Gratis aanmelden

Lukas 1

Het Boek

van Biblica
1 Beste Theofilus, er zijn al verscheidene boeken over het leven van Jezus Christus geschreven. 2 Men is daarbij steeds uitgegaan van wat de eerste leerlingen en andere ooggetuigen hebben verteld. 3 Toch dacht ik dat het nuttig zou zijn alles nog eens nauwkeurig na te gaan en u daarvan een geordend verslag uit te brengen. 4 U zult zien dat het volledig overeenstemt met wat u is geleerd. 5 Mijn verhaal begint bij de Joodse priester Zacharias, die leefde in de tijd dat Herodes koning van Judea was. Hij behoorde tot de priesterafdeling van Abia. Zijn vrouw Elisabeth kwam net als hijzelf uit het priestergeslacht van Aäron. 6 Zacharias en Elisabeth waren goede mensen, die zich stipt aan Gods wetten hielden. 7 Zij hadden geen kinderen, omdat Elisabeth onvruchtbaar was. Op het moment dat dit verhaal begint, waren zij allebei al erg oud. 8 Op een dag had Zacharias dienst in de tempel, omdat zijn afdeling aan de beurt was. 9 Er werd altijd om geloot wie het heiligdom van God zou binnengaan om wierook te branden. Deze keer was het lot op Zacharias gevallen. 10 Terwijl hij in het heiligdom bezig was, stonden op het tempelplein vele mensen te bidden. 11 Plotseling zag Zacharias een engel van de Here staan, rechts van het altaar waarop de wierook werd gebrand. 12 Hij wist niet wat hem overkwam en werd bang. 13 De engel zei: ‘Wees niet bang, Zacharias. Ik ben gekomen om u te vertellen dat God uw gebed heeft verhoord. Uw vrouw Elisabeth zal een zoon krijgen en u moet hem Johannes noemen. 14 Hij zal u en vele andere mensen heel erg blij maken. 15 Uw zoon zal een groot man zijn in de ogen van de Here. Hij mag geen druppel wijn of sterke drank drinken en al voor zijn geboorte zal hij vol zijn van de Heilige Geest. 16 Hij zal vele Joden ervan overtuigen dat zij moeten terugkeren tot de Here, hun God. 17 Hij zal een bijzondere man zijn, een boodschapper met dezelfde geest en kracht als de profeet Elia. Hij zal ouders en kinderen verzoenen en de ongehoorzamen weer op het pad van de rechtvaardigheid brengen. Zo vormt hij een volk dat gereedstaat voor God.’ 18 Zacharias zei tegen de engel: ‘Moet ik dat zomaar geloven? Ik ben immers al oud en mijn vrouw ook!’ 19 Toen zei de engel: ‘Ik ben Gabriël en leef heel dicht bij God. Hij heeft mij naar u toegestuurd om u dit te vertellen, maar u wilt mij niet geloven. 20 Daarom zult u vanaf nu niet meer kunnen spreken. Pas als het kind geboren is, zult u weer kunnen spreken. Want wat ik heb gezegd, zal precies op tijd uitkomen.’ 21 Ondertussen stonden de mensen buiten op Zacharias te wachten. Zij vroegen zich af waarom hij zo lang in het heiligdom bleef. 22 Eindelijk kwam hij naar buiten, maar hij zei niets. Hij kon geen woord uitbrengen. Uit zijn gebaren konden zij opmaken dat hij in het heiligdom een engel had gezien. 23 Zacharias bleef in de tempel tot zijn dienst voorbij was en ging toen naar huis terug. 24 Kort daarna werd Elisabeth zwanger. Vijf maanden lang kwam zij niet onder de mensen. 25 ‘Wat is de Here goed voor mij!’ juichte zij. ‘Hij heeft de schande van mij weggenomen dat ik geen kinderen had.’ 26 Toen Elisabeth in haar zesde maand was, stuurde God de engel Gabriël naar Nazareth, een stad in Galilea. 27 Hij moest bij Maria zijn, een jonge vrouw die verloofd was met een zekere Jozef, die nog van koning David afstamde. 28 Gabriël kwam bij haar binnen en zei: ‘Ik wens u vrede toe! U bent een gelukkige vrouw. De Here zij met u!’ 29 Maria raakte daardoor in de war en werd bang. Zij vroeg zich af wat hij bedoelde. 