Nehemia 10 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

Verpflichtung auf die Weisung

1 Wegen alldem schließen wir nun einen Vertrag und schreiben ihn nieder. Auf der gesiegelten Urkunde stehen die Namen unserer Obersten, Leviten und Priester. 2 Auf der gesiegelten Urkunde stehen: Nehemia Hattirschata, der Sohn Hachaljas, und Zidkija, 3 Seraja, Asarja, Jirmeja, 4 Paschhur, Armarja, Malkija, 5 Hattusch, Schebanja, Malluch, 6 Harim, Meremot, Obadja; 7 Daniel, Ginneton, Baruch, 8 Meschullam, Abija, Mijamin, 9 Maasja, Bilga und Schemaja; das sind die Priester. 10 Dann die Leviten: Jeschua, der Sohn Asanjas, Binnui, der Nachkomme Henadads, und Kadmiël, 11 sodann ihre Brüder Schebanja, Hodija, Kelita, Pelaja, Hanan, 12 Micha, Rehob, Haschabja, 13 Sakkur, Scherebja, Schebanja, 14 Hodija, Bani und Beninu. 15 Dann folgen die Oberhäupter des Volkes: Parosch, Pahat-Moab, Elam, Sattu, Bani, 16 Bunni, Asgad, Bebai, 17 Adonija, Bigwai, Adin, 18 Ater, Hiskija, Asur, 19 Hodija, Haschum, Bezai, 20 Harif, Anatot, Nebai, 21 Magpiasch, Meschullam, Hesir, 22 Meschesabel, Zadok, Jaddua, 23 Pelatja, Hanan, Anaja, 24 Hoschea, Hananja, Haschub, 25 Lohesch, Pilha, Schobek, 26 Rehum, Haschabna, Maaseja, 27 Ahija, Hanan, Anan, 28 Malluch, Harim und Baana. 29 Die Übrigen vom Volk, von den Priestern und Leviten, die Torwächter, Sänger und Tempeldiener, alle, die sich von den Völkern der anderen Länder abgesondert und der Weisung Gottes zugewandt haben, ihre Frauen, Söhne und Töchter, alle, die das nötige Verständnis besitzen: (Esr 6,21; Neh 8,2) 30 Sie schließen sich ihren führenden Brüdern an; sie verpflichten sich unter Eid und Schwur, die Weisung Gottes zu befolgen, die durch Mose, den Diener Gottes, gegeben wurde, und alle Gebote des HERRN, unseres Herrn, seine Rechtsentscheide und Gesetze zu bewahren und zu erfüllen. 31 Wir werden unsere Töchter nicht den Völkern im Land zu Frauen geben, noch ihre Töchter für unsere Söhne nehmen. (2Mo 34,16; 5Mo 7,1; Esr 9,1; Esr 10,2)

2Mo 34,165Mo 7,1Esr 9,1Esr 10,2

32 Wenn die Völker des Landes Waren, besonders Getreide jeder Art, am Sabbat zum Verkauf anbieten, werden wir ihnen am Sabbat oder an einem anderen heiligen Tag nichts abnehmen. Wir verzichten in jedem siebten Jahr auf den Ertrag des Bodens und auf jede Schuldforderung. (2Mo 23,10; 5Mo 15,1; Neh 13,15; Jer 17,19)

