2.Samuel 8

Lutherbibel 2017

von Deutsche Bibelgesellschaft
1 Und es begab sich danach, dass David die Philister schlug und sie unterwarf und dass er den Dienstzaum den Philistern aus der Hand nahm. (1Chr 18,1)2 Er schlug auch die Moabiter und ließ sie sich auf den Boden legen und maß sie mit der Messschnur ab; und er maß zwei Schnurlängen ab, so viele tötete er, und eine volle Schnurlänge, so viele ließ er am Leben. So wurden die Moabiter David untertan, dass sie ihm Tribut bringen mussten. (1Sam 22,3)3 David schlug auch Hadad-Eser, den Sohn Rehobs, den König von Zoba, als er hinzog, um seine Macht wieder aufzurichten am Euphratstrom. (1Sam 14,47; 2Sam 10,6; 2Sam 10,16)4 Und David nahm von ihnen gefangen tausendsiebenhundert Gespanne und zwanzigtausend Mann Fußvolk und lähmte alle Pferde und behielt hundert übrig. (Jos 11,9)5 Es kamen aber die Aramäer von Damaskus, um Hadad-Eser, dem König von Zoba, zu helfen. Und David schlug von den Aramäern zweiundzwanzigtausend Mann.6 Und er setzte Statthalter ein im Aramäerreich von Damaskus. So wurde Aram David untertan, dass sie ihm Tribut bringen mussten; denn der HERR half David, wo er auch hinzog.7 Und David nahm die goldenen Köcher, die Hadad-Esers Knechte gehabt hatten, und brachte sie nach Jerusalem.8 Und von Tebach und Berotai, den Städten Hadad-Esers, nahm der König David sehr viel Bronze.9 Als aber Toï, der König von Hamat, hörte, dass David die ganze Streitmacht Hadad-Esers geschlagen hatte,10 sandte er seinen Sohn Hadoram zu König David, ihm Frieden und Segen zu wünschen, weil er gegen Hadad-Eser gekämpft und ihn geschlagen hatte – denn Toï führte Krieg mit Hadad-Eser –, und Hadoram brachte mit sich silberne, goldene und bronzene Kleinode.11 Auch diese heiligte der König David dem HERRN samt dem Silber und Gold, das er geheiligt hatte von allen Völkern, die er unterworfen hatte,12 von Aram, von Moab, von den Ammonitern, von den Philistern, von Amalek und von dem, was er erbeutet hatte von Hadad-Eser, dem Sohn Rehobs, dem König von Zoba.13 So machte sich David einen Namen, als er zurückkam, nachdem er Aram im Salztal geschlagen hatte, achtzehntausend Mann. (Ps 60,2)14 Und er setzte in Edom Statthalter ein; in ganz Edom setzte er Statthalter ein, und ganz Edom wurde David untertan; denn der HERR half David, wo immer er hinzog. (4Mo 24,18)15 So war David König über ganz Israel, und er schaffte Recht und Gerechtigkeit seinem ganzen Volk. (1Kön 10,9; 1Chr 18,14)16 Joab, der Sohn der Zeruja, war über das Heer gesetzt; Joschafat aber, der Sohn Ahiluds, war Kanzler; (2Sam 20,23; 1Kön 4,3)17 Zadok, der Sohn Ahitubs, und Ahimelech, der Sohn Abjatars, waren Priester; Seraja war Schreiber; (1Sam 22,20; 2Sam 15,24; 1Kön 2,27)18 Benaja, der Sohn Jojadas, war über die Kreter und Pleter gesetzt; auch die Söhne Davids waren Priester. (2Sam 15,18; 2Sam 20,7; 2Sam 20,23)