30 ‘Wees niet bang, Maria,’ zei de engel, ‘want God heeft besloten u heel bijzonder te zegenen. 31 U zult zwanger worden en een zoon krijgen, die u de naam Jezus moet geven. 32 Hij zal een groot man zijn en Zoon van de Allerhoogste worden genoemd. God, de Here, zal Hem de troon van zijn voorvader David geven. 33 Hij zal voor altijd over het volk Israël regeren en aan zijn regering zal geen einde komen.’ 34 ‘Maar hoe kan ik een kind krijgen?’ vroeg Maria. ‘Ik ben nog maagd.’ 35 De engel antwoordde: ‘De Heilige Geest zal over u komen. U zult zwanger worden door de kracht van God. Daarom zal uw Kind heilig zijn en de Zoon van God worden genoemd. 36 Ik heb nog meer nieuws. Het is over uw oude tante Elisabeth. U weet dat zij geen kinderen kon krijgen, maar nu verwacht zij een zoon. Zij is al in haar zesde maand. 37 Voor God is niets onmogelijk. Wat Hij zegt, gebeurt.’ 38 ‘Goed,’ zei Maria, ‘de Here mag met mij doen wat Hij wil. Ik hoop dat het zo zal gaan als u mij hebt gezegd.’ Daarop ging de engel weg. 39 Kort daarop reisde Maria zo vlug zij kon naar het bergland van Judea om Elisabeth te bezoeken. 40 Zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabeth. 41 Toen Elisabeth de groet van Maria hoorde, begon het kind in haar buik te trappelen. En Elisabeth zelf werd vol van de Heilige Geest. 42 Zij jubelde het uit en zei tegen Maria: ‘Jij bent de meest gezegende vrouw van de hele wereld en jouw kind draagt Gods zegen. 43 Wat een eer dat de moeder van mijn Here bij mij op bezoek komt. 44 Want toen je binnenkwam en ik je stem hoorde, begon het kind in mijn buik te trappelen van blijdschap. 45 Jij hebt geloofd dat God zou doen wat Hij zei. Wat een geluk!’ 46 Maria antwoordde: ‘Ik prijs de Here met mijn hele hart! 47 Ik kan mijn blijdschap niet op! 48 God, mijn Redder, heeft aan mij gedacht. En ik ben maar een gewone vrouw. Nu zullen de mensen altijd en overal zeggen dat ik bevoorrecht ben, 49 want de machtige, heilige God heeft grote dingen voor mij gedaan. 50 Hij is altijd goed voor mensen, die ontzag voor Hem hebben. 51 Hij heeft laten zien hoe groot en machtig Hij is. Hij heeft hoogmoedige mensen in verwarring gebracht 52 en vorsten van hun troon gestoten. Maar gewone mensen zijn door Hem op een voetstuk gezet. 53 Hij heeft hongerigen overladen met het goede en rijken met lege handen weggestuurd. 54 Hij heeft zijn knecht Israël geholpen. 55 Hij is zijn belofte niet vergeten, want Hij had Abraham en zijn kinderen beloofd altijd goed voor hen te zijn.’ 56 Maria bleef ongeveer drie maanden bij Elisabeth. Toen ging zij terug naar huis. 57 De dag kwam dat Elisabeths kind geboren werd en het was een jongen. 58 Natuurlijk kwamen haar buren en familieleden het al gauw te weten. Iedereen was blij omdat de Here zo goed voor haar was geweest. 59 Toen het kind acht dagen oud was, werd naar Joods gebruik zijn voorhuid weggesneden en kreeg hij zijn naam. Ieder die bij deze plechtigheid aanwezig was, dacht dat het kind net als zijn vader Zacharias zou heten. 60 Maar Elisabeth zei: ‘Nee! Hij moet Johannes heten.’ 61 ‘Johannes? Er is toch niemand in de hele familie die zo heet!’ zei men. 62 Ze vroegen de vader wat hij ervan vond. 63 Hij maakte hun duidelijk dat hij iets wilde hebben om op te schrijven. 64 Tot ieders verbazing schreef hij: ‘Zijn naam is Johannes.’ Op hetzelfde moment kon hij weer spreken en begon hij God te prijzen. 65 Dit maakte diepe indruk op de mensen. Overal in het bergland van Judea werd erover gesproken. 