Psalm 18 | Lutherbibel 2017 :: ERF Bibleserver

Lutherbibel 2017

Dank des Königs für Rettung und Sieg

1 Von David, dem Knecht des HERRN, der zum HERRN die Worte dieses Liedes redete, als ihn der HERR errettet hatte von der Hand aller seiner Feinde und von der Hand Sauls; vorzusingen. (2Sam 22,1) 2 Und er sprach: Herzlich lieb habe ich dich, HERR, meine Stärke! 3 HERR, mein Fels, meine Burg, mein Erretter; mein Gott, mein Hort, auf den ich traue, mein Schild und Horn meines Heils und mein Schutz! (5Mo 32,18) 4 Ich rufe an den HERRN, den Hochgelobten, so werde ich vor meinen Feinden errettet. 5 Es umfingen mich des Todes Bande, und die Fluten des Verderbens erschreckten mich. (Ps 116,3) 6 Des Totenreichs Bande umfingen mich, und des Todes Stricke überwältigten mich. 7 Als mir angst war, rief ich den HERRN an und schrie zu meinem Gott. Da erhörte er meine Stimme von seinem Tempel, und mein Schreien kam vor ihn zu seinen Ohren. 8 Die Erde bebte und wankte, und die Grundfesten der Berge bewegten sich und bebten, da er zornig war. 9 Rauch stieg auf von seiner Nase / und verzehrend Feuer aus seinem Munde; Flammen sprühten von ihm aus. (2Mo 19,18) 10 Er neigte den Himmel und fuhr herab, und Dunkel war unter seinen Füßen. (Ps 144,5) 11 Und er fuhr auf dem Cherub und flog daher, er schwebte auf den Fittichen des Windes. (Ps 99,1) 12 Er machte Finsternis ringsum zu seinem Zelt, dunkle Wasser, dichte Wolken. 13 Aus dem Glanz vor ihm zogen seine Wolken dahin mit Hagel und Blitzen. 14 Der HERR donnerte im Himmel, und der Höchste ließ seine Stimme erschallen mit Hagel und Blitzen. 15 Er schoss seine Pfeile und zerstreute die Feinde, sandte Blitze in Menge und erschreckte sie. 16 Da sah man die Tiefen der Wasser, und des Erdbodens Grund ward aufgedeckt vor deinem Schelten, HERR, vor dem Odem und Schnauben deines Zorns. 17 Er streckte seine Hand aus von der Höhe und fasste mich und zog mich aus großen Wassern. 18 Er errettete mich von meinen starken Feinden, von meinen Hassern, die mir zu mächtig waren; 19 sie überwältigten mich zur Zeit meines Unglücks; aber der HERR ward meine Zuversicht. 20 Er führte mich hinaus ins Weite, er riss mich heraus; denn er hatte Lust zu mir. 21 Der HERR tut wohl an mir nach meiner Gerechtigkeit, er vergilt mir nach der Reinheit meiner Hände. 22 Denn ich halte die Wege des HERRN und bin nicht gottlos wider meinen Gott. 23 Denn alle seine Rechte hab ich vor Augen, und seine Gebote werfe ich nicht von mir, 24 sondern ich bin ohne Tadel vor ihm und hüte mich vor Schuld. 25 Darum vergilt mir der HERR nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände vor seinen Augen. 26 Gegen die Heiligen bist du heilig, und gegen die Treuen bist du treu, 27 gegen die Reinen bist du rein, und gegen die Verkehrten bist du verkehrt. 28 Denn du hilfst dem elenden Volk, aber stolze Augen erniedrigst du. (Hi 22,29) 29 Ja, du machst hell meine Leuchte, der HERR, mein Gott, macht meine Finsternis licht. 30 Denn mit dir kann ich Wälle erstürmen und mit meinem Gott über Mauern springen. 31 Gottes Weg ist vollkommen, / das Wort des HERRN ist durchläutert. Er ist ein Schild allen, die ihm vertrauen. 32 Denn wo ist ein Gott außer dem HERRN oder ein Fels außer unserm Gott? 33 Gott rüstet mich mit Kraft und macht meinen Weg ohne Tadel. 34 Er macht meine Füße gleich den Hirschen und stellt mich auf meine Höhen. 35 Er lehrt meine Hände streiten und meinen Arm den ehernen Bogen spannen. 36 Du gibst mir den Schild deines Heils, / und deine Rechte stärkt mich, und deine Huld macht mich groß.^[1] 37 Du gibst meinen Schritten weiten Raum, dass meine Knöchel nicht wanken. 38 Ich will meinen Feinden nachjagen und sie ergreifen und nicht umkehren, bis ich sie umgebracht habe. 39 Ich will sie zerschmettern; sie sollen sich nicht mehr erheben; sie müssen unter meine Füße fallen. 40 Du rüstest mich mit Stärke zum Streit; du wirfst unter mich, die sich gegen mich erheben. 41 Du treibst meine Feinde in die Flucht, dass ich vernichte, die mich hassen. 42 Sie rufen – aber da ist kein Helfer – zum HERRN, aber er antwortet ihnen nicht. (Spr 1,28) 43 Ich will sie zerstoßen zu Staub vor dem Winde, ich werfe sie weg wie Unrat auf die Gassen. 44 Du hilfst mir aus dem Streit des Volkes / und machst mich zum Haupt über die Völker; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir. 45 Es gehorcht mir mit gehorsamen Ohren; Söhne der Fremde müssen mir schmeicheln. 46 Die Söhne der Fremde verschmachten und kommen mit Zittern aus ihren Burgen. 47 Der HERR lebt! Gelobt sei mein Fels! Der Gott meines Heils sei hoch erhoben, 48 der Gott, der mir Vergeltung schafft und zwingt die Völker unter mich, 49 der mich errettet von meinen Feinden. / Du erhöhst mich über die, die sich gegen mich erheben; du hilfst mir vor dem Gewalttäter. 50 Darum will ich dir danken, HERR, unter den Völkern und deinem Namen lobsingen, (Röm 15,9) 51 der seinem Könige großes Heil erweist / und wohltut seinem Gesalbten, David, und seinem Samen ewiglich. (2Sam 7,12)