2.Samuel 8

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft
1 Und danach geschah es, dass David die Philister schlug und sie demütigte. Und David nahm die Zügel der Regierung aus der Hand der Philister. (2Sam 7,9; 1Chr 18,1)2 Er schlug auch die Moabiter und maß sie mit der Messschnur; er legte sie auf die Erde, und je zwei Schnurlängen maß er ab, um [die Betreffenden] zu töten, und eine volle Schnurlänge, um sie am Leben zu lassen. So wurden die Moabiter David untertan und entrichteten ihm Tribut. (4Mo 24,17; 1Sam 14,47; 2Sam 8,6; 2Sam 8,14; 2Kön 1,1; Ps 60,10)3 David schlug auch Hadad-Eser, den Sohn Rechobs, den König von Zoba, als er hinzog, um seine Macht am [Euphrat-] Strom wiederherzustellen. (1Sam 14,47; 2Sam 10,6; 1Kön 11,23; 2Chr 8,3)4 Und David nahm von ihnen 1 700 Reiter und 20 000 Mann Fußvolk gefangen; und David lähmte alle Wagenpferde; aber 100 Wagenpferde behielt er übrig. (Jos 11,6; Jos 11,9; Ps 20,8; Ps 33,16)5 Und die Aramäer[1] von Damaskus kamen Hadad-Eser, dem König von Zoba, zu Hilfe. Aber David erschlug von den Aramäern 22 000 Mann, (1Mo 10,21; 2Sam 8,3)6 und er legte Besatzungen in Aram von Damaskus, sodass die Aramäer David untertan wurden und ihm Tribut entrichteten; denn der HERR half David überall, wo er hinzog. (Jos 1,5; 2Sam 7,9; 2Sam 8,2; 2Sam 8,14; 2Sam 21,15; Ps 18,44; Ps 34,8)7 Und David nahm die goldenen Schilde, die den Knechten Hadad-Esers gehörten, und brachte sie nach Jerusalem. (1Kön 10,16; 1Kön 14,26)8 Und von Betach und Berotai, den Städten Hadad-Esers, nahm der König David sehr viel Erz. (1Chr 18,8; 1Chr 22,14; 1Chr 22,16; 1Chr 29,7)9 Als aber Toi, der König von Hamat, hörte, dass David die ganze Heeresmacht Hadad-Esers geschlagen hatte, (4Mo 34,8; Am 6,2)10 da sandte Toi seinen Sohn Joram zum König David, um ihn nach seinem Wohlergehen zu fragen und ihn zu beglückwünschen, weil er gegen Hadad-Eser gekämpft und ihn geschlagen hatte; denn Hadad-Eser war ständig im Kriegszustand mit Toi. Und er hatte silberne, goldene und eherne Geräte bei sich. (1Mo 14,20; Jes 39,1; Röm 12,15)11 Auch diese heiligte der König David dem HERRN, samt dem Silber und Gold, das er dem HERRN von allen Völkern, die er sich unterwarf, geheiligt hatte: (1Kön 7,51; 1Chr 22,14; Ps 96,7)12 von Aram, von Moab, von den Ammonitern, von den Philistern, von Amalek und von der Beute Hadad-Esers, des Sohnes Rechobs, des Königs von Zoba. (2Sam 10,11; 2Sam 10,14; 1Chr 18,11)13 Und David machte sich einen Namen, als er zurückkam; nachdem er die Aramäer geschlagen hatte, im Salztal, 18 000 Mann. (1Kön 11,15; 2Kön 14,7; 1Chr 18,12)14 Und er legte Besatzungen nach Edom; nach ganz Edom legte er Besatzungen, und alle Edomiter wurden David unterworfen; denn der HERR half David überall, wo er hinzog. (1Mo 25,23; 4Mo 24,18; 2Sam 8,6; Ps 108,10)15 Und David regierte über ganz Israel; und David verschaffte seinem ganzen Volk Recht und Gerechtigkeit. (2Sam 23,3; Ps 78,72; Spr 29,4; Jes 9,6; Jer 22,15; Jer 23,5)16 Joab aber, der Sohn der Zeruja, war [Befehlshaber] über das Heer, und Josaphat, der Sohn Achiluds, war Kanzleischreiber; (2Sam 19,14; 1Kön 4,3; 1Chr 11,6; 1Chr 18,14)17 und Zadok, der Sohn Achitubs, und Achimelech, der Sohn Abjatars, waren Priester; und Seraja war Staatsschreiber; (2Sam 17,15; 1Kön 4,4; 1Chr 6,53)18 Benaja, der Sohn Jojadas, war über die Kreter und Pleter[2] gesetzt; die Söhne Davids aber waren Minister. (1Sam 30,14; 1Sam 30,16; 2Sam 15,18; 2Sam 20,7; 2Sam 23,20; 1Kön 1,44; Hes 25,16; Zef 2,5)

