1‘Och Israël, als u werkelijk naar Mij wilt terugkeren, uw afschuwelijke afgoden wegdoet en niet meer van Mij afdwaalt,2en als u alleen bij Mij, de levende God, zweert en begint een goed, eerlijk en rein leven te leiden, dan zal Ik de volken van de wereld zegenen en zij zullen naar Mij toekomen en mijn naam eren.’3De HERE zegt tegen de mannen van Juda en Jeruzalem: Doorploeg de hardheid van uw harten, zodat het zaad niet tussen de dorens valt.4Besnijd u voor de HERE, zowel uw lichaam als uw hart, reinig uw gedachten, anders zal het vuur van mijn toorn u verbranden vanwege uw zonden. En niemand zal dat vuur kunnen blussen.5Roep tegen Jeruzalem en heel Juda dat zij door het hele land de bazuin blazen om alarm te slaan. Ren voor uw leven! Vlucht naar de versterkte steden!6Geef het signaal om naar Jeruzalem te gaan. Aarzel niet, vlucht nu! Want Ik, de HERE, breng vanuit het noorden een vreselijke verwoesting over u.7Zoals een leeuw uit zijn schuilplaats tevoorschijn springt, zo trekt een vernietiger van volken op in de richting van uw land. Uw steden zullen ruïnes worden, zonder één enkele inwoner.8Trek daarom rouwkleding aan en huil van berouw, want de toorn van de HERE is nog niet van ons weggenomen.9‘Op die dag,’ zegt de HERE, ‘zullen de koning en zijn bestuurders beven van angst en de priesters en profeten zullen verbijsterd toekijken.’10Toen zei ik: ‘Oppermachtige HERE, de mensen zijn misleid door uw woorden, want U beloofde vrede voor Jeruzalem, maar nu dreigt voor hen de oorlog!’11-12In die tijd zal Hij een verschroeiende wind vanuit de woestijn over hen laten waaien, geen briesje, maar een verschrikkelijke storm. Zo zal Hij hun veroordeling aankondigen.13De HERE zal met zijn strijdwagens over ons komen als een stormwind, zijn paarden zijn sneller dan adelaars. Het is met ons gedaan, want wij zijn veroordeeld.14Jeruzalem, reinig uw harten nu het nog kan. U kunt nog worden gered als u uw slechte gedachten loslaat.15Vanuit Dan en vanaf de berg Efraïm is uw oordeel aangekondigd.16Waarschuw de andere volken dat de vijand in aantocht is uit een ver land en dat hij dreigend schreeuwt tegen Jeruzalem en de steden van Juda.17Zij omsingelen Jeruzalem als de bewakers een stuk land! ‘Want mijn volk is tegen Mij in opstand gekomen,’ zegt de HERE.18Aan uw levenswijze heeft u dit alles te wijten. Het kwaad dat u deed, treft uw eigen ziel.19Mijn hart, mijn hart! Ik kronkel van pijn en mijn hart gaat als een razende in mijn borst tekeer. Ik kan niet zwijgen, want ik heb het trompetgeschal en de strijdkreten van mijn vijand gehoord.20Golf na golf rolt de vernietiging over het land, tot er niets meer te zien is dan alleen rokende puinhopen. Plotseling, in een oogwenk, staat geen huis meer overeind.21Hoelang moet dit nog duren? Hoelang moet ik nog oorlog en dood om mij heen zien?22‘Mijn volk is dom, want het weigert naar Mij te luisteren. Het zijn dwaze kinderen die niets begrijpen. Zij zijn intelligent genoeg om kwaad te kunnen doen, maar voor het doen van het goede hebben zij geen enkele aanleg.’23Ik keek naar de aarde en zover mijn oog reikte, zag ik niets dan leegte en chaos. Ook de hemel was donker.24Ik keek naar de bergen en zag dat die beefden en schudden.25Ik keek rond, maar zag niemand, de vogels waren uit het luchtruim weggevlucht.26De vruchtbare dalen waren wildernissen en alle steden waren in puinhopen veranderd voor de ogen van de HERE, verwoest door zijn toorn.27Het besluit van de HERE tot verwoesting geldt voor het hele land. ‘Toch,’ zegt Hij, ‘zal een klein restant van mijn volk overblijven.28De aarde zal treuren en de hemel zal zwarte rouw dragen vanwege mijn besluit tegen mijn volk. Maar Ik heb dit besluit genomen en Ik zal er niet op terugkomen.’29Alle steden vluchten in paniek als zij het geluid van naderbij marcherende legers horen. De mensen verstoppen zich in het struikgewas en vluchten de bergen in. Alle steden zijn verlaten: iedereen is in paniek gevlucht.30Waarom trekt u uw mooiste kleren aan? Waarom hangt u sieraden om en maakt u uw ogen op? Het zal u niet helpen, uw minnaars verwerpen u en willen u doden.31Ik heb hard geschreeuw gehoord, als van een vrouw die haar eerste kind ter wereld brengt. Het is de schreeuw van mijn volk dat snakt naar adem, smeekt om hulp en door de knieën gaat voor zijn moordenaars.
