1Ein Lied von David. Behüte mich, Gott, denn bei dir such’ ich Zuflucht!2Ich sage zu Gott: »Mein Allherr bist du, es gibt nichts Gutes[1] für mich außer dir«;3und von den Heiligen[2] im Lande (sag ich): »Dies sind die Edlen, an denen mein ganzes Herz hängt.«4Vielfaches Leid erwächst den Verehrern anderer (Götter): ich mag ihre Bluttrankopfer nicht spenden und ihre Namen nicht auf meine Lippen nehmen.5Der HERR ist mein Erbgut und Becherteil; du bist’s, der mein Los[3] mir sichert. (Ps 11,6)6Die Meßschnur ist mir gefallen aufs lieblichste[4] ja, mein Erbteil gefällt mir gar wohl.7Ich preise den HERRN, der mich freundlich beraten; auch nächtens mahnt mich mein Herz dazu.8Ich habe den HERRN mir beständig vor Augen gestellt: steht er mir zur Rechten, so wanke ich nicht. (Apg 2,25)9Drum freut sich mein Herz, und meine Seele frohlockt: auch mein Leib wird sicher wohnen[5].10Denn du gibst meine Seele[6] dem Totenreich nicht preis, du läßt deinen Frommen nicht schaun die Vernichtung.11Du weisest mir den Weg des Lebens[7]: vor deinem Angesicht[8] sind Freuden in Fülle und Segensgaben in deiner Rechten ewiglich.
1Давидова песен[1]. Пази ме, Боже, защото на Теб уповавам. (Ps 25,20)2Казах на ГОСПОДА: Ти си Господ мой; вън от Тебе няма добро за мене.3В светиите на земята и в избраните – в тях е цялото ми благоволение.4Скърбите на онези, които заменят ЙЕХОВА с друг бог, ще се умножат. Аз не искам да принеса техните възлияния от кръв, нито ще произнеса с устните си имената на боговете им. (2Mo 23,13; Jos 23,7; Hos 2,16; Hos 2,17)5ГОСПОД е делът на наследството ми и на чашата ми! Ти поддържаш това, което ми се е паднало. (5Mo 32,9; Ps 11,6; Ps 73,26; Ps 119,57; Ps 142,5; Jer 10,16; Kla 3,24)6За мене делът падна на приятни места. Да! Получих прекрасно наследство.7Ще благославям ГОСПОДА, Който ме е вразумил; също и през нощта ме учи сърцето ми. (Ps 17,3)8Винаги слагам ГОСПОДА пред себе си; понеже Той е отдясно ми, аз няма да се поклатя. (Ps 15,5; Ps 73,23; Ps 110,5; Ps 121,5; Apg 2,25)9Затова се зарадва сърцето ми и се развесели душата[2] ми, а още и плътта ми ще пребивава в увереност. (Ps 30,12; Ps 57,8)10Защото няма да оставиш душата ми в преизподнята; нито ще допуснеш човека, в когото си благоволил, да види изтление. (Ps 49,15; Apg 2,27; Apg 2,31; Apg 13,35)11Ще ми изявиш пътя на живота; пред Твоето присъствие има пълнота от радост, отдясно на Тебе – винаги веселие. (Ps 17,15; Ps 21,6; Ps 36,8; Mt 5,8; Mt 7,14; 1Kor 13,12; 1Joh 3,2)