1Ein Wallfahrtslied, gesungen auf dem Weg hinauf nach Jerusalem.[1] Von David. Seht, wie schön und angenehm es ist, wenn Brüder einträchtig beieinander wohnen![2] (3Mo 23,1; Ps 120,1)2Es ist wie das kostbare Salböl, das über das Haupt gegossen wird und das sogar noch herabfließt auf den Bart[3], so wie das Öl herabrann auf den Bart ´des Hohenpriesters` Aaron und hinunter auf den Halssaum seines Gewandes[4].3Es ist erfrischend wie der Tau vom Berg Hermon, der den Berg Zion und seine Hügel benetzt. Wo dies geschieht, hat der HERR seinen Segen versprochen[5] – Leben, das niemals enden wird!
Psalm 133
Bible, překlad 21. století
von Biblion1Davidova poutní píseň. Jak je to vzácné a jak příjemné, když bratři žijí spolu v jednotě!2Jak vzácný olej na hlavě, stékající po bradě – po bradě Áronově tekoucí, po jeho rouchu až po cíp.3Jak rosa z hory Hermonu sestupující na hory Sionu. Tam přece Hospodin požehnání udílí – život až navěky!