2.Samuel 8

الكتاب المقدس

von Biblica
1 وَبَعْدَ ذَلِكَ حَارَبَ دَاوُدُ الْفِلِسْطِينِيِّينَ وَأَخْضَعَهُمْ وَاسْتَوْلَى عَلَى عَاصِمَتِهِمْ جَتَّ.2 وَقَهَرَ أَيْضاً الْمُوآبِيِّينَ وَجَعَلَهُمْ يَرْقُدُونَ عَلَى الأَرْضِ فِي صُفُوفٍ مُتَرَاصَّةٍ، وَقَاسَهُمْ بِالْحَبْلِ. فَكَانَ يَقْتُلُ صَفَّيْنِ وَيَسْتَبْقِي صَفّاً. فَأَصْبَحَ الْمُوآبِيُّونَ عَبِيداً لِدَاوُدَ يَدْفَعُونَ لَهُ الْجِزْيَةَ.3 وَحِينَ حَاوَلَ هَدَدْعَزَرُ بْنُ رَحُوبَ، مَلِكُ صُوبَةَ أَنْ يَسْتَرِدَّ سُلْطَتَهُ عَلَى أَعَالِي نَهْرِ الْفُرَاتِ هَزَمَهُ دَاوُدُ،4 وَأَسَرَ مِنْ جَيْشِهِ أَلْفاً وَسَبْعَ مِئَةِ فَارِسٍ وَعِشْرِينَ أَلْفَ رَاجِلٍ، وَعَرْقَبَ دَاوُدُ كُلَّ خُيُولِ الْمَرْكَبَاتِ بِاسْتِثْنَاءِ مِئَةِ مَرْكَبَةٍ.5 وَعِنْدَمَا خَفَّ مَلِكُ أَرَامَ دِمَشْقَ لِنَجْدَةِ هَدَدْعَزَرَ مَلِكِ صُوبَةَ، قَتَلَ دَاوُدُ مِنْ جَيْشِهِ اثْنَيْنِ وَعِشْرِينَ أَلْفَ رَجُلٍ.6 وَأَقَامَ دَاوُدُ حَامِيَاتٍ عَسْكَرِيَّةً فِي أَرَامِ دِمَشْقَ، وَأَصْبَحَ الأَرَامِيُّونَ تَابِعِينَ لِدَاوُدَ يَدْفَعُونَ لَهُ الْجِزْيَةَ، وَكَانَ الرَّبُّ يَنْصُرُ دَاوُدَ حَيْثُمَا تَوَجَّهَ.7 وَاسْتَوْلَى دَاوُدُ عَلَى أَتْرَاسِ الذَّهَبِ الَّتِي كَانَ يَرْتَدِيهَا قَادَةُ هَدَدْعَزَرَ وَحَمَلَهَا إِلَى أُورُشَلِيمَ.8 كَمَا نَقَلَ دَاوُدُ الْمَلِكُ مِنْ بَاطِحَ وَمِنْ بِيرُوثَايَ مَدِينَتَيْ هَدَدْعَزَرَ كَمِّيَّةً هَائِلَةً مِنَ النُّحَاسِ.9 وَلَمَّا عَلِمَ تُوعِي مَلِكُ حَمَاةَ أَنَّ دَاوُدَ قَدْ قَضَى عَلَى جَيْشِ هَدَدْعَزَرَ،10 بَعَثَ ابْنَهُ يُورَامَ إِلَى الْمَلِكِ دَاوُدَ يَسْتَفْسِرُ عَنْ سَلامَتِهِ، وَيُهَنِّئُهُ عَلَى انْتِصَارِهِ عَلَى هَدَدْعَزَرَ، لأَنَّ هَدَدْعَزَرَ كَانَ يَشُنُّ حُرُوباً عَلَى تُوعِي، وَحَمَّلَهُ هَدَايَا مِنْ فِضَّةٍ وَذَهَبٍ وَنُحَاسٍ.11 فَتَقَبَّلَهَا دَاوُدُ الْمَلِكُ، وَلَكِنَّهُ خَصَّصَهَا لِلرَّبِّ مَعَ مَا خَصَّصَهُ مِنَ الْفِضَّةِ وَالذَّهَبِ الَّذِي حَصَلَ عَلَيْهِ مِنْ جَمِيعِ الشُّعُوبِ الَّتِي أَخْضَعَهَا12 مِنْ أَرَامَ وَمِنْ مُوآبَ، وَمِنْ بَنِي عَمُّونَ، وَمِنَ الْفِلِسْطِينِيِّينَ وَمِنْ عَمَالِيقَ؛ وَمَا غَنِمَهُ مِنْ أَسْلابِ هَدَدْعَزَرَ مَلِكِ صُوبَةَ.13 وَأَصَابَ دَاوُدُ شُهْرَةً وَاسِعَةً بَعْدَ رُجُوعِهِ مِنَ الْقَضَاءِ عَلَى ثَمَانِيَةَ عَشَرَ أَلْفَ أَدُومِيٍّ فِي وَادِي الْمِلْحِ.14 وَأَقَامَ عِدَّةَ حَامِيَاتٍ عَسْكَرِيَّةٍ فِي جَمِيعِ أَرْجَاءِ أَدُومَ، فَأَصْبَحَ الأَدُومِيُّونَ تَابِعِينَ لِدَاوُدَ. وَكَانَ الرَّبُّ يَنْصُرُ دَاوُدَ حَيْثُمَا تَوَجَّهَ.15 وَمَلَكَ دَاوُدُ عَلَى كُلِّ إِسْرَائِيلَ فَكَانَ يَحْكُمُ بِالْحَقِّ وَالْعَدْلِ لِكُلِّ شَعْبِهِ.16 وَتَوَلَّى يُوآبُ ابْنُ صَرُوِيَّةَ قِيَادَةَ الْجَيْشِ، وَيَهُوشَافَاطُ بْنُ أَخِيلُودَ مَنْصِبَ الْمُسَجِّلِ،17 وَكَانَ صَادُوقُ بْنُ أَخِيطُوبَ وَأَخِيمَالِكُ بْنُ أَبِيَاثَارَ كَاهِنَيْنِ، وَسَرَايَا كَاتِباً.18 كَمَا تَرأَّسَ بَنَايَاهُو بْنُ يَهُويَادَاعَ عَلى الْجَلّادِينَ وَالسُّعَاةِ، وَصَارَ أَبْنَاءُ دَاوُدَ مُسْتَشَارِينَ لِلْمَلِكِ.

