارت انجيل مسيح
12برادران عزيز، میخواهم اين را نيز بدانيد كه آنچه برای من پيش آمده، در واقع به اشاعه و گسترش پيغام انجيل منجر شده است؛13زيرا اكنون همه، منجمله سربازان گارد، به خوبی میدانند كه من به علت مسيحی بودن، در زندان به سر میبرم.14به علاوه، زندانی بودن من باعث شده كه بسياری از مسيحيان اينجا، ديگر ترسی از زندان نداشته باشند؛ و صبر و تحمل من به آنان جرأت بخشيده كه با شهامت بيشتری پيغام مسيح را اعلام كنند.15البته، بعضی به كاری كه خدا توسط من انجام میدهد، حسادت میورزند و به همين علت میكوشند كه خودشان نيز انجيل را موعظه كنند؛ هدف ايشان از اين كار اينست كه مورد تشويق و توجه ديگران قرار گيرند. اما بعضی نيز انگيزه و هدفی خالص برای اين كار دارند؛16-17اينان مرا دوست دارند و پی بردهاند كه خدا مرا برای دفاع از حقيقت به اينجا آورده است. عدهای هم برای اين موعظه میكنند كه حسادت مرا برانگيزند، با اين تصور كه پيشرفت كار آنان، غمی به غمهای من در زندان میافزايد.18اما هر کس با هر انگيزه و هدفی انجيل را موعظه كند، باعث شادی من میشود، چون به هر حال پيغام نجاتبخش مسيح به گوش همه میرسد. بلی، شادی من پايان نخواهد پذيرفت،19زيرا میدانم تا زمانی كه شما برايم دعا میكنيد و روحالقدس نيز مرا ياری مینمايد، تمام اين امور به نفع من تمام خواهد شد.
زندگی پولس برای مسيح
20آرزوی قلبی و اميد من اينست كه هرگز در انجام وظايف خود، شرمنده و سرافكنده نشوم، بلكه همواره آماده باشم تا در تمام سختيها با كمال دليری دربارهٔ مسيح سخن بگويم، همانطور كه در گذشته نيز چنين كردهام؛ تا بدين وسيله، چه زنده باشم و چه بميرم، باعث سربلندی مسيح گردم.21چون برای من، «زندگی» فرصتی است برای خدمت به مسيح، و«مرگ» به معنی رفتن به نزد او میباشد.22اما اگر زنده ماندن من، سبب خواهد شد كه عدهٔ بيشتری را به سوی مسيح هدايت كنم، در اين صورت واقعاً نمیدانم كدام بهتر است، مردن يا زنده ماندن.23گاه میخواهم زنده بمانم و گاه آرزو میكنم كه اين زندگی را ترک گويم و به نزد مسيح بشتابم، كه اين برای من خيلی بهتر است.24اما در حقيقت اگر زنده بمانم، میتوانم كمک بيشتری به شما بكنم.25بلی، وجود من هنوز در اينجا لازم است؛ از این رو يقين دارم كه باز مدتی در اين دنيا خواهم ماند و به رشد و شادی شما در ايمان، كمک خواهم نمود.26ماندن من، شما را شاد خواهد ساخت؛ و هنگامی كه نزد شما بيايم، مطمئنم او را تجليل خواهيد كرد كه مرا سالم نگاه داشته است.
زندگی در مقام شهروندان آسمان
27-28اما هر چه برای من پيش آيد، چه شما را بار ديگر ببينم، چه نبينم، به ياد داشته باشيد كه همواره بايد همچون مسيحی واقعی زندگی كنيد، تا هميشه خبرهای خوب دربارهٔ شما به من برسد و بشنوم كه دوش به دوش يكديگر، استوار ايستادهايد و هدف همگیتان اينست كه بدون توجه به مخالفتهای دشمن، پيغام نجاتبخش انجيل را به همه اعلام كنيد. همين امر برای ايشان نشانهٔ هلاكت است، اما برای شما نشانهٔ اينست كه خدا با شماست و به شما زندگی جاويد عطا كرده است.29زيرا خدا به شما اين افتخار را داده است كه نه فقط به او ايمان آوريد، بلكه در راه او متحمل زحمات و مشقات نيز بشويد.30در اين مجاهده و پيكار، ما با يكديگر شريک میباشيم. شما در گذشته شاهد زحمات من در راه مسيح بودهايد، و همانطور كه میدانيد هنوز هم درگير همان زحمات و مبارزات هستم.