Sprüche 6

Menge Bibel

1 Mein Sohn, hast du dich für deinen Nächsten verbürgt, für einen andern dich durch Handschlag verpflichtet,2 bist du durch ein mündliches Versprechen gebunden und hast du dich durch eine Zusage verstricken lassen,3 so tu doch ja dies, mein Sohn, damit du wieder frei wirst – denn du bist in die Gewalt deines Nächsten gefallen –: Gehe hin, wirf dich vor ihm nieder und bestürme deinen Nächsten mit Bitten!4 Gönne deinen Augen keinen Schlaf und deinen Augenlidern keinen Schlummer!5 Mache dich frei von ihm wie eine Gazelle aus der Hand (des Jägers) und wie ein Vogel aus der Hand des Vogelstellers! –6 Gehe hin zur Ameise, du Fauler, sieh ihr Tun an, damit du klug wirst.7 Obgleich sie kein Oberhaupt, keinen Vorsteher und Gebieter hat,8 sorgt sie doch im Sommer für ihren Unterhalt, sammelt in der Erntezeit ihre Nahrung ein.9 Wie lange noch willst du liegen bleiben, du Fauler? Wann endlich willst du von deinem Schlaf dich erheben?10 »Noch ein wenig Schlaf, ein wenig Schlummer, noch ein wenig die Hände falten, um auszuruhen!«11 So kommt denn die Verarmung an dich heran wie ein Schnellläufer[1] und der Mangel wie ein gewappneter Mann. –12 Ein nichtswürdiger Mensch, ein heilloser Mann ist, wer mit Lug und Trug des Mundes umhergeht,13 wer mit den Augen blinzelt, mit den Füßen scharrt, mit den Fingern Zeichen gibt,14 wer hinterlistige Pläne im Herzen ersinnt, allezeit böse Anschläge schmiedet und Händel anstiftet.15 Darum wird ihn das Verderben plötzlich ereilen; unvermutet wird er zerschmettert werden unheilbar. –16 Sechs Dinge sind es, die der HERR haßt, und sieben sind seinem Herzen ein Greuel:17 hochmütige Augen, eine Lügenzunge und Hände, die unschuldiges Blut vergießen;18 ein Herz, das tückische Anschläge schmiedet, Füße, die eilends zu bösem Tun laufen;19 wer als falscher Zeuge Lügen aussagt und Hader anstiftet unter Brüdern.20 Mein Sohn, halte das Gebot deines Vaters fest und laß nicht die Weisung deiner Mutter fahren!21 Binde sie dir beständig aufs Herz, schlinge sie dir um den Hals!22 Wenn du umhergehst, möge sie dich geleiten; wenn du dich niedergelegt hast, möge sie dich bewachen, und bist du aufgewacht, so möge sie sich mit dir unterreden.23 Denn das Gebot ist eine Leuchte und die Weisung ein Licht; und die Zurechtweisungen der Zucht sind der Weg zum Leben(sglück):24 sie sollen dich bewahren vor dem bösen Weibe, vor der glatten Zunge einer fremden Frau.25 Trage in deinem Herzen kein Verlangen nach ihrer Schönheit und laß dich nicht von ihr durch ihre Blicke[2] fangen!26 Denn der Preis für eine Buhldirne beträgt höchstens einen Laib Brot, aber eine verheiratete Frau macht Jagd auf die kostbare Seele.27 Kann wohl jemand Feuer in den Bausch des Gewandes fassen, ohne daß seine Kleider in Brand geraten?28 Oder kann jemand über glühende Kohlen gehen, ohne sich die Füße zu verbrennen?29 Ebenso ergeht es dem, der sich mit der Ehefrau eines andern einläßt: keiner, der sie berührt, kommt ungestraft davon.30 Man verachtet den Dieb nicht, wenn er stiehlt, um seine Gier zu stillen, wenn ihn hungert;31 doch wenn er ertappt wird, mag (muß) er siebenfachen Ersatz leisten, (am Ende gar) das ganze Vermögen seines Hauses hingeben;32 wer aber mit einem verheirateten Weibe Ehebruch begeht, ist von Sinnen; nur wer sich selbst zugrunde richten will, tut so etwas.33 Schläge und Schmach trägt er als Lohn davon, und seine Schande ist unauslöschlich;34 denn Eifersucht ist wilder Zorn eines Ehemannes, und am Tage der Rache übt er keine Schonung:35 er läßt sich auf keinerlei Sühnegeld ein und bleibt unerbittlich, magst du ihm auch noch so viele Geschenke bieten.

