Psalm 116

Neue Genfer Übersetzung

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Ich liebe den HERRN, denn er hat mich gehört, als ich laut zu ihm um Hilfe flehte.2 Ein offenes Ohr hat er mir geschenkt, darum will ich mein Leben lang zu ihm rufen.3 Der Tod hatte seine Arme schon nach mir ausgestreckt, das Totenreich warf seine Schatten voraus[1], in Not und Leid war ich geraten.4 Da rief ich den Namen des HERRN an: »O HERR, rette doch mein Leben!«5 Gnädig und gerecht ist der HERR, ja, voll Erbarmen ist unser Gott!6 Der HERR beschützt die Hilflosen. Ich war schwach, doch er hat mich gerettet.7 Komm wieder zur Ruhe, meine Seele, denn der HERR hat dir Gutes erwiesen.8 Ja, du hast mich[2] vor dem Tod gerettet, meine Tränen hast du getrocknet und meine Füße vor dem Ausgleiten bewahrt, damit ich nicht zu Fall komme.9 So kann ich meinen Weg gehen in der Nähe des HERRN, ja, ich darf am Leben bleiben.[3]10 Am Glauben habe ich festgehalten, auch als ich sagen musste: »Ich liege am Boden!«11 In meiner Verzweiflung sagte ich: »Letztlich ist doch jeder Mensch ein Lügner!«12 Wie kann ich dem HERRN jemals danken für alles Gute, was er an mir getan hat?13 Als Dank für die Rettung will ich ´beim Festmahl` den Becher erheben und den Namen des HERRN ausrufen.[4]14 Ich will die Gelübde erfüllen, die ich vor dem HERRN abgelegt habe, vor seinem ganzen Volk will ich es tun.15 Kostbar ist in den Augen des HERRN das Leben derer, die ihm treu sind.[5]16 O HERR, ich bin doch dein Diener! Ja, dein Diener bin ich, und bereits meine Mutter hat dir treu gedient.[6] Du hast alle Stricke gelöst, die mich gefangen hielten.17 Dir will ich Dankopfer darbringen und dabei deinen Namen, HERR, ausrufen.18 Ich will die Gelübde erfüllen, die ich vor dem HERRN abgelegt habe, vor seinem ganzen Volk will ich es tun –19 in den Vorhöfen beim Haus des HERRN, in deiner Mitte, Jerusalem. Halleluja!

Psalm 116

Верен

von Veren
1 Любя ГОСПОДА, защото Той чу гласа ми и молбите ми,2 защото Той приклони ухото Си към мен, и аз ще Го призовавам, докато съм жив.3 Връзките на смъртта ме обвиха и притесненията на Шеол ме достигнаха; намерих нещастие и скръб.4 Тогава призовах ГОСПОДНОТО Име: Моля Те, ГОСПОДИ, избави душата ми!5 Милостив е ГОСПОД и праведен и нашият Бог е състрадателен.6 ГОСПОД пази простодушните – бях в беда и Той ме спаси.7 Върни се, душо моя, в покоя си, защото ГОСПОД ти стори добро.8 Понеже си избавил душата ми от смърт, очите ми от сълзи и краката ми от подхлъзване,9 аз ще ходя пред ГОСПОДА в земята на живите.10 Повярвах, затова говорих. Бях много наскърбен.11 В тревогата си казах: Всеки човек е лъжлив!12 Какво да върна на ГОСПОДА за всичките Му благодеяния към мен?13 Ще вдигна чашата на спасението и ще призова Името на ГОСПОДА.14 Ще изпълня обещанията си на ГОСПОДА, сега, пред целия Негов народ.15 Скъпоценна е в очите на ГОСПОДА смъртта на Неговите светии.16 Моля Те, ГОСПОДИ, защото аз съм Твой слуга; Твой слуга съм, син на Твоята слугиня. Ти си развързал връзките ми!17 На Теб ще принеса жертва на благодарност и ще призова Името на ГОСПОДА.18 Ще изпълня обещанията си на ГОСПОДА, сега, пред целия Негов народст. 14;,19 в дворовете на ГОСПОДНИЯ дом, сред теб, Ерусалиме. Алилуя!