Johannes 3

Hoffnung für alle

von Biblica
1 Unter den Pharisäern gab es einen Mann namens Nikodemus; er war ein Mitglied des Hohen Rates.2 Eines Nachts kam er zu Jesus: »Rabbi«, sagte er, »wir wissen, dass Gott dich als Lehrer zu uns gesandt hat. Denn niemand kann die Wunder tun, die du vollbringst, wenn Gott sich nicht zu ihm stellt.«3 Darauf erwiderte Jesus: »Ich versichere dir, Nikodemus: Wer nicht neu[1] geboren wird, kann Gottes Reich nicht sehen und erleben.«4 Verständnislos fragte der Pharisäer: »Wie kann jemand neu geboren werden, wenn er schon alt ist? Er kann doch nicht wieder in den Mutterleib zurück und noch einmal auf die Welt kommen!«5 »Ich versichere dir«, entgegnete Jesus, »nur wer durch Wasser und durch Gottes Geist neu geboren wird, kann in Gottes Reich kommen!6 Ein Mensch kann immer nur menschliches Leben hervorbringen. Wer aber durch Gottes Geist geboren wird, bekommt neues Leben.[2]7 Wundere dich deshalb nicht, dass ich dir gesagt habe: ›Ihr müsst neu geboren werden.‹8 Es ist damit wie beim Wind[3]: Er weht, wo er will. Du hörst ihn, aber du kannst nicht erklären, woher er kommt und wohin er geht. So ist es auch mit der Geburt aus Gottes Geist.«9 Nikodemus ließ nicht locker: »Aber wie soll das nur vor sich gehen?«10 Jesus erwiderte: »Du bist ein anerkannter Gelehrter in Israel und verstehst das nicht?11 Ja, ich versichere dir: Wir reden nur von dem, was wir genau kennen. Und was wir bezeugen, das haben wir auch gesehen. Trotzdem nehmt ihr unser Wort nicht an.12 Ihr glaubt mir ja nicht einmal, wenn ich von irdischen Dingen rede! Wie also werdet ihr mir dann glauben, wenn ich von himmlischen Dingen spreche?13 Es ist noch nie jemand zum Himmel hinaufgestiegen außer dem Menschensohn, der vom Himmel herab auf die Erde gekommen ist.14 Du weißt doch, wie Mose in der Wüste eine Schlange aus Bronze an einer Stange aufrichtete, damit jeder, der sie ansah, am Leben blieb.[4] Genauso muss auch der Menschensohn erhöht werden[5], (4Mo 21,4)15 damit jeder, der glaubt, durch ihn das ewige Leben hat[6].16 Denn Gott hat die Menschen so sehr geliebt, dass er seinen einzigen Sohn für sie hergab. Jeder, der an ihn glaubt, wird nicht zugrunde gehen, sondern das ewige Leben haben.17 Gott hat nämlich seinen Sohn nicht zu den Menschen gesandt, um über sie Gericht zu halten, sondern um sie zu retten.18 Wer an ihn glaubt, der wird nicht verurteilt. Wer aber nicht an ihn glaubt, über den ist das Urteil damit schon gesprochen. Denn er weigert sich, Gottes einzigem Sohn zu vertrauen.19 Und so vollzieht sich das Urteil: Das Licht ist in die Welt gekommen, aber die Menschen liebten die Finsternis mehr als das Licht. Denn was sie taten, war böse.20 Wer Böses tut, scheut das Licht und bleibt lieber im Dunkeln, damit niemand ihm seine Taten nachweisen kann.21 Wer aber die Wahrheit Gottes liebt und das tut, was er will,[7] der tritt ins Licht! Dann zeigt sich: Gott selbst bestimmt das Handeln dieses Menschen.«22 Danach kam Jesus mit seinen Jüngern in die Provinz Judäa. Er blieb einige Zeit mit ihnen dort und taufte.23 Auch Johannes taufte bei Änon, in der Nähe von Salim, weil es dort genügend Wasser gab. Immer wieder kamen Menschen zu Johannes, um sich von ihm taufen zu lassen.24 Denn damals war er noch nicht im Gefängnis.25 Eines Tages kam es zwischen einigen Jüngern von Johannes und einem Juden zum Streit darüber, welche Taufe wichtiger sei[8].26 Gemeinsam gingen sie schließlich zu Johannes und berichteten ihm: »Rabbi, der Mann, der damals am anderen Jordanufer zu dir kam und auf den du die Menschen hingewiesen hast, der tauft jetzt selber. Alle Leute gehen zu ihm, anstatt zu uns zu kommen.«27 Doch Johannes erwiderte: »Kein Mensch kann sich auch nur das Geringste selber nehmen; es muss ihm von Gott gegeben werden.28 Ihr selbst könnt doch bezeugen, dass ich gesagt habe: ›Ich bin nicht der Christus, der von Gott versprochene Retter. Ich soll ihn nur ankündigen, mehr nicht.‹29 Die Braut gehört schließlich zum Bräutigam! Der Freund des Bräutigams freut sich mit ihm, auch wenn er nur danebensteht. So geht es mir jetzt. Meine Freude könnte nicht größer sein.30 Christus soll immer wichtiger werden, und ich will immer mehr in den Hintergrund treten.[9]31 Er ist vom Himmel gekommen und steht deshalb über allen. Wir gehören zur Erde und haben hier unseren Ursprung. Darum können wir nur aus irdischer Sicht reden. Christus aber kommt vom Himmel32 und kann bezeugen, was er dort gesehen und gehört hat. Trotzdem glaubt ihm keiner!33 Wer aber auf seine Botschaft hört, der bestätigt damit, dass Gott die Wahrheit sagt.34 Christus ist von Gott zu uns gesandt. Er redet Gottes Worte, denn Gott gibt ihm den Geist in seiner ganzen Fülle.35 Der Vater liebt den Sohn und hat alles seiner Macht unterstellt.36 Wer an den Sohn Gottes glaubt, der hat das ewige Leben. Wer aber nicht auf ihn hört, wird nie zum Leben gelangen, sondern Gottes Zorn wird für immer auf ihm lasten.«

