Psalm 132 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Die Erwählung Davids und des Zion

1 Ein Wallfahrtslied. Gedenke, HERR, zugunsten Davids all seiner Mühen, / 2 wie er dem HERRN geschworen, gelobt hat dem Starken Jakobs: 3 Nicht will ich das Zelt meines Hauses betreten noch zum Ruhen mein Lager besteigen, (2Sam 7,1; 1Chr 28,2) 4 nicht Schlaf den Augen gönnen noch Schlummer den Lidern, 5 bis ich für den HERRN eine Stätte finde, Wohnung für den Starken Jakobs. 6 Siehe, wir hörten von seiner Lade in Efrata, fanden sie im Gefilde von Jáar.^[1] (1Sam 7,1; 2Sam 6,2) 7 Lasst uns hingehen zu seiner Wohnung, uns niederwerfen am Schemel seiner Füße! (Ps 99,5) 8 Steh auf, HERR, zum Ort deiner Ruhe, du und deine machtvolle Lade! (4Mo 10,35; 2Chr 6,41) 9 Deine Priester sollen sich in Gerechtigkeit kleiden und deine Frommen sollen jubeln. (Hi 29,14) 10 Um Davids willen, deines Knechts, weise nicht ab das Angesicht deines Gesalbten! 11 Der HERR hat David Treue geschworen, nicht wird er von ihr lassen: Einen Spross deines Leibes will ich setzen auf deinen Thron. (Ps 89,4) 12 Wenn deine Söhne meinen Bund bewahren, mein Zeugnis, das ich sie lehre, dann sollen auch ihre Söhne auf deinem Thron sitzen für immer. 13 Denn der HERR hat den Zion erwählt, ihn begehrt zu seinem Wohnsitz: (Ps 68,17; Ps 76,3; Ps 78,68) 14 Das ist für immer der Ort meiner Ruhe, hier will ich wohnen, ich hab ihn begehrt. (1Kön 8,13) 15 Zions Nahrung will ich reichlich segnen, mit Brot seine Armen sättigen.^[2] 16 Seine Priester will ich kleiden in Heil, seine Frommen sollen jauchzen und jubeln. (Ps 132,9; Jes 61,10) 17 Dort bringe ich Davids Macht zum Sprießen und stelle eine Leuchte auf für meinen Gesalbten. (1Kön 11,36; Lk 1,69) 18 Ich kleide seine Feinde in Schande; doch auf ihm wird seine Krone erglänzen.

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Ein Wallfahrtslied. Gedenke, o HERR, dem David alle seine Mühsal, (Neh 5,19; Neh 13,14; Neh 13,22; Ps 106,4)

Neh 5,19Neh 13,14Neh 13,22Ps 106,4

2 dass er dem HERRN schwor und dem Mächtigen Jakobs gelobte: (1Mo 49,24; Ps 132,11; Jes 49,26; Jer 32,18)

1Mo 49,24Ps 132,11Jes 49,26Jer 32,18

3 »Ich will nicht in das Zelt meines Hauses gehen, noch mein Ruhelager besteigen, (2Sam 7,2; Hag 1,8; Mt 6,33) 4 ich will meinen Augen keinen Schlaf gönnen und meinen Augenlidern keinen Schlummer, (1Mo 24,33; Rut 3,18; Spr 6,4) 5 bis ich eine Stätte gefunden habe für den HERRN, eine Wohnung für den Mächtigen Jakobs!« (1Kön 8,17; 1Chr 28,2; Apg 7,46) 6 Siehe, wir hörten von ihr in Ephrata; wir haben sie gefunden im Gebiet von Jear! (1Chr 13,6) 7 Wir wollen kommen zu seiner Wohnung, wir wollen anbeten bei dem Schemel seiner Füße! (2Chr 28,2; Ps 99,5; Ps 110,1; Kla 2,1; Mt 5,34; Mt 22,44; Hebr 1,13; Hebr 10,13)

2Chr 28,2Ps 99,5Ps 110,1Kla 2,1Mt 5,34Mt 22,44Hebr 1,13Hebr 10,13

8 Mache dich auf, o HERR, zu deiner Ruhestätte, du und die Lade deiner Macht! (4Mo 10,35; 2Chr 6,41) 9 Deine Priester sollen sich in Gerechtigkeit kleiden, und deine Getreuen sollen jubeln. (Hi 29,14; Ps 32,11; Ps 33,1; Ps 132,16; Jes 44,23)