الكتاب المقدس

لِقَائِدِ الْمُنْشِدِينَ. لِعَبْدِ الرَّبِّ دَاوُدَ. قَصِيدَةٌ خَاطَبَ بِها الرَّبَّ يَوْمَ أَنْقَذَهُ مِنْ قَبْضَةِ كُلِّ أَعْدَائِهِ وَمِنْ يَدِ شَاوُلَ. فَقَالَ:

1 أُحِبُّكَ يَا رَبُّ، يَا قُوَّتِي. 2 الرَّبُّ صَخْرَتِي وَحِصْنِي وَمُنْقِذِي. إِلَهِي صَخْرَتِي بِهِ أَحْتَمِي. تُرْسِي وَرُكْنُ خَلاصِي، وَقَلْعَتِي الْحَصِينَةُ. 3 أَدْعُو الرَّبَّ الْجَدِيرَ بِكُلِّ حَمْدٍ فَيُخَلِّصُنِي مِنْ أَعْدَائِي. 4 قَدْ أَحْدَقَتْ بِي حِبَالُ الْمَوْتِ، وَأَفْزَعَتْنِي سُيُولُ الْهَلاكِ. 5 أَحَاطَتْ بِي حِبَالُ الْهَاوِيَةِ، وَأَطْبَقَتْ عَلَيَّ فِخَاخُ الْمَوْتِ. 6 فِي ضِيقِي دَعَوْتُ الرَّبَّ وَصَرَخْتُ إِلَى إِلَهِي، فَسَمِعَ صَوْتِي مِنْ هَيْكَلِهِ، وَصَعِدَ صُرَاخِي أَمَامَهُ، بَلْ دَخَلَ أُذُنَيْهِ. 7 عِنْدَئِذٍ ارْتَجَّتِ الأَرْضُ وَتَزَلْزَلَتْ. ارْتَجَفَتْ أَسَاسَاتُ الْجِبَالِ وَاهْتَزَّتْ، لأَنَّ الرَّبَّ غَضِبَ. 8 نَفَثَ أَنْفُهُ دُخَاناً، وَانْقَذَفَتْ نَارٌ آكِلَةٌ مِنْ فَمِهِ، وَكَأَنَّهَا جَمْرٌ مُلْتَهِبٌ. 9 طَأْطَأَ السَّمَاوَاتِ وَنَزَلَ، فَكَانَتِ الْغُيُومُ الْمُتَجَهِّمَةُ تَحْتَ قَدَمَيْهِ. 10 امْتَطَى مَرْكَبَةً مِنْ مَلائِكَةِ الْكَرُوبِيمِ، وَطَارَ مُسْرِعاً عَلَى أَجْنِحَةِ الرِّيْاحِ. 11 جَعَلَ الظُّلْمَةَ سِتَاراً لَهُ، وَصَارَ ضَبَابُ الْمِيَاهِ وَسُحُبُ الْسَّمَاءِ الدَّاكِنَةُ مِظَلَّتَهُ الْمُحِيطَةَ بِهِ. 12 مِنْ بَهَاءِ طَلْعَتِهِ عَبَرَتِ السُّحُبُ أَمَامَهُ. حَدَثَتْ عَاصِفَةُ بَرَدٍ وَبَرْقٍ كَالْجَمْرِ الْمُلْتَهِبِ. 13 أَرْعَدَ الرَّبُّ فِي السَّمَاوَاتِ، أَطْلَقَ الْعَلِيُّ صَوْتَهُ فَانْهَمَرَ بَرَدٌ، وَانْدَلَعَتْ نَارُ! 14 أَطْلَقَ سِهَامَهُ فَبَدَّدَ أَعْدَائِي، وَأَرْسَلَ بُرُوقَهُ فَأَزْعَجَهُمْ. 