Psalm 48,3 | Lutherbibel 2017

Lutherbibel 2017

Gottes Stadt

1 Ein Psalmlied der Korachiter. 2 Groß ist der HERR und hoch zu rühmen in der Stadt unsres Gottes, auf seinem heiligen Berge. (Ps 46,5) 3 Schön ragt empor sein Gipfel, daran sich freut die ganze Welt, der Berg Zion fern im Norden, die Stadt des großen Königs. (Kla 2,15; Mt 5,35) 4 Gott ist in ihren Palästen, er ist bekannt als Schutz. 5 Denn siehe, Könige waren versammelt und miteinander herangezogen. (2Kön 18,17) 6 Sie haben sich verwundert, da sie solches sahen; sie haben sich entsetzt und sind davongestürzt. 7 Zittern hat sie daselbst gepackt, Angst wie eine Gebärende. 8 Du zerbrichst die großen Schiffe durch den Sturm vom Osten. 9 Wie wir’s gehört haben, so sehen wir’s an der Stadt des HERRN Zebaoth, an der Stadt unsres Gottes: Gott erhält sie ewiglich. Sela. 10 Gott, wir gedenken deiner Güte in deinem Tempel. 11 Gott, wie dein Name, so ist auch dein Ruhm bis an der Welt Enden. Deine Rechte ist voll Gerechtigkeit. (Mal 1,11) 12 Es freue sich der Berg Zion, und die Töchter Juda seien fröhlich um deiner Rechte willen. 13 Ziehet um den Zion herum und umschreitet ihn, zählt seine Türme; 14 habt gut acht auf seine Mauern, / durchwandert seine Paläste, dass ihr den Nachkommen davon erzählt: 15 Dieser ist Gott, unser Gott für immer und ewig. Er ist’s, der uns führet. (Jes 25,9)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Ein Lied; ein Psalm. Von den Söhnen Korahs. (Ps 42,1) 2 Groß ist der HERR und hoch zu loben in der Stadt unsres Gottes, auf seinem heiligen Berg. (5Mo 12,11; 1Kön 11,36; Ps 47,3; Ps 87,1; Ps 99,2; Ps 99,9; Jes 2,2; Hebr 12,22)

5Mo 12,111Kön 11,36Ps 47,3Ps 87,1Ps 99,2Ps 99,9Jes 2,2Hebr 12,22

3 Schön erhebt sich, die Freude der ganzen Erde, der Berg Zion auf der Seite des Nordens — die Stadt des großen Königs. (Ps 50,2; Ps 135,21; Mt 5,35) 4 Gott hat in ihren Palästen als sichere Burg sich kundgetan. (Ps 46,6; Ps 46,8) 5 Denn siehe, die Könige hatten sich verbündet und waren miteinander herangezogen. (Ps 2,2) 6 Sie sahen — da staunten sie; sie erschraken und flohen ängstlich davon. (2Mo 14,25; 2Kön 7,6; Ps 6,11) 7 Zittern ergriff sie dort, Wehen wie eine Gebärende. (2Mo 15,15; Jes 13,8; Jer 49,24) 8 Du zerbrichst die Tarsisschiffe durch einen Sturm von Osten. (1Kön 22,49; Hes 27,26) 9 Wie wir es gehört haben, so haben wir es gesehen in der Stadt des HERRN der Heerscharen, in der Stadt unsres Gottes. Gott wird sie erhalten bis in Ewigkeit! (Sela.) (1Kön 10,1; 1Kön 10,6; Ps 46,5; Mi 4,1)

1Kön 10,11Kön 10,6Ps 46,5Mi 4,1

10 Wir gedenken, o Gott, an deine Gnade inmitten deines Tempels. (Ps 89,2) 11 Wie dein Name, o Gott, so reicht auch dein Ruhm bis an die Enden der Erde; deine Rechte ist voller Gerechtigkeit. (Ps 119,142; Mal 1,11; Joh 12,28) 12 Der Berg Zion freut sich, die Töchter Judas frohlocken um deiner Gerichte willen. (2Chr 20,27; Ps 97,8; Jes 33,5) 13 Geht rings um Zion, geht rings um sie herum, zählt ihre Türme! (Neh 12,38) 14 Beachtet ihre Bollwerke, durchschreitet ihre Paläste, damit ihr es erzählt dem künftigen Geschlecht, (Ps 71,18; Pred 9,11; Jes 26,1) 15 dass dieser Gott unser Gott ist für immer und ewig; er führt uns über den Tod hinaus! (Ps 23,4; Ps 23,6; Ps 73,24; Ps 90,1; Jes 58,11; Mal 3,6; Joh 3,16; Joh 5,24; Joh 11,25)

