Hosea 14 | Einheitsübersetzung 2016

Einheitsübersetzung 2016

1 Samaria muss büßen, / weil es sich empört hat gegen seinen Gott. Umkommen werden sie durch das Schwert, / ihre kleinen Kinder werden zerschmettert, / ihre schwangeren Frauen aufgeschlitzt. (2Kön 15,16; Hos 10,14)

Aufruf zur Umkehr

2 Kehr um, Israel, zum HERRN, deinem Gott! / Denn du bist zu Fall gekommen durch deine Schuld. (Hos 5,5) 3 Nehmt Worte der Reue mit euch, / kehrt um zum HERRN und sagt zu ihm: Nimm alle Schuld hinweg / und nimm an, was gut ist: / Anstelle von Stieren bringen wir dir unsere Lippen dar.^[1] 4 Assur kann uns nicht retten, / wir wollen nicht mehr auf Pferden reiten und zum Machwerk unserer Hände sagen wir nie mehr: Unser Gott. / Denn nur bei dir findet ein Waisenkind Erbarmen. (Jes 31,1; Hos 7,11) 5 Ich will ihre Untreue heilen / und sie aus freiem Willen wieder lieben. / Denn mein Zorn hat sich von Israel abgewandt. 6 Ich werde für Israel da sein wie der Tau, / damit es sprosst wie die Lotusblüte / und seine Wurzeln schlägt wie der Libanon. (Jes 35,1) 7 Seine Zweige sollen sich ausbreiten, / sodass seine Pracht wie die des Ölbaums wird / und sein Duft wie der des Libanon. (Ps 52,10) 8 Die in seinem Schatten wohnen, / bauen wieder Getreide an und sie sprossen wie der Weinstock, / dessen Wein so berühmt ist wie der Wein vom Libanon. 9 Efraim, was habe ich noch mit den Götzen zu tun? / Ich, ja, ich habe ihm geantwortet und achte auf ihn: Ich bin wie der grünende Wacholder, / an mir findest du reiche Frucht. (Hos 4,17; 2Kor 6,16)

NACHWORT

10 Wer weise ist, begreife dies alles, / wer klug ist, erkenne es. Ja, die Wege des HERRN sind gerade; / die Gerechten gehen auf ihnen, / die Treulosen aber kommen auf ihnen zu Fall. (5Mo 32,4; Ps 107,43)

Schlachter 2000

von Genfer Bibelgesellschaft

1 Samaria muss es büßen; denn es hat sich gegen seinen Gott empört; durchs Schwert sollen sie fallen; ihre Kinder sollen zerschmettert und ihre Schwangeren aufgeschlitzt werden! (2Kön 8,12; 2Kön 17,7)

Aufruf zur Umkehr – Zukunftsverheißungen

2 Kehre um, o Israel, zu dem HERRN, deinem Gott! Denn du bist zu Fall gekommen durch deine eigene Schuld. (Hos 5,5; Hos 13,9; Joe 2,13; Apg 3,19)

Hos 5,5Hos 13,9Joe 2,13Apg 3,19

3 Nehmt Worte mit euch und kehrt um zum HERRN! Sprecht: »Vergib alle Schuld und nimm es gut auf, dass wir dir das Opfer unserer Lippen bringen, das wir schuldig sind! (Ps 25,18; Ps 51,3; Jes 57,19; Dan 9,19; Lk 18,13; Hebr 13,15)

Ps 25,18Ps 51,3Jes 57,19Dan 9,19Lk 18,13Hebr 13,15

4 Assyrien wird uns nicht retten; wir wollen nicht mehr auf Rossen reiten und das Werk unserer Hände nicht mehr unsere Götter nennen, denn bei dir findet der Verwaiste Barmherzigkeit!« (Hi 29,12; Ps 10,14; Ps 20,8; Jes 2,20; Jes 31,1; Hos 2,19)

