Proverbs 25 | King James Version

King James Version

1 These are also proverbs of Solomon, which the men of Hezekiah king of Judah copied out. 2 It is the glory of God to conceal a thing: but the honour of kings is to search out a matter. 3 The heaven for height, and the earth for depth, and the heart of kings is unsearchable. 4 Take away the dross from the silver, and there shall come forth a vessel for the finer. 5 Take away the wicked from before the king, and his throne shall be established in righteousness. 6 Put not forth thyself in the presence of the king, and stand not in the place of great men : 7 For better it is that it be said unto thee, Come up hither; than that thou shouldest be put lower in the presence of the prince whom thine eyes have seen. 8 Go not forth hastily to strive, lest thou know not what to do in the end thereof, when thy neighbour hath put thee to shame. 9 Debate thy cause with thy neighbour himself ; and discover not a secret to another: 10 Lest he that heareth it put thee to shame, and thine infamy turn not away. 11 A word fitly spoken is like apples of gold in pictures of silver. 12 As an earring of gold, and an ornament of fine gold, so is a wise reprover upon an obedient ear. 13 As the cold of snow in the time of harvest, so is a faithful messenger to them that send him: for he refresheth the soul of his masters. 14 Whoso boasteth himself of a false gift is like clouds and wind without rain. 15 By long forbearing is a prince persuaded, and a soft tongue breaketh the bone. 16 Hast thou found honey? eat so much as is sufficient for thee, lest thou be filled therewith, and vomit it. 17 Withdraw thy foot from thy neighbour's house; lest he be weary of thee, and so hate thee. 18 A man that beareth false witness against his neighbour is a maul, and a sword, and a sharp arrow. 19 Confidence in an unfaithful man in time of trouble is like a broken tooth, and a foot out of joint. 20 As he that taketh away a garment in cold weather, and as vinegar upon nitre, so is he that singeth songs to an heavy heart. 21 If thine enemy be hungry, give him bread to eat; and if he be thirsty, give him water to drink: 22 For thou shalt heap coals of fire upon his head, and the LORD shall reward thee. 23 The north wind driveth away rain: so doth an angry countenance a backbiting tongue. 24 It is better to dwell in the corner of the housetop, than with a brawling woman and in a wide house. 25 As cold waters to a thirsty soul, so is good news from a far country. 26 A righteous man falling down before the wicked is as a troubled fountain, and a corrupt spring. 27 It is not good to eat much honey: so for men to search their own glory is not glory. 28 He that hath no rule over his own spirit is like a city that is broken down, and without walls.

Kutsal Kitap Yeni Çeviri

from Turkish Bible Society

Süleyman'ın Özdeyişlerinin İkinci Bölümü

1 Bundan sonrakiler de Süleyman'ın özdeyişleridir. Bunları Yahuda Kralı Hizkiya'nın adamları derledi. 2 Tanrı'yı gizli tuttuğu şeyler için, Krallarıysa açığa çıkardıkları için yüceltiriz. 3 Göğün yüksekliği, yerin derinliği gibi, Kralların aklından geçen de kestirilemez. 4 Cürufu gümüşten ayırınca, Kuyumcunun işleyeceği madde kalır. 5 Kötüleri kralın huzurundan uzaklaştırırsan Kralın tahtı adaletle pekişir. 6 Kralın önünde kendini yüceltme, Önemli kişiler arasında yer edinmeye çalışma. 7 Çünkü kralın seni bir soylunun önünde alaşağı etmesindense, Sana, ‹‹Yukarıya gel›› demesi yeğdir. 8 Gördüklerinle hemencecik mahkemeye başvurma; Çünkü başkası seni utandırabilir, Sonra ne yapacağını bilemezsin. 9 Davanı doğrudan komşunla gör; Başkasının sırrını açıklama. 10 Yoksa işiten seni utandırabilir Ve bu kötü ün yakanı bırakmaz. 11 Yerinde söylenen söz, Gümüş oymalardaki altın elma^[1] gibidir. 12 Altın küpe ya da altın bir süs neyse, Dinleyen kulak için bilgenin azarlaması da öyledir. 13 Hasatta kar serinliği nasılsa, Güvenilir ulak da kendisini gönderenler için öyledir. Böyle biri efendilerinin canına can katar. 14 Yağmursuz bulut ve yel nasılsa, Vermediği armağanla övünen kişi de öyledir. 15 Sabırla bir hükümdar bile ikna edilir, Tatlı dil en güçlü direnci^[2] kırar. 16 Bal buldun mu yeteri kadar ye, Fazla doyarsan kusarsın. 17 Başkalarının evine seyrek git, Yoksa onları bezdirir, nefretini kazanırsın. 18 Başkasına karşı yalancı tanıklık eden Topuz, kılıç ya da sivri ok gibidir. 19 Sıkıntılı günde haine güvenmek, Çürük dişe ya da sakat ayağa güvenmek gibidir. 20 Dertli kişiye ezgi söylemek, Soğuk günde giysilerini üzerinden almaya, Ya da sodaya sirke katmaya benzer. 21 Düşmanın acıkmışsa doyur, Susamışsa su ver. 22 Bunu yapmakla onu utanca boğarsın^[3] Ve RAB seni ödüllendirir. 23 Kuzeyden esen rüzgar nasıl yağmur getirirse, İftiracı dil de öfkeli bakışlara yol açar. 24 Kavgacı kadınla aynı evde oturmaktansa, Damın köşesinde oturmak yeğdir. 25 Susamış kişi için soğuk su neyse, Uzak ülkeden gelen iyi haber de öyledir. 26 Kötünün önünde pes eden doğru kişi, Suyu bulanmış pınar, kirlenmiş kuyu gibidir. 27 Fazla bal yemek iyi değildir; Hep yüceltilmeyi beklemek de... 28 Kendini denetleyemeyen kişi Yıkılmış sursuz kent gibidir.