2.Samuel 8

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica
1 پس از چندی باز داوود به فلسطينیها حمله كرده، آنها را شكست داد و شهر جت را كه بزرگترين شهر ايشان بود از دست آنها گرفت. (1Chr 18,1)2 داوود همچنين موآبیها را شكست داده، اسيران را به رديف در كنار هم روی زمين خوابانيد؛ سپس از هر سه نفر دو نفر را كشت و يک نفر را زنده نگه داشت. بازماندگان موآبی تابع داوود شده، به او باج و خراج میدادند.3 در ضمن داوود نيروهای هددعزر (پسر رحوب)، پادشاه صوبه را در هم شكست، زيرا هددعزر میكوشيد بار ديگر نواحی كنار رود فرات را به چنگ آورد.4 در اين جنگ داوود هزار عرابه، هفت هزار سرباز سواره و بيست هزار سرباز پياده را به اسيری گرفت، بعد صد اسب برای عرابهها نگه داشته، رگ پای بقيهٔ اسبان را قطع كرد.5 او همچنين با بيست و دو هزار سرباز سوری كه از دمشق برای كمک به هَدَدعَزَر آمده بودند جنگيد و همهٔ آنها را كشت.6 داوود در دمشق چندين قرارگاه مستقر ساخت و مردم سوريه تابع داوود شده، به او باج و خراج میپرداختند. به اين ترتيب داوود هر جا میرفت، خداوند او را پيروزی میبخشيد.7 داوود سپرهای طلای سرداران هددعزر را گرفته، به اورشليم برد.8 در ضمن، او از طبح و بيروتای، شهرهای هددعزر، مقدار زيادی مفرغ گرفته، آنها را هم به اورشليم برد.9 توعو، پادشاه حمات، وقتی شنيد كه داوود بر لشكر هددعزر پيروز شده است،10 پسرش هدورام را فرستاد تا سلام وی را به او برساند و اين پيروزی را به او تبريک بگويد، چون هددعزر و توعو با هم دشمن بودند. هدورام هدايايی از طلا و نقره و مفرغ به داوود داد.11-12 داوود، همهٔ اين هدايا را با طلا و نقرهای كه خود از ادومیها، موآبیها، عمونیها، فلسطينیها، عماليقیها و نيز از هددعزر پادشاه به غنيمت گرفته بود، وقف خداوند كرد.13 داوود در درهٔ نمک با هجده هزار سرباز ادومی وارد جنگ شده، آنها را از بين برد. اين پيروزی داوود به شهرت او افزود.14 سپس داوود در سراسر ادوم، قرارگاهها مستقر كرد و ادومیها تابع او شدند. داوود به هر طرف میرفت، خداوند به او پيروزی میبخشيد.15 داوود با عدل و انصاف بر اسرائيل حكومت میكرد.16 فرماندهٔ سپاه او، يوآب (پسر صرويه) و وقايعنگار او یهوشافاط (پسر اخيلود) بود.17 صادوق (پسر اخيطوب) و اخيملک (پسر ابياتار) هر دو كاهن بودند و سرايا کاتب بود.18 بنايا (پسر يهوياداع) فرماندهٔ محافظين دربار داوود بود. پسران داوود نيز در امور دربار به او كمک میكردند.