Hi 29,12Ps 10,14Ps 20,8Jes 2,20Jes 31,1Hos 2,19

5 Ich will ihre Abtrünnigkeit heilen, gerne will ich sie lieben; denn mein Zorn hat sich von ihnen abgewandt. (Jes 12,1; Jer 2,32; Jer 32,41; Mi 7,18)

Jes 12,1Jer 2,32Jer 32,41Mi 7,18

6 Ich will für Israel sein wie der Tau; es soll blühen wie eine Lilie und Wurzel schlagen wie der Libanon. (Jes 27,6; Hos 6,4; Mt 6,28) 7 Seine Schösslinge sollen sich ausbreiten; es soll so schön werden wie ein Ölbaum und so guten Geruch geben wie der Libanon. (Ps 52,10; Ps 128,3; Hl 4,10; 2Kor 2,15)

Ps 52,10Ps 128,3Hl 4,102Kor 2,15

8 Die unter seinem Schatten wohnen, sollen wiederum Getreide hervorbringen und blühen wie der Weinstock und so berühmt werden wie der Wein vom Libanon. (Ps 85,7; Ps 91,1; Jes 32,1; Hos 6,1)

Ps 85,7Ps 91,1Jes 32,1Hos 6,1

9 Ephraim [wird sagen:] »Was soll ich künftig noch mit den Götzen zu schaffen haben?« — Ich, ich habe ihn erhört und auf ihn geblickt! — »Ich bin wie eine grünende Zypresse.« — Es soll sich zeigen, dass deine Frucht von mir kommt! (Jer 29,12; Hos 14,3; Joh 15,5; Joh 15,8)

Jer 29,12Hos 14,3Joh 15,5Joh 15,8

10 Wer ist so weise, dass er das einsehe, und so klug, dass er das verstehe? Denn die Wege des HERRN sind richtig, und die Gerechten wandeln darauf; aber die Übertreter kommen auf ihnen zu Fall. (5Mo 32,4; Hi 17,9; Ps 18,31; Ps 107,43; Spr 9,9; Spr 10,29; Spr 15,31; Jes 35,8; Dan 4,34; Lk 2,34; Röm 11,33; 2Kor 4,3)

5Mo 32,4Hi 17,9Ps 18,31Ps 107,43Spr 9,9Spr 10,29Spr 15,31Jes 35,8Dan 4,34Lk 2,34Röm 11,332Kor 4,3