2Mo 23,105Mo 15,1Neh 13,15Jer 17,19

33 Ferner verpflichten wir uns auf das Gebot, jährlich einen Drittelschekel für den Dienst im Haus unseres Gottes zu geben,^[1] (2Mo 30,13; Mt 17,24) 34 für die Schaubrote, das tägliche Speiseopfer und das tägliche Brandopfer, für die Opfer an den Sabbaten, Neumondtagen und Festen, für die Weiheopfer und die Sündopfer, durch die man Israel Sühne erwirkt, und für alle Arbeiten im Haus unseres Gottes. 35 Die Lieferung des Brennholzes haben wir ausgelost unter den Priestern, den Leviten und dem Volk. Jede Familie soll es jährlich zu der für sie bestimmten Zeit zum Haus unseres Gottes bringen. Es soll auf dem Altar des HERRN, unseres Gottes, brennen, wie es in der Weisung vorgeschrieben ist. (3Mo 6,5; Neh 13,31) 36 Ferner bringen wir jährlich zum Haus des HERRN die ersten Erträge unserer Felder und die ersten Erträge aller Baumfrüchte, (4Mo 18,12) 37 unsere erstgeborenen Söhne und die ersten Jungen unseres Viehs, wie es in der Weisung vorgeschrieben ist. Die ersten Jungen unserer Rinder und Schafe bringen wir zum Haus unseres Gottes für die Priester, die im Haus unseres Gottes Dienst tun. (2Mo 13,2) 38 Den Erstanteil von unserem Brotteig, unsere Abgaben, Früchte aller Bäume sowie Wein und Öl bringen wir für die Priester in die Kammern des Hauses unseres Gottes. Den Leviten geben wir den Zehnten vom Ertrag unseres Bodens. Die Leviten selbst erheben den Zehnten an allen Orten, wo wir das Feld bebauen. (4Mo 15,20; 4Mo 18,26; 5Mo 14,22) 39 Wenn die Leviten den Zehnten erheben, soll ein Priester, ein Nachkomme Aarons, die Leviten begleiten. Die Leviten bringen dann den Zehnten vom Zehnten zum Haus unseres Gottes in die Vorratskammern. - 40 In diese Kammern nämlich bringen die Israeliten und die Leviten die Abgaben an Getreide, Wein und Öl. Dort sind die Vorratsbehälter des Heiligtums, der Priester, die Dienst tun, der Torwächter und Sänger. - So werden wir das Haus unseres Gottes nicht im Stich lassen. (Jer 40,10)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

Die Erneuerung des Bundes

1 Aufgrund alles dessen treffen wir eine feste Abmachung und schreiben sie nieder und lassen sie durch unsere Fürsten, Leviten und Priester versiegeln! (Jos 24,6; 2Kön 23,3; Neh 10,30; Est 3,12; Est 8,8; Jer 32,10; Offb 5,1)

Jos 24,62Kön 23,3Neh 10,30Est 3,12Est 8,8Jer 32,10Offb 5,1

2 Zu der Versiegelung aber wurden abgeordnet: Nehemia, der Statthalter, der Sohn Hachaljas, und Zedekia, (Neh 5,14; Neh 5,18; Neh 8,9; Neh 12,26)

Neh 5,14Neh 5,18Neh 8,9Neh 12,26

3 Seraja, Asarja, Jeremia, (Neh 12,1; Neh 12,33; Neh 12,34) 4 Paschhur, Amarja, Malchija, (1Chr 24,7; Neh 12,2) 5 Hattus, Sebanja, Malluch, (Neh 3,10) 6 Harim, Meremot, Obadja, (Neh 3,11) 7 Daniel, Ginneton, Baruch, (Neh 12,4) 8 Meschullam, Abija, Mijamin, (Neh 12,13) 9 Maasja, Bilga und Schemaja; dies waren die Priester. (Esr 10,21; Neh 12,5; Neh 12,6) 10 Ferner die Leviten: Jeschua, der Sohn Asanjas, Binnui, von den Söhnen Henadads, und Kadmiel, (Neh 7,43; Neh 12,8) 11 und ihre Brüder: Sebanja, Hodija, Kelita, Pelaja, Hanan, (Esr 10,23; Neh 8,7) 12 Micha, Rechob, Hasabja, (Esr 8,19; Neh 11,15; Neh 11,22) 13 Sakkur, Serebja, Sebanja, (Neh 8,7; Neh 12,8) 14 Hodija, Bani, Beninu. (Neh 10,15) 15 Die Häupter des Volkes: Parhosch, Pachat-Moab, Elam, Sattu, Bani, (Neh 7,8; Neh 7,11) 16 Bunni, Asgad, Bebai, (Neh 7,17) 17 Adonija, Bigwai, Adin, (Neh 7,19) 18 Ater, Hiskia, Assur, (Neh 7,21) 19 Hodija, Haschum, Bezai, (Esr 2,19; Neh 7,22) 20 Hariph, Anatot, Nebai, (Neh 7,24) 21 Magpias, Meschullam, Hesir, (1Chr 24,15) 22 Mesesabeel, Zadok, Jaddua, (Neh 11,24) 23 Pelatja, Hanan, Anaja, (Neh 8,7) 24 Hosea, Hananja, Haschub, (Neh 7,2) 25 Hallohes, Pilha, Sobek, (Neh 3,12) 26 Rehum, Hasabna, Maaseja, (Neh 3,17) 27 und Achija, Hanan, Anan, (Neh 10,23) 28 Malluch, Harim und Baana. (Neh 10,5) 29 Und das übrige Volk, die Priester, die Leviten, die Torhüter, die Sänger, die Tempeldiener und alle, die sich von den Völkern der Länder zum Gesetz Gottes abgesondert hatten, samt ihren Frauen, ihren Söhnen und Töchtern, alle, die es wissen und verstehen konnten, (3Mo 20,26; Neh 7,44; Neh 8,2; Neh 9,2; Lk 10,21)

