1Nach diesen Geschichten, als der Grimm des Königs Ahasveros sich gelegt hatte, erinnerte er sich an Waschti, an das, was sie getan hatte und was über sie beschlossen war.2Da sprachen die Männer des Königs, die ihm dienten: Man suche dem König schöne Jungfrauen,3und der König bestelle Aufseher in allen Provinzen seines Königreichs, dass sie alle schönen Jungfrauen zusammenbringen in die Festung Susa ins Frauenhaus in die Obhut Hegais, des königlichen Kämmerers, des Hüters der Frauen, und dass man ihre Schönheit pflege;4und das Mädchen, das dem König gefällt, werde Königin an Waschtis statt. Das gefiel dem König, und er tat so.5Es war ein jüdischer Mann in der Festung Susa, der hieß Mordechai, ein Sohn Jaïrs, des Sohnes Schimis, des Sohnes des Kisch, ein Benjaminiter, (1Sam 9,1)6der mit weggeführt war von Jerusalem, als Jechonja[1], der König von Juda, durch Nebukadnezar, den König von Babel, in die Gefangenschaft geführt wurde. (2Kön 24,6; 2Kön 24,15; Jer 22,24)7Und er war der Pflegevater der Hadassa, das ist Ester, einer Tochter seines Oheims; denn sie hatte weder Vater noch Mutter. Und sie war ein schönes und hübsches Mädchen. Und als ihr Vater und ihre Mutter starben, nahm sie Mordechai als Tochter an. (Est 8,1)8Als nun das Gebot und Gesetz des Königs bekannt wurde und viele Jungfrauen zusammengebracht wurden in die Festung Susa in die Obhut Hegais, wurde auch Ester in des Königs Palast geholt in die Obhut Hegais, des Hüters der Frauen.9Und das Mädchen gefiel Hegai, und sie fand Gunst bei ihm. Und er beeilte sich, ihre Schönheit zu pflegen und ihr genügend Speise zu geben und dazu sieben auserlesene Dienerinnen aus dem Palast des Königs. Und er brachte sie mit ihren Dienerinnen an den besten Ort im Frauenhaus.10Aber Ester sagte ihm nichts von ihrem Volk und ihrer Herkunft; denn Mordechai hatte ihr geboten, sie sollte es nicht sagen.11Und Mordechai ging alle Tage am Hof des Frauenhauses vorbei, um zu erfahren, ob’s Ester gut gehe und was mit ihr geschehen würde.12Wenn aber die bestimmte Zeit für eine jede Jungfrau kam, dass sie zum König Ahasveros kommen sollte, nachdem sie zwölf Monate nach der Vorschrift für die Frauen gepflegt worden war – denn ihre Pflege brauchte so viel Zeit, nämlich sechs Monate mit Balsam und Myrrhe und sechs Monate mit kostbarer Spezerei und was sonst zur weiblichen Pflege gehört –,13dann ging die Jungfrau zum König, und alles, was sie wollte, musste man ihr geben, dass sie damit vom Frauenhaus in den Palast des Königs ginge.14Und wenn sie am Abend hineingegangen war, ging sie am Morgen von ihm in das andere Frauenhaus, in die Obhut des Schaaschgas, des königlichen Kämmerers, des Hüters der Nebenfrauen. Und sie durfte nicht wieder zum König kommen, es sei denn, sie gefiele dem König und er ließe sie mit Namen rufen.
Ester wird Königin
15Als nun für Ester, die Tochter Abihajils, des Oheims Mordechais, die er als Tochter angenommen hatte, die Zeit herankam, dass sie zum König kommen sollte, begehrte sie nichts, als was Hegai, des Königs Kämmerer, der Hüter der Frauen, sagte. Und Ester fand Gunst bei allen, die sie sahen.16Es wurde aber Ester zum König Ahasveros gebracht in den königlichen Palast im zehnten Monat, der da heißt Tebet, im siebenten Jahr seiner Herrschaft.17Und der König gewann Ester lieber als alle Frauen, und sie fand Gnade und Gunst bei ihm vor allen Jungfrauen. Und er setzte die königliche Krone auf ihr Haupt und machte sie zur Königin an Waschtis statt.18Und der König machte ein großes Festmahl für alle seine Fürsten und Großen, das Festmahl Esters, und gewährte den Provinzen Steuererlass und teilte königliche Geschenke aus.
