2 Samuel 22 | New International Reader’s Version

New International Reader’s Version

David’s song of praise

1 David sang the words of this song to the LORD. He sang them when the LORD saved him from the power of all his enemies and of Saul. 2 He said, ‘The LORD is my rock and my fort. He is the God who saves me. 3 My God is my rock. I go to him for safety. He is like a shield to me. He’s the power that saves me. He’s my place of safety. I go to him for help. He’s my Saviour. He saves me from those who want to hurt me. 4 I called out to the LORD. He is worthy of praise. He saved me from my enemies. 5 ‘The waves of death were all around me. A destroying flood swept over me. 6 The ropes of the grave were tight around me. Death set its trap in front of me. 7 When I was in trouble I called out to the LORD. I called out to my God. From his temple he heard my voice. My cry for help reached his ears. 8 ‘The earth trembled and shook. The pillars of the heavens rocked to and fro. They trembled because the LORD was angry. 9 Smoke came out of his nose. Flames of fire came out of his mouth. Burning coals blazed out of it. 10 He opened the heavens and came down. Dark clouds were under his feet. 11 He got on the cherubim and flew. The wings of the wind lifted him up. 12 He covered himself with darkness. The dark rain clouds of the sky were like a tent around him. 13 From the brightness all around him flashes of lightning blazed out. 14 The LORD thundered from heaven. The voice of the Most High God was heard. 15 He shot his arrows and scattered the enemy. He sent flashes of lightning and chased them away. 16 The bottom of the sea could be seen. The foundations of the earth were uncovered. It happened when the LORD’s anger blazed out. It came like a blast of breath from his nose. 17 ‘He reached down from heaven. He took hold of me. He lifted me out of deep waters. 18 He saved me from my powerful enemies. He set me free from those who were too strong for me. 19 They stood up to me when I was in trouble. But the LORD helped me. 20 He brought me out into a wide and safe place. He saved me because he was pleased with me. 21 ‘The LORD has been good to me because I do what is right. He has rewarded me because I lead a pure life. 22 I have lived the way the LORD wanted me to. I’m not guilty of turning away from my God. 23 I keep all his laws in mind. I haven’t turned away from his commands. 24 He knows that I am without blame. He knows I’ve kept myself from sinning. 25 The LORD has rewarded me for doing what is right. He has rewarded me because I haven’t done anything wrong. 26 ‘LORD, to those who are faithful you show that you are faithful. To those who are without blame you show that you are without blame. 27 To those who are pure you show that you are pure. But to those whose paths are crooked you show that you are clever. 28 You save those who aren’t proud. But you watch the proud to bring them down. 29 LORD, you are my lamp. You bring light into my darkness. 30 With your help I can attack a troop of soldiers. With the help of my God I can climb over a wall. 31 ‘God’s way is perfect. The LORD’s word doesn’t have any flaws. He protects like a shield all who go to him for safety. 32 Who is God except the LORD? Who is the Rock except our God? 33 God gives me strength for the battle. He keeps my way secure. 34 He makes my feet like the feet of a deer. He causes me to stand on the highest places. 35 He trains my hands to fight every battle. My arms can bend a bow of bronze. 36 LORD, you shield me with your saving help. Your help has made me great. 37 You give me a wide path to walk in so that I don’t twist my ankles. 38 ‘I chased my enemies and crushed them. I didn’t turn back until they were destroyed. 39 I crushed them completely so that they couldn’t get up. They fell under my feet. 40 LORD, you gave me strength to fight the battle. You caused my enemies to be humble in front of me. 41 You made them turn their backs and run away. So I destroyed my enemies. 42 They cried out for help. But there was no one to save them. They called out to the LORD. But he didn’t answer them. 43 I beat them as fine as the dust of the earth. I pounded them and walked on them like mud in the streets. 44 ‘You saved me when people attacked me. You have kept me as the ruler over nations. People I didn’t know serve me now. 45 People from other lands bow down to me in fear. As soon as they hear about me, they obey me. 46 All of them give up hope. They come trembling out of their hiding places. 47 ‘The LORD lives! Give praise to my Rock! Give honour to my God, the Rock! He is my Saviour! 48 He is the God who pays back my enemies. He brings the nations under my control. 49 He sets me free from my enemies. You have honoured me more than them. You have saved me from a man who wanted to hurt me. 50 LORD, I will praise you among the nations. I will sing your praise. 51 He gives his king great victories. He shows his faithful love to his anointed king. He shows it to David and his family for ever.’

