1Geliebte, schenkt nicht jedem Geiste Glauben, sondern prüfet die Geister, ob sie aus Gott sind; denn viele falsche Propheten sind in die Welt ausgezogen.2Daran könnt ihr den Geist Gottes erkennen: Jeder Geist, der da bekennt, daß Jesus der im Fleisch gekommene Christus[1] ist, der ist aus Gott;3und jeder Geist, der Jesus nicht so bekennt, ist nicht aus Gott; das ist vielmehr der Geist des Widerchrists (2,18), von dessen Kommen ihr gehört habt und der jetzt schon in der Welt ist.4Ihr seid aus Gott, Kindlein, und habt sie[2] überwunden, weil der, welcher in euch (wirksam) ist, stärker ist als der in der Welt[3].5Sie stammen aus der Welt; deshalb reden sie aus der Welt heraus[4], und die Welt hört auf sie.6Wir aber sind aus Gott; wer Gott (er)kennt, der hört auf uns; wer nicht aus Gott ist, hört nicht auf uns. Daran erkennen wir den Geist der Wahrheit und den Geist der Täuschung[5].7Geliebte, laßt uns[6] einander lieben! Denn die Liebe stammt aus Gott, und jeder, der liebt, ist aus Gott erzeugt[7] und erkennt Gott.8Wer nicht liebt, hat Gott nicht erkannt; denn Gott ist Liebe.9Darin ist die Liebe Gottes an uns offenbar geworden, daß Gott seinen eingeborenen[8] Sohn in die Welt gesandt hat, damit wir durch ihn leben[9].10Darin besteht die Liebe: nicht daß wir Gott geliebt haben, sondern daß er uns geliebt und seinen Sohn zur Sühnung[10] für unsere Sünden gesandt hat.11Geliebte, wenn Gott uns so sehr geliebt hat, so sind auch wir verpflichtet, einander zu lieben.12Niemand hat Gott jemals (mit Augen) gesehen; doch wenn wir einander lieben, so bleibt[11] Gott dauernd in uns, und seine Liebe ist in uns zur Vollendung gekommen.13Daß wir aber in ihm bleiben und er in uns, erkennen wir daran, daß er uns (eine Spende) von seinem Geist gegeben hat (3,24).14Und wir haben (mit Augen) gesehen und bezeugen es, daß der Vater den Sohn als Retter[12] der Welt gesandt hat.15Wer nun bekennt, daß Jesus der Sohn Gottes ist, in dem wohnt Gott dauernd, und er wohnt dauernd in Gott.16Und wir haben die Liebe, die Gott zu uns hat, erkannt und geglaubt: Gott ist Liebe, und wer in der Liebe bleibt, der bleibt in Gott, und Gott bleibt in ihm.17Darin ist die Liebe bei uns zur Vollendung gekommen, daß wir eine freudige Zuversicht am Tage des Gerichts haben; denn wie er[13] ist, so sind auch wir in dieser Welt.18Furcht ist nicht in der Liebe, sondern die vollkommene Liebe treibt die Furcht aus, weil die Furcht es mit Strafe zu tun hat; wer also Furcht empfindet, der ist in der Liebe noch nicht zur Vollendung gelangt.19Wir dagegen lieben, weil er[14] uns zuerst geliebt hat.20Wenn jemand behauptet: »Ich liebe Gott« und doch seinen Bruder haßt, so ist er ein Lügner; denn wer seinen Bruder nicht liebt, der sichtbar bei ihm ist, kann ganz gewiß Gott nicht lieben, den er nicht gesehen hat.21Und dies Gebot haben wir von ihm, daß, wer Gott liebt, auch seinen Bruder liebe[15].
1.Johannes 4
Библия, синодално издание
von Bulgarian Bible Society1Възлюбени, не на всеки дух вярвайте, а изпитвайте духовете, дали са от Бога, защото много лъжепророци се явиха в света. (Mt 7,15; Offb 2,2)2По това познавайте Божия Дух (и лъжливия дух); всякой дух, който изповядва, че в плът е дошъл Иисус Христос, е от Бога.3А всякой дух, който не изповядва, че в плът е дошъл Иисус Христос, не е от Бога; това е духът на антихриста, за когото сте слушали, че иде, па и сега е вече в света. (1Kor 12,3; 1Joh 2,22)4Вие сте от Бога, чеда, и сте ги победили; защото Тоя, Който е във вас, е по-голям от оногова, който е в света. (2Chr 32,7)5Те са от света, затова и по светски говорят, и светът ги слуша. (Joh 15,19)6Ние сме от Бога: който знае Бога, слуша ни; който не е от Бога, не ни слуша. По това и познаваме духа на истината и духа на заблудата. (Joh 8,47)7Възлюбени, нека любим един другиго, защото любовта е от Бога, и всякой, който люби, е роден от Бога и познава Бога;8който не люби, той не е познал Бога, защото Бог е любов,9Божията любов към нас в това се яви, дето Бог проводи в света Своя Единороден Син, за да бъдем живи чрез Него. (Jes 9,6; Joh 3,16; 2Kor 5,19)10В това се състои любовта, че не ние възлюбихме Бога, а Той ни възлюби и проводи Сина Си да стане умилостивение за нашите грехове. (Röm 5,8; 1Joh 2,2)11Възлюбени, ако тъй ни възлюби Бог, и ние сме длъжни да любим един другиго. (Mt 18,33; Joh 15,12)12Бога никой никога не е видял. Ако любим един другиго, Бог пребъдва в нас, и любовта Му е съвършена у нас. (2Mo 33,20; Joh 1,18; 1Tim 6,16)13Че ние пребъдваме в Него и Той в нас, узнаваме от това, дето ни е дал от Своя Дух. (1Joh 3,24)14И ние видяхме и свидетелствуваме, че Отец проводи Сина за Спасител на света.15Който изповяда, че Иисус е Син Божий, в него пребъдва Бог, и той – в Бога. (Röm 10,9; 1Joh 5,5)16И ние познахме любовта, която Бог има към нас, и повярвахме в това. Бог е любов, и който пребъдва в любовта, пребъдва в Бога, и Бог – в него. (1Joh 3,24)17Любовта у нас се затуй съвършенствува, за да имаме дръзновение в съдния ден; защото, както е Той, тъй сме и ние в тоя свят.18В любовта страх няма, но съвършената любов пропъжда страха, защото в страха има мъка. Който се бои, не е съвършен в любовта.19Ние Го любим, защото Той по-напред ни възлюби.20Който каже: „любя Бога“, а мрази брата си, лъжец е; защото, който не люби брата си, когото е видял, как може да люби Бога, Когото не е видял? (1Joh 2,4; 1Joh 3,17)21И ние имаме от Него тая заповед: който люби Бога, да люби и брата си. (Mt 22,37; Mt 22,39; Joh 13,34; 1Joh 3,11)