Hi 29,14Ps 32,11Ps 33,1Ps 132,16Jes 44,23

10 Um Davids, deines Knechtes, willen weise das Angesicht deines Gesalbten nicht ab! (Ps 18,1; Ps 18,51; Ps 84,9) 11 Der HERR hat David in Wahrheit geschworen, davon wird er nicht abgehen: »Einen von der Frucht deines Leibes will ich auf deinen Thron setzen! (1Mo 22,16; 4Mo 23,19; 2Sam 7,12; 1Chr 17,11; Ps 89,4; Ps 89,36; Hebr 6,13)

1Mo 22,164Mo 23,192Sam 7,121Chr 17,11Ps 89,4Ps 89,36Hebr 6,13

12 Wenn deine Söhne meinen Bund bewahren und mein Zeugnis, das ich sie lehren will, so sollen auch ihre Söhne für immer auf deinem Thron sitzen!« (1Kön 8,25; 2Chr 7,18; Ps 119,102; Jes 54,13)

1Kön 8,252Chr 7,18Ps 119,102Jes 54,13

13 Denn der HERR hat Zion erwählt, hat sie zu seiner Wohnung begehrt: (Ps 48,2) 14 »Dies ist für immer meine Ruhestatt, hier will ich wohnen; denn ich habe sie begehrt. (1Chr 23,25; Ps 68,17; Ps 132,8; Hes 48,35; Zef 3,15; Sach 1,16)

1Chr 23,25Ps 68,17Ps 132,8Hes 48,35Zef 3,15Sach 1,16

15 Ihre Nahrung will ich reichlich segnen, ihre Armen sättigen mit Brot. (Jes 30,20; Jer 31,14; Lk 1,53) 16 Ihre Priester will ich mit Heil bekleiden, und ihre Getreuen sollen jubeln. (2Chr 6,41; Ps 132,9; Jes 61,10; Offb 19,7)

2Chr 6,41Ps 132,9Jes 61,10Offb 19,7

17 Dort will ich dem David ein Horn hervorsprossen lassen, eine Leuchte zurichten meinem Gesalbten. (1Kön 15,4; 2Chr 21,7; Ps 89,18; Lk 1,69; Lk 2,30)

1Kön 15,42Chr 21,7Ps 89,18Lk 1,69Lk 2,30

18 Seine Feinde will ich mit Schande bekleiden; aber auf ihm soll seine Krone glänzen!« (Ps 35,26; Ps 78,66; Jes 9,6; Sach 6,11; Offb 14,14; Offb 19,12)

