Job 39 | Het Boek :: ERF Bibleserver

Het Boek

God verlangt een antwoord

1 ‘Kunt u de prooi verzorgen voor een leeuwin en de honger van haar jongen stillen, 2 die in het hol of in het struikgewas liggen te wachten? 3 Wie zorgt voor de raven wanneer hun jongen tot God roepen en hongerig door het nest kruipen? 4 Weet u wanneer de berggeiten hun jongen werpen en de hinden moeten kalven? 5-6 Weet u hoeveel maanden zij moeten dragen voordat zij zich krommen om hun jongen te werpen en van die last verlost zijn? 7 Hun jongen groeien op in het open veld, waarna zij hun ouders verlaten en nooit meer bij hen terugkeren. 8 Wie laat de wilde ezels vrij rondlopen, wie heeft hun touwen losgemaakt? 9 Ik heb hun een leefgebied gegeven in de wildernis en de zoutvlakten. 10 Want zij lachen om het lawaai van de stad en het geschreeuw van drijvers. 11 De bergweiden zijn hun grasland, daar zoeken zij naar groene blaadjes. 12 Zal de wilde stier u willen dienen? Zal hij ʼs nachts bij uw voerbak blijven staan? 13 Kunt u de stier voor het ploegen gebruiken? Zal hij de eg voor u trekken? 14 Zult u op hem vertrouwen omdat hij zo sterk is? Zult u hem zelf laten uitmaken waar hij werkt? 15 Kunt u hem gebruiken om uw graan binnen te brengen naar de dorsvloer? 16 De struisvogel klapt vrolijk met haar vleugels, maar met haar slagpennen en veren is zij nog geen ooievaar. 17 Zij legt haar eieren op de grond en laat ze warm worden in het zand. 18 Ze vergeet daarbij dat iemand ze kan kapottrappen of dat de wilde dieren ze kunnen vernielen. 19 Zij behandelt haar jongen hard alsof ze helemaal niet van haar zijn, zij vindt het niet erg ze te dragen en de eieren te leggen, 20 want God heeft haar geen wijsheid of gezond verstand gegeven! 21 Maar als zij opspringt om weg te rennen, verslaat zij het snelste paard met zijn berijder! 22 Hebt u het paard zijn kracht en die prachtige manen gegeven? 23 Hebt u hem het vermogen gegeven te springen als een sprinkhaan? Zijn gebries is angstaanjagend. 24-26 Hij woelt vrolijk met zijn hoeven de grond om en is trots op zijn kracht. En wanneer hij ten strijde trekt, toont hij geen angst voor het zwaard en gaat hij er niet vandoor als de pijlkoker klettert en speren en lansen blinken. 27 Opgewonden stormt hij over het veld en is niet meer te houden wanneer het trompetgeschal klinkt. 28 Bij het geluid van de hoorn begint hij te snuiven. Van ver ruikt hij de strijd. De strijdkreten en het geluid van de bevelen klinken hem vertrouwd in de oren. 29 Weet u hoe een havik zijn vleugels naar het zuiden uitslaat? 30 Vliegt de gier op uw bevel omhoog om op de hoge rotsen een nest te bouwen? 31 Hij leeft dag en nacht op de rotsen en bouwt daar zijn nest als een onneembaar fort. 32 Vandaar uit bespiedt hij zijn prooi ver beneden hem. 33 Zijn jongen in het nest leven van bloed, want waar gesneuvelden zijn, daar is de gier ook.’ 34 De HERE vervolgde: 35 ‘Wilt u nog steeds redetwisten met de Almachtige en Hem verbeteren? Of is dit genoeg? Kan de man die Mij wilde bekritiseren, Mij nu ook de antwoorden geven?’ 36 Job antwoordde God: 37 ‘Ik ben een onwaardig mens, hoe zou ik U kunnen antwoorden? 38 Ik leg mezelf het zwijgen op en zal niet voor de tweede maal spreken. Ik heb al veel te veel gezegd.’

Lutherbibel 2017

van Deutsche Bibelgesellschaft

1 Weißt du die Zeit, wann die Gämsen gebären, oder hast du aufgemerkt, wann die Hirschkühe kreißen? 2 Zählst du die Monde, die sie erfüllen müssen, oder weißt du die Zeit, wann sie gebären? 3 Sie kauern sich nieder, werfen ihre Jungen und werden los ihre Wehen. 4 Ihre Jungen werden stark und groß im Freien und gehen davon und kommen nicht wieder zu ihnen. 5 Wer hat dem Wildesel die Freiheit gegeben, wer hat ihm die Bande gelöst, 6 dem ich die Steppe zum Hause gegeben habe und die Salzwüste zur Wohnung? 7 Er verlacht das Lärmen der Stadt, die Schreie des Treibers hört er nicht; 8 er durchstreift die Berge, wo seine Weide ist, und sucht, wo es grün ist. 9 Meinst du, der Wildstier wird dir dienen wollen und nachts bleiben an deiner Krippe? 10 Kannst du ihm das Seil anknüpfen, um Furchen zu machen, oder wird er hinter dir in den Tälern den Pflug ziehen? 11 Kannst du dich auf ihn verlassen, weil er so stark ist, und kannst du ihn für dich arbeiten lassen? 12 Kannst du ihm trauen, dass er dein Korn einbringt und in deine Scheune sammelt? 13 Der Fittich der Straußin hebt sich fröhlich; aber ist er wie die Schwinge eines Storchs oder Falken? 14 Lässt sie doch ihre Eier auf der Erde liegen zum Ausbrüten auf dem Boden 15 und vergisst, dass ein Fuß sie zertreten und ein wildes Tier sie zerbrechen kann! 16 Sie ist so hart gegen ihre Jungen, als wären es nicht ihre; es kümmert sie nicht, dass ihre Mühe umsonst war. 17 Denn Gott hat ihr die Weisheit versagt und hat ihr keinen Verstand zugeteilt. 18 Doch wenn sie auffährt, verlacht sie Ross und Reiter. 19 Kannst du dem Ross Kräfte geben oder seinen Hals zieren mit einer Mähne? 20 Kannst du es springen lassen wie die Heuschrecken? Schrecklich ist sein prächtiges Schnauben. 21 Es stampft auf den Boden und freut sich, mit Kraft zieht es aus, den Geharnischten entgegen. 22 Es spottet der Furcht und erschrickt nicht und flieht nicht vor dem Schwert. 23 Über ihm klirrt der Köcher und glänzen Spieß und Lanze. 24 Mit Donnern und Tosen fliegt es über die Erde dahin und lässt sich nicht halten beim Schall der Trompete. 25 Sooft die Trompete erklingt, wiehert es »Hui!« und wittert den Kampf von ferne, das Rufen der Fürsten und Kriegsgeschrei. 26 Fliegt der Habicht empor dank deiner Einsicht und breitet seine Flügel aus, dem Süden zu? 27 Fliegt der Adler auf deinen Befehl so hoch und baut sein Nest in der Höhe? 28 Auf Felsen wohnt er und nächtigt auf Zacken der Felsen und steilen Klippen. 29 Von dort schaut er aus nach Beute, und seine Augen sehen sie von ferne. 30 Seine Jungen gieren nach Blut, und wo Erschlagene liegen, da ist er. (Hab 1:8; Mat 24:28)