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

from Turkish Bible Society

Davut'un Zafer Ezgisi

1 RAB, Davut'u bütün düşmanlarının ve Saul'un elinden kurtardığı gün Davut RAB'be şu ezgiyi okudu. (Ps 18:1) 2 Şöyle dedi: ‹‹RAB benim kayam, sığınağım, kurtarıcımdır, 3 Tanrım, kayamdır, O'na sığınırım, Kalkanım, güçlü kurtarıcım, Korunağım, sığınacak yerimdir. Kurtarıcım, zorbalıktan beni sen kurtarırsın! 4 Övgüye değer RAB'be seslenir, Kurtulurum düşmanlarımdan. 5 Çünkü ölüm dalgaları beni kuşattı, Yıkım selleri bastı, 6 Ölüler diyarının bağları sardı, Ölüm tuzakları çıktı karşıma. 7 Sıkıntı içinde RAB'be yakardım, Tanrım'a seslendim. Tapınağından sesimi duydu, Haykırışım kulaklarına ulaştı. 8 O zaman yeryüzü sarsılıp sallandı, Titreyip sarsıldı göklerin temelleri, Çünkü RAB öfkelenmişti. 9 Burnundan duman yükseldi, Ağzından kavurucu ateş Ve korlar fışkırdı. 10 Kara buluta basarak Gökleri yarıp indi. 11 Bir Keruv'a binip uçtu, Rüzgarın kanatları üstünde belirdi. 12 Karanlığı örtündü, Kara bulutları kendine çardak yaptı. 13 Varlığının parıltısından Korlar savruluyordu. 14 RAB göklerden gürledi, Duyurdu sesini Yüceler Yücesi. 15 Savurup oklarını düşmanlarını dağıttı, Şimşek çaktırarak onları şaşkına çevirdi. 16 RAB'bin azarlamasından, Burnundan çıkan güçlü soluktan, Denizin dibi göründü, Yeryüzünün temelleri açığa çıktı. 17 RAB yukarıdan elini uzatıp tuttu, Çıkardı beni derin sulardan. 18 Beni zorlu düşmanımdan, Benden nefret edenlerden kurtardı, Çünkü onlar benden daha güçlüydü. 19 Felaket günümde karşıma dikildiler, Ama RAB bana destek oldu. 20 Beni huzura kavuşturdu, Kurtardı, çünkü benden hoşnut kaldı. 21 RAB doğruluğumun karşılığını verdi, Beni temiz ellerime göre ödüllendirdi. 22 Çünkü RAB'bin yolunda yürüdüm, Tanrım'dan uzaklaşarak kötülük yapmadım. 23 O'nun bütün ilkelerini göz önünde tuttum, Kurallarından ayrılmadım. 24 O'nun önünde kusursuzdum, Suç işlemekten sakındım. 25 Bu yüzden RAB beni doğruluğuma Ve gözünde pak yaşayışıma göre ödüllendirdi. 26 Sadık kuluna sadakat gösterir, Kusursuz olana kusursuz davranırsın. 27 Pak olanla pak olur, Eğriye eğri davranırsın. 28 Alçakgönüllüleri kurtarır, Gururluları gözler, gururunu kırarsın. 29 Ya RAB, ışığım sensin! Karanlığımı aydınlatırsın. 30 Desteğinle akıncılara saldırır, Seninle surları aşarım, Tanrım. 31 Tanrı'nın yolu kusursuzdur, RAB'bin sözü arıdır. O kendisine sığınan herkesin kalkanıdır. 32 Var mı RAB'den başka tanrı? Tanrımız'dan başka kaya var mı? 33 Sığınağım Tanrı'dır, Yolumu doğru kılan O'dur. 34 Ayaklar verdi bana, geyiklerinki gibi, Doruklarda tutar beni. 35 Bana savaşmayı öğretti, Kollarımla tunç bir yayı gereyim diye. 36 Bana zafer kalkanını bağışlarsın, Alçakgönüllülüğün beni yüceltir. 37 Bastığım yerleri genişletirsin, Burkulmaz bileklerim. 38 Düşmanlarımı kovalayıp yok ettim, Hepsi yok olmadan geri dönmedim. 39 Onları ezip yok ettim, kalkamaz oldular, Ayaklarımın altına serildiler. 40 Savaş için beni güçle donattın, Bana başkaldıranları önümde yere serdin. 41 Düşmanlarımı kaçmak zorunda bıraktın, Benden nefret edenleri yok ettim. 42 Feryat ettiler, ama kurtaran çıkmadı; RAB'bi çağırdılar, ama O yanıt vermedi. 43 Yerin tozu gibi onları ezdim, Sokak çamuru gibi ayağımın altında çiğnedim. 44 Halkımın çekişmelerinden beni kurtardın, Uluslara önder olarak beni korudun, Tanımadığım halklar bana kulluk ediyor. 45 Yabancılar bana boyun eğiyor, Duyar duymaz sözümü dinliyorlar. 46 Yabancıların betleri benizleri attı, Titreyerek^[1] çıkıyorlar kalelerinden. 47 RAB yaşıyor! Kayam'a övgüler olsun! Yücelsin kurtarıcım, Kayam Tanrım! 48 O'dur öcümü alan, Halkları bana bağımlı kılan. 49 Düşmanlarımdan kurtarır, Başkaldıranlardan üstün kılar beni, Zorbaların elinden alır. 50 Bunun için uluslar arasında sana şükredeceğim, ya RAB, Adını ilahilerle öveceğim. 51 RAB kralını büyük zaferlere ulaştırır, Meshettiği krala, Davut'a ve soyuna Sonsuza dek sevgi gösterir.››