15 ظَهَرَتْ مَجَارِي الْمِيَاهِ الْعَمِيقَةِ، وَانْكَشَفَتْ أُسُسُ الْمَسْكُونَةِ مِنْ زَجْرِكَ يَا رَبُّ، وَمِنْ أَنْفِكَ اللّافِحَةِ. 16 مَدَّ الرَّبُّ يَدَهُ مِنَ الْعُلَى وَأَمْسَكَنِي، وَانْتَشَلَنِي مِنَ السُّيُولِ الْغَامِرَةِ. 17 أَنْقَذَنِي مِنْ عَدُوِّي الْقَويِّ، وَمِنَ مُبْغِضِيَّ، لأَنَّهُمْ كَانُوا أَقْوَى مِنِّي. 18 تَصَدَّوْا لِي فِي يَوْمِ بَلِيَّتِي، فَكَانَ الرَّبُّ سَنَدِي، 19 وَاقْتَادَنِي إِلَى مَكَانٍ رَحِيبٍ. أَنْقَذَنِي لأَنَّهُ سُرَّ بِي. 20 يُكَافِئُنِي الرَّبُّ بِمُقْتَضَى بِرِّي وَيُعَوِّضُنِي حَسَبَ طَهَارَةِ يَدَيَّ، 21 لأَنِّي سَلَكْتُ دَائِماً فِي طُرُقِ الرَّبِّ وَلَمْ أَعْصَ إِلَهِي. 22 جَعَلْتُ أَحْكَامَهُ دَائِماً نُصْبَ عَيْنَيَّ، وَلَمْ أَحِدْ عَنْ فَرَائِضِهِ. 23 وَأَكُونُ مَعَهُ كَامِلاً وَأَصُونُ نَفْسِي مِنْ إِثْمِي. 24 فَيُكَافِئُنِي الرَّبُّ وَفْقاً لِبِرِّي، بِحَسَبِ طَهَارَةِ يَدَيَّ أَمَامَ عَيْنَيْهِ. 25 مَعَ الرَّحِيمِ تَكُونُ رَحِيماً، وَمَعَ الْكَامِلِ تَكُونُ كَامِلاً، 26 وَمَعَ الطَّاهِرِ تَكُونُ طَاهِراً، وَمَعَ الْمُعْوَجِّ تَكُونُ مُعْوَجّاً. 27 لأَنَّكَ أَنْتَ تُخَلِّصُ الشَّعْبَ الْمُتَضَايِقَ، أَمَّا الْمُتَرَفِّعُونَ فَتَخْفِضُ عُيُونَهُمْ. 28 لأَنَّكَ أَيُّهَا الرَّبُّ إِلَهِي تَضِيءُ مِصْبَاحِي، وَتُحَوِّلُ ظَلامِي نُوراً 29 لأَنِّي بِكَ اقْتَحَمْتُ جَيْشاً، وَبِمَعُونَةِ إِلَهِي اخْتَرَقْتُ أَسْوَاراً. 30 مَا أَكْمَلَ طَرِيقَ الرَّبِّ! إِنَّ كَلِمَتَهُ نَقِيَّةٌ، وَهُوَ تُرْسٌ يَحْمِي جَمِيعَ الْمُلْتَجِئِينَ إِلَيْهِ. 31 فَمَنْ هُوَ إِلْهٌ غَيْرُ الرَّبِّ؟ وَمَنْ هُوَ صَخْرَةٌ سِوَى إِلَهِنَا؟ 32 يَشُدُّنِي اللهُ بِحِزامٍ مِنَ الْقُوَّةِ، وَيَجْعَلُ طَرِيقِي كَامِلاً، 33 يُثَبِّتُ قَدَمَيَّ كَأَقْدَامِ الإيَّلِ وَيُصْعِدُنِي عَلَى مُرْتَفَعَاتِي الْوَعِرَةِ. 