3Mo 20,26Neh 7,44Neh 8,2Neh 9,2Lk 10,21

30 die schlossen sich ihren Brüdern, den Vornehmen unter ihnen, an. Sie kamen, um zu schwören und sich eidlich zu verpflichten, im Gesetz Gottes, das durch Mose, den Knecht Gottes, gegeben worden ist, zu wandeln und alle Gebote, Rechte und Satzungen des HERRN, unseres Herrschers, zu halten und zu tun, (5Mo 29,12; 2Chr 34,31; Neh 5,12; Ps 119,106)

5Mo 29,122Chr 34,31Neh 5,12Ps 119,106

31 auch dass wir unsere Töchter nicht den Völkern des Landes zur Frau geben, noch ihre Töchter für unsere Söhne zur Frau nehmen wollten; (2Mo 34,15; 5Mo 7,3; Esr 9,1; Esr 9,12)

2Mo 34,155Mo 7,3Esr 9,1Esr 9,12

32 und dass, wenn die Völker des Landes am Sabbattag Waren und allerlei Getreide zum Verkauf brächten, wir sie ihnen am Sabbat und an heiligen Tagen nicht abnehmen, und dass wir im siebten Jahr [die Felder] ruhen lassen und auf alle Schuldforderungen verzichten wollten. (2Mo 23,11; 5Mo 5,12; 5Mo 15,1; Neh 13,15; Jer 17,21)

2Mo 23,115Mo 5,125Mo 15,1Neh 13,15Jer 17,21

33 Und wir legten uns die Verpflichtung auf, jährlich das Drittel eines Schekels für den Dienst im Haus unseres Gottes zu geben: (2Mo 30,12; Neh 10,40) 34 für die Schaubrote, für das tägliche Speisopfer und das tägliche Brandopfer, [für die Opfer] an den Sabbaten, Neumonden und Festtagen, und für das Geheiligte und für die Sündopfer, um für Israel Sühnung zu erwirken, und für den ganzen Dienst im Haus unseres Gottes. (2Mo 25,30; 3Mo 16,30; 3Mo 24,5; 4Mo 17,12; 4Mo 25,13; 2Chr 29,24; 1Joh 2,1)