Sprüche 6

Библия, синодално издание

von Bulgarian Bible Society
1 Синко, ако си поръчителствувал за твоя ближен и си дал ръката си за другиго, (Sir 29,18)2 ти си се впримчил с думите на устата си, хванат си с думите на своите уста.3 Затова стори, синко, ето що, за да се избавиш, понеже си паднал в ръцете на своя ближен: иди, падни при нозете на ближния си и го моли; (Sir 29,21)4 не давай сън на очите си и дрямка на клепките си, (Ps 131,3)5 спасявай се като сърна от ръка и като птица от ръката на птицеловец. (Ps 123,4)6 Иди при мравката, ленивецо, виж нейната работа и бъди мъдър.7 Тя няма нито началник, ни настойник, нито заповедник;8 но приготвя храната си лете, събира през жътва храната си. (Или иди при пчелата и се научи, как е трудолюбива, каква похвална работа върши; труда и употребяват за здраве и царе и прости човеци; нея всички обичат, и тя е славна; макар по сила да е слаба, но по мъдрост е почтена.)9 Докога, ленивецо, ще спиш? Кога ще от сън да станеш? (Spr 26,14)10 Малко ще поспиш, малко ще подремеш, малко със сгърнати ръце ще полежиш: (Spr 24,33)11 и ще дойде сиромашията ти като пътник, и немотията ти като разбойник. (Ако пък се не лениш, жетвата ти ще дойде като източник, а оскудията ще избяга далеч от тебе.)12 Човек лукав, човек нечестив ходи с лъжливи уста,13 намигва с очи, говори с нозе, дава знакове с пръсти; (Spr 10,10)14 в сърцето му има коварство: той мисли зло всяко време, сее раздори. (Spr 17,20)15 Затова внезапно ще дойде неговата гибел, изведнъж ще бъде съсипан – без изцеление. (Ps 57,9)16 Ето шест неща, които Господ мрази – дори седем, които са гнусота за душата Му:17 очи горделиви, език лъжлив и ръце, които проливат невинна кръв, (Spr 30,13)18 сърце, що кове зли кроежи, нозе, които бързо тичат към злодейство,19 лъжесвидетел, който надумва лъжи, и оня, който сее раздор между братя. (Spr 19,5)20 Синко, пази заповедта на баща си и не отхвърляй поуката на майка си; (Spr 1,8)21 вържи ги завсякога на сърцето си, обвържи с тях шията си. (5Mo 6,8)22 Тръгнеш ли, те ще те ръководят; легнеш ли да спиш, ще те пазят, събудиш ли се, ще приказват с тебе: (Spr 3,23)23 защото заповедта е светило, и поуката – светлина, и назидателните поуки – път към живота, (Ps 118,29; 2Petr 1,19)24 за да те пазят от покварена жена, от лъстив език на чужда. (Spr 7,5)25 Не пожелавай хубостта и в сърцето си, (да не бъдеш уловен чрез очите си) и да не те увлече с клепките си, (Sir 9,8)26 защото поради блудница жена човек изпада до корица хляб, а жена прелюбодейка улавя многоценна душа. (Spr 5,10)27 Може ли някой да си тури огън в пазуха, без да изгорят дрехите му?28 Може ли някой да ходи по живи въглени, без да опари нозете си?29 Това същото бива и с оногова, който влиза при жената на ближния си: който се допре до нея, няма да остане без вина. (Hebr 13,4)30 Не прощават на крадеца, ако краде да насити душата си, кога е гладен;31 хванат ли го, той заплаща седморно, дава всичкия къщен имот. (2Mo 22,1)32 Който пък прелюбодействува с жена, той ум няма; погубва душата си оня, който върши това: (3Mo 20,10)33 бой и срам ще намери той, и безчестието му няма да се изглади,34 защото ревността е ярост на мъжа, и в деня на отмъщението той няма да щади,35 няма да приеме никакъв откуп и няма да се задоволи, колкото и да умножаваш даровете.