34 يُدَرِّبُ يَدَيَّ عَلَى فَنِّ الْحَرْبِ، فَتَشُدُّ ذِرَاعَايَ قَوْساً مِنْ نُحَاسٍ. 35 تَجْعَلُ أَيْضاً خَلاصَكَ تُرْساً لِي، فَتُعَضِّدُنِي بِيَمِينِكَ، وَيُعَظِّمُنِي لُطْفُكَ. 36 وَسَّعْتَ طَرِيقِي تَحْتَ قَدَمَيَّ، فَلَمْ تَتَقَلْقَلْ عَقِبَايَ. 37 أُطَارِدُ أَعْدَائِي فَأُدْرِكُهُمْ، وَلَا أَرْجِعُ حَتَّى أُبِيدَهُمْ. 38 أَسْحَقُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ النُّهُوضَ. يَسْقُطُونَ تَحْتَ قَدَمَيَّ. 39 تُمَنْطِقُنِي بِحِزَامٍ مِنَ الْقُوَّةِ تَأَهُّباً لِلْقِتَالِ. تُخْضِعُ لِسُلْطَانِي الْمُتَمَرِّدِينَ عَلَيَّ. 40 يُوَلُّونَ الأَدْبَارَ هَرَباً أَمَامِي. وَأُفْنِي الَّذِينَ يُبْغِضُونَنِي. 41 يَسْتَغِيثُونَ وَلَا مُخَلِّصَ. يُنَادُونَ الرَّبَّ فَلَا يَسْتَجِيبُ لَهُمْ. 42 فَأَسْحَقُهُمْ كَالْغُبَارِ فِي مَهَبِّ الرِّيحِ، وَأَطْرَحُهُمْ مِثْلَ الطِّينِ فِي الشَّوَارِعِ. 43 تُنْقِذُنِي مِنْ ثَوْرَاتِ الشَّعْبِ، وَتَجْعَلُنِي سَيِّداً لِلأُمَمِ، حَتَّى صَارَ شَعْبٌ لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهُ عَبْداً يَخْدِمُنِي. 44 فَمَا إِنْ يَسْمَعُوا أَمْرِي حَتَّى يُلَبُّوهُ. الْغُرَبَاءُ يَتَذَلَّلُونَ لِي 45 الْغُرَبَاءُ يَخُورُونَ، يَخْرُجُونَ مِنْ حُصُونِهِمْ مُرْتَعِدِينَ. 46 حَيٌّ هُوَ الرَّبُّ، وَمُبَارَكٌ صَخْرَتِي، وَمُتَعَالٍ إِلَهُ خَلاصِي، 47 الإِلَهُ الْمُنْتَقِمُ لِي، يُخْضِعُ الشُّعُوبَ لِسُلْطَانِي، 48 مُنْقِذِي مِنْ أَعْدَائِي، رَافِعِي عَلَى الْمُتَمَرِّدِينَ عَلَيَّ، وَمِنَ الرَّجُلِ الطَّاغِي تُخَلِّصُنِي. 49 لِهَذَا أَعْتَرِفُ لَكَ بَيْنَ الأُمَمِ وَأُرَتِّلُ لاِسْمِكَ. 50 يَا مَانِحَ الْخَلاصِ الْعَظِيمِ لِمَلِكِهِ، وَصَانِعَ الرَّحْمَةِ لِمَسِيحِهِ، لِدَاوُدَ وَنَسْلِهِ إِلَى الأَبَدِ.