Jeremia 4
English Standard Version
van Crossway1“If you return, O Israel, declares the Lord, to me you should return. If you remove your detestable things from my presence, and do not waver, (1 Kon 14:15; Joël 2:12)2and if you swear, ‘As the Lord lives,’ in truth, in justice, and in righteousness, then nations shall bless themselves in him, and in him shall they glory.” (Deut 6:13; Jes 65:16; 1 Cor 1:31; 2 Cor 10:17)3For thus says the Lord to the men of Judah and Jerusalem: “Break up your fallow ground, and sow not among thorns. (Hos 10:12; Mat 13:7; Mat 13:22; Mar 4:7; Mar 4:18; Luk 8:7; Luk 8:14)4Circumcise yourselves to the Lord; remove the foreskin of your hearts, O men of Judah and inhabitants of Jerusalem; lest my wrath go forth like fire, and burn with none to quench it, because of the evil of your deeds.” (Deut 10:16; Deut 28:20; Jer 9:26; Jer 21:12; Rom 2:28)
Disaster from the North
5Declare in Judah, and proclaim in Jerusalem, and say, “Blow the trumpet through the land; cry aloud and say, ‘Assemble, and let us go into the fortified cities!’ (Jer 6:1; Jer 8:14; Hos 5:8; Joël 2:1)6Raise a standard toward Zion, flee for safety, stay not, for I bring disaster from the north, and great destruction. (Jes 1:28; Jer 1:13; Jer 50:2; Jer 51:12; Jer 51:27)7A lion has gone up from his thicket, a destroyer of nations has set out; he has gone out from his place to make your land a waste; your cities will be ruins without inhabitant. (Jes 5:9; Jes 6:11; Jer 2:15; Jer 5:6; Jer 33:10; Jer 34:22; Jer 46:19; Jer 49:19)8For this put on sackcloth, lament and wail, for the fierce anger of the Lord has not turned back from us.” (Num 25:4; Ps 78:49; Jes 13:9; Jes 22:12; Jes 32:11; Jer 6:26)9“In that day, declares the Lord, courage shall fail both king and officials. The priests shall be appalled and the prophets astounded.” (Ps 48:4)10Then I said, “Ah, Lord God, surely you have utterly deceived this people and Jerusalem, saying, ‘It shall be well with you,’ whereas the sword has reached their very life.” (1 Kon 22:22; Ez 14:9)11At that time it will be said to this people and to Jerusalem, “A hot wind from the bare heights in the desert toward the daughter of my people, not to winnow or cleanse, (Jer 3:2)12a wind too full for this comes for me. Now it is I who speak in judgment upon them.” (Jer 1:16)13Behold, he comes up like clouds; his chariots like the whirlwind; his horses are swifter than eagles— woe to us, for we are ruined! (2 Sam 1:23; Jes 5:28; Jer 9:19; Klaagl 4:19)14O Jerusalem, wash your heart from evil, that you may be saved. How long shall your wicked thoughts lodge within you? (Ps 51:2; Ps 51:7; Jes 1:16; Jak 4:8)15For a voice declares from Dan and proclaims trouble from Mount Ephraim. (Joz 24:33; Jer 8:16)16Warn the nations that he is coming; announce to Jerusalem, “Besiegers come from a distant land; they shout against the cities of Judah. (Jer 5:15)17Like keepers of a field are they against her all around, because she has rebelled against me, declares the Lord. (2 Kon 25:1; Jer 6:3)18Your ways and your deeds have brought this upon you. This is your doom, and it is bitter; it has reached your very heart.” (Jer 2:19)
Anguish over Judah’s Desolation
19My anguish, my anguish! I writhe in pain! Oh the walls of my heart! My heart is beating wildly; I cannot keep silent, for I hear the sound of the trumpet, the alarm of war. (Jes 16:11; Jes 22:4; Jer 9:1; Hab 3:16)20Crash follows hard on crash; the whole land is laid waste. Suddenly my tents are laid waste, my curtains in a moment. (Jer 10:20; Jer 49:29; Ez 7:26)21How long must I see the standard and hear the sound of the trumpet?22“For my people are foolish; they know me not; they are stupid children; they have no understanding. They are ‘wise’—in doing evil! But how to do good they know not.” (Ps 36:3; Ps 82:5; Jes 1:3; Jes 1:16; Rom 16:19)23I looked on the earth, and behold, it was without form and void; and to the heavens, and they had no light. (Gen 1:2; Jes 5:30)24I looked on the mountains, and behold, they were quaking, and all the hills moved to and fro. (Nah 1:5)25I looked, and behold, there was no man, and all the birds of the air had fled. (Zef 1:3)26I looked, and behold, the fruitful land was a desert, and all its cities were laid in ruins before the Lord, before his fierce anger. (Ps 107:34; Jer 4:8)27For thus says the Lord, “The whole land shall be a desolation; yet I will not make a full end. (Neh 9:31; Jer 5:10; Jer 5:18; Jer 30:11; Jer 46:28; Ez 11:13)28“For this the earth shall mourn, and the heavens above be dark; for I have spoken; I have purposed; I have not relented, nor will I turn back.” (Num 23:19; Jes 50:3; Jer 12:4; Hos 4:3)29At the noise of horseman and archer every city takes to flight; they enter thickets; they climb among rocks; all the cities are forsaken, and no man dwells in them. (Jer 4:7)30And you, O desolate one, what do you mean that you dress in scarlet, that you adorn yourself with ornaments of gold, that you enlarge your eyes with paint? In vain you beautify yourself. Your lovers despise you; they seek your life. (2 Kon 9:30; Jes 61:10; Klaagl 1:2; Klaagl 1:19; Ez 23:22)31For I heard a cry as of a woman in labor, anguish as of one giving birth to her first child, the cry of the daughter of Zion gasping for breath, stretching out her hands, “Woe is me! I am fainting before murderers.” (Jes 1:15; Jes 13:8; Jer 6:24; Klaagl 1:17)