الكتاب المقدس

von Biblica

التوبة تأتي بالبركة

1 ارْجِعْ تَائِباً يَا إِسْرَائِيلُ إِلَى الرَّبِّ إِلَهِكَ، لأَنَّكَ قَدْ تَعَثَّرْتَ بِخَطِيئَتِكَ. 2 احْمِلُوا مَعَكُمْ كَلامَ ابْتِهَالٍ وَارْجِعُوا إِلَى الرَّبِّ قَائِلِينَ لَهُ: «انْزِعْ إِثْمَنَا، وَتَقَبَّلْنَا بِفَائِقِ رَحْمَتِكَ، فَنُزْجِيَ إِلَيْكَ حَمْدَ شِفَاهِنَا كَالْقَرَابِينِ. 3 إِنَّ أَشُّورَ لَنْ تُخَلِّصَنَا، وَلَنْ نَعْتَمِدَ عَلَى خُيُولِ مِصْرَ لإِنْقَاذِنَا، وَلَنْ نَقُولَ لِلأَوْثَانِ صَنْعَةِ أَيْدِينَا: ’أَنْتُمْ آلِهَتُنَا‘ لأَنَّ فِيكَ وَحْدَكَ يَجِدُ الْيَتِيمُ رَحْمَةً». 4 أَنَا أُبْرِئُ ارْتِدَادَهُمْ وَأُحِبُّهُمْ فَضْلاً، لأَنَّ غَضَبِي قَدْ تَحَوَّلَ عَنْهُمْ. 5 وَأَكُونُ كَالطَّلِّ لإِسْرَائِيلَ، فَيُزْهِرُ كَالسَّوْسَنِ، وَتَتَأَصَّلُ جُذُورُهُ كَأَرْزِ لُبْنَانَ. 6 تَمْتَدُّ أَغْصَانُهُ وَيَصِيرُ جَمَالُهُ كَشَجَرَةِ الزَّيْتُونِ وَشَذَاهُ كَأَرْزِ لُبْنَانَ. 7 وَيَعُودُونَ وَيُقِيمُونَ فِي ظِلِّهِ وَيَزْدَهِرُونَ كَالْحِنْطَةِ، وَيُزْهِرُونَ كَالْكَرْمَةِ، وَيَذِيعُ ذِكْرُهُمْ كَخَمْرِ لُبْنَانَ. 8 يَقُولُ أَفْرَايِمُ تَائِباً: «مَالِي وَلِلأَصْنَامِ!» فَيُجِيبُ الرَّبُّ: «قَدِ اسْتَمَعْتُ وَأَنَا رَعَيْتُكَ بِعَيْنِ الرِّضَى وَصِرْتُ لَكَ كَشَجَرَةِ سَرْوٍ خَضْرَاءَ، وَمِنِّي أَمُدُّكَ بِثَمَرِكَ». 9 مَنْ هُوَ حَكِيمٌ فَلْيَسْمَعْ هَذِهِ الأُمُورَ، وَمَنْ هُوَ فَطِنٌ فَلْيَفْهَمْهَا، لأَنَّ طُرُقَ اللهِ مُسْتَقِيمَةٌ، فِيهَا يَسْلُكُ الأَبْرَارُ، أَمَّا الْمُنَافِقُونَ فَيَعْثُرُونَ.

کتاب مقدس، ترجمۀ معاصر

von Biblica

توبهٔ اسرائيل باعث بركت او میشود

1 ای قوم اسرائيل، به سوی خداوند، خدای خود بازگشت كنيد، زيرا در زير بار گناهانتان خرد شدهايد. 2 نزد خداوند آييد و دعا كنيد و گوييد: «ای خداوند، گناهان ما را از ما دور كن، به ما رحمت فرموده، ما را بپذير تا قربانی شكرگزاری به تو تقديم كنيم. 3 نه آشور میتواند ما را نجات دهد و نه قدرت جنگی ما. ديگر هرگز بتهايی را كه ساختهايم خدايان خود نخواهيم خواند؛ زيرا ای خداوند، يتيمان از تو رحمت میيابند.» 4 خداوند میفرمايد: «شما را از بتپرستی و بیايمانی شفا خواهم بخشيد و محبت من حد و مرزی نخواهد داشت، زيرا خشم و غضب من برای هميشه فرو خواهد نشست. 5 من همچون باران بر اسرائيل خواهم باريد و او مانند سوسن، خواهد شكفت و مانند سرو آزاد لبنان، در زمين ريشه خواهد دوانيد. 6 شاخههايش به زيبايی شاخههای زيتون گسترده خواهد شد و عطر و بوی آن همچون عطر و بوی جنگلهای لبنان خواهد بود. 7 مردم بار ديگر زير سايهاش استراحت خواهند كرد و او مانند باغی پر آب و مانند تاكستانی پر شكوفه و همچون شراب لبنان معطر خواهد بود. 8 «اسرائيل خواهد گفت: مرا با بتها چه كار است؟ و من دعای او را اجابت كرده، مراقب او خواهم بود. من همچون درختی هميشه سبز، در تمام مدت سال به او ميوه خواهم داد.» 9 هر كه داناست اين چيزها را درک كند. آن كه فهم دارد گوش دهد، زيرا راههای خداوند راست و درست است و نيكان در آن راه خواهند رفت، ولی بدكاران لغزيده، خواهند افتاد.