2Mo 25,303Mo 16,303Mo 24,54Mo 17,124Mo 25,132Chr 29,241Joh 2,1

35 Wir warfen auch das Los, wir, die Priester, Leviten und das Volk, wegen der Spenden an Holz, dass wir dieses Jahr für Jahr zu bestimmten Zeiten nach unseren Vaterhäusern zum Haus unseres Gottes bringen wollten, damit es auf dem Altar des HERRN, unseres Gottes, verbrannt werde, wie es im Gesetz geschrieben steht; (3Mo 6,5; Neh 13,31) 36 auch dass wir jährlich die Erstlinge unseres Landes und die Erstlinge aller Früchte von allen Bäumen, Jahr für Jahr, zum Haus des HERRN bringen wollten; (2Mo 23,19; 5Mo 26,2) 37 ebenso die Erstgeburt unserer Söhne und unseres Viehs — wie es im Gesetz geschrieben steht — und die Erstlinge unserer Rinder und unserer Schafe; dass wir das alles zum Haus unseres Gottes bringen wollten, zu den Priestern, die im Haus unseres Gottes dienen. (2Mo 13,12; 3Mo 27,26; 4Mo 18,15) 38 Auch dass wir den Priestern die Erstlinge unseres Mehls und unserer Hebopfer und die Früchte von allen Bäumen, von Most und Öl in die Kammern am Haus unseres Gottes bringen wollten, ebenso den Leviten den Zehnten unseres Bodens; dass die Leviten den Zehnten erheben sollten in allen Städten, wo wir Ackerbau treiben. (3Mo 27,30; 4Mo 15,19; 4Mo 18,12; 5Mo 26,2)

3Mo 27,304Mo 15,194Mo 18,125Mo 26,2

39 Und der Priester, der Sohn Aarons, soll bei den Leviten sein, wenn sie den Zehnten erheben, und die Leviten sollen den Zehnten von ihrem Zehnten zum Haus unseres Gottes, in die Kammern des Schatzhauses hinaufbringen. (4Mo 18,26; 1Chr 9,26; 2Chr 31,11; Neh 13,12)

4Mo 18,261Chr 9,262Chr 31,11Neh 13,12

40 Denn in die Kammern sollen die Kinder Israels und die Kinder Levis das Hebopfer vom Korn, Most und Öl bringen, weil dort die Geräte des Heiligtums sind und die Priester, welche dienen, und die Torhüter und Sänger. Und so wollen wir das Haus unseres Gottes nicht im Stich lassen. (Neh 13,10; Ps 122,9)