Johannes 3

Библия, ревизирано издание

von Bulgarian Bible Society
1 Между фарисеите имаше един човек на име Никодим, юдейски първенец. (Joh 7,50; Joh 19,39)2 Той дойде при Исус през нощта и Му каза: Учителю, знаем, че си учител, дошъл от Бога; защото никой не може да върши тези знамения, които Ти вършиш, ако Бог не е с него. (Joh 9,16; Joh 9,33; Apg 2,22; Apg 10,38)3 Исус му отговори: Истина, истина ти казвам: Ако не се роди някой отново[1], не може да види Божието царство. (Joh 1,13; 2Kor 5,17; Gal 6,15; Tit 3,5; Jak 1,18; 1Petr 1,23; 1Joh 3,9)4 Никодим Му каза: Как може стар човек да се роди? Може ли втори път да влезе в утробата на майка си и да се роди?5 Исус отговори: Истина, истина ти казвам: Ако не се роди някой от вода и Дух, не може да влезе в Божието царство. (Mk 16,16; Apg 2,38)6 Роденото от плътта е плът, а роденото от Духа е дух. (Röm 8,5)7 Не се чуди, че ти казах: Трябва да се родите отново.8 Вятърът духа където си иска и чуваш шума му, но не знаеш откъде идва и накъде отива; така е с всеки, който се е родил от Духа. (Pred 11,5; 1Kor 2,11)9 Никодим Му отговори: Как може да стане това? (Joh 6,52; Joh 6,60)10 Исус му отговори: Ти си учител на Израил и не знаеш ли това?11 Истина, истина ти казвам: Ние говорим това, което знаем, и свидетелстваме за това, което сме видели, но не приемате свидетелството ни. (Mt 11,27; Joh 1,18; Joh 3,32; Joh 7,16; Joh 8,28; Joh 12,49; Joh 14,24)12 Ако за земните работи ви говорих и не вярвате, как ще повярвате, ако ви говоря за небесните?13 И никой не се е възкачил на небето освен Този, Който е слязъл от небето, т. е. Човешкият Син, Който е на небето. (Spr 30,4; Joh 6,33; Joh 6,38; Joh 6,51; Joh 6,62; Joh 16,28; Apg 2,34; 1Kor 15,47; Eph 4,9; Eph 4,10)14 И както Моисей издигна змията в пустинята, така трябва да бъде издигнат Човешкият Син (4Mo 21,9; Joh 8,28; Joh 12,32)15 и всеки, който вярва в Него, да не погине, но да има вечен живот. (Joh 3,36; Joh 6,47)16 Защото Бог толкова възлюби света, че даде Своя Единороден Син, за да не погине нито един, който вярва в Него, но да има вечен живот. (Jes 9,6; Mk 16,16; Joh 6,40; Röm 5,8; 1Joh 4,9; 1Joh 4,10)17 Понеже Бог не е пратил Сина Си на света, за да съди света, но за да бъде светът спасен чрез Него. (Lk 9,55; Joh 5,45; Joh 8,15; Joh 12,47; 1Joh 4,14)18 Който вярва в Него, не е осъден; който не вярва, е вече осъден, защото не е повярвал в името на Единородния Божий Син. (Joh 5,24; Joh 6,40; Joh 6,47; Joh 20,31)19 