Mordechai entdeckt eine Verschwörung gegen den König
19Und als man noch einmal Jungfrauen zusammenbrachte, saß Mordechai im Tor des Königs.20Und Ester sagte nichts von ihrer Herkunft und von ihrem Volk, wie ihr Mordechai geboten hatte; denn Ester tat nach dem Wort Mordechais wie zur Zeit, als er ihr Pflegevater war.21In jenen Tagen, als Mordechai im Tor des Königs saß, gerieten zwei Kämmerer des Königs, Bigtan und Teresch, die an der Schwelle die Wache hielten, in Zorn und trachteten danach, Hand an den König Ahasveros zu legen. (Est 6,1)22Als das Mordechai zu wissen bekam, sagte er es der Königin Ester, und Ester sagte es dem König in Mordechais Namen.23Und als man nachforschte, wurde es als richtig befunden, und sie wurden beide an den Galgen gehängt. Und es wurde vor dem König in die Chronik geschrieben.
1Later when King Xerxes’ fury had subsided, he remembered Vashti and what she had done and what he had decreed about her.2Then the king’s personal attendants proposed, ‘Let a search be made for beautiful young virgins for the king.3Let the king appoint commissioners in every province of his realm to bring all these beautiful young women into the harem at the citadel of Susa. Let them be placed under the care of Hegai, the king’s eunuch, who is in charge of the women; and let beauty treatments be given to them.4Then let the young woman who pleases the king be queen instead of Vashti.’ This advice appealed to the king, and he followed it.5Now there was in the citadel of Susa a Jew of the tribe of Benjamin, named Mordecai son of Jair, the son of Shimei, the son of Kish,6who had been carried into exile from Jerusalem by Nebuchadnezzar king of Babylon, among those taken captive with Jehoiachin[1] king of Judah.7Mordecai had a cousin named Hadassah, whom he had brought up because she had neither father nor mother. This young woman, who was also known as Esther, had a lovely figure and was beautiful. Mordecai had taken her as his own daughter when her father and mother died.8When the king’s order and edict had been proclaimed, many young women were brought to the citadel of Susa and put under the care of Hegai. Esther also was taken to the king’s palace and entrusted to Hegai, who had charge of the harem.9She pleased him and won his favour. Immediately he provided her with her beauty treatments and special food. He assigned to her seven female attendants selected from the king’s palace and moved her and her attendants into the best place in the harem.10Esther had not revealed her nationality and family background, because Mordecai had forbidden her to do so.11Every day he walked to and fro near the courtyard of the harem to find out how Esther was and what was happening to her.12Before a young woman’s turn came to go in to King Xerxes, she had to complete twelve months of beauty treatments prescribed for the women, six months with oil of myrrh and six with perfumes and cosmetics.13And this is how she would go to the king: anything she wanted was given to her to take with her from the harem to the king’s palace.14In the evening she would go there and in the morning return to another part of the harem to the care of Shaashgaz, the king’s eunuch who was in charge of the concubines. She would not return to the king unless he was pleased with her and summoned her by name.15When the turn came for Esther (the young woman Mordecai had adopted, the daughter of his uncle Abihail) to go to the king, she asked for nothing other than what Hegai, the king’s eunuch who was in charge of the harem, suggested. And Esther won the favour of everyone who saw her.16She was taken to King Xerxes in the royal residence in the tenth month, the month of Tebeth, in the seventh year of his reign.17Now the king was attracted to Esther more than to any of the other women, and she won his favour and approval more than any of the other virgins. So he set a royal crown on her head and made her queen instead of Vashti.18And the king gave a great banquet, Esther’s banquet, for all his nobles and officials. He proclaimed a holiday throughout the provinces and distributed gifts with royal liberality.
Mordecai uncovers a conspiracy
19When the virgins were assembled a second time, Mordecai was sitting at the king’s gate.20But Esther had kept secret her family background and nationality just as Mordecai had told her to do, for she continued to follow Mordecai’s instructions as she had done when he was bringing her up.21During the time Mordecai was sitting at the king’s gate, Bigthana[2] and Teresh, two of the king’s officers who guarded the doorway, became angry and conspired to assassinate King Xerxes.22But Mordecai found out about the plot and told Queen Esther, who in turn reported it to the king, giving credit to Mordecai.23And when the report was investigated and found to be true, the two officials were impaled on poles. All this was recorded in the book of the annals in the presence of the king.