66 Ieder die het nieuws hoorde, nam het ter harte en zei: ‘Wat zal er van dat kind worden?’ Want het was duidelijk dat de Here iets bijzonders met hem voorhad. 67 Zacharias werd vol van de Heilige Geest, die hem liet zeggen: 68 ‘Prijs de Here, de God van Israël. Hij heeft zijn volk bezocht en gered. 69 Hij heeft ons een machtige Redder gestuurd uit het geslacht van zijn dienaar David, 70 zoals Hij lang geleden door zijn heilige profeten had beloofd. 71 Hij heeft ons iemand gestuurd die ons zal redden uit de handen van onze vijanden, van allen die ons haten. 72 Hij is goed voor onze voorouders geweest. 73 Hij heeft zijn plechtige belofte aan Abraham niet vergeten. 74 Hij heeft ons het voorrecht gegeven Hem te dienen zonder angst, bevrijd uit de handen van onze vijanden. 75 Wij mogen bij Hem horen en doen wat Hij zegt, heel ons leven lang. 76 En jij, kind, jij zult een profeet van de Allerhoogste God worden ge-noemd. Jij zult voor de Redder uitgaan om zijn volk voor te bereiden op zijn komst. 77 Jij zult hun vertellen dat zij gered kunnen worden door de vergeving van hun zonden. 78 Want het hart van onze God loopt over van liefde en goedheid. Een hemels licht zal op ons schijnen, 79 zodat de mensen die in het donker en de schaduw van de dood zitten, weer kunnen zien en wij op de weg van de vrede worden gebracht.’ 80 De jonge Johannes groeide op en werd sterk gemaakt door de Heilige Geest. Hij hield zich op in dorre streken en bleef daar tot de dag dat hij in het openbaar in Israël optrad. 

Het Boek TM
Copyright © 1979, 1988, 1998, 2007 by Biblica, Inc.
Used with permission. All rights reserved worldwide.

“Biblica”, “International Bible Society” and the Biblica Logo are trademarks registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.

Lukas 1

English Standard Version

van Crossway
1 Inasmuch as many have undertaken to compile a narrative of the things that have been accomplished among us, (Hand 3:18; 2 Tim 4:5; 2 Tim 4:17) 2 just as those who from the beginning were eyewitnesses and ministers of the word have delivered them to us, (Mar 1:1; Mar 4:14; Joh 15:27; Joh 16:4; Hand 4:20; Hand 11:15; Hand 26:16; 1 Cor 4:1; 1 Cor 11:2; 1 Cor 11:23; Heb 2:3; 1 Petr 5:1; 2 Petr 1:16; 1 Joh 1:1; 1 Joh 1:3) 3 it seemed good to me also, having followed all things closely for some time past, to write an orderly account for you, most excellent Theophilus, (Hand 1:1; Hand 11:4; Hand 23:26; Hand 24:3; Hand 26:25) 4 that you may have certainty concerning the things you have been taught. (Hand 2:36; Hand 18:25; Rom 2:18; 1 Cor 14:19; Gal 6:6; 2 Petr 1:16; 2 Petr 1:19) 5 In the days of Herod, king of Judea, there was a priest named Zechariah,[1] of the division of Abijah. And he had a wife from the daughters of Aaron, and her name was Elizabeth. (1 Kron 24:10; Mat 2:1; Luk 1:8) 6 And they were both righteous before God, walking blamelessly in all the commandments and statutes of the Lord. (Luk 2:25; Hand 23:1; Hand 24:16; Fil 2:15; Fil 3:6; 1 Tess 2:10; 1 Tess 3:13; 1 Tess 5:23) 7 But they had no child, because Elizabeth was barren, and both were advanced in years. (Gen 18:11; Ri 13:2; 1 Sam 1:2; Luk 1:36; Heb 11:11) 8 Now while he was serving as priest before God when his division was on duty, (1 Kron 24:19; 2 Kron 8:14; 2 Kron 31:2; Luk 1:5; Luk 1:23) 9 according to the custom of the priesthood, he was chosen by lot to enter the temple of the Lord and burn incense. (Ex 30:7; 1 Sam 2:28; 1 Kron 23:13; 2 Kron 29:11; Luk 1:21; Heb 9:2; Op 11:2; Op 11:19) 10 And the whole multitude