1.Mose 25

Neue Genfer Übersetzung

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Abraham heiratete noch einmal. Seine ´zweite` Frau hieß Ketura.2 Sie schenkte ihm mehrere Söhne: Simran, Jokschan, Medan, Midian, Jischbak und Schuach.3 Jokschan war der Vater von Saba und Dedan. Von Dedan stammen die Aschuriter, die Letuschiter und die Lëummiter ab.4 Midians Söhne waren Efa, Efer, Henoch, Abida und Eldaga. Diese alle sind Nachkommen der Ketura.5 Abraham vermachte Isaak seinen ganzen Besitz.6 Den Söhnen seiner Nebenfrauen gab er Geschenke und schickte sie noch zu seinen Lebzeiten in den Osten, damit sie sich nicht in Isaaks Nähe ansiedelten[1].7 Abraham wurde 175 Jahre alt.8 Er starb nach einem langen und erfüllten Leben und wurde ´im Tod` mit seinen Vorfahren vereint.9 Seine Söhne Isaak und Ismael bestatteten ihn in der Höhle von Machpela. Sie befindet sich östlich von Mamre auf dem Grundstück, das früher dem Hetiter Efron, dem Sohn Zohars, gehört hatte10 und das Abraham den Hetitern abgekauft hatte. Dort wurde Abraham neben seiner Frau Sara zur letzten Ruhe gebettet.11 Nach Abrahams Tod segnete Gott auch dessen Sohn Isaak. Isaak wohnte damals beim »Brunnen des Lebendigen, der mich sieht«.12 Dies ist das Verzeichnis der Nachkommen Ismaels:[2] Ismael war der Sohn von Abraham und Hagar, der ägyptischen Sklavin Saras. (1Mo 2,4)13 Die Namen seiner Söhne sind hier nach der Reihenfolge ihrer Geburt[3] aufgelistet: Der erstgeborene Sohn Ismaels war Nebajot, darauf folgten Kedar, Adbeel, Mibsam, (1Mo 2,4)14 Mischma, Duma, Massa,15 Hadad, Tema, Jetur, Nafisch und Kedma.16 Das sind die ´zwölf` Söhne Ismaels. Nach ihnen wurden die Stämme der Ismaeliter benannt, die in Siedlungen und Zeltdörfern wohnten – zwölf Stämme mit je einem Fürsten an der Spitze.17 Ismael starb im Alter von 137 Jahren und wurde ´im Tod` mit seinen Vorfahren vereint.18 Seine Nachkommen wohnten zwischen Hawila und Schur, das östlich der ägyptischen Grenze in Richtung Assyrien liegt. ´Von ihnen gilt, was über Ismael gesagt wurde:` »Seinen Brüdern stellt er sich entgegen.«[4] (1Mo 16,12)19 Dies ist die weitere Geschichte von Isaak und seiner Familie:[5] Isaak war Abrahams Sohn. (1Mo 2,4)20 Als er vierzig Jahre alt war, heiratete er Rebekka. Sie war die Tochter des Aramäers Betuël und die Schwester Labans. Sie stammte aus dem oberen Mesopotamien.21 Rebekka konnte keine Kinder bekommen. Darum bat Isaak den HERRN für seine Frau, und der HERR erhörte seine Bitte: Rebekka wurde schwanger.22 ´Als sie merkte, dass es Zwillinge waren`, die sich in ihrem Bauch gegenseitig heftig traten, seufzte sie: »Wenn sie sich jetzt schon streiten, warum bin ich dann überhaupt schwanger geworden?«[6] Sie fragte den HERRN danach,23 und er antwortete ihr: »Zwei Völker trägst du in deinem Leib, zwei Volksstämme streiten sich in deinem Bauch[7]. Der eine ist stärker als der andere – der Ältere wird sich dem Jüngeren unterordnen müssen.«24 Als die Stunde der Geburt kam, brachte Rebekka Zwillinge zur Welt.25 Der erste war am ganzen Körper mit rotbraunen Haaren bedeckt; sie nannten ihn Esau (»der Behaarte«)[8].26 Danach kam sein Bruder heraus, und dabei hielt er Esaus Ferse umklammert. Deshalb nannten sie ihn Jakob (»Fersenhalter«)[9]. Isaak war bei der Geburt der Zwillinge sechzig Jahre alt. (1Mo 27,36)27 Die Jungen wuchsen heran. Esau wurde ein Mann, der sich auf die Jagd verstand und sich gern im Freien aufhielt. Jakob hingegen war ein häuslicher Mann, der lieber bei den Zelten blieb.28 ´Ihr Vater` Isaak mochte Esau lieber, weil er gern das Wild aß, ´das Esau nach Hause brachte`. Jakob aber war der Liebling Rebekkas.29 Eines Tages hatte Jakob gerade einen Eintopf gekocht, als Esau erschöpft von der Jagd[10] nach Hause kam.30 »Lass mich schnell von deinem roten Gericht da essen, ich bin völlig erschöpft!«, rief er. Deshalb bekam Esau den Beinamen Edom (»Roter«)[11].31 »Nur wenn du mir vorher dein Vorrecht abtrittst, das du als Erstgeborener besitzt[12]«, entgegnete Jakob.32 Esau antwortete: »Ich sterbe fast ´vor Hunger`[13], was nützt mir da mein Erstgeburtsrecht?«33 »Dann verzichte auf der Stelle mit einem Schwur darauf!«, forderte Jakob. Esau schwor es ihm und verkaufte seine Rechte als Erstgeborener an seinen Bruder.34 Jakob gab ihm den Linseneintopf und dazu noch etwas Brot. Esau aß und trank. Dann stand er auf und ging davon. So gering schätzte Esau sein Recht als Erstgeborener.