New International Version

For the director of music. Of David the servant of the Lord. He sang to the Lord the words of this song when the Lord delivered him from the hand of all his enemies and from the hand of Saul. He said:

1 I love you, Lord, my strength. 2 The Lord is my rock, my fortress and my deliverer; my God is my rock, in whom I take refuge, my shield^[1] and the horn^[2] of my salvation, my stronghold. 3 I called to the Lord, who is worthy of praise, and I have been saved from my enemies. 4 The cords of death entangled me; the torrents of destruction overwhelmed me. 5 The cords of the grave coiled around me; the snares of death confronted me. 6 In my distress I called to the Lord; I cried to my God for help. From his temple he heard my voice; my cry came before him, into his ears. 7 The earth trembled and quaked, and the foundations of the mountains shook; they trembled because he was angry. 8 Smoke rose from his nostrils; consuming fire came from his mouth, burning coals blazed out of it. 9 He parted the heavens and came down; dark clouds were under his feet. 10 He mounted the cherubim and flew; he soared on the wings of the wind. 11 He made darkness his covering, his canopy around him – the dark rain clouds of the sky. 12 Out of the brightness of his presence clouds advanced, with hailstones and bolts of lightning. 13 The Lord thundered from heaven; the voice of the Most High resounded.^[3] (2Sam 22,14) 14 He shot his arrows and scattered the enemy, with great bolts of lightning he routed them. 15 The valleys of the sea were exposed and the foundations of the earth laid bare at your rebuke, Lord, at the blast of breath from your nostrils. 16 He reached down from on high and took hold of me; he drew me out of deep waters. 17 He rescued me from my powerful enemy, from my foes, who were too strong for me. 18 They confronted me in the day of my disaster, but the Lord was my support. 19 He brought me out into a spacious place; he rescued me because he delighted in me. 20 The Lord has dealt with me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands he has rewarded me. 21 For I have kept the ways of the Lord; I am not guilty of turning from my God. 22 All his laws are before me; I have not turned away from his decrees. 23 I have been blameless before him and have kept myself from sin. 24 The Lord has rewarded me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his sight. 25 To the faithful you show yourself faithful, to the blameless you show yourself blameless, 26 to the pure you show yourself pure, but to the devious you show yourself shrewd. 27 You save the humble but bring low those whose eyes are haughty. 28 You, Lord, keep my lamp burning; my God turns my darkness into light. 29 With your help I can advance against a troop^[4]; with my God I can scale a wall. 30 As for God, his way is perfect: the Lord’s word is flawless; he shields all who take refuge in him. 31 For who is God besides the Lord? And who is the Rock except our God? 32 It is God who arms me with strength and keeps my way secure. 33 He makes my feet like the feet of a deer; he causes me to stand on the heights. 34 He trains my hands for battle; my arms can bend a bow of bronze. 35 You make your saving help my shield, and your right hand sustains me; your help has made me great. 36 You provide a broad path for my feet, so that my ankles do not give way. 37 I pursued my enemies and overtook them; I did not turn back till they were destroyed. 38 I crushed them so that they could not rise; they fell beneath my feet. 39 You armed me with strength for battle; you humbled my adversaries before me. 40 You made my enemies turn their backs in flight, and I destroyed my foes. 41 They cried for help, but there was no-one to save them – to the Lord, but he did not answer. 42 I beat them as fine as windblown dust; I trampled them^[5] like mud in the streets. (2Sam 22,43) 43 You have delivered me from the attacks of the people; you have made me the head of nations. People I did not know now serve me, 44 foreigners cower before me; as soon as they hear of me, they obey me. 45 They all lose heart; they come trembling from their strongholds. 46 The Lord lives! Praise be to my Rock! Exalted be God my Saviour! 47 He is the God who avenges me, who subdues nations under me, 48 who saves me from my enemies. You exalted me above my foes; from a violent man you rescued me. 49 Therefore I will praise you, Lord, among the nations; I will sing the praises of your name. 50 He gives his king great victories; he shows unfailing love to his anointed, to David and to his descendants for ever.

