1Ich liebe den HERRN, denn er hat mich gehört, als ich laut zu ihm um Hilfe flehte.2Ein offenes Ohr hat er mir geschenkt, darum will ich mein Leben lang zu ihm rufen.3Der Tod hatte seine Arme schon nach mir ausgestreckt, das Totenreich warf seine Schatten voraus[1], in Not und Leid war ich geraten.4Da rief ich den Namen des HERRN an: »O HERR, rette doch mein Leben!«5Gnädig und gerecht ist der HERR, ja, voll Erbarmen ist unser Gott!6Der HERR beschützt die Hilflosen. Ich war schwach, doch er hat mich gerettet.7Komm wieder zur Ruhe, meine Seele, denn der HERR hat dir Gutes erwiesen.8Ja, du hast mich[2] vor dem Tod gerettet, meine Tränen hast du getrocknet und meine Füße vor dem Ausgleiten bewahrt, damit ich nicht zu Fall komme.9So kann ich meinen Weg gehen in der Nähe des HERRN, ja, ich darf am Leben bleiben.[3]10Am Glauben habe ich festgehalten, auch als ich sagen musste: »Ich liege am Boden!«11In meiner Verzweiflung sagte ich: »Letztlich ist doch jeder Mensch ein Lügner!«12Wie kann ich dem HERRN jemals danken für alles Gute, was er an mir getan hat?13Als Dank für die Rettung will ich ´beim Festmahl` den Becher erheben und den Namen des HERRN ausrufen.[4]14Ich will die Gelübde erfüllen, die ich vor dem HERRN abgelegt habe, vor seinem ganzen Volk will ich es tun.15Kostbar ist in den Augen des HERRN das Leben derer, die ihm treu sind.[5]16O HERR, ich bin doch dein Diener! Ja, dein Diener bin ich, und bereits meine Mutter hat dir treu gedient.[6] Du hast alle Stricke gelöst, die mich gefangen hielten.17Dir will ich Dankopfer darbringen und dabei deinen Namen, HERR, ausrufen.18Ich will die Gelübde erfüllen, die ich vor dem HERRN abgelegt habe, vor seinem ganzen Volk will ich es tun –19in den Vorhöfen beim Haus des HERRN, in deiner Mitte, Jerusalem. Halleluja!
1Радвам се, че Господ чу моя молитвен глас.2Той наклони ухо към мене и затова ще Го призовавам през всичките си дни.3Вълните на смъртта ме обзеха, адски мъки ме постигнаха, понесох притеснение и скръб. (Ps 18,5; Jon 2,3)4Тогава призовах името на Господа: „Господи, спаси живота ми!“5Господ е милостив и справедлив; нашият Бог проявява милост. (2Mo 34,6)6Господ закриля простодушните: бях изнемогнал и Той ме спаси.7Върни се, душо моя, към спокойствие, защото Господ ти стори добро. (Ps 13,6)8Ти спаси живота ми от смърт, очите ми – от сълзи, и краката ми – от препъване. (Ps 56,14; Ps 66,6; Jes 25,8; Offb 21,4)9[1] Ще вървя по своя път пред Господа в земята на живите. (Ps 27,13; Ps 142,6)
Чашата на спасението
10[2] Повярвах и затова казах: „Аз съм много съкрушен.“ (2Kor 4,13)11В своята скръб си казах: „Всеки човек е лъжец.“ (Ps 12,3)12Какво да въздам на Господа за всичките Му благодеяния към мене?13Ще приема чашата на спасението и ще призова името на Господа.14Ще изпълня моите обещания към Господа пред целия Негов народ.15Скъпа е в очите на Господа смъртта на Неговите святи люде. (Jes 43,4)16О, Господи, аз съм Твой раб, аз съм Твой раб и син на Твоята слугиня. Ти строши моите окови. (Ps 86,16)17На Тебе ще принеса жертва със славословие и името на Господа ще призова.18Ще изпълня своите обещания към Господа пред целия Му народ (Jon 2,10)19в храмовите дворове на Господа, посред тебе, Йерусалиме! Алилуя.