1Toen Abram negenennegentig jaar oud was, kwam de HERE bij hem en zei: ‘Ik ben God, de Almachtige, gehoorzaam Mij en leef als een oprecht man.2Ik sluit een verbond met u en zal u talloze nakomelingen geven.’3Abram wierp zich op de grond en4God vervolgde: ‘U zult niet de vader van één, maar van vele volken worden. Ik zal ook uw naam veranderen.5U zult niet langer Abram heten, maar voortaan is uw naam Abraham (Vader van velen), want dat zult u zijn. Zo heb Ik het bepaald.6Ik zal u heel veel nakomelingen geven onder vele volken! Er zullen koningen onder uw nageslacht zijn.7-8Dit verbond zal overgaan op elke nieuwe generatie, voor altijd. Ook voor uw kinderen en hun kinderen zal Ik een God zijn. Het land Kanaän zal voor altijd van u en uw nakomelingen zijn. En Ik zal uw God zijn.9-10Uw gedeelte van het verbond bestaat uit het naleven van de regels. Dit is uw verplichting aan Mij: iedere mannelijke nakomeling moet worden besneden,11de voorhuid moet worden verwijderd. Dat zal voor Mij het teken zijn dat u en uw nakomelingen dit verbond accepteren en eerbiedigen.12Ieder jongetje moet acht dagen na zijn geboorte worden besneden. Dat geldt zowel voor een buitenlandse slaaf als voor iemand die in uw huis is geboren.13Dit is een blijvend teken van ons verbond en moet door uw hele nageslacht worden nageleefd. Iedere man moet worden besneden. Zo zal uw lichaam het teken zijn dat u deel uitmaakt van mijn eeuwig verbond.14Iemand die weigert zich te laten besnijden, moet worden verstoten. Die heeft mijn verbond gebroken.’15‘Wat uw vrouw Sarai betreft,’ ging God verder, ‘zij zal niet langer Sarai heten, maar Sara (Prinses).16Ik zal haar zegenen en u een zoon bij haar geven! Ja, Ik zal haar zegenen en haar moeder maken van grote volken! Zij zal koningen voortbrengen.’17Abraham liet zich weer voor de HERE op de grond vallen en dacht lachend bij zichzelf: ‘Hoe kan een man van honderd jaar vader worden en een vrouw van negentig jaar nog een kind krijgen?’18En hij zei tegen de HERE: ‘Och HERE, het zou al mooi zijn als uw belofte voor Ismaël zou gelden.’19Maar God zei: ‘Nee, uw vrouw Sara zal een zoon krijgen die Isaak (Gelach) zal heten en Ik zal mijn verbond ook met hem en zijn nakomelingen sluiten, voor altijd.20U hebt Mij gevraagd of Ik Ismaël ook wil zegenen, dat zal Ik zeker doen. Zijn nageslacht zal groot zijn en onder zijn nakomelingen zullen twaalf vorsten zijn.21Maar mijn verbond sluit Ik met Isaak, die Sara volgend jaar om deze tijd ter wereld zal brengen.’22Zo eindigde het gesprek en God verliet Abraham.23Diezelfde dag nog besneed Abraham Ismaël en alle andere mannelijke huisgenoten—daar geboren of ergens gekocht—zoals God hem had opgedragen.24Abraham was toen negenennegentig jaar,25Ismaël was dertien.26Beiden werden op dezelfde dag besneden,27samen met de andere mannelijke huisgenoten.
1Era Abram de noventa y nueve años cuando YHVH se le apareció a Abram, y le dijo: Yo soy ’El-Shadday, anda delante de mí, y sé perfecto,2y estableceré mi pacto entre Yo y tú, y te multiplicaré en gran manera.3Entonces Abram se echó de bruces, y ’Elohim le habló diciendo:4En cuanto a mí, este es mi pacto contigo: Serás padre de una multitud de pueblos.5Y no se llamará más tu nombre Abram, sino tu nombre será Abraham, porque te he constituido padre de una multitud de pueblos.6Te haré fecundo en gran manera, haré naciones de ti, y de ti saldrán reyes.7Yo establezco mi pacto entre Yo y tú, y tu descendencia después de ti en sus generaciones como alianza eterna, para ser el Dios tuyo y el de tu descendencia después de ti.8Y te daré a ti, y a tu descendencia después de ti la tierra de tus peregrinaciones, toda la tierra de Canaán, por posesión perpetua, y seré su Dios.9Dijo además ’Elohim a Abraham: Y tú guardarás mi pacto, tú y tu descendencia después de ti, en sus generaciones.10Este es mi pacto que guardaréis entre Yo y vosotros y tu descendencia después de ti: Que todo varón entre vosotros sea circuncidado.11Circuncidaréis la carne de vuestro prepucio, y será por señal del pacto entre Yo y vosotros.12De edad de ocho días será circuncidado todo varón entre vosotros por vuestras generaciones, el nacido en casa, o el comprado con dinero a cualquier extranjero que no sea de tu descendencia.13Ciertamente será circuncidado el nacido en tu casa y el comprado con tu dinero, y mi pacto estará en vuestro cuerpo por pacto eterno.14Pero el varón incircunciso, que no haya circuncidado la carne de su prepucio, tal persona será cortada de su pueblo, ha traspasado mi pacto.15Dijo también ’Elohim a Abraham: A tu mujer Saray no la llamarás Saray, sino que su nombre será Sara,16y la bendeciré y también te daré un hijo por medio de ella. Sí, la bendeciré y haré de ella naciones, y reyes de pueblos procederán de ella.17Y cayó Abraham sobre su rostro, pero se rió y dijo en su corazón: ¿A un hombre de cien años le habrá de nacer un hijo? Y Sara, ¿dará a luz con noventa años?18Y Abraham dijo a ’Elohim: ¡Ojalá Ismael viva delante de ti!19Pero dijo ’Elohim: De cierto Sara tu mujer te dará a luz un hijo, y tú llamarás su nombre Isaac, y estableceré mi pacto con él por pacto perpetuo para su descendencia después de él.20En cuanto a Ismael, te he oído: He aquí lo bendeciré, lo haré fecundo y lo multiplicaré en gran manera, engendrará doce príncipes y haré de él una gran nación.21Pero mi pacto lo confirmaré con Isaac, que te parirá Sara, por este tiempo, el año próximo.22Cuando terminó de hablarle, ’Elohim ascendió por encima de Abraham.23Entonces, en ese mismo día, Abraham tomó a Ismael su hijo, y a todos los nacidos en su casa, y a todos los comprados con su dinero, a todo varón entre las gentes de la casa de Abraham, y circuncidó la carne de su prepucio, como le había dicho ’Elohim.24Era Abraham de noventa y nueve años cuando circuncidó la carne de su prepucio,25y su hijo Ismael era de trece años cuando fue circuncidada la carne de su prepucio.26Aquel mismo día Abraham se circuncidó. También su hijo Ismael27y todos los hombres de su casa, nacidos en casa o comprados con dinero a un extranjero, fueron circuncidados con él.