Священное Писание, Восточный перевод

1 Дирижёру хора. Песнь Давуда. 2 Небеса провозглашают славу Всевышнего, о делах Его рук возвещает их свод; 3 изо дня в день вещают они, каждую ночь открывают знание. 4 Хотя они не используют ни речи, ни слов, и не издают ни звука, 5 всё же их голос слышен по всей земле, их слова – до краёв света. В небесах Он поставил шатёр для солнца, 6 и оно выходит, словно жених из спальни своей, и, как атлет, радуется предстоящему забегу. 7 Встаёт оно на одном краю небес и совершает свой путь к другому краю, и ничто от жара его не скрыто. 8 Закон Вечного совершенен, обновляет душу. Заповеди Вечного непреложны, умудряют простых. 9 Наставления Вечного праведны, радуют сердце. Повеления Вечного лучезарны, просветляют глаза. 10 Страх Вечного чист, пребывает вовеки. Законы Вечного истинны, все праведны. 11 Они желаннее золота, даже множества золота чистого; слаще, нежели мёд, нежели капли из сот. 12 Раб Твой ими храним; в соблюдении их большая награда. 13 Кто к ошибкам своим не слеп? От невольных проступков меня очисти 14 и от сознательных грехов удержи Своего раба; не дай им власти надо мной. Тогда я буду непорочен и чист от большого греха. 15 Пусть слова моих уст и раздумья моего сердца будут угодны Тебе, о Вечный, моя Скала и мой Искупитель!