الكتاب المقدس

von Biblica

1 أَمَّا الَّذِينَ وَقَّعُوا عَلَى الْمِيثَاقِ فَهُمُ: الْحَاكِمُ نَحَمْيَا بْنُ حَكَلْيَا وَصِدْقِيَّا، 2 وَسَرَايَا وَعَزَرْيَا وَيِرْمِيَا، 3 وَفَشْحُورُ وَأَمَرْيَا وَمَلْكِيَّا، 4 وَحَطُّوشُ وَشَبَنْيَا وَمَلُّوخُ، 5 وَحَارِيمُ وَمَرِيمُوثُ وَعُوبَدْيَا، 6 وَدَانِيآلُ وَجِنْثُونُ وَبَارُوخُ، 7 وَمَشُلّامُ وَأَبِيَّا وَمِيَّامِينُ، 8 وَمَعَزْيَا وَبِلْجَايُ وَشَمَعْيَا. وَجَمِيعُهُمْ مِنَ الْكَهَنَةِ. 9 وَمِنَ اللّاوِيِّينَ: يَشُوعُ بْنُ أَزَنْيَا وَبِنُّويُ مِنْ بَنِي حِينَادَادَ وَقَدْمِيئِيلُ، 10 وَأَقْرِبَاؤُهُمْ: شَبَنْيَا وَهُودِيَّا وَقَلِيطَا وَفَلايَا وَحَانَانُ، 11 وَمِيخَا وَرَحُوبُ وَحَشَبْيَا، 12 وَزَكُّورُ وَشَرَبْيَا وَشَبَنْيَا، 13 وَهُودِيَّا وَبَانِي وَبَنِينُو، 14 وَمِنْ رُؤَسَاءِ الشَّعْبِ: فَرْعُوشُ وَفَحَثُ مُوآبَ وَعِيلامُ وَزَتُّو وَبَانِي، 15 وَبُنِّي وَعَزْجَدُ وَبِيبَايُ، 16 وَأَدُونِيَّا وَبِغْوَايُ وَعَادِينُ، 17 وَآطِيرُ وَحَزَقِيَّا وَعَزُّورُ، 18 وَهُودِيَّا وَحَشُومُ وَبِيصَايُ، 19 وَحَارِيفُ وَعَنَاثُوثُ وَنِيبَايُ، 20 وَمَجْفِيعَاشُ وَمَشُلّامُ وَحَزِيرُ، 21 وَمَشِيزَبْئِيلُ وَصَادُوقُ وَيَدُّوعُ، 22 وَفَلَطْيَا وَحَنَانُ وَعَنَايَا، 23 وَهُوشَعُ وَحَنَنْيَا وَحَشُوبُ، 24 وَهَلُوحِيشُ وَفِلْحَا وَشُوبِيقُ، 25 وَرَحُومُ وَحَشَبْنَا وَمَعْسِيَا، 26 وَأَخِيَّا وَحَانَانُ وَعَانَانُ، 27 وَمَلُّوخُ وَحَرِيمُ وَبَعْنَةُ. 28 أَمَّا بَاقِي الشَّعْبِ وَالْكَهَنَةِ وَاللّاوِيِّينَ وَحُرَّاسِ أَبْوَابِ الْهَيْكَلِ وَالْمُرَتِّلِينَ وَخُدَّامِ الْهَيْكَلِ، وَكُلِّ الَّذِينَ اعْتَزَلُوا شُعُوبَ الأَرَاضِي وَالْتَفُّوا حَوْلَ شَرِيعَةِ اللهِ مَعَ نِسَائِهِمْ، وَسَائِرِ ذَوِي الْمَعْرِفَةِ وَالْفَهْمِ، 29 فَقَدِ انْضَمُّوا إِلَى إِخْوَتِهِمْ وَأَشْرَافِهِمْ، وَتَعَهَّدُوا مُقْسِمِينَ بِالالْتِزَامِ بِالسَّيْرِ فِي شَرِيعَةِ اللهِ الَّتِي أَعْلَنَهَا عَلَى لِسَانِ مُوسَى عَبْدِهِ، وَبِالْمُحَافَظَةِ عَلَى جَمِيعِ وَصَايَا الرَّبِّ سَيِّدِنَا وَأَحْكَامِهِ وَفَرَائِضِهِ، 30 كَمَا تَمَّ التَّعَهُّدُ بِعَدَمِ تَزْوِيجِ بَنَاتِنَا مِنْ أُمَمِ الأَرْضِ، وَلا تَزْوِيجِ أَبْنَائِنَا مِنْ بَنَاتِهِمْ، 31 وَرَفْضِ الشِّرَاءِ مِنْ شُعُوبِ الأَرْضِ الَّذِينَ يَأْتُونَ لِبَيْعِ بَضَائِعِهِمْ وَحُبُوبِهِمْ فِي يَوْمِ السَّبْتِ أَوْ فِي أَيِّ يَوْمٍ مِنَ الأَيَّامِ الْمُقَدَّسَةِ، وَأَنْ نَمْتَنِعَ عَنْ زِرَاعَةِ الأَرْضِ كُلَّ سَنَةٍ سَابِعَةٍ وَنُلْغِيَ فِيهَا كُلَّ الدُّيُونِ. 32 وَفَرَضْنَا عَلَى أَنْفُسِنَا جِزْيَةً سَنَوِيَّةً قَدْرُهَا ثُلْثُ شَاقِلٍ (أَيْ أَرْبَعُ جِرَامَاتِ) فِضَّةٍ، نَدْفَعُهَا لِنَفَقَاتِ خِدْمَةِ هَيْكَلِ إِلَهِنَا. 33 وَلِتَوْفِيرِ خُبْزِ التَّقْدِمَةِ وَالتَّقْدِمَةِ الدَّائِمَةِ وَالْمُحْرَقَةِ الْيَوْمِيَّةِ وَقَرَابِينِ السُّبُوتِ وَمَطَالِعِ الشُّهُورِ وَالأَعْيَادِ وَالأَقْدَاسِ وَذَبَائِحِ الْخَطِيئَةِ، لِلتَّكْفِيرِ عَنْ إِسْرَائِيلَ، وَلِلْقِيَامِ بِصِيَانَةِ بَيْتِ إِلَهِنَا. 34 ثُمَّ، نَحْنُ الْكَهَنَةَ وَاللّاوِيِّينَ وَالشَّعْبَ، أَلْقَيْنَا الْقُرْعَةَ لِنُقَرِّرَ مَتَى يَتَحَتَّمُ عَلَى كُلِّ عَائِلَةٍ مِنْ عَائِلاتِنَا أَنْ تَجْلِبَ تَقْدِمَاتِهَا السَّنَوِيَّةَ مِنَ الْحَطَبِ إِلَى بَيْتِ اللهِ، لإِحْرَاقِهَا عَلَى مَذْبَحِ الرَّبِّ إِلَهِنَا، كَمَا نَصَّتِ الشَّرِيعَةُ، 35 كَمَا أَلْزَمْنَا أَنْفُسَنَا بِحَمْلِ بَاكُورَاتِ أَرْضِنَا مِنَ الْمَحَاصِيلِ أَوْ مِنْ أَثْمَارِ الأَشْجَارِ سَنَةً فَسَنَةً إِلَى هَيْكَلِ إِلَهِنَا 36 وَكَذَلِكَ أَبْكَارِ أَبْنَائِنَا وَبَهَائِمِنَا وَمَوَاشِينَا مِنْ بَقَرٍ وَغَنَمٍ، فَنُحْضِرُهَا إِلَى هَيْكَلِ إِلَهِنَا إِلَى الْكَهَنَةِ الْخَادِمِينَ، كَمَا نَصَّتْ عَلَيْهِ الشَّرِيعَةُ. 37 وَتَعَهَّدْنَا أَيْضاً أَنْ نَأْتِيَ بِأَوَائِلِ عَجِينِنَا وَقَرَابِينِنَا وَثَمَرِ كُلِّ شَجَرَةٍ وَأَوَائِلِ الْخَمْرِ وَالزَّيْتِ إِلَى الْكَهَنَةِ إِلَى مَخَازِنِ هَيْكَلِ إِلَهِنَا، وَبِعُشْرِ مَحَاصِيلِ أَرْضِنَا إِلَى اللّاوِيِّينَ، لأَنَّ اللّاوِيِّينَ هُمُ الَّذِينَ يَجْمَعُونَ الْعُشُورَ مِنْ جَمِيعِ مُدُنِنَا الرِّيفِيَّةِ. 38 وَيَكُونُ كَاهِنٌ مِنْ ذُرِّيَّةِ هرُونَ مَعَ اللّاوِيِّينَ حِينَ يَقُومُونَ بِجَمْعِ الْعُشُورِ، فَيُوْدِعُ اللّاوِيُّونَ عُشْرَ الأَعْشَارِ فِي مَخَازِنِ هَيْكَلِ إِلَهِنَا، 39 لأَنَّ الشَّعْبَ وَأَبْنَاءَ اللّاوِيِّينَ هُمُ الَّذِينَ يَأْتُونَ بِتَقْدِمَاتِ الْقَمْحِ وَالْخَمْرِ وَالزَّيْتِ إِلَى الْمَخَازِنِ، حَيْثُ تُوجَدُ آنِيَةُ الْقُدْسِ وَالْكَهَنَةُ والْقَائِمُونَ بِالْخِدْمَةِ وَحُرَّاسُ أَبْوَابِ الْهَيْكَلِ وَالْمُرَتِّلُونَ. وَهَكَذَا لَا نُهْمِلُ هَيْكَلَ إِلَهِنَا.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