И ето какво е осъждението: Светлината дойде на света и човеците обикнаха тъмнината повече от Светлината, защото делата им бяха зли. (Joh 1,4; Joh 1,5; Joh 1,9; Joh 8,12)20 Понеже всеки, който върши зло, мрази Светлината и не отива към Светлината, да не би да се открият делата му; (Hi 24,13; Hi 24,17; Eph 5,13)21 но който постъпва според истината, отива към Светлината, за да станат явни делата му, понеже са извършени по Бога.22 След това Исус дойде с учениците Си в Юдейската земя и там се задържа с тях и кръщаваше. (Joh 4,2)23 Също и Йоан кръщаваше в Енон, близо до Салим, защото там имаше много вода; и хората идваха и се кръщаваха. (1Sam 9,4; Mt 3,5; Mt 3,6)24 Понеже Йоан още не беше хвърлен в тъмница. (Mt 14,3)25 И така възникна спор между Йоановите ученици и един юдеин относно очистването.26 И дойдоха при Йоан и му казаха: Учителю, Онзи, Който беше с теб отвъд Йордан, за Когото ти свидетелства, ето, Той кръщава и всички отиват при Него. (Joh 1,7; Joh 1,15; Joh 1,27; Joh 1,34)27 Йоан отговори: Човек не може да поеме върху себе си нищо, ако не му е дадено от небето. (Joh 6,65; 1Kor 4,7; Hebr 5,4; Jak 1,17)28 Вие сами сте ми свидетели, че казах: Не съм аз Христос, но съм пратен пред Него. (Mal 3,1; Mk 1,2; Lk 1,17; Joh 1,20; Joh 1,27; Apg 13,25)29 Младоженецът е, който има невястата, а приятелят на младоженеца, който стои и го слуша, се радва твърде много поради гласа на младоженеца; и така тази моя радост е пълна. (Hl 5,1; Mt 22,2; 2Kor 11,2; Eph 5,25; Eph 5,27; Offb 21,9)30 Той трябва да расте, а пък аз да се смалявам.31 Онзи, Който идва отгоре, е над всички; който е от земята, земен е и земно говори. Който идва от небето, е над всички. (Mt 28,18; Joh 1,15; Joh 1,27; Joh 3,13; Joh 6,33; Joh 8,23; Röm 9,5; 1Kor 15,47; Eph 1,21; Phil 2,9)32 Каквото е видял и чул, за него свидетелства; но никой не приема свидетелството Му. (Joh 3,11; Joh 8,26; Joh 15,15)33 Който е приел Неговото свидетелство, е потвърдил с печата си, че Бог е истинен. (Röm 3,4; 1Joh 5,10)34 Защото Този, Когото Бог е пратил, говори Божиите думи; понеже Той не Му дава Духа с мярка. (Joh 1,16; Joh 7,16; Eph 4,7)35 Отец обича Сина и е предал всичко в Неговата ръка. (Dan 7,14; Mt 11,27; Mt 28,18; Lk 10,22; Joh 5,20; Joh 5,22; Joh 13,3; Joh 17,2; Hebr 2,8)36 Който вярва в Сина, има вечен живот; а който не слуша Сина, няма да види живот, но Божият гняв остава върху него. (Hab 2,4; Joh 1,12; Joh 3,15; Joh 3,16; Joh 6,47; Röm 1,17; 1Joh 5,10)