1Спустя некоторое время, когда гнев царя Ксеркса остыл, он вспомнил Астинь, то, что она сделала, и то, что он приказал сделать по отношению к ней.2Тогда царские слуги, которые прислуживали ему, предложили: – Пусть для царя поищут красивых молодых девушек.3Пусть царь назначит особых людей в каждую из провинций своего царства. И пусть они соберут всех красивых молодых девушек в гарем крепости Сузы под надзор царского евнуха Егая, который смотрит за женщинами, и пусть им выдают косметические масла для ухода за телом.4И пусть девушка, которая понравится царю, станет царицей вместо Астинь. Этот совет понравился царю, и он воспользовался им.5В крепости Сузы был иудей из рода Вениамина по имени Мардохей, сын Иаира, сына Шимея, сына Киша,6который был уведён в плен из Иерусалима царём Вавилона Навуходоносором[1] вместе с теми, кто был пленён с царём Иудеи Иехонией.7Мардохей вырастил Гадассу, она же Есфирь, – свою двоюродную сестру, потому что у неё не было ни отца, ни матери. Девушка была пригожа и красива, и когда её отец и мать умерли, Мардохей взял её к себе вместо дочери.8После того как царская воля и указ были объявлены во всеуслышание, в крепость Сузы привели и отдали под надзор Егая множество девушек. Есфирь тоже была взята в царский дворец и отдана под надзор Егая, смотрителя гарема.9Девушка понравилась ему и приобрела его расположение. Он сразу же выдал ей пропитание и косметические масла для ухода за телом. Он приставил к ней семь служанок, выбранных для неё из царского дворца, и переселил её вместе со служанками в лучшее помещение гарема.10Есфирь не рассказывала ни о своём народе, ни о сородичах, потому что Мардохей запретил ей.11Мардохей каждый день прогуливался перед двором гарема, чтобы узнать, как поживает Есфирь и что делается с ней.12Прежде чем в свой черёд войти к царю Ксерксу, каждая девушка должна была двенадцать месяцев ухаживать за собой, как было предписано женщинам: шесть месяцев притираний мирровым маслом и шесть месяцев благовониями и другими средствами.13Когда девушка входила к царю, ей давали всё, чего бы она ни захотела взять с собой из гарема в царский дворец.14Вечером она уходила туда, а на утро возвращалась в другую часть гарема под надзор Шаашгаза, царского евнуха, который смотрел за наложницами. Она уже не возвращалась к царю, если он не оставался ею доволен и не призывал её по имени.15Когда пришёл черёд Есфири, дочери Авихаила, дяди Мардохея, который взял её к себе вместо дочери, она не попросила ничего, кроме того, что посоветовал царский евнух, смотритель гарема Егай. А Есфирь приобрела расположение у всех, кто её видел.16Её отвели к царю Ксерксу в его дворец в десятом месяце, в месяце тевете (в начале зимы 479 г. до н. э.), в седьмой год его царствования.17Есфирь понравилась царю больше всех прочих женщин, она приобрела его расположение и привязанность больше, чем все остальные девушки. Он возложил ей на голову царский венец и сделал её царицей вместо Астинь.18И царь устроил великий пир в честь Есфири для всех своих сановников и знати. Он объявил по всем провинциям праздник[2] и с царской щедростью раздал дары.
Мардохей раскрывает заговор
19Когда девушек собирали во второй раз, Мардохей сидел у царских ворот.20А Есфирь ничего не говорила о своих родственниках и о народе, как сказал ей Мардохей, потому что она слушалась наставлений Мардохея, как в те времена, когда он её растил.21В то время как Мардохей сидел у царских ворот, Бигтан и Тереш, двое царских евнухов, охранявших порог, разгневались и составили заговор, чтобы убить царя Ксеркса.22Но Мардохей узнал о заговоре и рассказал царице Есфири, а она рассказала об этом царю от имени Мардохея.23Дело было расследовано и доказано, и обоих евнухов повесили на виселице[3]. Обо всём этом было записано в летописи в присутствии царя. (Est 5,14; Est 6,4; Est 7,9; Est 8,7; Est 9,13; Est 9,14; Est 9,25)