Ps 23,4Ps 23,6Ps 73,24Ps 90,1Jes 58,11Mal 3,6Joh 3,16Joh 5,24Joh 11,25

الكتاب المقدس

von Biblica

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ لِبَنِي قُورَحَ

1 مَا أَعْظَمَ الرَّبَّ وَمَا أَجْدَرَهُ بِالتَّسْبِيحِ فِي مَدِينَةِ إِلَهِنَا، فِي جَبَلِ قَدَاسَتِهِ! 2 جَبَلُ صِهْيَوْنَ جَمِيلٌ فِي شُمُوخِهِ، (هُوَ) فَرَحُ كُلِّ الأَرْضِ حَتَّى أَقَاصِي الشَّمَالِ. هُوَ مَدِينَةُ الْمَلِكِ الْعَظِيمِ. 3 اللهُ الْمُقِيمُ فِي قُصُورِهَا مَعْرُوفٌ بِأَنَّهُ حِصْنٌ مَنِيعٌ. 4 هُوَذَا الْمُلُوكُ قَدِ احْتَشَدُوا وَعَبَرُوا مَعاً. 5 رَأَوْا بَيْتَ اللهِ فَذُهِلُوا. ارْتَاعُوا وَفَرُّوا. 6 هُنَاكَ اعْتَرَتْهُمْ رِعْدَةٌ فَتَوَجَّعُوا كَامْرَأَةٍ فِي مَخَاضِهَا. 7 تُحَطِّمُ سُفُنَ تَرْشِيشَ بِرِيحٍ شَرْقِيَّةٍ. 8 كَمَا سَمِعْنَا رَأَيْنَا فِي مَدِينَةِ رَبِّ الْجُنُودِ، مَدِينَةِ إِلَهِنَا. حَقّاً إِنَّ اللهَ يُثَبِّتُهَا إِلَى الأَبَدِ. 9 تَأَمَّلْنَا يَا اللهُ فِي رَحْمَتِكَ فِي وَسَطِ هَيْكَلِكَ. 10 تَسْبِيحُكَ يَا اللهُ مِثْلُ اسْمِكَ يَبْلُغُ أَقَاصِي الأَرْضِ. يَمِينُكَ مَلآنَةٌ صَلاحاً. 11 لِيَفْرَحْ جَبَلُ صِهْيَوْنَ وَلْتَبْتَهِجْ بَنَاتُ يَهُوذَا مِنْ أَجْلِ أَحْكَامِ قَضَائِكَ. 12 جُولُوا فِي صِهْيَوْنَ وَدُورُوا حَوْلَهَا. عُدُّوا أَبْرَاجَهَا. 13 تَفَرَّسُوا فِي مَتَارِيسِهَا وَتَأَمَّلُوا قُصُورَهَا لِتُخْبِرُوا بِها الأَجْيَالَ الْقَادِمَةَ. 14 لأَنَّ اللهَ هَذَا هُوَ إِلَهُنَا إِلَى الدَّهْرِ وَالأَبَدِ، وَهُوَ هَادِينَا حَتَّى الْمَوْتِ.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

شهر خداوند

1 خداوند بزرگ است و بايد او را در كوه مقدسش در اورشليم، ستايش كرد. 2 چه زيباست صهيون، آن كوه بلند خدا، آن شهر پادشاه بزرگ، كه موجب شادی تمام مردم جهان میباشد! 3 خداوند در قصرهای آن حضور دارد؛ او پناهگاه مردم اورشليم است. 4 پادشاهان جهان متحد شدند تا به اورشليم حمله كنند. 5 اما چون آن را ديدند، شگفتزده شده، گريختند. 6 در آنجا ترس، آنان را فرا گرفت و همچون زنی در حال زا، وحشتزده شدند. 7 تو ای خدا، آنان را مانند كشتيهای جنگی كه باد شرقی آنها را در هم میكوبد، نابود كردی. 8 آنچه دربارهٔ كارهای خداوند شنيده بوديم، اينک با چشمان خود در شهر خداوند قادر متعال میبينيم: او اورشليم را برای هميشه پايدار نگه خواهد داشت. 9 ای خدا، ما در داخل خانهٔ تو، به رحمت و محبت تو میانديشيم. 10 تو مورد ستايش همهٔ مردم هستی؛ آوازهٔ تو به سراسر جهان رسيده است؛ تو با عدل و انصاف حكمرانی میكنی. 11 به سبب داوريهای عادلانهٔ تو ساكنان اورشليم شادی میكنند و مردم يهودا به وجد میآيند. 12 ای قوم خدا، صهيون را طواف كنيد و برجهايش را بشماريد. 13 به حصار آن توجه كنيد و قلعههايش را از نظر بگذرانيد. آن را خوب نگاه كنيد تا بتوانيد برای نسل آينده آن را تعريف كنيد و بگوييد: 14 «اين خدا، خدای ماست و تا به هنگام مرگ او ما را هدايت خواهد كرد.»