Ps 35,26Ps 78,66Jes 9,6Sach 6,11Offb 14,14Offb 19,12

الكتاب المقدس

von Biblica

تَرْنِيمَةُ الْمَصَاعِدِ

1 اذْكُرْ يَا رَبُّ دَاوُدَ وَكُلَّ مُعَانَاتِهِ. 2 اذْكُرْ كَيْفَ أَقْسَمَ لِلرَّبِّ وَنَذَرَ لإِلَهِ يَعْقُوبَ الْقَدِيرِ: 3 «لَنْ أَدْخُلَ بَيْتَ سُكْنَايَ، وَلَنْ أَعْلُوَ فِرَاشِي، 4 وَلَنْ أُعْطِيَ عَيْنَيَّ نَوْماً وَلَا أَجْفَانِي نُعَاساً، 5 حَتَّى أَبْنِيَ مَقَاماً لِتَابُوتِ الرَّبِّ، وَمَسْكِناً لإِلَهِ يَعْقُوبَ الْقَدِيرِ». 6 فِي أَفْرَاتَةَ سَمِعْنَا بِهِ، وَفِي حُقُولِ الْوَعْرِ وَجَدْنَاهُ، 7 فَقُلْنَا: «لِنَدْخُلْ إِلَى بَيْتِ الرَّبِّ، وَلْنَسْجُدْ عِنْدَ مَوْطِئِ قَدَمَيْهِ». 8 عُدْ إِلَى هَيْكَلِكَ يَا رَبُّ، أَنْتَ وَتَابُوتُ عِزَّتِكَ. 9 لِيَرْتَدِ كَهَنَتُكَ البِرَّ ثَوْباً، وَلِيَهْتِفْ أَتْقِيَاؤُكَ فَرَحاً. 10 مِنْ أَجْلِ دَاوُدَ عَبْدِكَ لَا تَرْفُضْ طَلَبَ مَلِكِكَ الْمَمْسُوحِ. 11 قَدْ أَقْسَمَ الرَّبُّ لِدَاوُدَ قَسَماً صَادِقاً لَا يَرْجِعُ عَنْهُ: «مِنْ ثَمَرَةِ بَطْنِكَ أُقِيمُ مَلِكاً عَلَى عَرْشِكَ. 12 إِذَا حَفِظَ بَنُوكَ عَهْدِي وَشَهَادَاتِي الَّتِي أُعَلِّمُهُمْ إِيَّاهَا، يَجْلِسُ بَنُوهُمْ أَيْضاً عَلَى عَرْشِكَ إِلَى الأَبَدِ». 13 لأَنَّ الرَّبَّ قَدِ اخْتَارَ أُورُشَلِيمَ وَرَغِبَ أَن تَكُونَ لَهُ مَسْكَناً. 14 وَقَالَ: «هَذِهِ مَقَرُّ رَاحَتِي إِلَى الأَبَدِ، فِيهَا أَسْكُنُ لأَنِّي أَحْبَبْتُهَا. 15 أُبَارِكُ غَلَّاتِهَا بَرَكَةً جَزِيلَةً، وَأُشْبِعُ مَسَاكِينَهَا خُبْزاً. 16 أُلْبِسُ كَهَنَتَهَا ثَوْبَ الْخَلاصِ، فَيَهْتِفُ قِدِّيسُوهَا مُتَرَنِّمِينَ. 17 أُقِيمُ هُنَاكَ مَلِكاً عَظِيماً مِنْ أَصْلِ دَاوُدَ، وَأُعِدُّ سِرَاجاً مُنِيراً لِمَنْ أَمْسَحُهُ. 18 أَكْسُو أَعْدَاءَهُ خِزْياً. أَمَّا هُوَ، فَعَلَى رَأْسِهِ يَتَأَلَّقُ تَاجُهُ».

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

در ستايش خانهٔ خدا

1-5 ای خداوند، داوود و سختيهای او را فراموش مكن. به ياد آور كه چگونه نزد تو قسم خورد و نذر كرد كه تا مكانی برای عبادتگاه دائمی تو پيدا نكند، در خانهٔ خود راحت ننشيند و خواب به چشمانش راه ندهد و آرام نگيرد. 6 در«بيتلحم» راجع به صندوق عهد تو شنيديم، و در صحرای«يعاريم» آن را يافتيم. 7 گفتيم: «بياييد به حضور خداوند وارد شويم و در پيشگاه او عبادت كنيم.» 8 ای خداوند، برخيز و همراه صندوق عهد خود كه نشانهٔ قدرت توست به عبادتگاه خود بيا! 9 باشد كه كاهنان تو جامهٔ پاكی و راستی را در بر كنند و قوم تو با شادی سرود خوانند! 10 ای خداوند، به خاطر بندهات داوود، پادشاه برگزيدهات را ترک مكن. 11 تو به داوود وعده فرمودی كه هميشه يكی از فرزندانش وارث تخت و تاج او خواهد شد، و تو به وعدهات عمل خواهی كرد. 12 و نيز به داوود گفتی كه اگر فرزندانش از احكام تو اطاعت كنند، نسل اندر نسل سلطنت خواهند كرد. 13 ای خداوند، تو اورشليم را برگزيدهای تا در آن ساكن شوی. 14 تو فرمودی: «تا ابد در اينجا ساكن خواهم بود، زيرا اينچنين اراده نمودهام. 15 آذوقهٔ اين شهر را بركت خواهم داد و فقيرانش را با نان سير خواهم نمود. 16 كاهنانش را در خدمتی كه میكنند بركت خواهم داد، و مردمش با شادی سرود خواهند خواند. 17 در اينجا قدرت داوود را خواهم افزود و چراغ خاندان او را روشن نگه خواهم داشت. 18 دشمنان او را با رسوايی خواهم پوشاند، اما سلطنت او شكوهمند خواهد بود.»