1چندی بعد، وقتی خشم خشايارشا فرو نشست، ياد وشتی و كاری كه او كرده بود و فرمانی كه در مورد او صادر شده بود، او را در فكر فرو برد.2پس مشاوران نزديک او گفتند: «اجازه بدهيد برويم و زيباترين دختران را پيدا كنيم و آنها را به قصر پادشاه بياوريم.3برای انجام اين كار، مأمورانی به تمام استانها میفرستيم تا دختران زيبا را به حرمسرای پادشاه بياورند و ”هيجای“ خواجه، رئيس حرمسرا لوازم آرايش در اختيارشان بگذارد.4آنگاه دختری كه مورد پسند پادشاه واقع شود به جای وشتی به عنوان ملكه انتخاب گردد.» پادشاه اين پيشنهاد را پسنديد و مطابق آن عمل كرد.5در شوش يک يهودی به نام مُردخای (پسر يائير و نوه شمعی، از نوادگان قيس بنيامينی) زندگی میكرد.6وقتی نبوكدنصر، پادشاه بابل، عدهای از يهوديان را همراه يكنيا، پادشاه يهودا از اورشليم به اسارت برد، مردخای نيز جزو اسرا بود.7مردخای دختر عموی زيبايی داشت به نام هدسه (دختر ابيحايل) كه به او استر هم میگفتند. پدر و مادر استر مرده بودند و مردخای او را به فرزندی پذيرفته و مثل دختر خود بزرگ كرده بود.8-9وقتی فرمان خشايارشا صادر شد، استر نيز همراه دختران زيبای بیشمار ديگر به حرمسرای قصر شوش آورده شد. استر مورد لطف و توجه هيجای كه مسئول حرمسرا بود قرار گرفت. او برای استر برنامهٔ مخصوص غذايی ترتيب داد و لوازم آرايش در اختيارش گذاشت، سپس هفت نفر از نديمههای درباری را به خدمت او گماشت و بهترين مكان را به او اختصاص داد.10به توصيهٔ مردخای، استر به هيچكس نگفته بود كه يهودی است.11مردخای هر روز در محوطهٔ حرمسرا رفت و آمد میكرد تا از احوال استر باخبر شود و بداند بر او چه میگذرد.12-14در مورد دخترانی كه به حرمسرا آورده میشدند، دستور اين بود كه پيش از رفتن به نزد پادشاه، به مدت شش ماه با روغن مر و شش ماه با عطريات و لوازم آرايش به زيباسازی آنان بپردازند. سپس هر دختری كه نوبتش میرسيد تا از حرمسرا به نزد پادشاه برود، هر نوع لباس و جواهری كه میخواست به او داده میشد. غروب، آن دختر به خوابگاه پادشاه میرفت و صبح روز بعد به قسمت ديگر حرمسرا نزد ساير زنان پادشاه باز میگشت. در آنجا تحت مراقبت خواجه شعشغاز، رئيس حرمسرا، قرار میگرفت. او ديگر نمیتوانست نزد پادشاه بازگردد، مگر اينكه پادشاه وی را میپسنديد و به نام احضار میكرد.15وقتی نوبت به استر رسيد كه نزد پادشاه برود، او مطابق توصيهٔ خواجه هيجای خود را آراست. هر كه استر را میديد او را میستود.16به اين ترتيب در ماه دهم كه ماه«طبت» باشد در سال هفتم سلطنت خشايارشا استر را به كاخ سلطنتی بردند.17پادشاه، استر را بيشتر از ساير زنان دوست داشت و استر بيش از دختران ديگر مورد توجه و علاقهٔ او قرار گرفت؛ به طوری كه پادشاه تاج بر سر استر گذاشت و او را به جای وشتی ملكه ساخت.18پادشاه به خاطر استر جشن بزرگی برای تمام بزرگان و مقامات مملكتی بر پا كرد و از كرم ملوكانه به ايشان هدايا بخشيد و ماليات استانها را كاهش داد.
مردخای توطئهای را كشف میكند
19در اين ميان مردخای نيز از طرف پادشاه به مقام مهمی در دربار منصوب شد.20اما استر هنوز به كسی نگفته بود كه يهودی است، چون هنوز هم مثل زمان كودكی، دستورات مردخای را اطاعت میكرد.21يک روز در حالی كه مردخای در دربار پادشاه مشغول خدمت بود، دو نفر از خواجهسرايان پادشاه به اسامی بغتان و تارش كه از نگهبانان دربار بودند، از پادشاه كينه به دل گرفته، توطئه چيدند تا او را بكشند.22مردخای از اين سوء قصد باخبر شد و استر را در جريان گذاشت. استر نيز به پادشاه اطلاع داد كه مردخای چه گفته است.23به دستور پادشاه، اين موضوع مورد بررسی قرار گرفت و پس از اينكه ثابت شد كه حقيقت دارد، پادشاه آن دو را به دار آويخت. به دستور خشايارشا اين واقعه در كتاب«تاريخ پادشاهان» ثبت گرديد.