of the people were praying outside at the hour of incense. (Lev 16:17; Ps 141:2; Op 5:8; Op 8:3) 11 And there appeared to him an angel of the Lord standing on the right side of the altar of incense. (Ex 30:1; Ex 40:26) 12 And Zechariah was troubled when he saw him, and fear fell upon him. (Hand 19:17) 13 But the angel said to him, “Do not be afraid, Zechariah, for your prayer has been heard, and your wife Elizabeth will bear you a son, and you shall call his name John. (Luk 1:60; Luk 1:63; Hand 10:4; Hand 10:31) 14 And you will have joy and gladness, and many will rejoice at his birth, (Luk 1:58) 15 for he will be great before the Lord. And he must not drink wine or strong drink, and he will be filled with the Holy Spirit, even from his mother’s womb. (Num 6:3; Ri 13:4; Ri 13:7; Ri 13:14; Jes 49:1; Jes 49:5; Jer 1:5; Mat 11:11; Mat 11:18; Luk 1:41; Luk 1:67; Luk 7:28; Luk 7:33; Hand 2:4; Hand 2:15; Hand 2:17; Gal 1:15; Ef 5:18) 16 And he will turn many of the children of Israel to the Lord their God, 17 and he will go before him in the spirit and power of Elijah, to turn the hearts of the fathers to the children, and the disobedient to the wisdom of the just, to make ready for the Lord a people prepared.” (Mal 3:1; Mal 4:6; Mat 11:10; Mat 11:14; Mar 1:2; Luk 1:76; Luk 7:27; Joh 3:28; Rom 10:21) 18 And Zechariah said to the angel, “How shall I know this? For I am an old man, and my wife is advanced in years.” (Gen 15:8; Gen 17:17) 19 And the angel answered him, “I am Gabriel. I stand in the presence of God, and I was sent to speak to you and to bring you this good news. (1 Kon 17:1; Job 1:6; Jes 63:9; Dan 8:16; Dan 9:21; Mat 18:10; Luk 1:26; Op 8:2) 20 And behold, you will be silent and unable to speak until the day that these things take place, because you did not believe my words, which will be fulfilled in their time.” (Ez 3:26; Ez 24:27) 21 And the people were waiting for Zechariah, and they were wondering at his delay in the temple. (Luk 1:9) 22 And when he came out, he was unable to speak to them, and they realized that he had seen a vision in the temple. And he kept making signs to them and remained mute. (Luk 1:21; Luk 1:62) 23 And when his time of service was ended, he went to his home. (2 Kon 11:5; 1 Kron 9:25; 2 Kron 23:8; Luk 1:8; Heb 10:11) 24 After these days his wife Elizabeth conceived, and for five months she kept herself hidden, saying, 25 “Thus the Lord has done for me in the days when he looked on me, to take away my reproach among people.” (Gen 30:23; 1 Sam 1:6; Ps 113:9; Jes 4:1) 26 In the sixth month the angel Gabriel was sent from God to a city of Galilee named Nazareth, (Mat 2:23; Luk 1:19) 27 to a virgin betrothed[2] to a man whose name was Joseph, of the house of David. And the virgin’s name was Mary. (Mat 1:16; Mat 1:18; Mat 1:20; Luk 2:4) 28 And he came to her and said, “Greetings, O favored one, the Lord is with you!”[3] (Ri 6:12; Ps 45:2; Dan 9:23) 29 But she was greatly troubled at the saying, and tried to discern what sort of greeting this might be. (Luk 1:12) 30 And the angel said to her, “Do not be afraid, Mary, for you have found favor with God. (Hand 7:46) 31 And behold, you will conceive in your womb and bear a son, and you shall call his name Jesus. (Jes 7:14; Mat 1:21; Mat 1:25; Luk 2:21) 32 He will be great and will be called the Son of the Most High. And the Lord God will give to him the throne of his father David, (2 Sam 7:11; 2 Sam 7:16; Ps 89:4; Ps 132:11; Jes 9:6; Jes 16:5; Mat 1:1; Mar 5:7; Luk 1:69; Luk 1:76; Luk 6:35; Hand 2:30; Hand 7:48; Op 3:7) 33 and he will reign over the house of Jacob forever, and of his kingdom there will be no end.” (Dan 2:44; Dan 7:14; Dan 7:18; Dan 7:27; Joh 12:34; Heb 1:8; Op 11:15) 34 And Mary said to the angel, “How will this be, since I am a virgin?”