1Kommt, laßt uns dem HERRN zujubeln, jauchzen dem Felsen unsers Heils!2Laßt uns mit Dank vor sein Angesicht treten, mit Liedern[1] ihm jauchzen!3Denn ein großer Gott ist der HERR und ein großer König über alle Götter,4er, in dessen Hand die Tiefen der Erde sind und dem auch die Gipfel der Berge gehören;5er, dem das Meer gehört: er hat’s ja geschaffen, und das Festland: seine Hände haben’s gebildet.6Kommt, laßt uns anbeten und niederfallen, die Knie beugen vor dem HERRN, unserm Schöpfer!7Denn er ist unser Gott, und wir das Volk seiner Weide, die Herde seiner Hand[2]. Möchtet ihr heute doch hören auf seine Stimme:8»Verstockt nicht euer Herz wie bei Meriba, wie am Tage von Massa in der Wüste (2.Mose 17,1-7),9woselbst eure Väter mich versuchten, mich prüften, obwohl sie doch sahen mein Tun.10Vierzig Jahre hegte ich Abscheu gegen dieses Geschlecht, und sagte[3]: ›Sie sind ein Volk mit irrendem Herzen‹; sie aber wollten von meinen Wegen nichts wissen.11So schwur ich denn in meinem Zorn: ›Sie sollen nicht eingehn in meine Ruhstatt!‹« (4.Mose 14,23)
1(По слав. 94.) Елате да запеем на ГОСПОДА, да възкликнем към Канарата на нашето спасение. (5Mo 32,15; 2Sam 22,47; Ps 100,1)2Да застанем пред Него със славословие, с псалми да възкликнем към Него,3защото ГОСПОД е велик Бог и велик Цар над всички богове. (Ps 96,4; Ps 97,9; Ps 135,5)4В Неговата ръка са земните дълбочини; и височините на планините са Негови.5Негово е морето, дори Той го е направил; и ръцете Му създадоха сушата. (1Mo 1,9; 1Mo 1,10)6Елате да се поклоним и да паднем, да коленичим пред ГОСПОДА, нашия Създател; (1Kor 6,20)7защото Той е наш Бог и ние сме народ на пасбището Му и овце в ръката Му. Днес, ако искате да слушате гласа Му, (Ps 79,13; Ps 80,1; Ps 100,3; Hebr 3,7; Hebr 3,15; Hebr 4,7)8не закоравявайте сърцата си, както в Мерива. Както в деня, когато Ме изпитахте в пустинята, (2Mo 17,2; 2Mo 17,7; 4Mo 20,13; 5Mo 6,16)9когато бащите ви Ме изпитаха, опитаха Ме и видяха какво сторих. (4Mo 14,22; Ps 78,18; Ps 78,40; Ps 78,56; 1Kor 10,9)10Четиридесет години негодувах против това поколение и казах: Тези хора се заблуждават в сърцето си и не са познали Моите пътища; (Hebr 3,10; Hebr 3,17)11затова се заклех в гнева Си, че няма да влязат в Моята почивка. (4Mo 14,23; 4Mo 14,28; 4Mo 14,30; Hebr 3,11; Hebr 3,18; Hebr 4,3; Hebr 4,5)