1 نحميای حاكم، اولين كسی بود كه اين پيمان را امضا كرد. بعد از او صدقيا، سپس افراد زير آن را امضا كردند: 2-8 كاهنان: سرايا، عزريا، ارميا، فشحور، امريا، ملكيا، حطوش، شبنيا، ملوک، حاريم، مريموت، عوبديا، دانيال، جنتون، باروک، مشلام، ابيا، ميامين، معزيا، بلجای، شمعيا. 9-13 لاويان: يشوع (پسر ازنيا)، بنوی (پسر حيناداد)، قدمیئيل، شبنيا، هوديا، قليطا، فلايا، حانان، ميخا، رحوب، حشبيا، زكور، شربيا، شبنيا، هوديا، بانی، بنينو. 14-27 سران قوم: فرعوش، فحت موآب، عيلام، زتو، بانی، بونی، عزجد، ببای، ادونيا، بغوای، عودين، عاطير، حزقيا، عزور، هوديا، حاشوم، بيصای، حاريف، عناتوت، نيبای، مجفيعاش، مشلام، حزير، مشيزبئيل، صادوق، يدوع، فلطيا، حانان، عنايا، هوشع، حننيا، حشوب، هلوحيش، فلحا، شوبيق، رحوم، حشبنا، معسيا، اخيا، حانان، عانان، ملوک، حاريم، بعنه.