[4] 35 And the angel answered her, “The Holy Spirit will come upon you, and the power of the Most High will overshadow you; therefore the child to be born[5] will be called holy—the Son of God. (Mat 1:18; Mat 1:20; Mat 14:33; Luk 1:32; Joh 6:69) 36 And behold, your relative Elizabeth in her old age has also conceived a son, and this is the sixth month with her who was called barren. (Luk 1:7) 37 For nothing will be impossible with God.” (Gen 18:14; Mat 19:26) 38 And Mary said, “Behold, I am the servant[6] of the Lord; let it be to me according to your word.” And the angel departed from her. (Ri 6:21; Hand 12:10) 39 In those days Mary arose and went with haste into the hill country, to a town in Judah, (Joz 20:7; Joz 21:11; Luk 1:65) 40 and she entered the house of Zechariah and greeted Elizabeth. 41 And when Elizabeth heard the greeting of Mary, the baby leaped in her womb. And Elizabeth was filled with the Holy Spirit, (Luk 1:15; Luk 1:67) 42 and she exclaimed with a loud cry, “Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb! (Deut 28:4; Ri 5:24; Ps 127:3) 43 And why is this granted to me that the mother of my Lord should come to me? (Luk 2:11; Luk 20:42; Joh 20:28) 44 For behold, when the sound of your greeting came to my ears, the baby in my womb leaped for joy. 45 And blessed is she who believed that there would be[7] a fulfillment of what was spoken to her from the Lord.” (Luk 1:20; Joh 20:29) 46 And Mary said, “My soul magnifies the Lord, (1 Sam 2:1; Ps 34:2; Ps 69:30; Hand 10:46; Hand 19:17; 1 Tess 5:23) 47 and my spirit rejoices in God my Savior, (Ps 35:9; Ps 106:21; Jes 61:10; Hab 3:18; Luk 1:46; Hand 16:34; 1 Tim 1:1; 1 Tim 2:3; 2 Tim 1:9; Tit 1:3; Tit 2:10; Tit 3:4; Judas 1:25) 48 for he has looked on the humble estate of his servant. For behold, from now on all generations will call me blessed; (1 Sam 1:11; Ps 72:17; Ps 138:6; Mal 3:12; Luk 9:38; Luk 11:27) 49 for he who is mighty has done great things for me, and holy is his name. (Ps 71:19; Ps 89:8; Ps 99:3; Ps 111:9; Ps 126:2; Jes 57:15; Zef 3:17) 50 And his mercy is for those who fear him from generation to generation. (Deut 5:10; Deut 7:9; Ps 89:1; Ps 103:17) 51 He has shown strength with his arm; he has scattered the proud in the thoughts of their hearts; (Ps 89:10; Ps 98:1; Ps 118:16; Jes 51:9; Dan 4:37; Jak 4:6) 52 he has brought down the mighty from their thrones and exalted those of humble estate; (Job 5:11; Ps 75:7; Ps 107:40; Ps 113:7; Ps 147:6; Ez 21:26; Luk 1:51; Jak 4:10) 53 he has filled the hungry with good things, and the rich he has sent away empty. (Job 22:9; Ps 34:10; Ps 107:9; Luk 6:21; Luk 6:24) 54 He has helped his servant Israel, in remembrance of his mercy, (Ps 98:3; Jes 41:8; Jes 44:21; Jes 49:3; Mi 7:20; Luk 1:72; Heb 2:16) 55 as he spoke to our fathers, to Abraham and to his offspring forever.” (Gen 17:19; Ps 132:11; Luk 1:54; Gal 3:16) 56 And Mary remained with her about three months and returned to her home. 57 Now the time came for Elizabeth to give birth, and she bore a son. 58 And her neighbors and relatives heard that the Lord had shown great mercy to her, and they rejoiced with her. (Gen 19:19) 59 And on the eighth day they came to circumcise the child. And they would have