中文和合本（简体）

1 （耶和华的仆人大卫的诗，交与伶长。当耶和华救他脱离一切仇敌和扫罗之手的日子，他向耶和华念这诗的话。说：）耶和华，我的力量啊，我爱你！ 2 耶和华是我的岩石，我的山寨，我的救主，我的神，我的磐石，我所投靠的。他是我的盾牌，是拯救我的角，是我的高 ? 。 3 我要求告当赞美的耶和华；这样我必从仇敌手中被救出来。 4 曾有死亡的绳索缠绕我，匪类的急流使我惊惧， 5 阴间的绳索缠绕我，死亡的网罗临到我。 6 我在急难中求告耶和华，向我的　神呼求。他从殿中听了我的声音；我在他面前的呼求入了他的耳中。 7 那时，因他发怒，地就摇撼战抖；山的根基也震动摇撼。 8 从他鼻孔冒烟上腾；从他口中发火焚烧，连炭也着了。 9 他又使天下垂，亲自降临，有黑云在他脚下。 10 他坐着基路伯飞行；他藉着风的翅膀快飞。 11 他以黑暗为藏身之处，以水的黑暗、天空的厚云为他四围的行宫。 12 因他面前的光辉，他的厚云行过便有冰雹火炭。 13 耶和华也在天上打雷；至高者发出声音便有冰雹火炭。 14 他射出箭来，使仇敌四散；多多发出闪电，使他们扰乱。 15 耶和华啊，你的斥责一发，你鼻孔的气一出，海底就出现，大地的根基也显露。 16 他从高天伸手抓住我，把我从大水中拉上来。 17 他救我脱离我的劲敌和那些恨我的人，因为他们比我强盛。 18 我遭遇灾难的日子，他们来攻击我；但耶和华是我的倚靠。 19 他又领我到宽阔之处；他救拔我，因他喜悦我。 20 耶和华按着我的公义报答我，按着我手中的清洁赏赐我。 21 因为我遵守了耶和华的道，未曾作恶离开我的　神。 22 他的一切典章常在我面前；他的律例我也未曾丢弃。 23 我在他面前作了完全人；我也保守自己远离我的罪孽。 24 所以，耶和华按我的公义，按我在他眼前手中的清洁偿还我。 25 慈爱的人，你以慈爱待他；完全的人，你以完全待他。 26 清洁的人，你以清洁待他；乖僻的人，你以弯曲待他。 27 困苦的百姓，你必拯救；高傲的眼目，你必使他降卑。 28 你必点着我的灯；耶和华 ─ 我的　神必照明我的黑暗。 29 我藉着你冲入敌军，藉着我的　神跳过墙垣。 30 至於神，他的道是完全的；耶和华的话是炼净的。凡投靠他的，他便作他们的盾牌。 31 除了耶和华，谁是　神呢？除了我们的　神，谁是磐石呢？ 32 惟有那以力量束我的腰、使我行为完全的，他是神。 33 他使我的脚快如母鹿的蹄，又使我在高处安稳。 34 他教导我的手能以争战，甚至我的膀臂能开铜弓。 35 你把你的救恩给我作盾牌；你的右手扶持我；你的温和使我为大。 36 你使我脚下的地步宽阔；我的脚未曾滑跌。 37 我要追赶我的仇敌，并要追上他们；不将他们灭绝，我总不归回。 38 我要打伤他们，使他们不能起来；他们必倒在我的脚下。 39 因为你曾以力量束我的腰，使我能争战；你也使那起来攻击我的都服在我以下。 40 你又使我的仇敌在我面前转背逃跑，叫我能以剪除那恨我的人。 41 他们呼求，却无人拯救；就是呼求耶和华，他也不应允。 42 我捣碎他们，如同风前的灰尘，倒出他们，如同街上的泥土。 43 你救我脱离百姓的争竞，立我作列国的元首；我素不认识的民必事奉我。 44 他们一听见我的名声就必顺从我；外邦人要投降我。 45 外邦人要衰残，战战兢兢地出他们的营寨。 46 耶和华是活神。愿我的磐石被人称颂；愿救我的　神被人尊崇。 47 这位神，就是那为我伸冤、使众民服在我以下的。 48 你救我脱离仇敌，又把我举起，高过那些起来攻击我的；你救我脱离强暴的人。 49 耶和华啊，因此我要在外邦中称谢你，歌颂你的名。 50 耶和华赐极大的救恩给他所立的王，施慈爱给他的受膏者，就是给大卫和他的後裔，直到永远。