متن پيمان

28 ما مردم اسرائيل، كاهنان، لاويان، نگهبانان، دسته سرايندگان، خدمتگزاران خانهٔ خدا، و تمام كسانی كه با زنان، پسران و دختران بالغ خويش كه با اطاعت از تورات خدا، خود را از قومهای بيگانه جدا كردهايم، 29 به اين وسيله با برادران و سران قوم خود متحد شده، قسم میخوريم كه دستورات خدا را كه توسط خدمتگزارش موسی داده شد اطاعت كنيم؛ و اگر از احكام و اوامر او سرپيچی كنيم لعنت خدا بر ما باشد. 30 قول میدهيم كه نه دختران خود را به پسران غيريهودی بدهيم و نه بگذاريم پسران ما با دختران غيريهودی ازدواج كنند. 31 همچنين قول میدهيم كه اگر قومهای بيگانه در روز سَبَت يا در يكی از روزهای مقدس ديگر بخواهند به ما غله يا چيز ديگری بفروشند، از ايشان نخريم و هر هفت سال يک بار چيزی در زمين نكاريم و قرض برادران يهودی خود را ببخشيم. 32 عهد میبنديم كه هر سال هر يک از ما يک سوم مثقال نقره برای مخارج خانهٔ خدا تقديم كنيم، 33 يعنی برای نان مقدس، هديهٔ آردی و قربانیهای سوختنی روزانه، قربانیهای روزهای سبت و جشنهای ماه نو و جشنهای ساليانه، هدايای مقدس ديگر، قربانی گناه برای كفاره قوم اسرائيل، و برای تمام خدمات خانهٔ خدای ما. 34 ما كاهنان، لاويان و مردم قول میدهيم كه مطابق دستور تورات، هيزم مورد نياز قربانگاه خانهٔ خداوند، خدايمان را تهيه كنيم و هر سال قرعه خواهيم انداخت تا معلوم شود چه قبيلهای بايد اين كار را انجام دهد. 35 قول میدهيم نوبر غله و ميوهٔ خود را هر سال به خانهٔ خداوند بياوريم. 36 قول میدهيم كه پسران ارشد و تمام نخستزادههای گله و رمه خود را مطابق دستور تورات به خانهٔ خدای خود بياوريم و به دست كاهنانی كه در آنجا خدمت میكنند بسپاريم. 37 همچنين قول میدهيم خميری را كه از نوبر غله تهيه میكنيم همراه نوبر انواع ميوهها و نوبر شراب تازه و روغن زيتون خود به كاهنانی كه در خانهٔ خدا هستند بدهيم. ما ده يک تمام محصولات زمين خود را به لاويانی كه در روستاهای ما مسئول جمعآوری ده يک هستند خواهيم داد. 38 در وقت جمعآوری ده يک، كاهنی (كه از نسل هارون است) همراه لاويان خواهد بود و لاويان يک دهم از دهيکها را به خانه خدای ما خواهند آورد و آنجا انبار خواهند كرد. 39 ما مردم اسرائيل و لاويان، اين هدايای غله، شراب تازه و روغن زيتون را به خانه خدا خواهيم آورد و در اتاقهايی كه وسايل خانهٔ خدا نگهداری میشود و كاهنان، نگهبانان و سرايندگان در آنجا زندگی میكنند، انبار خواهيم كرد. قول میدهيم كه از خانهٔ خدا غافل نشويم.