1.Mose 25

Съвременен български превод

von Bulgarian Bible Society
1 А Авраам отново се ожени за друга жена на име Хетура. (1Chr 1,32)2 Тя му роди Зимран, Йокшан, Медан, Мадиам, Ишбак и Шуах.3 На Йокшан се родиха Шева и Дедан. Синове на Дедан бяха[1] Ашурим, Летушим и Леюмим.4 А синове на Мадиан бяха: Ефа, Ефер, Ханох, Авида и Елдага. Всички те бяха потомци на Хетура.5 Авраам предаде на Исаак всичко, каквото притежаваше.6 А на синовете от наложниците си Авраам даде подаръци и приживе ги изпрати на изток – далече от сина си Исаак, в източните земи.7 Числото на годините на Авраамовия живот, колкото той поживя, беше сто седемдесет и пет години. (1Mo 25,12; 1Chr 1,29)8 Авраам почина, умря в честита старост, стар и сит на живот, и се прибра при своите праотци.9 Синовете му Исаак и Измаил го погребаха в пещерата Махпела, в нивата на Ефрон, син на хета Цохар, която е срещу Мамрѐ,10 в нивата, която Авраам беше купил от хетите. Там бяха погребани Авраам и жена му Сарра. (1Mo 23,3)11 След смъртта на Авраам Бог благослови сина му Исаак. Исаак живееше при Беер-Лахай-Рои.12 Ето родословието на Авраамовия син Измаил, когото Саррината робиня, египтянката Агар, роди на Авраам. (1Chr 1,29)13 Това са имената на синовете на Измаил според тяхното родословие: първородният на Измаил – Навайот, след него идват Кедар, Адбеел, Мивсам,14 Мишма, Дума, Маса,15 Хадад, Тема, Йетур, Нафиш и Кедма.16 Тези са синовете на Измаил, това са имената им – според поселищата им и според становете им; те са вождовете на дванадесетте им племена.17 Годините на Измаиловия живот бяха сто тридесет и седем години. Почина и той, умря и се прибра при своите предци.18 А потомците му се заселиха в земите от Хавила до Сур, който е до границата с Египет, на път към Асирия, и се противяха на всички свои братя. (1Mo 16,12)19 Това е родословието на Исаак, Авраамовия син. От Авраам се роди Исаак.20 Исаак беше на четиридесет години, когато взе за жена Ревека, дъщеря на арамееца Ватуил от Месопотамия, сестра на арамееца Лаван.21 Исаак се молеше на Господ за своята жена, защото тя беше бездетна. Господ се вслуша в молбата му и жена му Ревека зачена.22 Но децата в утробата и започнаха да се удрят едно друго и тя рече: „Ако ще е така, защо ми са тогава?“ И отиде да се допита до Господ.23 Господ и рече: „Два народа са в утробата ти и две племена ще произлязат от тебе. Единият народ ще стане по-силен от другия и по-големият ще служи на по-малкия.“ (Röm 9,11)24 Дойде и време да роди и се родиха две близначета.25 Първият излезе на бял свят целият космат, като кожа на звяр. Нарекоха го Исав.26 След това се появи брат му, като се държеше с ръка за петата на Исав. Нарекоха го Яков[2]. А Исаак беше на шестдесет години, когато те се родиха. (Hos 12,4)27 Децата пораснаха. Исав стана човек, умел в лова, живееше по полето; а Яков беше кротък и живееше в шатри.28 Исаак повече харесваше Исав, защото неговият дивеч му се услаждаше, а Ревека обичаше повече Яков.29 Веднъж Яков беше приготвил ядене. Исав се завърна от полето много уморен.30 Исав каза на Яков: „Дай ми да ям от това червено ястие, защото съм много уморен.“ Затова го нарекоха още Едом.31 В отговор Яков каза: „В замяна ти ми продай сега първородството си.“32 Исав каза: „Ей, аз умирам от глад, защо ми е сега това първородство?“33 Яков продължи: „Най-напред ми се закълни.“ Той се закле пред него и продаде първородството си. (Hebr 12,16)34 Тогава Яков даде на Исав хляб и гозба от леща. Той яде и пи, стана и си отиде. Така Исав презря първородството си.