called him Zechariah after his father, (Gen 17:12; Lev 12:3; Luk 2:21; Fil 3:5) 60 but his mother answered, “No; he shall be called John.” (Luk 1:13) 61 And they said to her, “None of your relatives is called by this name.” 62 And they made signs to his father, inquiring what he wanted him to be called. (Luk 1:22) 63 And he asked for a writing tablet and wrote, “His name is John.” And they all wondered. (Jes 8:1; Jes 30:8; Luk 1:60) 64 And immediately his mouth was opened and his tongue loosed, and he spoke, blessing God. (Mar 7:35; Luk 1:20; Luk 2:28; Luk 24:53) 65 And fear came on all their neighbors. And all these things were talked about through all the hill country of Judea, (Luk 1:39; Luk 7:16) 66 and all who heard them laid them up in their hearts, saying, “What then will this child be?” For the hand of the Lord was with him. (Luk 2:19; Luk 2:51; Hand 11:21; Hand 13:11) 67 And his father Zechariah was filled with the Holy Spirit and prophesied, saying, (Joël 2:28; Luk 1:15; Luk 1:41) 68 “Blessed be the Lord God of Israel, for he has visited and redeemed his people (Ex 4:31; 1 Kon 1:48; 1 Kron 29:10; Ezra 7:27; Ps 41:13; Ps 72:18; Ps 106:48; Ps 111:9; Ps 130:7; Jes 29:23; Jes 43:1; Jes 59:20; Mat 15:31; Luk 1:78; Luk 2:38; Luk 7:16; Luk 24:21; Hand 13:17; Hand 15:14; Heb 2:6) 69 and has raised up a horn of salvation for us in the house of his servant David, (1 Sam 2:1; 1 Sam 2:10; 2 Sam 22:3; Ps 18:2; Ps 132:17; Ez 29:21; Luk 1:32) 70 as he spoke by the mouth of his holy prophets from of old, (Jer 23:5; Hand 3:21; Rom 1:2) 71 that we should be saved from our enemies and from the hand of all who hate us; (Ps 106:10) 72 to show the mercy promised to our fathers and to remember his holy covenant, (Lev 26:42; Ps 105:8; Mi 7:20; Luk 1:54; Rom 9:4) 73 the oath that he swore to our father Abraham, to grant us (Gen 22:16; Gen 26:3; Heb 6:13) 74 that we, being delivered from the hand of our enemies, might serve him without fear, (Zef 3:15) 75 in holiness and righteousness before him all our days. (Jer 32:39; Mat 28:20; Ef 4:24; 1 Tess 2:10; Tit 2:12) 76 And you, child, will be called the prophet of the Most High; for you will go before the Lord to prepare his ways, (Mal 3:1; Mat 3:3; Mat 11:9; Mat 14:5; Mar 1:2; Luk 1:17; Luk 1:32; Luk 3:4; Luk 7:26; Luk 7:27; Luk 20:6) 77 to give knowledge of salvation to his people in the forgiveness of their sins, (Mat 26:28; Mar 1:4) 78 because of the tender mercy of our God, whereby the sunrise shall visit us[8] from on high (Mal 4:2; Luk 1:68; Luk 24:49; Ef 5:14; Col 3:12; 2 Petr 1:19) 79 to give light to those who sit in darkness and in the shadow of death, to guide our feet into the way of peace.” (Ps 107:10; Jes 9:2; Jes 42:7; Mat 4:16; Luk 2:14; Joh 8:12; Hand 26:18; Rom 3:17) 80 And the child grew and became strong in spirit, and he was in the wilderness until the day of his public appearance to Israel. (Mat 3:1; Mat 11:7; Luk 2:40) 

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) copyright ©2001 by Crossway Bibles, a publishing ministry of Good News Publishers. ESV® Text Edition: 2016. The ESV® text has been reproduced in cooperation with and by permission of Good News Publishers. Unauthorized reproduction of this publication is prohibited. All rights reserved.

The ESV® Bible (The Holy Bible, English Standard Version®) is adapted from the Revised Standard Version of the Bible, copyright Division of Christian Education of the National Council of the Churches of Christ in the U.S.A. All rights reserved.