1Ein Psalm Davids. ´Entstanden in der Zeit`, als er auf der Flucht vor seinem Sohn Abschalom war.2HERR, wie zahlreich sind doch meine Feinde! So viele lehnen sich auf und verfolgen mich!3Sie behaupten: »Gott wird ihn nicht retten.«[1] //[2]4Du aber, HERR, bist der Schild, der mich schützt, meine Ehre bist du allein. Du selbst richtest mich immer wieder auf.[3]5Mit lauter Stimme will ich zum HERRN rufen, er wird mir antworten von seinem heiligen Berg. //6Ich konnte mich hinlegen und ´ruhig` schlafen; wohlbehalten bin ich wieder aufgewacht, denn der HERR ist mein Schutz.7Ich fürchte mich nicht vor einem Heer von Zehntausenden, auch wenn sie mich schon ringsum eingeschlossen haben.8Nun steh doch auf, HERR! Rette mich, mein Gott! Bisher hast du noch allen meinen Feinden ins Gesicht[4] geschlagen, ja, diesen Rechtsbrechern hast du die Zähne ausgebrochen!9Hilfe und Rettung kommt allein vom HERRN! Dein Segen, HERR, komme über dein Volk! //
Psalm 3
Верен
von Veren1Псалм на Давид, когато бягаше от сина си Авесалом. ГОСПОДИ, колко се умножиха притеснителите ми! Мнозина се надигат против мен.2Мнозина казват за душата ми: Няма за него спасение в Бога. (Села[1].)3Но Ти, ГОСПОДИ, си щит около мен, моя слава и който възвишаваш главата ми.4Викнах към ГОСПОДА с гласа си и Той ме послуша от светия Си хълм. (Села.)5Легнах и спах, събудих се, защото ГОСПОД ме поддържа.6Няма да се уплаша от многохиляден народ, който се е опълчил против мен отвсякъде.7Стани, ГОСПОДИ! Спаси ме, Боже мой, защото Ти си поразил в челюстта всичките ми врагове, строшил си зъбите на безбожните.8От ГОСПОДА е спасението, благословението Ти – върху Твоя народ. (Села.)